-
1 īnsīgniō
īnsīgniō (imperf. īnsīgnībat, V.), īvī, ītus, īre [insignis], to mark, make conspicuous, distinguish: clipeum Auro, V.: tropaeis agros, V.: cum annus funeribus insigniretur, was remarkable for, Ta.* * *insignire, insignivi, insignitus Vmark with a characteristic feature; distinguish -
2 insignio
insignĭo, īvi or ĭi, ītum, 4 ( imperf. insignibat, Verg. A. 7, 790; Stat. Th. 7, 56), v. a. [insignis], to put a mark upon, to mark; to distinguish (mostly post-Aug.): pueri insigniti, marked with some bodily defect, Plaut. Fragm. ap. Fest. p. 375, 19 (id. Mil. 3, 1, 127 Weise):A.clipeum auro,
Verg. A. 7, 790:mulli insigniuntur barba gemina inferiori labro,
Plin. 9, 17, 30, § 64:oratorem fucatis et meretriciis vestibus,
Tac. Or. 26: nec insigniri, nec misceri omnibus, to distinguish one ' s self, Sen. Ep. 18:cum omnis annus funeribus et cladibus insigniretur,
was distinguished by, remarkable for, Tac. Agr. 41:aliquem,
to make known, to name, Plin. Ep. 8, 22, 4.—Hence, insig-nītus, a, um, P. a.Marked, clear, plain:B.englyphus, id est bene insignitus,
Ambros. in Psa. 118, Serm. 16, §42: utendum imaginibus agentibus, acribus, insignitis,
Cic. de Or. 2, 87, 358:conformatio,
id. Top. 5, 27:notae veritatis,
id. Div. 1, 30, 64. —Distinguished, striking, remarkable, notable: injuriae, Cato ap. Gell. 10, 3, 17:C.ignominia (al. insignior),
Liv. 7, 15, 10:lacus nomen ab hac recentiore insignitius fabula est,
id. 7, 6, 6:flagitium,
Tac. A. 4, 51:infamia,
id. ib. 3, 70. —Arrayed with banners, with standards: insigneita fere tum milia militum octo duxit, Enn. ap. Prisc. 1, p. 556 P. (Ann. v. 336 Vahl.).—D.Subst.: insignīta, ōrum, n., bruises, black and blue marks, Plin. 27, 4, 5, § 18; 27, 12, 105, § 128.— Adv.: insignītē, remarkably, extraordinarily, notably:mihi insignite facta est magna injuria,
Plaut. Cas. 5, 4, 31; id. Mil. 2, 6, 77:insignite improbus,
Cic. Quint. 23, 73:laudare ac vituperari,
id. de Or. 2, 85, 349.— Comp., Liv. 8, 13, 1. -
3 insignio
to put a mark upon, adorn, distinguish -
4 insignita
insignĭo, īvi or ĭi, ītum, 4 ( imperf. insignibat, Verg. A. 7, 790; Stat. Th. 7, 56), v. a. [insignis], to put a mark upon, to mark; to distinguish (mostly post-Aug.): pueri insigniti, marked with some bodily defect, Plaut. Fragm. ap. Fest. p. 375, 19 (id. Mil. 3, 1, 127 Weise):A.clipeum auro,
Verg. A. 7, 790:mulli insigniuntur barba gemina inferiori labro,
Plin. 9, 17, 30, § 64:oratorem fucatis et meretriciis vestibus,
Tac. Or. 26: nec insigniri, nec misceri omnibus, to distinguish one ' s self, Sen. Ep. 18:cum omnis annus funeribus et cladibus insigniretur,
was distinguished by, remarkable for, Tac. Agr. 41:aliquem,
to make known, to name, Plin. Ep. 8, 22, 4.—Hence, insig-nītus, a, um, P. a.Marked, clear, plain:B.englyphus, id est bene insignitus,
Ambros. in Psa. 118, Serm. 16, §42: utendum imaginibus agentibus, acribus, insignitis,
Cic. de Or. 2, 87, 358:conformatio,
id. Top. 5, 27:notae veritatis,
id. Div. 1, 30, 64. —Distinguished, striking, remarkable, notable: injuriae, Cato ap. Gell. 10, 3, 17:C.ignominia (al. insignior),
Liv. 7, 15, 10:lacus nomen ab hac recentiore insignitius fabula est,
id. 7, 6, 6:flagitium,
Tac. A. 4, 51:infamia,
id. ib. 3, 70. —Arrayed with banners, with standards: insigneita fere tum milia militum octo duxit, Enn. ap. Prisc. 1, p. 556 P. (Ann. v. 336 Vahl.).—D.Subst.: insignīta, ōrum, n., bruises, black and blue marks, Plin. 27, 4, 5, § 18; 27, 12, 105, § 128.— Adv.: insignītē, remarkably, extraordinarily, notably:mihi insignite facta est magna injuria,
Plaut. Cas. 5, 4, 31; id. Mil. 2, 6, 77:insignite improbus,
Cic. Quint. 23, 73:laudare ac vituperari,
id. de Or. 2, 85, 349.— Comp., Liv. 8, 13, 1. -
5 insignite
insignītē, adv., v. insignio, P. a. fin. -
6 insignitor
insignītor, ōris, m. [insignio], an engraver (late Lat.), Aug. Civ. Dei, 21, 4. -
7 insignitus
insignītus, Part. and P. a., from insignio.
См. также в других словарях:
Panzós — Saltar a navegación, búsqueda Contenido 1 Etimología del Nombre del Municipio 2 Pincelada Histórica 3 La Masacre de Panzós … Wikipedia Español
ՆՇԱՆԵՄ — (եցի.) NBH 2 0436 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 8c, 11c, 12c, 13c ն. σημειόω, ἑπισημαίνω signo, designo, insignio. Նշան տալ՝ դնել. նշանաւ իւիք որոշել. կնքել. տպաւորել. *Նշանեցաւ առ մեզ լոյս երեսաց քոց. Սղ. ՟Դ. 7:… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ensinar — v. tr. 1. Instruir, dar lições a. 2. Dar lições de. 3. Indicar. 4. Adestrar. 5. Castigar. 6. Educar. ‣ Etimologia: latim insignio, ire, pôr uma marca, distinguir … Dicionário da Língua Portuguesa