-
1 inhonoro
ĭn-hŏnōro, āvi, ātum, 1, v. a. [inhonorus], to dishonor, Tert. Res. Carn. 10; id. Fug. in Persec. 5.— Hence, ĭnhŏnōrā-tus, a, um, P. a.I.Unhonored, disregarded:II.vita inhonorata et ingloria,
Cic. Tusc. 3, 34, 81:inhonoratior triumphus,
Liv. 33, 23, 8: inhonorata dea, i. e. to whom no incense or offerings are brought, Ov. M. 8, 280:artem grammaticam inhonoratam transire,
Quint. 1, 5, 54.—Unrewarded:aliquem inhonoratum dimittere,
Liv. 37, 54, 9:omnium Graeciae gentium inhonoratissimi,
id. 35, 12, 4:societas,
Flor. 2, 8, 5; Ov. M. 13, 41.
Перевод: со всех языков на все языки
со всех языков на все языки- Со всех языков на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Английский