-
1 świątobliwy
خدا ; مقدسواژه نامه لهستانی فارسی (Dictionary Farsi-Polish) > świątobliwy
-
2 благочестивый
-
3 saintly
-
4 набожный
прил.• bogobojny• dewocyjny• nabożny• pobożny• religijny• wierzeniowy• zakonny* * *modlitewny, nabożny, pobożny, świątobliwy -
5 святой
-
6 священный
-
7 holy
['həulɪ]adj* * *['həuli]1) ((worthy of worship or respect because) associated with God, Jesus, a saint etc; sacred: the Holy Bible; holy ground.) święty2) (good; pure; following the rules of religion: a holy life.) bogobojny•- holiness- the Holy Father
- Holy Thursday -
8 béat
1. błogi2. obłudny3. spokojny4. szczęśliwy5. świątobliwy -
9 saint
1. cnotliwy2. świątobliwy3. świątynia4. święto5. święty -
10 naofa
1 religijny 2 świątobliwy 3 święty -
11 helleg
1) sakralny2) świątobliwy3) święty -
12 خدا
bożek; bóstwo; religijny; świątobliwy; święty -
13 مقدس
czcigodny; naiwny; nieszkodliwy; niewiniątko; niewinny; religijny; szanowny; świątobliwy; święty
См. также в других словарях:
świątobliwy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, świątobliwywi {{/stl 8}}{{stl 7}} wyróżniający się szczególną pobożnością, religijnością; bliski świętości; cnotliwy, bogobojny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Świątobliwy starzec. Świątobliwe życie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
świątobliwy — świątobliwywi, świątobliwywszy «odznaczający się religijnością, pobożnością; bogobojny» Świątobliwy człowiek. Świątobliwe życie. Świątobliwi mnisi … Słownik języka polskiego
świątobliwie — świątobliwieej przysłów. od świątobliwy Żyć świątobliwie … Słownik języka polskiego
świątobliwość — ż V, DCMs. świątobliwośćści zwykle blm, rzecz. od świątobliwy Człowiek wielkiej świątobliwości. ∆ Jego świątobliwość «tytuł nadawany papieżowi» … Słownik języka polskiego
mułła — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIa, CMc. mulle; lm M. mułłałłowie {{/stl 8}}{{stl 7}} tytuł uczonego duchownego muzułmańskiego w znaczeniu: świątobliwy, mistrz; człowiek noszący ten tytuł <tur. z arab.> {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień