-
1 insidiae
insĭdĭae, ārum, f. embuscade, embûches, surprise, piège, trahison, tromperie. - insidias alicui collocare (locare, comparare, instruere, ponere, facere, tendere, moliri, struere, disponere): dresser une embuscade à qqn, tendre un piège à qqn, préparer un attentat contre qqn. - milites in insidiis collocare, Caes.: placer des soldats en embuscade. - insidiis ou ex insidiis ou de insidiis ou per insidias: dans une embuscade, dans un guet-apens, par trahison, perfidement, traîtreusement. - insidiae conjuratorum: embuscade préparée par les conjurés. - insidiae maris, V.-FL.: les écueils. - insidiis noctis serenae, Virg.: par la sérénité trompeuse de la nuit. - ordo insidiarum, Tac.: plan d'un complot. - primi impetus insidiarum, Hirt.: le premier choc des soldats embusqués.* * *insĭdĭae, ārum, f. embuscade, embûches, surprise, piège, trahison, tromperie. - insidias alicui collocare (locare, comparare, instruere, ponere, facere, tendere, moliri, struere, disponere): dresser une embuscade à qqn, tendre un piège à qqn, préparer un attentat contre qqn. - milites in insidiis collocare, Caes.: placer des soldats en embuscade. - insidiis ou ex insidiis ou de insidiis ou per insidias: dans une embuscade, dans un guet-apens, par trahison, perfidement, traîtreusement. - insidiae conjuratorum: embuscade préparée par les conjurés. - insidiae maris, V.-FL.: les écueils. - insidiis noctis serenae, Virg.: par la sérénité trompeuse de la nuit. - ordo insidiarum, Tac.: plan d'un complot. - primi impetus insidiarum, Hirt.: le premier choc des soldats embusqués.* * *Insidiae, insidiarum. Caesar. Embusches et espies, Eschauguette, Embuscade.\Marcellus insidiis interfectus est. Cic. A esté tué par embusche et cauteleusement, Par surprinse, En trahison, Par aguet.\Incautus insidiis, pro Ab insidias. Tacit. Qui n'est point fin assez pour se garder du dol et cautelle d'autruy.\Maris insidiae. Lucret. Les tromperies et trahisons de la mer.\De insidiis aliquid agere. Cic. Par embusches et espies, Par cautelle, Cauteleusement, Par aguet.\Aucupemus ex insidiis clanculum quam rem gerant. Plaut. Espions et guettons que c'est qu'ils font.\Collocare insidias alicui. Cic. Mettre gens en embusche pour le surprendre.\Componere insidias alicui. Tibull. Luy dresser une cautelle pour le surprendre et decevoir.\Consurgere ex insidiis. Cic. Se desembuscher.\Excipere insidiis aliquid. Virgil. Par aguet, De faict à guet.\Lupus insidias explorat ouilia circum. Virgil. Guette et espie à l'entour, etc.\Insidias facere. Cic. Espier et guetter.\Instruere insidias alicui. Catull. Mettre embusche pour surprendre aucun.\Instruere insidias in aliquo loco. Cic. S'embuscher, ou mettre embusche en quelque lieu.\Ex insidiis interiit Alexander Phaereus. Cic. Fut tué en trahison, ou par embusche.\Petere aliquem insidiis. Ouid. Mettre gens en embusche contre quelcun.\Ponere insidias. Cic. Mettre embusches, Embuscher.\Ponere in insidiis. Cic. Mettre en embusche.\Struere insidias. Tacit. Preparer embusche contre quelcun, Dresser une embusche. -
2 īnsidiae
īnsidiae ārum, f [SED-], a snare, trap: non lupus insidias explorat, V.: caprum Excipere insidiis, V.—In war, an ambush, ambuscade: signa aenea in insidiis ponere: insidias intravisse, Cs.: eius vitae a me insidiae positae: insidiae tenduntur alcui: Miloni insidias conlocare: ex insidiis petere, L.: locum insidiis conspeximus, for a secret attack, V.—Fig., artifice, crafty device, plot, snare: Insidias nostrae fecit adulescentiae, T.: nimis insidiarum ad capiendas aurīs adhiberi videtur: noctis, V.—In abl. or in phrases with per or ex, by artifice, by stratagem, craftily, insidiously: insidiis circumventi, S.: Marcellus insidiis interfectus est: fraude et insidiis circumventus, L.: per insidias circumveniri, Cs.: ex insidiis. -
3 insidiae
insidiae insidiae, arum f интриги -
4 insidiae
insidiae insidiae, arum f козни -
5 insidiae
insidiae insidiae, arum f засада -
6 insidiae
īnsidiae, ārum, f. (insideo), eig. das Darinsitzen (ενέδρα), der Hinterhalt, I) eig.: a) die Menschen, insidias locare, Liv., collocare, Caes.: insidias instruere, Liv.: insidias in montibus componere, Iustin.: cavere ac struere invicem insidias, Liv.: insidiae cooriuntur, Tac. – b) der Ort, milites in insidiis collocare, Caes.: signa in insidiis ponere, Cic.: invadere ex insidiis, Sall.: insidias intrare, Caes.: in insidias deductus occīditur, Iustin. – II) übtr.: a) die Nachstellung, Hinterlist, Heimtücke, der Verrat, hinterlistige, heimtückische Anschläge, heimliche Kunstgriffe (bes. auch des Redners), insidiarum expers, Sen.: insidiarum adversus alqm conscius, Suet.: insidias vitae facere od. ponere, Cic.: insidias ponere contra alqm, Cic.: insidias alci parare, Cic., nectere, Val. Max.: insidias opponere, tendere, collocare, struere, adhibere, comparare, Cic.: alci insidias instruere, Iustin.: insidias componere, Tac.: insidias componere alci, Tibull.: insidias disponere, Quint.: insidias dare, Plaut.: insidias machinari, Lact.: insidias portare, Ov.: evadere alcis nocturnas insidias, Suet.: per insidias, hinterlistig, Cic.: so auch insidiis od. ex insidiis, Cic. – m. objekt. Genet., sibi has urbanas insidias caedis atque incendiorum deposcere, für sich die Ausführung der Mordüberfälle und Brandstiftungen hier in der Stadt in Anspruch nehmen, Cic. Cat. 2, 6. – b) der Trug, die Täuschung, m. subj. Genet., noctis, Verg.: aetatis, Quint.: absol., omnibus insidiis temptatus, Suet. Cal. 10, 2. – / Sing. insidia, Ven. Fort. vit. S. Mart. 1, 101. Itala sap. 14, 24; Hos. 5, 1; act. apost. 20, 3. Gloss. II, 362, 61; dagegen von Augustin. locut. in heptat. 7 verworfen.
-
7 insidiae
īnsidiae, ārum, f. (insideo), eig. das Darinsitzen (ενέδρα), der Hinterhalt, I) eig.: a) die Menschen, insidias locare, Liv., collocare, Caes.: insidias instruere, Liv.: insidias in montibus componere, Iustin.: cavere ac struere invicem insidias, Liv.: insidiae cooriuntur, Tac. – b) der Ort, milites in insidiis collocare, Caes.: signa in insidiis ponere, Cic.: invadere ex insidiis, Sall.: insidias intrare, Caes.: in insidias deductus occīditur, Iustin. – II) übtr.: a) die Nachstellung, Hinterlist, Heimtücke, der Verrat, hinterlistige, heimtückische Anschläge, heimliche Kunstgriffe (bes. auch des Redners), insidiarum expers, Sen.: insidiarum adversus alqm conscius, Suet.: insidias vitae facere od. ponere, Cic.: insidias ponere contra alqm, Cic.: insidias alci parare, Cic., nectere, Val. Max.: insidias opponere, tendere, collocare, struere, adhibere, comparare, Cic.: alci insidias instruere, Iustin.: insidias componere, Tac.: insidias componere alci, Tibull.: insidias disponere, Quint.: insidias dare, Plaut.: insidias machinari, Lact.: insidias portare, Ov.: evadere alcis nocturnas insidias, Suet.: per insidias, hinterlistig, Cic.: so auch insidiis od. ex insidiis, Cic. – m. objekt. Genet., sibi has urbanas insidias caedis atque incendiorum deposcere, für sich die Ausführung der Mordüberfälle und Brandstiftungen hier in der Stadt in Anspruch nehmen, Cic. Cat. 2, 6. – b)————der Trug, die Täuschung, m. subj. Genet., noctis, Verg.: aetatis, Quint.: absol., omnibus insidiis temptatus, Suet. Cal. 10, 2. – ⇒ Sing. insidia, Ven. Fort. vit. S. Mart. 1, 101. Itala sap. 14, 24; Hos. 5, 1; act. apost. 20, 3. Gloss. II, 362, 61; dagegen von Augustin. locut. in heptat. 7 verworfen.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > insidiae
-
8 insidiae
insĭdĭae, ārum, f. plur. (in sing. insidia prima, Sall. Fragm. ap. Charis. p. 75 P.) [insideo], an ambush, ambuscade (class.).I.LitA.Of persons:B.qui sustinuerant primos impetus insidiarum,
Hirt. B. G. 8, 19:equites procedere longius jussi, donec insidiae coorirentur,
Tac. H. 2, 24.—Of place:(α).si forte in insidias devenero,
Plaut. As. 1, 1, 92:signa aenea in insidiis ponere,
Cic. Deiot. 7, 21:milites in insidiis collocare,
Caes. B. G. 3, 20:intrare insidias,
id. B. C. 3, 38.—Particular phrases.To lay an ambush for any one:(β).insidias dare alicui,
Plaut. Mil. 2, 3, 32:facere vitae alicujus,
Cic. Q. Fr. 2, 3, 4:ponere vitae alicujus,
id. Sest. 18, 41:insidias penitus abstrusas ponere contra aliquem,
id. Agr. 2, 18, 49:parare alicui,
id. Rosc. Am. 9, 26:tendere,
id. Rosc. Com. 16, 46:collocare,
id. Mil. 10, 27:comparare,
id. Clu. 16, 47:struere,
id. ib. 66, 190:componere,
Tac. H. 5, 22:compo nere in aliquem,
Prop. 2, 32 (3, 30), 19: componere [p. 965] alicui, Tib. 1, 6, 4:disponere,
Quint. 4, 2, 48:afferre ovilibus,
Calp. Ecl. 1, 40:avibus moliri,
Verg. G. 1, 271.—In abl. alone, abl. with ex, or acc. with per, by artifice or stratagem, craftily, insidiously:II.Marcellus insidiis interfectus est,
Cic. Att. 13, 10, 3:per insidias quempiam interficere,
id. Dom. 23:per insidias circumvenire,
Caes. B. G. 1, 42:non ex insidiis, sed aperte ac palam elaborare,
Cic. Or. 12, 38:ex insidiis invadere aliquem,
Sall. J. 113, 6.—Trop., artifice, crafty device, plot, snare:nimis insidiarum ad capiendas aures adhiberi videtur,
Cic. Or. 51, 170:compositae orationis insidiis fidem alicujus attentare,
id. ib. 61, 208:noctis,
Verg. G. 1, 426:maris,
Val. Fl. 1, 416:post obitum parentis periculo insidiarum subjectus pupillus,
Gai. Inst. 2, 181. -
9 insidiae
īnsidiae, ārum f. [ insideo ]1) засадаinvadere aliquem ex insidiis Sl — напасть на кого-л. из засадыcollocare Cs (instruere L, disponere Q) insidias — устраивать засаду2) интриги, козни, тж. ловушкаinsidias struere (parare, tendere) alicui C — строить козни (интриговать) против кого-л.ex insidiis Pl, C, Su etc. или per insidias C, Cs, QC etc. — коварным образом, хитростью, обманомi. capitis C — покушение на жизньmaris i. VF — опасности мореплавания -
10 insidiae
insidiae, arum, f., lying in wait, plot, A. 9:24; 23:16; snare, E. 6:11. -
11 insidiae
1) засада, exercitus in insidias deductus (1. 3 pr. D. 48, 4). 2) пер. a) поиски, преследование: insidias vitae s. mortis struere, parare, посягать на (1. 30 D. 17, 1. 1. 9 C. 9, 16);insidiae aedificiorum (1. 2 § 7 C. 1, 17): вред, который может возникнуть веледствие рушения здания (1. 48 D. 39, 2);
b) коварство, козни: minoribus adversus tutorum vel curatorum ins. cautum est (1. 2 C. 2, 28. 1. 8 C. 4, 44. 1. 6 C. 6, 27);
c) повреждение, aedificiorum ins. (1. 14 C. 8, 12).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > insidiae
-
12 insidiae
(plural) treachery, ambush, plot, conspiracy. -
13 insidiae
, arum f pl. t.1) засада, опасность;2) козни, интриги, неприятности -
14 insidia
ambush (pl.); plot; treachery; snare -
15 Засада
- insidiae; subsessa (subsessas occultius collocare; in subsessa esse);• устроить засаду, находиться в засаде - subsidere in insidiis;
• сидящий в засаде - subsessor (cum venabulo);
-
16 Махинации
- insidiae; machinationes; ambitus;• избирательные махинации - suffragiorum ambitus;
-
17 coorior
cŏŏrĭor, īri, cŏortus sum - intr. - [st2]1 [-] naître (d'un seul coup), apparaître, surgir, se lever brusquement. [st2]2 [-] s’élever contre, se soulever. - cooritur tempestas, Caes.: une tempête s'élève. - sunt coorta terris, Lucr.: (les animaux) sont nés sur la terre. - donec insidiae coorerentur, Tac. H. 2, 24: jusqu'à ce que l'embuscade se démasquât. - de integro coortum est bellum, Liv. 21, 8, 2: la guerre se ralluma. - risus omnium coortus est, Nep. Epam. 8, 5: tous éclatèrent de rire. - cooriri in rogationes, Liv.: s'élever contre des projets de loi (les combattre). - pestilentia coorta, minacior tamen quam perniciosior, a foro avertit... Liv. 4: une peste, qui avait éclaté, plus menaçante que meurtrière, détourna du forum...* * *cŏŏrĭor, īri, cŏortus sum - intr. - [st2]1 [-] naître (d'un seul coup), apparaître, surgir, se lever brusquement. [st2]2 [-] s’élever contre, se soulever. - cooritur tempestas, Caes.: une tempête s'élève. - sunt coorta terris, Lucr.: (les animaux) sont nés sur la terre. - donec insidiae coorerentur, Tac. H. 2, 24: jusqu'à ce que l'embuscade se démasquât. - de integro coortum est bellum, Liv. 21, 8, 2: la guerre se ralluma. - risus omnium coortus est, Nep. Epam. 8, 5: tous éclatèrent de rire. - cooriri in rogationes, Liv.: s'élever contre des projets de loi (les combattre). - pestilentia coorta, minacior tamen quam perniciosior, a foro avertit... Liv. 4: une peste, qui avait éclaté, plus menaçante que meurtrière, détourna du forum...* * *Coorior, cooriris, pen. pro. vel cooreris, pen. cor. coortus sum, cooriri. Se sourdre, Se lever de plusieurs lieux et costez, S'esmouvoir.\Mare coortum saeuit. Lucret. Enflee, eslevee, esmeue et courroucee.\Cooriri. Plin. Assaillir son ennemi.\Ventis coortis. Ouid. Eslevez. -
18 tendo
tendo, ĕre, tĕtendi, tentum (tensum) - [gr]gr. τείνω. - arch. tennitur, Ter. Phorm. 330. - tr. - [st1]1 [-] tendre, étendre, déployer. - plagas tendere, Cic. Off. 3, 68: tendre des filets. - arcum tedere, Virg. En. 7, 164: bander un arc. - poét. sagittas arcu tendere, Hor. O. 1, 29, 9: tendre des flèches sur un arc. - praetorium tendere, Caes. BC. 3, 82: dresser la tente du général. - manus ad caelum tendere, Caes. BC. 2, 5: tendre les mains vers le ciel. - manus ad aliquem ou alicui tendere, Caes. B G. 2, 13, 2; 7, 48, 3: tendre les mains à qqn (en suppliant). - ad legatos supplices manus tendunt, Caes. BC. 2, 12: ils tendent vers les légats leurs mains suppliantes. - quā se ponti plaga tendit, Lucr.: où s'étend la mer. [st1]2 [-] tendre (sens priapéen). - tentus, Mart. 11, 73, 3: tendu. - grandia te medii tenta viri, Catul. 80, 6: la grosse chose tendue du bas-ventre de l'homme. [st1]3 [-] au fig. tendre. - insidiae tenduntur alicui, Cic. Com. 46: on tend des pièges à qqn. - cunctis civibus lucem ingenii et consilii sui porrigens atque tendens, Cic. de Or. 1. 184: présentant, tendant (comme avec la main) à tous les citoyens les lumières de son génie et de sa prudence. - ultra legem tendere opus, Hor. S. 2, 1, 2: faire une oeuvre tendue au-delà des règles. - aestivam sermone benigno noctem tendere, Hor. Ep. 1, 5, 11: passer toute une nuit d'été à d'aimables propos. - cursum tendere, Lucr. 5: diriger sa course. - iter tendere, Virg. En. 1, 656: diriger sa course. - qui et unde et quo tenderent cursum, Liv. 23, 34, 5: (demandant) leur qualité, le point de départ et le but de leur course. - intr. - [st1]1 [-] tendre, se diriger. - Venusiam tendere, Cic. Att. 16, 5, 3: aller à Venouse. - cf. Hor. S. 1, 5, 71. - ad castra tendere, Liv. 9, 37, 10: se porter vers le camp. - in castra tendere, Liv. 10, 36, 7: se porter vers le camp. - quo tendis? Hor. S. 1, 9, 63: où vas-tu? - levibus in sublime tendentibus, Plin. 2, 11: les corps légers tendant à s'élever. - via, qui Ditis magni sub moenia tendit, Virg. En. 6, 540: route qui mène au pied des murailles du puissant Pluton. - tendere ad dominum iter, Ov. M. 2, 547: se diriger vers son maître. - tendimus huc (= in Orcum) omnes, Ov. M. 10, 34: nous aboutissons tous ici. [st1]2 [-] tendre vers, viser à; incliner vers; chercher à, s'efforcer de. - ad aliquid tendere, Cic. Div. 2, 4: se porter vers qqch. - ad altiora tendere, Liv. 4, 13, 4: viser plus haut. - cum alii alio tenderent, Liv. 24, 28: les esprits étant partagés. - ad Carthaginienses tendere, Liv. 24, 5, 8: pencher pour l'alliance carthaginoise. - tendere + inf.: chercher à, essayer de. - captae civitati leges imponere tendent, Liv. 6, 38: on cherche à imposer ses lois à la cité qui a été prise. - manibus tendit divellere nodos, Virg. En. 2, 220: de ses mains il essaie de desserrer les noeuds. - cf. Hor. Ep. 1, 7, 31; 1, 19, 16; Liv. 24, 35, etc. [st1]3 [-] faire des efforts, déployer de l'énergie, tendre ses ressorts. - Sall. C. 60, 5 ; Virg. En. 5, 21; Liv. 32, 32, 7 ; 34, 34, 1. - tendere ut...: faire effort pour obtenir que. - consulum comitia ut habeantur tendunt, Liv. 4, 7: ils cherchent à obtenir que l'on tienne les comices consulaires. [st1]4 [-] dresser une tente ou des tentes, camper. - tendere (s.-ent. tentoria): camper, être en garnison. - sub vallo tendere, Caes. BG. 6, 37, 2: camper au pied du retranchement. - in praetorio tetenderunt, Liv. 28, 27, 15: sur l'emplacement réservé au général ils ont dressé leur tente. - tendere Lugduni, Tac.: tenir garnison à Lyon. - cf. Curt. 3, 8, 18; 5, 7, 6, etc. ; Virg. En. 2, 29; 8, 605.* * *tendo, ĕre, tĕtendi, tentum (tensum) - [gr]gr. τείνω. - arch. tennitur, Ter. Phorm. 330. - tr. - [st1]1 [-] tendre, étendre, déployer. - plagas tendere, Cic. Off. 3, 68: tendre des filets. - arcum tedere, Virg. En. 7, 164: bander un arc. - poét. sagittas arcu tendere, Hor. O. 1, 29, 9: tendre des flèches sur un arc. - praetorium tendere, Caes. BC. 3, 82: dresser la tente du général. - manus ad caelum tendere, Caes. BC. 2, 5: tendre les mains vers le ciel. - manus ad aliquem ou alicui tendere, Caes. B G. 2, 13, 2; 7, 48, 3: tendre les mains à qqn (en suppliant). - ad legatos supplices manus tendunt, Caes. BC. 2, 12: ils tendent vers les légats leurs mains suppliantes. - quā se ponti plaga tendit, Lucr.: où s'étend la mer. [st1]2 [-] tendre (sens priapéen). - tentus, Mart. 11, 73, 3: tendu. - grandia te medii tenta viri, Catul. 80, 6: la grosse chose tendue du bas-ventre de l'homme. [st1]3 [-] au fig. tendre. - insidiae tenduntur alicui, Cic. Com. 46: on tend des pièges à qqn. - cunctis civibus lucem ingenii et consilii sui porrigens atque tendens, Cic. de Or. 1. 184: présentant, tendant (comme avec la main) à tous les citoyens les lumières de son génie et de sa prudence. - ultra legem tendere opus, Hor. S. 2, 1, 2: faire une oeuvre tendue au-delà des règles. - aestivam sermone benigno noctem tendere, Hor. Ep. 1, 5, 11: passer toute une nuit d'été à d'aimables propos. - cursum tendere, Lucr. 5: diriger sa course. - iter tendere, Virg. En. 1, 656: diriger sa course. - qui et unde et quo tenderent cursum, Liv. 23, 34, 5: (demandant) leur qualité, le point de départ et le but de leur course. - intr. - [st1]1 [-] tendre, se diriger. - Venusiam tendere, Cic. Att. 16, 5, 3: aller à Venouse. - cf. Hor. S. 1, 5, 71. - ad castra tendere, Liv. 9, 37, 10: se porter vers le camp. - in castra tendere, Liv. 10, 36, 7: se porter vers le camp. - quo tendis? Hor. S. 1, 9, 63: où vas-tu? - levibus in sublime tendentibus, Plin. 2, 11: les corps légers tendant à s'élever. - via, qui Ditis magni sub moenia tendit, Virg. En. 6, 540: route qui mène au pied des murailles du puissant Pluton. - tendere ad dominum iter, Ov. M. 2, 547: se diriger vers son maître. - tendimus huc (= in Orcum) omnes, Ov. M. 10, 34: nous aboutissons tous ici. [st1]2 [-] tendre vers, viser à; incliner vers; chercher à, s'efforcer de. - ad aliquid tendere, Cic. Div. 2, 4: se porter vers qqch. - ad altiora tendere, Liv. 4, 13, 4: viser plus haut. - cum alii alio tenderent, Liv. 24, 28: les esprits étant partagés. - ad Carthaginienses tendere, Liv. 24, 5, 8: pencher pour l'alliance carthaginoise. - tendere + inf.: chercher à, essayer de. - captae civitati leges imponere tendent, Liv. 6, 38: on cherche à imposer ses lois à la cité qui a été prise. - manibus tendit divellere nodos, Virg. En. 2, 220: de ses mains il essaie de desserrer les noeuds. - cf. Hor. Ep. 1, 7, 31; 1, 19, 16; Liv. 24, 35, etc. [st1]3 [-] faire des efforts, déployer de l'énergie, tendre ses ressorts. - Sall. C. 60, 5 ; Virg. En. 5, 21; Liv. 32, 32, 7 ; 34, 34, 1. - tendere ut...: faire effort pour obtenir que. - consulum comitia ut habeantur tendunt, Liv. 4, 7: ils cherchent à obtenir que l'on tienne les comices consulaires. [st1]4 [-] dresser une tente ou des tentes, camper. - tendere (s.-ent. tentoria): camper, être en garnison. - sub vallo tendere, Caes. BG. 6, 37, 2: camper au pied du retranchement. - in praetorio tetenderunt, Liv. 28, 27, 15: sur l'emplacement réservé au général ils ont dressé leur tente. - tendere Lugduni, Tac.: tenir garnison à Lyon. - cf. Curt. 3, 8, 18; 5, 7, 6, etc. ; Virg. En. 2, 29; 8, 605.* * *Tendo, tendis, tetendi, tensum et tentum, tendere. Virgil. Tendre.\Grauitas tendebat vterum mihi. Ouid. Le pesant enfant que je portoye m'estendoit et enfloit le ventre.\Insidias tendere alicui. Sallust. Espier et guetter aucun, Tendre à aucun pour le decevoir.\Plagas tendere. Cic. Tendre les filets.\Manibus tendit diuellere nodos. Virg. Tasche et met peine.\Tendere ad altiora. Liu. Tascher à monter plus hault, Pretendre à plus grand chose.\Tendere aduersus. Liu. Soustenir le contraire de quelque chose, Repugner.\Tendere aduersus authoritatem Senatus, nefas est. Liuius. Aller à l'encontre de l'authorité du Senat.\Tendunt in diuersum sententiae. Liu. Sont contraires.\Vlterius ne tende odiis. Virgil. Fay que ta haine ne passe point plus oultre.\Tendebant summa ope, vt Consules crearentur. Liuius. Ils taschoyent tant qu'ils povoyent que, etc.\Tendere. Cic. Aller, Tirer droict en aucun lieu.\Postquam tendere ad se Romanas naues vidit. Liuius. Aller vers soy.\Cursu tendit ad limina. Virgil. Court droict à, etc.\Ad reliqua acri tendebamus animo. Cic. Nous poursuyvions au reste.\Tendit ad stomachum, vel in ventrem. Plin. S'estend jusques à l'estomach.\Deus animum per totum tetendit. Cic. Dieu a estendu l'ame par tout le corps.\Ne tot fortissimos viros interclusos opprimeret hostis, tendunt in quencunque casum. Liu. Ils se mettent à toute adventure.\Tendit palmes sursum. Columel. Tend en mont.\Tendere cursum aliquo. Liu. Courir droict en quelque lieu.\Iter tendebat ad naues. Virgil. Il alloit.\Tendere iter pennis. Virgil. Voler.\Paruum patri tendebat Iulum. Virgil. Luy tendoit.\Tendere alicui metum aut spem. Cic. Monstrer.\Eo tendit, id agit, ad eum exitum properat vir optimus, vt sit illi Octauius propitius. Cic. Il pretend à cela.\In diuersum disciplinae tendunt. Quintil. Sont contraires, ou Tendent à diverses fins.\Tendere. Valer. Max. Asseoir, ou tendre ses tentes et pavillons. -
19 tendo
tendo ( tenno), tĕtendi, tentum and tensum, 3, v. a. and n. [root ten-, tan, v. teneo; cf. Gr. teinô].I. A.Lit.1.In gen.:2.suntne igitur insidiae, tendere plagas?
