Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

ŏpīmus

  • 1 opimus

    ŏpīmus, a, um [st2]1 [-] riche, fertile, fécond, qui rapporte (en parl. d'un champ). [st2]2 [-] gras, bien nourri, engraissé. [st2]3 [-] copieux, opulent. [st2]4 [-] splendide, somptueux, noble.    - opima (spolia): les dépouilles opimes (remportées par le général qui avait tué de sa propre main le général ennemi).    - opimum orationis genus: éloquence surchargée, éloquence boursouflée.    - opus adgredior opimum casibus, Tac. H. 1, 2: j'entreprends une oeuvre riche en catastrophes.
    * * *
    ŏpīmus, a, um [st2]1 [-] riche, fertile, fécond, qui rapporte (en parl. d'un champ). [st2]2 [-] gras, bien nourri, engraissé. [st2]3 [-] copieux, opulent. [st2]4 [-] splendide, somptueux, noble.    - opima (spolia): les dépouilles opimes (remportées par le général qui avait tué de sa propre main le général ennemi).    - opimum orationis genus: éloquence surchargée, éloquence boursouflée.    - opus adgredior opimum casibus, Tac. H. 1, 2: j'entreprends une oeuvre riche en catastrophes.
    * * *
        Opimus, pen. prod. Adiect. Plin. iunior. Gras.
    \
        Praeda opimus vir. Cic. Riche et abondant.
    \
        Acies opimae. Stat. Guerres esquelles on gaigne grand butin.
    \
        Ager opimus et fertilis. Cic. Fertile.
    \
        Boues opimi. Varro. Boeufs de graisse, Engraissez.
    \
        Praedia opima. Plin. Desquels on recoit grand revenu.
    \
        Spolia opima. Virgil. Despouilles magnifiques et riches.
    \
        Membra opimiora. Gellius. Plus gras.

    Dictionarium latinogallicum > opimus

  • 2 opimus

    opīmus, a, um (ops, opis), I) aktiv, u. zwar von der Erde und den Feldfrüchten, nährend, fruchtbar, fett, ager, Cic.: regio, Cic.: opima Larissa (Λάρισσα εριβῶλαξ, Hom.), Hor.: campus, Liv.: vitis, Plin. – II) passiv = wohlgenährt, fett, feist, A) eig. u. bildl.: a) eig.: bos, Mastochse, Cic.: habitus corporis, Cic.: membra opimiora, Gell. 5, 14, 25: bos opimissimus, Tert. ad nat. 2, 8. – b) bildl., v. der Rede, überladen, opimum dictionis genus, Cic.: nimis opima pinguisque facundia, überladene u. schwülstige, Gell. – B) übtr.: a) bereichert, reich, praedā opimus, Cic.: Tusculanus ager opimus copiis, reich an Vorräten, Liv. – bildl., opus opimum casibus, ein Werk, reich an Wechselfällen, Tac. hist. 1, 2. – b) reichlich, ansehnlich, herrlich, praeda, Cic. u. Hor.: divitiae, Plaut.: dapes, Verg.: regnum, Liv.: ornamenta, Cic.: accusatio, einträgliche, Cic.: messis, Plin. ep. – spolia opima, Liv., od. opimum decus, Curt., Waffen, die ein Feldherr dem anderen abnimmt, die Feldherrnbeute; u. (spolia op.) = im Zweikampf abgenommene Waffen, Ehrenbeute, Liv. 23, 46, 14: u. subst. bl. opīma, ōrum, n., die Feldherrnbeute, Plin. pan. 17, 3. Flor. 2, 17, 11. – c) feist = fröhlich (Ggstz. macer), Hor. ep. 2, 1, 181.

