święcenia

См. также в других словарях:

• święcenia — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. nmos, blp, D. święceniaeń {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}rel. {{/stl 8}}{{stl 7}} uprawnienia kapłańskie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przyjąć święcenia. Mieć święcenia. {{/stl 10}}{{stl 20}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• święcenie — n I 1. rzecz. od święcić. 2. lm D. święcenieceń rel. święcenia «w niektórych kościołach chrześcijańskich: obrzęd nadawania przez biskupa uprawnień kapłańskich (duchownych) przyszłym kapłanom; także stopień tych uprawnień» Święcenia kapłańskie.… …   Słownik języka polskiego

• nocoświetlik — m III, DB. a, N. nocoświetlikkiem; lm M. i bot. zool. «Noctiluca miliaris, morski pierwotniak pelagiczny z grupy wiciowców, o ciele kulistym średnicy do 2 mm, w którego plazmie gromadzą się substancje tłuszczowe mające zdolności świecenia; żyje w …   Słownik języka polskiego

• ВЫРУБОВ — Григорий Николаевич (31 окт. 1843 – 30 ноября 1913) – рус. философ позитивист, химик кристаллограф. Окончил Александровский лицей, слушал лекции на мед. и естеств. ф тах Моск. ун та. С 1864 жил в Париже, где издавал междунар. орган позитивизма La …   Философская энциклопедия

• ДЕ РОБЕРТИ —     ДЕ РОБЕРТИ Евгений Валентинович [13 (25) декабря 1843, с. Казацкое Подольской губ. 24 апреля (8 мая) 1915, Д.Валентиновка Тверской губ.] русско французский социолог и философ. Предки Де Роберти испанец Де Кастро де ла Серда и француз Де… …   Философская энциклопедия

• diakonat — m IV, D. u, Ms. diakonatacie 1. «w kościele katolickim i prawosławnym: święcenia uprawniające do czynności pomocniczych przy mszy i innych obrzędach liturgicznych (np. udzielanie chrztu, głoszenie kazań)» 2. «w kościele protestanckim: instytucja… …   Słownik języka polskiego

• egzorcysta — m odm. jak ż IV,CMs.egzorcystayście; lm M. egzorcystayści, DB. egzorcystatów rel. «osoba dokonująca egzorcyzmu; w kościele katolickim: duchowny mający święcenia uprawniające do egzorcyzmowania» …   Słownik języka polskiego

• fosforescencja — ż I, DCMs. fosforescencjacji, blm 1. «świecenie ciał wywołane uprzednim naświetlaniem i trwające po jego ustaniu» 2. «zjawisko jednolitego świecenia powierzchni wód morskich spowodowane przez niektóre bakterie nocoświetlika lub pewne gatunki… …   Słownik języka polskiego

• kapłan — m IV, DB. a, Ms. kapłannie; lm M. kapłanni, DB. ów 1. rel. «osoba pełniąca funkcje kultowe, m.in. składająca ofiary» 2. rel. «w kościele katolickim: duchowny mający święcenia uprawniające do odprawiania mszy i udzielania sakramentów» ‹czes. ze… …   Słownik języka polskiego

• kapłański — kapłańskiscy przym. od kapłan Godność kapłańska. Święcenia kapłańskie …   Słownik języka polskiego

• karburyzacja — ż I, DCMs. karburyzacjacji, blm 1. techn. «cieplno chemiczna obróbka metalu (zwłaszcza stali) polegająca na wzbogaceniu w węgiel warstwy powierzchniowej metalu w celu jej utwardzenia; nawęglanie» 2. techn. «proces wzbogacania paliw gazowych, w… …   Słownik języka polskiego