Cic. Off. 3, 17, 68:plagam, Pac. ap. Fest. s. v. nequitum, p. 162 Müll.: quia non rete accipitri tennitur,
Ter. Phorm. 2, 2, 16 sq.; cf.:retia (alicui),
Prop. 2, 32 (3, 30), 20; Hor. Epod. 2, 33; Ov. M. 4, 513; 7, 701; 8, 331 al.:casses alicui,
Tib. 1, 6, 5:intumescit collum, nervi tenduntur,
Col. 6, 14, 4:chordam,
Plaut. Most. 3, 2, 55:arcum,
to bend, Verg. A. 7, 164; Hor. C. 2, 10, 20; Ov. M. 2, 604; 5, 55; 5, 63; Stat. S. 3, 1, 51.—Hence, poet. transf.:sagittas Arcu,
to shoot, hurl, Hor. C. 1, 29, 9; cf.:spicula cornu,
Verg. A. 9, 606:pariterque oculos telumque,
id. ib. 5, 508:barbiton,
to tune, Hor. C. 1, 1, 34; cf.:tympana tenta tonant palmis,
Lucr. 2, 618:validā lora manu,
Ov. Am. 3, 2, 72:vela (Noti),
to swell, Verg. A. 3, 268:praecipiti carbasa tenta Noto,
Ov. H. 10, 30:praetorium,
to stretch out, pitch, Caes. B. C. 3, 82: pelles in ordine tentae, Lucil. ap. Non. 181, 30:conopia,
Prop. 3, 11 (4, 10), 45: grabatos restibus, Lucil. ap. Non. 181, 29:cubilia,
Hor. Epod. 12, 12: manus ad caeli caerula templa, Enn. ap. Cic. Div. 1, 20, 40 (Ann. v. 51 Vahl.); so, manus ad caelum, Caes. B. C. 2, 5; Verg. A. 3, 176:bracchia ad caelum,
Ov. M. 6, 279; 9, 293;for which: bracchia caelo,
id. ib. 2, 580;9, 210: ad legatos atque exercitum supplices manus tendunt,
Caes. B. C. 2, 12; so,manus ad aliquem,
id. B. G. 2, 13:ad sidera palmas,
Verg. A. 1, 93:super aequora palmas,
Ov. M. 8, 849:ad aliquem orantia bracchia,
id. P. 2, 9, 65:manus supplices dis immortalibus,
Cic. Font. 17, 48; cf.:vobis supplex manus tendit patria communis,
id. Cat. 4, 9, 18; so,manus alicui,
Caes. B. G. 7, 48; Ov. M. 3, 723; id. H. 10, 146:manus supinas,
Liv. 3, 50, 5:manus ripae ulterioris amore,
Verg. A. 6, 314; cf.also: Graecia tendit dexteram Italiae,
stretches forth, reaches, Cic. Phil. 10, 4, 9; id. Prov. Cons. 4, 9:(conjux) parvum patri tendebat Iulum,
reaches out, Verg. A. 2, 674:tu munera supplex Tende, petens pacem,
id. G. 4, 535:quo tendant ferrum,
aim, direct, id. A. 5, 489:qua nunc se ponti plaga caerula tendit,
stretches itself out, extends, Lucr. 5, 481. —In partic.:B.nervum tendere, in mal. part.,
Auct. Priap. 70; cf. Mart. 11, 60, 3.—Hence, tentus, a lecherous man, Mart. 11, 73, 3; Auct. Priap. 20; 27; 34 al.; and tenta, ōrum, n., = membrum virile, Cat. 80, 6.—Trop.: insidiae tenduntur alicui, are spread out, laid (qs. like nets), Cic. Rosc. Com. 16, 46:II.insidias alicui,
Sall. C. 27, 2; Suet. Caes. 35:omnes insidias animis,
Cic. Leg. 1, 17, 47:animum vigilem,
to strain, exert, Stat. Achill. 1, 543: longo tendit praecordia voto, Claud. Cons. Prob. et Ol. 66; cf.:sunt quibus in Satirā videor nimis acer et ultra Legem tendere opus,
i. e. to heighten, aggravate, Hor. S. 2, 1, 2:aestivam sermone benigno noctem,
to protract, extend, id. Ep. 1, 5, 11:(lunam) Tanto posse minus cum Signis tendere cursum,
to direct, Lucr. 5, 631:cursum ex acie in Capitolia,
Sil. 9, 216:cursum ad agmina suorum,
id. 10, 73:iter ad naves,
Verg. A. 1, 656:iter pennis,
id. ib. 6, 240:ad dominum iter,
Ov. M. 2, 547:cursum unde et quo,
Liv. 23, 34, 5:iter in Hispaniam, Auct. B. Afr. 95: cunctis civibus lucem ingenii et consilii sui porrigens atque tendens,
tendering, offering, Cic. de Or. 1, 40, 184.—Neutr.A.To direct one ' s self or one ' s course; to aim, strive, go, travel, march, tend, bend one ' s course in any direction (class.).1.Lit.:b.dubito an Venusiam tendam,
Cic. Att. 16, 5, 3:Beneventum,
Hor. S. 1, 5, 71:cursuque amens ad limina tendit,
Verg. A. 2, 321:ad castra,
Liv. 9, 37:in castra,
id. 10, 36:ad aedes,
Hor. Ep. 1, 7, 89:ad domum Bruti et Cassii,
Suet. Caes. 85:ad portus,
Ov. M. 15, 690:Ciconum ad oras,
id. ib. 10, 3:ad metam,
id. ib. 15, 453; cf.:cum alter ad alterum tenderemus,
Plin. Ep. 1, 5, 9:unde venis? et Quo tendis?