    lateinisch-deutsches > opimus

  • 3 opimus

    opīmus, a, um (ops, opis), I) aktiv, u. zwar von der Erde und den Feldfrüchten, nährend, fruchtbar, fett, ager, Cic.: regio, Cic.: opima Larissa (Λάρισσα εριβῶλαξ, Hom.), Hor.: campus, Liv.: vitis, Plin. – II) passiv = wohlgenährt, fett, feist, A) eig. u. bildl.: a) eig.: bos, Mastochse, Cic.: habitus corporis, Cic.: membra opimiora, Gell. 5, 14, 25: bos opimissimus, Tert. ad nat. 2, 8. – b) bildl., v. der Rede, überladen, opimum dictionis genus, Cic.: nimis opima pinguisque facundia, überladene u. schwülstige, Gell. – B) übtr.: a) bereichert, reich, praedā opimus, Cic.: Tusculanus ager opimus copiis, reich an Vorräten, Liv. – bildl., opus opimum casibus, ein Werk, reich an Wechselfällen, Tac. hist. 1, 2. – b) reichlich, ansehnlich, herrlich, praeda, Cic. u. Hor.: divitiae, Plaut.: dapes, Verg.: regnum, Liv.: ornamenta, Cic.: accusatio, einträgliche, Cic.: messis, Plin. ep. – spolia opima, Liv., od. opimum decus, Curt., Waffen, die ein Feldherr dem anderen abnimmt, die Feldherrnbeute; u. (spolia op.) = im Zweikampf abgenommene Waffen, Ehrenbeute, Liv. 23, 46, 14: u. subst. bl. opīma, ōrum, n., die Feldherrnbeute, Plin. pan. 17, 3. Flor. 2, 17, 11. – c) feist = fröhlich (Ggstz. macer), Hor. ep. 2, 1, 181.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > opimus

  • 4 opimus

    opimus opimus, a, um пышный

    Латинско-русский словарь > opimus

  • 5 opimus

    opimus opimus, a, um богатый, пышный

    Латинско-русский словарь > opimus

  • 6 opimus

    ŏpīmus, a, um, adj. [ob, and obsolete pimo, to swell, make fat; akin to Gr. piôn, pimelê; cf. pinguis], fat, rich, plump, corpulent; of a country, etc., rich, fertile, fruitful.
    I.
    Lit.:

    regio opima et fertilis,

    Cic. Imp. Pomp. 6, 14:

    campus,

    Liv. 31, 41:

    arva,

    Verg. A. 2, 782:

    Larissa,

    Hor. C. 1, 7, 11:

    vitis,

    Plin. 14, 3, 4, § 36.—Of living beings:

    boves,

    Cic. Tusc. 5, 34, 100:

    victima,

    Plin. 10, 21, 24, § 49:

    habitus corporis,

    Cic. Brut. 16, 64:

    stabulis qualis leo saevit opimis,

    of fat cattle, Val. Fl. 6, 613.— Comp.:

    membra opimiora,

    Gell. 5, 14, 25.— Sup.:

    boves septem opimissimos,

    Tert. ad Nat. 2, 8.—
    II.
    Trop.
    A.
    Enriched, rich:

    opimus praedā,

    Cic. Verr. 2, 1, 50, § 132:

    accusatio,

    enriching, gainful, id. Fl. 33, 81:

    alterius macrescit rebus opimis,

    i. e. prosperity, Hor. Ep. 1, 2, 57:

    cadavera,

    from which their spoilers enrich themselves, Val. Fl. 3, 143:

    opus opimum casibus,

    rich in events, Tac. H. 1, 2.—
    B.
    In gen., rich, abundant, copious, sumptuous, noble, splendid: dote altili atque opimā, Plaut. Fragm. ap. Non. 72, 18:

    divitiae,

    id. Capt. 2, 2, 31:

    opima praeclaraque praeda,

    Cic. Rosc. Am. 3, 8:

    dapes,

    Verg. A. 3, 224:

    quaestus,

    Plin. 10, 51, 72, § 142:

    palma negata macrum, donata reducit opimum,

    Hor. Ep. 2, 1, 181:

    animam exhalare opimam,

    victorious, Juv. 10, 281. —So esp.:

    opima spolia,

    the arms taken on the field of battle by the victorious from the vanquished general, the spoils of honor, Liv. 1, 10; 4, 20; cf.:

