-
1 uniusmodi
ūnīusmodī adv. [ unus + modus ]одного (и того же) рода Ter, Vr, C etc. -
2 uniusmodi
ūnīusmodī, jetzt richtiger getrennt ūnīus modī, Adv. (unus u. modus), von einerlei Art, Ter., Varro LL., Cic. u.a.
-
3 uniusmodi
ūnīusmodī, jetzt richtiger getrennt ūnīus modī, Adv. (unus u. modus), von einerlei Art, Ter., Varro LL., Cic. u.a.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > uniusmodi
-
4 uniusmodi
ūnī̆usmŏdi, v. unus, I. B. 1. -
5 incessus
I.Lit.A.In gen. (class.):B.status, incessus, sessio, accubitio, vultus, oculi, manuum motus teneant illud decorum,
Cic. Off. 1, 35, 128; cf. id. Or. 18, 59:citus modo, modo tardus,
Sall. C. 15, 8:fractus,
effeminate, unmanly, Quint. 5, 9, 14; cf.:in incessu mollior,
Ov. A. A. 3, 306:incessus Seplasia dignus,
Cic. Pis. 11, 24:erectus,
Tac. H. 1, 53:omnibus animalibus certus et uniusmodi incessus est,
Plin. 10, 38, 54, § 111:vera incessu patuit dea,
Verg. A. 1, 405:incessum fingere,
Cic. Fin. 2, 24, 77; id. Cael. 20, 49:qui vultu morbum incessuque fatetur,
Juv. 2, 17:tot hominum jumentorumque incessu dilapsa est (nix),
the tread, trampling, Liv. 21, 36, 6:pulvis velut ingentis agminis incessu motus apparuit,
id. 10, 41, 5.—Of a threatening approach (cf. B. infra):sacerdotes eorum facibus ardentibus anguibusque praelatis incessu furiali militem Romanum insueta turbaverunt specie,
Liv. 7, 17, 3.—In plur., Ov. M. 11, 636 —In partic. (acc. to incedo, I. B.), a hostile irruption, invasion, attack (very rare, except in Tacitus):* II.Parthorum,
Tac. A. 12, 50:primo incessu solvit obsidium,
id. ib. 4, 24; 2, 55; 3, 74. —
Перевод: с латинского на все языки
со всех языков на латинский- Со всех языков на:
- Латинский
- С латинского на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
- Русский