Hor. S. 1, 9, 63; id. Ep. 1, 15, 11; id. C. 3, 3, 70:quo tendere pergunt,
Verg. A. 6, 198; Nep. Milt. 1, 6:tendimus huc (sc. in Orcum) omnes,
Ov. M. 10, 34 et saep. —Of things concrete or abstract, to go, proceed, extend, stretch, etc.:2.in quem locum quaeque (imago) tendat,
Lucr. 4, 179:levibus in sublime tendentibus,
Plin. 2, 5, 4, § 11:sursum tendit palmes,
Col. 5, 6, 28:simulacra viis derectis omnia tendunt,
Lucr. 4, 609.— Poet., with acc. of direction:tunc aethera tendit,
Luc. 7, 477:dextera (via), quae Ditis magni sub moenia tendit,
Verg. A. 6, 541:gula tendit ad stomachum, is ad ventrem,
reaches, extends, Plin. 11, 37, 66, § 176:Taurus mons ad occasum tendens,
id. 5, 27, 27, § 97; so id. 5, 5, 5, § 35; 16, 30, 53, § 122; cf.:Portae Caspiae, quae per Iberiam in Sarmatas tendunt,
id. 6, 13, 15, § 40:seu mollis quā tendit Ionia,
Prop. 1, 6, 31.—Trop.a.In gen., to aim, strive, be directed or inclined, to tend in any direction:(β).ad reliqua alacri tendebamus animo,
Cic. Div. 2, 2, 4; cf.:ad altiora et non concessa tendere,
Liv. 4, 13, 4:ad majora,
Quint. 2, 4, 20; 12, 2, 27:ad eloquium,
Ov. Tr. 4, 10, 17:ad suum,
Liv. 4, 9, 5; cf.:ad Carthaginienses,
id. 24, 5, 8:cum alii alio tenderent,
id. 24, 28, 1:in diversum sententiae tendebant,
id. 36, 10, 7: tenes, quorsum haec tendant, quae loquor, tend, look, = spectent, Plaut. Ps. 1, 2, 81; Hor. S. 2, 7, 21. —To exert one ' s self, to strive, endeavor (mostly poet.); with inf.:b.(Laocoon) manibus tendit divellere nodos,
Verg. A. 2, 220:pasta (nitedula) rursus Ire foras pleno tendebat corpore frustra,
Hor. Ep. 1, 7, 31: captae [p. 1853] civitati leges imponere, Liv. 6, 38, 7; 24, 35; 10, 1:quod efficere tendimus,
Quint. 9, 1, 21:fratresque tendentes opaco Pelion imposuisse Olympo,
Hor. C. 3, 4, 51:tendit disertus haberi,
id. Ep. 1, 19, 16:aqua tendit rumpere plumbum,
id. ib. 1, 10, 20; Pers. 5, 139; Juv. 10, 154. — Absol.:miles tendere, inde ad jurgium,
insists, persists, Ter. Eun. 4, 1, 12. —In partic., to exert one ' s self in opposition, to strive, try, endeavor, contend (class. but not freq. till the Aug. per.):B.nec nos obniti contra nec tendere tantum Sufficimus,
Verg. A. 5, 21; cf.: nec mora nec requies;vasto certamine tendunt,
id. ib. 12, 553:Petreius ubi videt Catilinam contra ac ratus erat magnā vi tendere,
Sall. C. 60, 5; cf.:summā vi,
Liv. 32, 32, 7 Drak.:adversus, etc.,
id. 34, 34, 1:contra,
id. 35, 51, 6:ultra,
id. 24, 31, 4:acrius,
Tac. A. 2, 74; cf.:acrius contra, ut, etc.,
Liv. 3, 15, 2; so with ut, id. 4, 7, 8; with ne, id. 4, 8, 6:quid tendit? cum efficere non possit, ut, etc.,
what does he strive for? to what do his efforts tend? Cic. Fin. 2, 5, 16; cf.:nihil illi tendere contra,
Verg. A. 9, 377. —For tentoria tendere, to set up tents, to be under tents, be encamped, to encamp:qui sub vallo tenderent mercatores,
Caes. B. G. 6, 37; cf.:omnibus extra vallum jussis tendere, Frontin. Strat. 4, 1, 18: vallo tendetis in illo,
Luc. 7, 328:hic Dolopum manus, hic saevus tendebat Achilles,
Verg. A. 2, 29:legio latis tendebat in arvis,
id. ib. 8, 605:isdem castris,
Liv. 44, 13, 12; 27, 46; 44, 5; Suet. Galb. 12; 19; cf.:isdem hibernis tendentes,
Tac. H. 1, 55:Lugduni tendentes,
id. ib. 1, 59:cum multitudo laxius tenderet,
Curt. 3, 8, 18; 5, 7, 6; 7, 2, 37:tendere in campis,
id. 10, 7, 20. — Hence, tensus, a, um, P. a., stretched out, drawn tight, strained, tense (rare):rectissima linea tensa,
Quint. 3, 6, 83:collum,
id. 11, 3, 82; cf.:remissis magis quam tensis (digitis),
id. 11, 3, 99:vox tensior (opp. remissior),
id. 11, 3, 42:lacerti,
Luc. 7, 469:rudentes,
id. 2, 683:frons,
Lucr. 6, 1195:tormento citharāque tensior,
Auct. Priap. 6 and 70.— Sup. and adv. do not occur. -
20 tenno
tendo ( tenno), tĕtendi, tentum and tensum, 3, v. a. and n. [root ten-, tan, v. teneo; cf. Gr. teinô].I. A.Lit.1.In gen.:2.suntne igitur insidiae, tendere plagas?
