-
1 ścigać
глаг.• бежать• гнать• гнаться• мчаться• нестись• охотиться• преследовать• продолжать* * *ściga|ć\ścigaćny несов. kogo-co 1. гнаться за кем-чем;2. (prześladować) преследовать;\ścigać prawem
(prawnie) преследовать по закону+1. gonić
* * *ścigany несов. kogo-co1) гна́ться за кем-чем2) ( prześladować) пресле́доватьścigać prawem (prawnie) — пресле́довать по зако́ну
Syn:gonić 1)
См. также в других словарях:
Jeż Jerzy — ( George the Hedgehog in English) is a popular [http://www.warsawvoice.pl/view/6897/] Polish comic book title created by young artists Rafał Skarżycki (script) and Tomasz Lew Leśniak (drawings).The comic strip first appeared as part of a children … Wikipedia
kark — 1. Giąć, zginać grzbiet, kark; schylać, pochylać głowę, kark przed kimś, przed czymś «poddawać się czyjejś władzy, ulegać komuś, pokornieć»: Ale Mania była harda i – podobnie jak Edward – przed nikim karku nie zginała. D. Koral, Wydziedziczeni. 2 … Słownik frazeologiczny
grunt — m IV, D. u, Ms. gruntncie; lm M. y ( a) 1. «wierzchnia warstwa ziemi nadająca się pod uprawę; gleba» Liche, pszeniczne, urodzajne grunty. ∆ Grunty orne «część użytków rolnych poddawana stałej uprawie mechanicznej, głównie pługiem, na której… … Słownik języka polskiego
noga — ż III, CMs. nodze; lm D. nóg 1. «kończyna dolna ludzi, kończyna zwierząt» Prawa, lewa noga. Przednie, tylne nogi (zwierzęcia). Nogi ptaków. Nogi owadów. Długie, krótkie, cienkie, chude, grube nogi. Krzywe, koślawe, kabłąkowate, pałąkowate nogi.… … Słownik języka polskiego
ścigać — ndk I, ścigaćam, ścigaćasz, ścigaćają, ścigaćaj, ścigaćał, ścigaćany 1. «biec, pędzić za kimś, aby go dogonić, złapać; gonić, tropić» Biegł, chociaż go nikt nie ścigał. Kot ścigany przez psy. Ścigać lisa. ◊ Ścigać kogoś docinkami, śmiechem,… … Słownik języka polskiego
ziemia — ż I, DCMs. ziemiami; lm D. ziem 1. (jako termin astronomiczny pisze się wielką literą) blm «trzecia według oddalenia od Słońca planeta Układu Słonecznego, ciało niebieskie o kształcie zbliżonym do elipsoidy obrotowej, obiegające Słońce po orbicie … Słownik języka polskiego
zwierz — m II, DB. a; lm M. e, DB. ów 1. «zwierzę, szczególnie wielkie, dzikie» Drapieżny, rozjuszony, srogi zwierz. Czuć się, miotać się jak ścigany, tropiony zwierz. Zaszyć się jak zwierz w puszczy. 2. blm książk. → zwierzyna Puszcza królestwo dzikiego… … Słownik języka polskiego
myknąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVa, myknąćnę, myknąćnie, myknąćnij, myknąćnął, myknąćnęli, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} szybko i zwinnie lub sprytnie uciec; czmyhnąć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ścigany za długi myknął do Ameryki. Myknąć z lekcji. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ziemia [grunt] pali się — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}pod nogami [stopami] {{/stl 13}}{{stl 7}} o sytuacji, kiedy dalsze przebywanie gdzieś kogoś staje się niebezpieczne, kiedy ktoś jest osaczony, ścigany : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kiedy grunt palił się im pod nogami … Langenscheidt Polski wyjaśnień