-
1 inhonoratus
ĭnhŏnōrātus, a, um [st2]1 [-] qui n'a pas eu de magistratures, non honoré, qui est sans honneur, qui n'a pas eu de marque d'honneur. [st2]2 [-] qui n'a pas reçu de récompense.* * *ĭnhŏnōrātus, a, um [st2]1 [-] qui n'a pas eu de magistratures, non honoré, qui est sans honneur, qui n'a pas eu de marque d'honneur. [st2]2 [-] qui n'a pas reçu de récompense.* * *Inhonoratus, pen. prod. Adiectiuum, Honorato contrarium. Cic. Sans honneur, Qui n'est prisé ne honoré.\Transire aliquid inhonoratum. Quintil. Sans luy faire honneur. -
2 inhonoratus
ĭnhŏnōrātus, a, um, P. a., v. inhonoro fin. -
3 inhonoratus
in-honōrātus, a, um, I) ungeehrt, durch kein Amt geehrt od. ausgezeichnet, ohne Amt, ohne Ehrenstelle, dah. auch unansehnlich vor der Welt, vita, Cic.: honoratus atque inhonoratus, Liv.: inhonoratior triumphus, Liv. – II) durch keine Belohnung geehrt od. ausgezeichnet, unbelohnt, unbeschenkt, Liv. u.a.: inhonoratum alqm dimittere, Liv.: quod (Aetoli) omnium Graeciae gentium inhonoratissimi post eam victoriam essent, den schlechtesten Lohn ernteten, Liv. 35, 12, 4.
-
4 inhonoratus
in-honōrātus, a, um, I) ungeehrt, durch kein Amt geehrt od. ausgezeichnet, ohne Amt, ohne Ehrenstelle, dah. auch unansehnlich vor der Welt, vita, Cic.: honoratus atque inhonoratus, Liv.: inhonoratior triumphus, Liv. – II) durch keine Belohnung geehrt od. ausgezeichnet, unbelohnt, unbeschenkt, Liv. u.a.: inhonoratum alqm dimittere, Liv.: quod (Aetoli) omnium Graeciae gentium inhonoratissimi post eam victoriam essent, den schlechtesten Lohn ernteten, Liv. 35, 12, 4.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > inhonoratus
-
5 inhonoratus
in-honōrātus, a, um1) не пользующийся почётом, не получивший почётной должности ( homo L); не удостоившийся почестей ( vita C)2) невознаграждённый, не получивший даров ( inhonoratum aliquem dimittere L) -
6 inhonoratus
inhonorata, inhonoratum ADJ -
7 inhonoratus
unrewarded, not honored. -
8 honoratus
honōrātus, a, um, PAdi. m. Compar. u. Superl. (v. honoro), I) geehrt, in Ehre u. Ansehen stehend, angesehen, ehrwürdig, v. Lebl. auch = ehrenvoll (Ggstz. inhonoratus, inglorius), a) von Pers., Cic. u.a.: viri, Cic.: collegae, Liv.: multo illustrior atque honoratior, Nep.: qui apud me honoratior fuit, Cic.: apud plebem, pro qua dimicaverit, nihilo se honoratiorem fore, Liv.: genus illist unum pollens atque honoratissimum, Plaut. – b) v. Lebl.: praefectura, Cic.: ministeria, Curt.: cani, Ov.: rus, als Ehrengeschenk verliehen, Ehrenacker, Ov.: militia honoratior, Liv.: nusquam est senectus honoratior, Cic.: decretum honoratissimum, Liv.: locus honoratissimus, Vell.: te honoratā memoriā prosequar, Val. Max. – II) durch ein hohes Amt (eine hohe Ehrenstelle) geehrt od. ausgezeichnet, hochgestellt, vir, homo, Cic.: honorati quattuor filii, Cic.: senes, Tac.: honoratiori parēre malle, Vell.: filios honoratissimos reliquit, Vell.: poet. übtr., comae h., einer höheren Magistratsperson, Ov. ex Pont. 2, 2, 90.
-
9 unbelohnt
unbelohnt, inhonoratus. – Adv. sine prae mio od. pretio; sine mercede (ohne Lohn). – jmd. unb. lassen, alqm inhonoratum od. alqm sine pretio od. praemio dimittere.
-
10 unbeschenkt
unbeschenkt, non donatus. – muneris expers (z.B. non quisquam discedat nostri muneris expers, d. i. von mir unbesch.). – sine munere (z.B. abire). – inhonoratus (mit keinem Ehrengeschenk belohnt). – jmd. unb. von sich lassen, alqm inhonoratum dimittere; alqm sine munere a se abire sinere.
-
11 ungeehrt
ungeehrt, inhonoratus.