Cic. Off. 3, 17, 68:plagam, Pac. ap. Fest. s. v. nequitum, p. 162 Müll.: quia non rete accipitri tennitur,
Ter. Phorm. 2, 2, 16 sq.; cf.:retia (alicui),
Prop. 2, 32 (3, 30), 20; Hor. Epod. 2, 33; Ov. M. 4, 513; 7, 701; 8, 331 al.:casses alicui,
Tib. 1, 6, 5:intumescit collum, nervi tenduntur,
Col. 6, 14, 4:chordam,
Plaut. Most. 3, 2, 55:arcum,
to bend, Verg. A. 7, 164; Hor. C. 2, 10, 20; Ov. M. 2, 604; 5, 55; 5, 63; Stat. S. 3, 1, 51.—Hence, poet. transf.:sagittas Arcu,
to shoot, hurl, Hor. C. 1, 29, 9; cf.:spicula cornu,
Verg. A. 9, 606:pariterque oculos telumque,
id. ib. 5, 508:barbiton,
to tune, Hor. C. 1, 1, 34; cf.:tympana tenta tonant palmis,
Lucr. 2, 618:validā lora manu,
Ov. Am. 3, 2, 72:vela (Noti),
to swell, Verg. A. 3, 268:praecipiti carbasa tenta Noto,
Ov. H. 10, 30:praetorium,
to stretch out, pitch, Caes. B. C. 3, 82: pelles in ordine tentae, Lucil. ap. Non. 181, 30:conopia,
Prop. 3, 11 (4, 10), 45: grabatos restibus, Lucil. ap. Non. 181, 29:cubilia,
Hor. Epod. 12, 12: manus ad caeli caerula templa, Enn. ap. Cic. Div. 1, 20, 40 (Ann. v. 51 Vahl.); so, manus ad caelum, Caes. B. C. 2, 5; Verg. A. 3, 176:bracchia ad caelum,
Ov. M. 6, 279; 9, 293;for which: bracchia caelo,
id. ib. 2, 580;9, 210: ad legatos atque exercitum supplices manus tendunt,
Caes. B. C. 2, 12; so,manus ad aliquem,
id. B. G. 2, 13:ad sidera palmas,
Verg. A. 1, 93:super aequora palmas,
Ov. M. 8, 849:ad aliquem orantia bracchia,
id. P. 2, 9, 65:manus supplices dis immortalibus,
Cic. Font. 17, 48; cf.:vobis supplex manus tendit patria communis,
id. Cat. 4, 9, 18; so,manus alicui,
Caes. B. G. 7, 48; Ov. M. 3, 723; id. H. 10, 146:manus supinas,
Liv. 3, 50, 5:manus ripae ulterioris amore,
Verg. A. 6, 314; cf.also: Graecia tendit dexteram Italiae,
stretches forth, reaches, Cic. Phil. 10, 4, 9; id. Prov. Cons. 4, 9:(conjux) parvum patri tendebat Iulum,
reaches out, Verg. A. 2, 674:tu munera supplex Tende, petens pacem,
id. G. 4, 535:quo tendant ferrum,
aim, direct, id. A. 5, 489:qua nunc se ponti plaga caerula tendit,
stretches itself out, extends, Lucr. 5, 481. —In partic.:B.nervum tendere, in mal. part.,
Auct. Priap. 70; cf. Mart. 11, 60, 3.—Hence, tentus, a lecherous man, Mart. 11, 73, 3; Auct. Priap. 20; 27; 34 al.; and tenta, ōrum, n., = membrum virile, Cat. 80, 6.—Trop.: insidiae tenduntur alicui, are spread out, laid (qs. like nets), Cic. Rosc. Com. 16, 46:II.insidias alicui,
Sall. C. 27, 2; Suet. Caes. 35:omnes insidias animis,
Cic. Leg. 1, 17, 47:animum vigilem,
to strain, exert, Stat. Achill. 1, 543: longo tendit praecordia voto, Claud. Cons. Prob. et Ol. 66; cf.:sunt quibus in Satirā videor nimis acer et ultra Legem tendere opus,
i. e. to heighten, aggravate, Hor. S. 2, 1, 2:aestivam sermone benigno noctem,
to protract, extend, id. Ep. 1, 5, 11:(lunam) Tanto posse minus cum Signis tendere cursum,
to direct, Lucr. 5, 631:cursum ex acie in Capitolia,
Sil. 9, 216:cursum ad agmina suorum,
id. 10, 73:iter ad naves,
Verg. A. 1, 656:iter pennis,
id. ib. 6, 240:ad dominum iter,
Ov. M. 2, 547:cursum unde et quo,
Liv. 23, 34, 5:iter in Hispaniam, Auct. B. Afr. 95: cunctis civibus lucem ingenii et consilii sui porrigens atque tendens,
tendering, offering, Cic. de Or. 1, 40, 184.—Neutr.A.To direct one ' s self or one ' s course; to aim, strive, go, travel, march, tend, bend one ' s course in any direction (class.).1.Lit.:b.dubito an Venusiam tendam,
Cic. Att. 16, 5, 3:Beneventum,
Hor. S. 1, 5, 71:cursuque amens ad limina tendit,
Verg. A. 2, 321:ad castra,
Liv. 9, 37:in castra,
id. 10, 36:ad aedes,
Hor. Ep. 1, 7, 89:ad domum Bruti et Cassii,
Suet. Caes. 85:ad portus,
Ov. M. 15, 690:Ciconum ad oras,
id. ib. 10, 3:ad metam,
id. ib. 15, 453; cf.:cum alter ad alterum tenderemus,
Plin. Ep. 1, 5, 9:unde venis? et Quo tendis?
