ślinić

См. также в других словарях:

• ślinić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, ślinićnię, ślinićni, śliń, ślinićniony {{/stl 8}}– poślinić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} zwilżać coś śliną : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ślinić znaczek. Poślinił palec, żeby sprawdzić, z której strony… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ślinić — dk VIa, ślinićnię, ślinićnisz, śliń, ślinićnił, ślinićniony «zwilżać śliną» Ślinił palec przy odwracaniu kartek. ślinić się «wydzielać ślinę pozwalając jej wypływać z ust (u zwierząt z pyska)» Niemowlę śliniło się. Ślinić się przy jedzeniu …   Słownik języka polskiego

• ślinić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} wydzielając ślinę, wypuszczać ją bezwiednie z ust, z pyska; mieć usta pełne śliny albo mieć ślinę w kącikach ust; brudzić się śliną wypływającą z ust : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mały strasznie się ślini. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• poślinić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}ślinić {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień