łoskotać

См. также в других словарях:

• łoskotać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, łoskotaćoczę || łoskotaćocę, łoskotaćocze || łoskotaćoce {{/stl 8}}{{stl 7}} powodować powstanie huku, łomotu, głuchego stukania, grzechotania; robić coś, wywołując tym hałas, huk : {{/stl 7}}{{stl 10}}Walące się… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• łoskotać — ndk IX, łoskotaćoczę (łoskotaćocę), łoskotaćoczesz (łoskotaćocesz), łoskotaćocz, łoskotaćał, łoskotaćany «wydawać silny, głuchy odgłos, powodować powstawanie łoskotu; silnie stukać, łomotać» Łoskotać drzwiami. Drzwi łoskoczą. Koła pociągu… …   Słownik języka polskiego

• łoskotanie — n I rzecz. od łoskotać …   Słownik języka polskiego

• trzaskać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, trzaskaćam, trzaskaća, trzaskaćają, trzaskaćany {{/stl 8}}– trzasnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, trzaskaćnę, trzaśnie, trzaśnij, trzaskaćnął, trzaskaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień