Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

ĭnūsĭ-tātē

  • 1 inusitatus

    ĭn-ūsĭtātus, a, um, adj., unusual, uncommon, extraordinary, very rare (class.): pro di immortales! speciem humanam inusitatam, Att. ap. Non. 226, 2:

    nova et inusitata belli ratio,

    Caes. B. C. 3, 47:

    magnitudo,

    Cic. Off. 3, 9, 38:

    lepor,

    id. de Or. 2, 23, 98.— With dat.:

    nostris oratoribus lepos,

    Cic. de Or. 3, 23, 91; Flor. 4, 2, 81: inusitatum est, with subj.-clause, Cic. Deiot. 1, 1. — Comp.:

    species navium inusitatior,

    Caes. B. G. 4, 25.— Sup.: miracula, Aug. Civ. Dei, 10, 12.— Adv. in two forms.
    1.
    ĭnūsĭ-tātē, in an unwonted manner, unusually, strangely:

    absurde et inusitate scriptae epistolae,

    Cic. Q. Fr. 1, 2, 3:

    loqui,

    id. Brut. 75.— Comp.:

    poëta inusitatius contraxerat,

    Cic. Or. 46.— Sup.:

    inusitatissime nox pro noctu dixerunt (al. inusitate),

    Macr. S. 1, 4, 19.—
    * 2.
    ĭnūsĭtātō, in an unusual manner:

    enituit,

    Plin. Pan. 5, 2 (al. inusitato indicio enituit).

    Lewis & Short latin dictionary > inusitatus

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»