-
1 operositas
ŏpĕrōsĭtās, ātis, f. [st2]1 [-] excès de travail; soin excessif. [st2]2 [-] peine, difficulté, embarras.* * *ŏpĕrōsĭtās, ātis, f. [st2]1 [-] excès de travail; soin excessif. [st2]2 [-] peine, difficulté, embarras.* * *Operositas, pen. corr. operositatis. Quintil. Travaillement. -
2 operositas
ŏpĕrōsĭtas, ātis, f. [operosus], excessive pains, overmuch nicety, elaborate workmanship (post-Aug.): est etiam, quae periergia vocatur, supervacua, ut sic dixerim, operositas, Quint. 8, 3, 55:operositas suadendi,
Tert. Anim. 2 fin.:vitreorum,
Vop. Tac. 11. -
3 operositas
operōsitas, ātis f. [ operosus ]повышенная деятельность, хлопотливость Q, Vop, Tert -
4 operositas
operōsitās, ātis, f. (operosus), die Mühwaltung, Geschäftigkeit, Sorgfalt, bes. die übertriebene, supervacua (Übersetzung von ριεργία), Quint. 8, 3, 55: außerdem bei Vopisc. Tac. 11, 3. Tert. de anim. 2 u.a.; vgl. Oehler Tert. de cult. fem. 2, 10. tom. 1. p. 729.
-
5 operositas
operōsitās, ātis, f. (operosus), die Mühwaltung, Geschäftigkeit, Sorgfalt, bes. die übertriebene, supervacua (Übersetzung von ριεργία), Quint. 8, 3, 55: außerdem bei Vopisc. Tac. 11, 3. Tert. de anim. 2 u.a.; vgl. Oehler Tert. de cult. fem. 2, 10. tom. 1. p. 729.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > operositas
-
6 onerositas
onerōsitās, ātis, f. (onerosus), die Lästigkeit, Last, Tert. de cult. fem. 2, 7 in. zw. (Oehler operositas).
-
7 onerositas
onerōsitās, ātis, f. (onerosus), die Lästigkeit, Last, Tert. de cult. fem. 2, 7 in. zw. (Oehler operositas).Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > onerositas
-
8 curiosus
cūrĭōsus, a, um, adj. [cura].I.(Acc. to cura, I.) Bestowing care or pains upon a thing, applying one's self assiduously, careful, diligent, thoughtful, devoted (class.; esp. freq. in Cic.).A.In gen.(α).With in or ad:(β).in omni historiā curiosus,
Cic. Tusc. 1, 45, 108:si me nihilo minus nosti curiosum in re publicā quam te,
id. Att. 5, 14, 3:ad investigandum curiosior,
id. Fam. 4, 13, 5.—With gen. (post-Aug.):(γ).medicinae,
Plin. 25, 2, 3, § 7:memoriae,
Aur. Vict. Caes. 20 fin.:curiosissimus famae suae,
Capitol. Anton. Philos. 20.—With circa:(δ).circa uxoris pudicitiam minus curiosus fuit,
Capitol. Pert. 13, 8.—Absol.:* 2.non quidem doctus, sed curiosus,
Petr. 46, 6; so,pictor,
id. 29, 4:felicitas Horatii,
id. 118, 5:manus,
id. 13, 1:consilia,
Quint. 7, 5, 2:interpolatione,
Plin. 13, 12, 23, § 75 al. —With the access. idea of excess, too eager:B.est etiam supervacua (ut sic dixerim) operositas, ut a diligenti curiosus et a religione superstitio distat,
Quint. 8, 3, 55.—In partic., inquiring eagerly or anxiously about a thing, inquiring into, in a good or bad sense; curious, inquisitive.1.In gen.:2.ne curiosissimi quidem homines exquirendo audire tam multa possunt, quam, etc.,
Cic. N. D. 1, 35, 97; id. Fam. 3, 1, 1; Varr. R. R. 2, 3, 5; Quint. 1, 8, 21; 11, 3, 143; * Hor. Epod. 17, 77 al.:curiosis oculis perspici non possit,
Cic. Sest. 9, 22.—Implying censure ( = polupragmôn), meddlesome, officious, curious, prying, inquisitive:b.primum patere me esse curiosum,
Cic. Fl. 29, 70; id. Fin. 2, 9, 28 Madv.; 1, 1, 3; id. Att. 15, 26, 5; cf.:quare ut homini curioso ita perscribe ad me,
id. ib. 4, 11, 2:curiosum aliquem extimescere,
Petr. 127:Quae (basia) nec pernumerare curiosi Possint,
Cat. 7, 11 Ellis ad loc.—Post-Aug., subst.: cūrĭōsus, i, m., of one who is prying, a spy, scout:II.curiosum ac speculatorem ratus,
Suet. Aug. 27.—Later, a class of secret spies, secret police, an informer, etc.; cf. Cod. Just. 12, tit. 23: De Curiosis et Stationariis al.—(Acc. to cura, II.) Lit., that injures himself by care; hence, transf., emaciated, wasted, lean:A.belua,
Plaut. Aul. 3, 6, 26 (v. the passage in connection); cf.: nempe ille vivit carie curiosior, Afran. ap. Non. p. 21, 28 (Com. Rel. v. 250 Rib.).— Adv.: cūrĭŏsē.(Acc. to I. A.) With care, carefully:* 2. B.involvendus vestimentis,
Cels. 2, 17; cf. Petr. 63, 6; Col. 12, 55, 2:cavere,
Suet. Aug. 40 al. — Comp., Vitr. 7, 4.— Sup., Col. 11, 2, 18.—(Acc. to I. B. 2.) Inquisitively, curiously:inquirerem,
Suet. Vesp. 1.— Comp.:curiosius conquiram,
Cic. Brut. 35, 133:facere aliquid,
id. N. D. 1, 5, 10:animadvertunt ea, quae domi fiunt (pueri),
id. Fin. 5, 15, 42.
См. также в других словарях:
operosità — {{hw}}{{operosità}}{{/hw}}s. f. Caratteristica di operoso; SIN. Attività, laboriosità; CONTR. Oziosità … Enciclopedia di italiano
Operosity — Op er*os i*ty, n. [L. operositas.] Laboriousness. [R.] Bp. Hall. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
operosità — /operosi ta/ s.f. [dal lat. operosĭtas atis ]. [qualità di chi è operoso] ▶◀ alacrità, attività, dinamismo, (lett.) industria, industriosità, laboriosità, solerzia, zelo. ‖ attivismo. ◀▶ inattività, indolenza, inerzia, inoperosità, neghittosità,… … Enciclopedia Italiana
Operosität — Ope|ro|si|tät die; <aus gleichbed. lat. operositas, Gen. operositatis> (veraltet) Mühseligkeit; Geschäftigkeit … Das große Fremdwörterbuch
travaillement — Travaillement, Operositas, Labor … Thresor de la langue françoyse
operosity — ˌäpəˈräsəd.ē noun ( es) Etymology: Latin operositas, from operosus + itas ity : operoseness … Useful english dictionary