-
1 şuur
а1) ум, ра́зум, поня́тливостьşuuruna halel geldi — он сошёл с ума́
şuurunu kaybetmek — потеря́ть рассу́док
şuuru muhtel — соше́дший с ума́
şuuru yerinde olmamak — быть не в здра́вом (не в своём) уме́
2) созна́ние; созна́тельностьşuurla — созна́тельно
şuurunu boğmak — забы́ться
şuuruna varmak — доходи́ть до созна́ния
proleter şuuru — пролета́рская созна́тельность
sınıf şuurunun artması — повыше́ние кла́ссового созна́ния
См. также в других словарях:
ruh — is. <ər.> 1. İnsanın psixi aləmi, onun hiss və duyğuları, əhvali ruhiyyəsi. <Xəlilin> bir an sıxılan ürəyi haman açıldı, səbəbsiz bir nəşə ruhuna hakim oldu. Ç.. Torpağı bəzəsin bənövşə, nərgiz; Ruhuma doğmadır hər cığır, hər iz. H.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şüurlu — sif. Şüuru olan, anlaqlı, dərrakəli, düşüncəli, fəhmli, qanacaqlı. Şüurlu tələbə. Şüurlu uşaq. – <Süleyman:> Xeyr, bəy, Əsgər çox gözəl oğlandır, çox ağıllı, yaraşıqlı və çox da şüurlu oğlandır. Ü. H.. // Şüurun inkişafı ilə, şüurla bağlı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