    aspice, ut insignis spoliis Marcellus opimis Ingreditur,

    Verg. A. 6, 856.—Also, in gen., the arms taken from an enemy's general in single combat, Liv. 23, 46; Verg. A. 10, 449; cf. Fest. p. 186 Müll.:

    opimum belli decus,

    honorable, high, noble, Curt. 7, 4, 40:

    triumphus,

    Hor. C. 4, 4, 51:

    gloria,

    Val. Max. 4, 4, 10 fin. —As subst.: ŏpīma, ōrum, n., honorable spoils, Plin. Pan. 17.—
    C.
    In rhet., gross, overloaded:

    opimum quoddam et tamquam adipale dictionis genus,

    Cic. Or. 8, 25:

    Pindarus nimis opimā pinguique facundiā esse existimabatur,

    Gell. 17, 10, 8.— Hence, adv.: ŏpīmē, richly, sumptuously, splendidly (ante-class.):

    instructa domus opime atque opipare,

    Plaut. Bacch. 3, 1, 6; Varr. L. L. 5, § 92 Müll.

    Lewis & Short latin dictionary > opimus

  • 7 opimus

    opīmus, a, um [ ops ]
    1) плодородный, тучный (ager, regio C)
    2) жирный, упитанный, откормленный, дородный (bos C, O; membra AG; habĭtus corporis C)
    3) богатый, изобилующий (aliquā re C, L); пышный, обильный (dapes C; messis PJ; praeda C; triumphus H)
    spolia opīma L (тж. opimum belli decus QC) — доспехи и вооружение, снятые с неприятельского полководца
    4) напыщенный, высокопарный ( genus dictionis C)

    Латинско-русский словарь > opimus

  • 8 opīmus

        opīmus adj.,    fat, plump, corpulent: boves: me reducit opimum, H.—Rich, fertile, fruitful: regio: campi, L.: Larisa, H.—Fig., enriched, rich: praedā: accusatio, gainful: alterius macrescit rebus opimis, i. e, prosperity, H.—Rich, abundant, copious, sumptuous, noble, splendid: praeda: dapes, V.: opus casibus, i. e. crowded with changes of fortune, Ta.: animam exhalare opimam, victorious, Iu.: opima spolia, arms wrested by a general from a general, L.: cur non daret opima spolia victus aut victor caperet, i. e. engage in single conflict, L.: belli decus, noble, Cu.: triumphus, H.— In rhet., gross, overloaded: dictionis genus.
    * * *
    opima, opimum ADJ
    rich, fertile; abundant; fat, plump

    Latin-English dictionary > opīmus

  • 9 opimus

    плодородный (1. 4 C. 11, 57. 1. 9 C. 11, 58).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > opimus

  • 10 opimus

    , opima, opimum (m,f,n)
      богатый, пышный; жирный, тучный, изобильный

    Dictionary Latin-Russian new > opimus

  • 11 Ctenomys opimus

    2. RUS
    3. ENG
    4. DEU
    5. FRA

    VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Ctenomys opimus

  • 12 Rhombomys opimus

    2. RUS большая песчанка f, заманчик m
    3. ENG great gerbil, giant day jird
    4. DEU große Rennmaus f, Riesenrennmaus f
    5. FRA gerbille f géante

    VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Rhombomys opimus

  • 13 Rhombomys opimus

    ENG great gerbil
    NLD grote renmuis
    GER große Rennmaus
    FRA gerbille geante

    Animal Names Latin to English > Rhombomys opimus

  • 14 opima

    ŏpīmus, a, um, adj. [ob, and obsolete pimo, to swell, make fat; akin to Gr. piôn, pimelê; cf. pinguis], fat, rich, plump, corpulent; of a country, etc., rich, fertile, fruitful.
    I.
    Lit.:

    regio opima et fertilis,

    Cic. Imp. Pomp. 6, 14:

    campus,

    Liv. 31, 41:

    arva,

    Verg. A. 2, 782:

    Larissa,

    Hor. C. 1, 7, 11:

    vitis,

    Plin. 14, 3, 4, § 36.—Of living beings:

    boves,

    Cic. Tusc. 5, 34, 100:

    victima,

    Plin. 10, 21, 24, § 49:

    habitus corporis,

    Cic. Brut. 16, 64:

    stabulis qualis leo saevit opimis,

    of fat cattle, Val. Fl. 6, 613.— Comp.:

    membra opimiora,

    Gell. 5, 14, 25.— Sup.:

    boves septem opimissimos,

    Tert. ad Nat. 2, 8.—
    II.
    Trop.
    A.
    Enriched, rich:

    opimus praedā,

    Cic. Verr. 2, 1, 50, § 132:

    accusatio,

    enriching, gainful, id. Fl. 33, 81:

    alterius macrescit rebus opimis,

    i. e. prosperity, Hor. Ep. 1, 2, 57:

    cadavera,

    from which their spoilers enrich themselves, Val. Fl. 3, 143:

    opus opimum casibus,

    rich in events, Tac. H. 1, 2.—
    B.
    In gen., rich, abundant, copious, sumptuous, noble, splendid: dote altili atque opimā, Plaut. Fragm. ap. Non. 72, 18:

    divitiae,

    id. Capt. 2, 2, 31:

    opima praeclaraque praeda,

    Cic. Rosc. Am. 3, 8:

    dapes,

    Verg. A. 3, 224:

    quaestus,

    Plin. 10, 51, 72, § 142:

    palma negata macrum, donata reducit opimum,

    Hor. Ep. 2, 1, 181:

    animam exhalare opimam,

    victorious, Juv. 10, 281. —So esp.:

    opima spolia,

    the arms taken on the field of battle by the victorious from the vanquished general, the spoils of honor, Liv. 1, 10; 4, 20; cf.:

    aspice, ut insignis spoliis Marcellus opimis Ingreditur,

    Verg. A. 6, 856.—Also, in gen., the arms taken from an enemy's general in single combat, Liv. 23, 46; Verg. A. 10, 449; cf. Fest. p. 186 Müll.:

    opimum belli decus,

    honorable, high, noble, Curt. 7, 4, 40:

    triumphus,

    Hor. C. 4, 4, 51:

    gloria,

    Val. Max. 4, 4, 10 fin. —As subst.: ŏpīma, ōrum, n., honorable spoils, Plin. Pan. 17.—
    C.
    In rhet., gross, overloaded:

    opimum quoddam et tamquam adipale dictionis genus,

    Cic. Or. 8, 25:

    Pindarus nimis opimā pinguique facundiā esse existimabatur,

    Gell. 17, 10, 8.— Hence, adv.: ŏpīmē, richly, sumptuously, splendidly (ante-class.):

    instructa domus opime atque opipare,

    Plaut. Bacch. 3, 1, 6; Varr. L. L. 5, § 92 Müll.

    Lewis & Short latin dictionary > opima

  • 15 opima

    ōpima, ōrum n. [ opimus ]
    добыча полководца, почётные трофеи (= spolia opima — см. opimus 3.) PJ, Fl

    Латинско-русский словарь > opima

  • 16 opime

    opīmē [ opimus ]
    богато, пышно, роскошно ( domus instructa Pl)

    Латинско-русский словарь > opime

  • 17 opimitas

    opīmitās, ātis f. [ opimus ]
    1) дородность, тучность (o. sapientiam impĕdit, exilitas expĕdit Tert)
    3) pl. богатства ( maximae opimitates Pl)

    Латинско-русский словарь > opimitas

  • 18 opimo

    opīmo, āvi, ātum, āre [ opimus ]
    1) делать жирным, тучным, откармливать ( turtures Col)
    2) утучнять, удобрять ( terram Ap)
    3) обогащать, снабжать (mensam agrestis, sc. cibis Vop)

    Латинско-русский словарь > opimo

  • 19 praeopimus

    prae-opīmus, a, um

    Латинско-русский словарь > praeopimus

  • 20 bos

    bōs, bovis, c. (βούς, Genet. βοός, dor. βῶς), I) das Rind, als m. = Ochse, Cyprius, Enn. fr.: opimus, Cic.: indomitus, Varr.: boves domiti indomitique, Liv.: boves perferi, Varr.: boves vetuli, novelli, Varr.: bos iratus, Petr.: Apis ille, sanctus Aegyptiorum bos, Cic.: bos arator, s. arātor: bos Luca, s. Lūcānī unter Lucani: bos auratus, Liv.: bovem caedere, Cato fr.: mugit bovis (= bos), Varr. fr. – als f. = Kuh, bos femina, Liv.: eximia, Liv.: torva, Ov.: formosa, Ov.: bos mirā specie, Liv.: boves meae, Verg.: boves incustoditae, Ov.: boves praegnantes, Varr. LL.: inde cum actae boves mugissent, Liv. – Sprichw., bos lassus fortius figit pedem (tritt schärfer auf), Hier. ep. 102, 2. Augustin, ep. 68, 2: clitellae bovi sunt impositae, s. clītellae. – Scherzh. für die aus Rindsleder geschnittene Peitsche, Plaut. asin. 34. – II) (nach dem Griech.) übtr., eine Art Seefische aus dem Geschlecht der Plattfische, Ov. u. Plin. – / Nom. bovis, Varr. sat. Men. 3. Petr. 62, 13; vgl. Varr. LL. 8, 74: Genet. Plur. gew. boum, in Handschrn. u. Ausgg. auch bovum (z B. Cic. de rep. 2, 16 M. Hier. ep. 52, 1 extr.; vgl. Wagner Orthogr. Verg. p. 419); bovom, Verg. georg. 3, 211 R.; bubum, Ulp. dig. 32, 1, 55 § 6 M.; altlat. boverum (zB. Cato r.r. 62; vgl. Varr. LL. 8, 74): Dat. u. Abl. Plur. gew. būbus, in sehr guten Hdschrn. auch bōbus (zB. Hor. carm. 3, 6, 43 Firm. Mat. de err. 5, 2 Halm). – bŭbus gemessen, Auson. app. ad epigr. XXVIII, 2. p. 260 Schenkl, wogegen Serv. Verg. ecl. 8, 86.

    lateinisch-deutsches > bos

См. также в других словарях:

  • Rhombomys opimus — 44° 45′ 56″ N 76° 26′ 56″ W / 44.765651, 76.448901 …   Wikipédia en Français

  • Craugastor opimus — Craugastor opimus …   Wikipédia en Français

  • Eleutherodactylus opimus — Craugastor opimus Craugastor opimus …   Wikipédia en Français

  • Craugastor opimus — Craugastor opimus …   Wikipédia en Français

  • Craugastor opimus — Conservation status Least Concern (IUCN 3.1) Scientific classification King …   Wikipedia

  • Rhombomys opimus — Rhombomys …   Wikipédia en Français

  • Lupinus benthamii var. opimus — ID 49655 Symbol Key LUBEO Common Name spider lupine Family Fabaceae Category Dicot Division Magnoliophyta US Nativity Native to U.S. US/NA Plant Yes State Distribution CA Growth Habit Forb/herb Duration …   USDA Plant Characteristics

  • Ctenomys opimus — aukštikalninis tukotukas statusas T sritis zoologija | vardynas taksono rangas rūšis atitikmenys: lot. Ctenomys opimus angl. highland tuco tuco ryšiai: platesnis terminas – tukotukai …   Žinduolių pavadinimų žodynas

  • Rhombomys opimus — didžioji smiltpelė statusas T sritis zoologija | vardynas taksono rangas rūšis atitikmenys: lot. Rhombomys opimus angl. giant day jird; great gerbil vok. große Rennmaus; Riesenrennmaus rus. большая песчанка; заманчик pranc. gerbille géante ryšiai …   Žinduolių pavadinimų žodynas

  • Lupinus benthamii A. Heller var. opimus C.P. Sm. — Symbol LUBEO Common Name spider lupine Botanical Family Fabaceae …   Scientific plant list

  • Highland Tuco-tuco — Conservation status Least Concern (IUCN 3.1)[1] …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»