-
12 honoratus
honōrātus, a, um, PAdi. m. Compar. u. Superl. (v. honoro), I) geehrt, in Ehre u. Ansehen stehend, angesehen, ehrwürdig, v. Lebl. auch = ehrenvoll (Ggstz. inhonoratus, inglorius), a) von Pers., Cic. u.a.: viri, Cic.: collegae, Liv.: multo illustrior atque honoratior, Nep.: qui apud me honoratior fuit, Cic.: apud plebem, pro qua dimicaverit, nihilo se honoratiorem fore, Liv.: genus illist unum pollens atque honoratissimum, Plaut. – b) v. Lebl.: praefectura, Cic.: ministeria, Curt.: cani, Ov.: rus, als Ehrengeschenk verliehen, Ehrenacker, Ov.: militia honoratior, Liv.: nusquam est senectus honoratior, Cic.: decretum honoratissimum, Liv.: locus honoratissimus, Vell.: te honoratā memoriā prosequar, Val. Max. – II) durch ein hohes Amt (eine hohe Ehrenstelle) geehrt od. ausgezeichnet, hochgestellt, vir, homo, Cic.: honorati quattuor filii, Cic.: senes, Tac.: honoratiori parēre malle, Vell.: filios honoratissimos reliquit, Vell.: poet. übtr., comae h., einer höheren Magistratsperson, Ov. ex Pont. 2, 2, 90.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > honoratus
-
13 DISREGARDED
[A]INHONORATUS (-A -UM)NECLECTUS (-A -UM) -
14 UNHONORED
[A]INHONESTUS (-A -UM)INHONORATUS (-A -UM)INHONORABILIS (-IS -E)INHONORIS (-IS -E) -
15 UNHONOURED
[A]INHONESTUS (-A -UM)INHONORATUS (-A -UM)INHONORABILIS (-IS -E)INHONORIS (-IS -E) -
16 UNREWARDED
[A]INHONORATUS (-A -UM)
См. также в других словарях:
inhonoré — inhonoré, ée (i no no ré, rée) adj. Qui n est point honoré, qui est privé d honneurs légitimes. • Ô Dogeron [gentilhomme français, gouverneur de l île de la Tortue] ! ta cendre inhonorée repose dans quelque endroit peut être inconnu de Saint… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
ԱՆԱՐԳ — (ի, աց, կամ ից.) NBH 1 0113 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 10c, 11c ա. ἅτιμος inhonoratus Ոչ արգոյ. ո՛չ յարգի. անպատիւ. անշուք. նուաստ. արհամարհ. անաւագ. տրուպ. ստորին. ցած, վարի. ... *Ընդհարցի մանուկն ընդ ծերոյն, եւ… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ԱՆՇՈՒՔ — ( ) NBH 1 0215 Chronological Sequence: Early classical, 11c, 13c ա. ἅτιμος inhonoratus Յետնեալ ʼի շքոյ եւ ʼի վայելչութենէ. անարգ. անպատիւ. անփառացի. անզարդ. եւ անշքացեալ. ... *Յանշուք երեսացն, ըստ մարդկութեանն ասեմ (ʼի չարչարանս), եւ ոչ ըստ… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ԱՆՊԱՆԾԱԼԻ — ( ) NBH 1 0226 Chronological Sequence: 6c, 10c ἅσεμνος inhonoratus, indignus, impudicus Ոչ իւիք պանծալի. անպատիւ. անարգ. անպարկեշտ. ամօթալի. ... *Անպանծալի իրք (կուռք). Փիլ. ՟ժ. բան.: *Ո՞ւր ագեղն եւ անպանծալի. Նար. ՟Խ՟Ը … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ԱՆՊԱՏԻՒ — (տուի, ից, ոց կամ աց, օք.) NBH 1 0226 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 8c, 10c, 12c, 13c ա. ἅτιμος, ἁτιμότερος inhonoratus, vilis, ignominiosus Որ չունի զպատիւ. ոչ պատուեալ, կամ ոչ պատուելի. անշուք. անարգ. ... *Մի՛… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ԱՆՊԱՐԿԵՇՏ — (ի, ից.) NBH 1 0229 Chronological Sequence: Early classical, 5c, 6c, 10c, 12c ա. ἅσεμνος incastus, impudicus, inhonoratus, ἁκάθαρτος immundus, impurus Օտար ʼի պարկեշտութենէ. անհամեստ. անամօթ. եւ Անվայելուչ. անմաքուր. աղտեղի. անսուրբ. անդէպ. ...… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
honneur — Honneur, m. acut. Vient de ce Latin, Honor, et en retient la signification: Mais il a esté usité aussi par les anciens pour la dignité qu a le vassal d estre fieffé par un Roy ou grand Seigneur, et consequemment pour le fief mesme duquel le… … Thresor de la langue françoyse
priser — et mettre à pris, Pretium facere. Priser et estimer, AEstimare, AEstimationem facere. Priser et estimer aucun, Commendare. Estimer et priser ses amis selon, etc. Pensare amicos factis. Priser quelqu un sur tous les autres, Primas alicui dare, vel … Thresor de la langue françoyse