Hor. S. 1, 9, 63; id. Ep. 1, 15, 11; id. C. 3, 3, 70:quo tendere pergunt,
Verg. A. 6, 198; Nep. Milt. 1, 6:tendimus huc (sc. in Orcum) omnes,
Ov. M. 10, 34 et saep. —Of things concrete or abstract, to go, proceed, extend, stretch, etc.:2.in quem locum quaeque (imago) tendat,
Lucr. 4, 179:levibus in sublime tendentibus,
Plin. 2, 5, 4, § 11:sursum tendit palmes,
Col. 5, 6, 28:simulacra viis derectis omnia tendunt,
Lucr. 4, 609.— Poet., with acc. of direction:tunc aethera tendit,
Luc. 7, 477:dextera (via), quae Ditis magni sub moenia tendit,
Verg. A. 6, 541:gula tendit ad stomachum, is ad ventrem,
reaches, extends, Plin. 11, 37, 66, § 176:Taurus mons ad occasum tendens,
id. 5, 27, 27, § 97; so id. 5, 5, 5, § 35; 16, 30, 53, § 122; cf.:Portae Caspiae, quae per Iberiam in Sarmatas tendunt,
id. 6, 13, 15, § 40:seu mollis quā tendit Ionia,
Prop. 1, 6, 31.—Trop.a.In gen., to aim, strive, be directed or inclined, to tend in any direction:(β).ad reliqua alacri tendebamus animo,
Cic. Div. 2, 2, 4; cf.:ad altiora et non concessa tendere,
Liv. 4, 13, 4:ad majora,
Quint. 2, 4, 20; 12, 2, 27:ad eloquium,
Ov. Tr. 4, 10, 17:ad suum,
Liv. 4, 9, 5; cf.:ad Carthaginienses,
id. 24, 5, 8:cum alii alio tenderent,
id. 24, 28, 1:in diversum sententiae tendebant,
id. 36, 10, 7: tenes, quorsum haec tendant, quae loquor, tend, look, = spectent, Plaut. Ps. 1, 2, 81; Hor. S. 2, 7, 21. —To exert one ' s self, to strive, endeavor (mostly poet.); with inf.:b.(Laocoon) manibus tendit divellere nodos,
Verg. A. 2, 220:pasta (nitedula) rursus Ire foras pleno tendebat corpore frustra,
Hor. Ep. 1, 7, 31: captae [p. 1853] civitati leges imponere, Liv. 6, 38, 7; 24, 35; 10, 1:quod efficere tendimus,
Quint. 9, 1, 21:fratresque tendentes opaco Pelion imposuisse Olympo,
Hor. C. 3, 4, 51:tendit disertus haberi,
id. Ep. 1, 19, 16:aqua tendit rumpere plumbum,
id. ib. 1, 10, 20; Pers. 5, 139; Juv. 10, 154. — Absol.:miles tendere, inde ad jurgium,
insists, persists, Ter. Eun. 4, 1, 12. —In partic., to exert one ' s self in opposition, to strive, try, endeavor, contend (class. but not freq. till the Aug. per.):B.nec nos obniti contra nec tendere tantum Sufficimus,
Verg. A. 5, 21; cf.: nec mora nec requies;vasto certamine tendunt,
id. ib. 12, 553:Petreius ubi videt Catilinam contra ac ratus erat magnā vi tendere,
Sall. C. 60, 5; cf.:summā vi,
Liv. 32, 32, 7 Drak.:adversus, etc.,
id. 34, 34, 1:contra,
id. 35, 51, 6:ultra,
id. 24, 31, 4:acrius,
Tac. A. 2, 74; cf.:acrius contra, ut, etc.,
Liv. 3, 15, 2; so with ut, id. 4, 7, 8; with ne, id. 4, 8, 6:quid tendit? cum efficere non possit, ut, etc.,
what does he strive for? to what do his efforts tend? Cic. Fin. 2, 5, 16; cf.:nihil illi tendere contra,
Verg. A. 9, 377. —For tentoria tendere, to set up tents, to be under tents, be encamped, to encamp:qui sub vallo tenderent mercatores,
Caes. B. G. 6, 37; cf.:omnibus extra vallum jussis tendere, Frontin. Strat. 4, 1, 18: vallo tendetis in illo,
Luc. 7, 328:hic Dolopum manus, hic saevus tendebat Achilles,
Verg. A. 2, 29:legio latis tendebat in arvis,
id. ib. 8, 605:isdem castris,
Liv. 44, 13, 12; 27, 46; 44, 5; Suet. Galb. 12; 19; cf.:isdem hibernis tendentes,
Tac. H. 1, 55:Lugduni tendentes,
id. ib. 1, 59:cum multitudo laxius tenderet,
Curt. 3, 8, 18; 5, 7, 6; 7, 2, 37:tendere in campis,
id. 10, 7, 20. — Hence, tensus, a, um, P. a., stretched out, drawn tight, strained, tense (rare):rectissima linea tensa,
Quint. 3, 6, 83:collum,
id. 11, 3, 82; cf.:remissis magis quam tensis (digitis),
id. 11, 3, 99:vox tensior (opp. remissior),
id. 11, 3, 42:lacerti,
Luc. 7, 469:rudentes,
id. 2, 683:frons,
Lucr. 6, 1195:tormento citharāque tensior,
Auct. Priap. 6 and 70.— Sup. and adv. do not occur.
См. также в других словарях:
INSIDIAE — inter Gentilium idola, vide infra Pinus … Hofmann J. Lexicon universale
Haplochromis insidiae — Haplochromis insidiae Clasificación científica Reino … Wikipedia Español
Multae insidiae sunt bonis. — См. Ловить в сети … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
insidieux — insidieux, ieuse [ ɛ̃sidjø, jøz ] adj. • 1420, rare jusqu au XVIIe; lat. insidiosus, de insidiæ « embûches » ♦ Qui a le caractère d une embûche, d un piège. ⇒ trompeur. « Une manière de procéder insidieuse et perfide » (Rousseau). Une question… … Encyclopédie Universelle
insidieuse — ● insidieux, insidieuse adjectif (latin insidiosus, de insidiae, embûches) Qui constitue un piège, qui cherche à tromper : Question insidieuse. Qui se répand insensiblement, sournoisement : Un poison insidieux. Se dit d une maladie grave malgré… … Encyclopédie Universelle
Insidien — In|si|di|en 〈nur Pl.; veraltet〉 Nachstellungen, Hinterhalt [<lat. insidiae] * * * In|si|di|en <Pl.> [zu lat. insidiae = Hinterhalt] (veraltet): Nachstellungen … Universal-Lexikon
Insidiate — In*sid i*ate, v. t. [L. insidiatus, p. p. of insidiare to lie in ambush, fr. insidiae. See {Insidious}.] To lie in ambush for. [Obs.] Heywood. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Insidious — In*sid i*ous, a. [L. insidiosus, fr. insidiae an ambush, fr. insidere to sit in; pref. in + sedere to sit: cf. F. insidieux. See {Sit}.] [1913 Webster] 1. Lying in wait; watching an opportunity to insnare or entrap; deceitful; sly; treacherous;… … The Collaborative International Dictionary of English
Insidious disease — Insidious In*sid i*ous, a. [L. insidiosus, fr. insidiae an ambush, fr. insidere to sit in; pref. in + sedere to sit: cf. F. insidieux. See {Sit}.] [1913 Webster] 1. Lying in wait; watching an opportunity to insnare or entrap; deceitful; sly;… … The Collaborative International Dictionary of English
Insidiously — Insidious In*sid i*ous, a. [L. insidiosus, fr. insidiae an ambush, fr. insidere to sit in; pref. in + sedere to sit: cf. F. insidieux. See {Sit}.] [1913 Webster] 1. Lying in wait; watching an opportunity to insnare or entrap; deceitful; sly;… … The Collaborative International Dictionary of English
Insidiousness — Insidious In*sid i*ous, a. [L. insidiosus, fr. insidiae an ambush, fr. insidere to sit in; pref. in + sedere to sit: cf. F. insidieux. See {Sit}.] [1913 Webster] 1. Lying in wait; watching an opportunity to insnare or entrap; deceitful; sly;… … The Collaborative International Dictionary of English