Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

īnficiō

  • 1 inficio

    infĭcĭo, ĕre, fēci, fectum [in + facio] - tr. - [st2]1 [-] placer dans, plonger, tremper, mélanger, imprégner, pénétrer. [st2]2 [-] teindre, colorer. [st2]3 [-] pénétrer (l'esprit). [st2]4 [-] altérer, gâter, corrompre, infecter, empoisonner.    - omnes se Britanni vitro inficiunt, Caes. B. G. 5: les Bretons se teignent en bleu extrait du pastel.    - inficere arma sanguine, Virg.: teindre les armes de sang.    - albus ora pallor inficit, Hor. Epod. 7, 15: la pâleur livide couvre leurs visages.    - inficitur teneras ore rubente genas, Tib. 3, 4, 32: une rougeur colore son visage aux joues tendres.    - infici debet (puer) iis artibus, Cic. Fin. 3, 2, 9: (l'enfant) doit se pénétrer de ces principes.    - principum vitiis infici, Cic. Leg. 3, 13, 30: être infecté par les vices des grands.    - inficere animum: imprégner l’âme.    - desidiâ animum inficere: corrompre l’âme par la paresse.
    * * *
    infĭcĭo, ĕre, fēci, fectum [in + facio] - tr. - [st2]1 [-] placer dans, plonger, tremper, mélanger, imprégner, pénétrer. [st2]2 [-] teindre, colorer. [st2]3 [-] pénétrer (l'esprit). [st2]4 [-] altérer, gâter, corrompre, infecter, empoisonner.    - omnes se Britanni vitro inficiunt, Caes. B. G. 5: les Bretons se teignent en bleu extrait du pastel.    - inficere arma sanguine, Virg.: teindre les armes de sang.    - albus ora pallor inficit, Hor. Epod. 7, 15: la pâleur livide couvre leurs visages.    - inficitur teneras ore rubente genas, Tib. 3, 4, 32: une rougeur colore son visage aux joues tendres.    - infici debet (puer) iis artibus, Cic. Fin. 3, 2, 9: (l'enfant) doit se pénétrer de ces principes.    - principum vitiis infici, Cic. Leg. 3, 13, 30: être infecté par les vices des grands.    - inficere animum: imprégner l’âme.    - desidiâ animum inficere: corrompre l’âme par la paresse.
    * * *
        Inficio, inficis, pen. cor. infeci, infectum, inficere. Plin. Teindre ou frotter et enduire de quelque liqueur, Coulourer.
    \
        Senecta infecit caput. Tibul. Vieillesse a faict blanchir les cheveulx.
    \
        Inficere pocula veneno. Virgil. Empoisonner, Envenimer, Infaire, Infecter.
    \
        Inficere pueros artibus. Cic. Enseigner, Endoctriner, Instruire.
    \
        Teneros ac rudes inficiunt et flectunt vt volunt. Cic. Les teindent de telle couleur qu'ils veulent, Les enseignent à leur plaisir.
    \
        Inficere prauis moribus, ipinionum prauitate, et similibus. Liu. Cice. Corrompre et gaster, Infecter, Infaire, Empoisonner.

    Dictionarium latinogallicum > inficio

  • 2 inficio

    inficio inficio, feci, fectum, ere не сделать

    Латинско-русский словарь > inficio

  • 3 inficio

    inficio inficio, feci, fectum, ere смешивать

    Латинско-русский словарь > inficio

  • 4 inficio

    inficio inficio, feci, fectum, ere пропитывать

    Латинско-русский словарь > inficio

  • 5 inficio

    inficio inficio, feci, fectum, ere заражать

    Латинско-русский словарь > inficio

  • 6 īnficiō

        īnficiō fēcī, fectus, ere    [1 in+facio], to stain, tinge, dye, color: (vestīs) quarum graminis ipsum Infecit natura pecus, i. e. whose wool has taken color from the pasture, Iu.: diem, darken, O.: ora pallor inficit, overspreads, H.: se vitro, Cs.: humus infecta sanguine, S.: infectus sanguine villos, O. —To infect, stain, spoil: hoc (dictamno) amnem, V.: Pocula, poison, V.: pabula tabo, V.: Allecto infecta venenis, imbued, V.—Fig., to imbue, instruct: infici iis artibus: animos teneros.—To spoil, corrupt, infect: desidiā animum: inficimur opinionum pravitate: principum vitiis infici solet civitas: Infectum eluitur scelus (i. e. quo se infecerunt), V.: blandimentis infectae epistulae, Ta.
    * * *
    inficere, infeci, infectus V
    corrupt, infect, imbue; poison; dye, stain, color, spoil

    Latin-English dictionary > īnficiō

  • 7 inficio

    īn-ficio, fēcī, fectum, ere [ facio ]
    1) смешивать, пропитывать ( aquam aliquā re O)
    i. aliquid veneno Just, Su — отравить что-л.
    2) красить, окрашивать, раскрашивать (i. lanas PM; i. se vitro Cs; aequor infectum sanguine H; infecta medicamine facies Pt)
    arma sanguine infecta V — оружие, обагрённое кровью
    infectus pallore Cld — побледневший, бледный
    4) напитывать, заражать (i. aliquem superstitione T, vitiis Sen, C; i. animum desidiā; infici opinionum pravitate C)

    Латинско-русский словарь > inficio

  • 8 inficio

    īn-ficio, fēcī, fectum, ero (facio), mit etwas anmachen, d.h. mit etwas so vermischen, daß es dessen Geschmack od. Farbe annimmt u. so seine natürliche Beschaffenheit wenn nicht verliert, doch verändert, I) im allg.: hoc (dictamno) fusum labris splendentibus amnem (= aquam) inficit, macht das Wasser mit Diktamnum an = teilt ihm seine Kraft mit, indem sie den Saft aus den Stengeln ausdrückt, Verg.: pinnas, quas meo gremio nectarei fontis infeci, mit nektarischem Quell befeuchtet, Apul.: aër infectus (verseuchte), Plin. – carnes lasere infectae, angemacht, Apul.: alieno sapore infici, den Geschmack von anderen Dingen annehmen (v. Oliven), Plin.: mel infectum fronde, der den Laubgeschmack angenommen hat, Plin. – poet., Scythas tepidā Phoebus inficiet rotā = beleuchten u. erwärmen, Sen. poët.

    II) insbes.: A) mit einer Farbe anmachen, tränken = färben, 1) eig.: lanas, Plin.: infecta conchylio lana, Plin.: cera etiam, quā ungere solent naves, inficitur (sc. colore Veneto), wird damit gefärbt, Veget. mil. – v. Bemalen, se vitro (v. den Britanniern), Caes.; vgl. Britanni vitro corpora (am K.) infecti, Mela: palpebrae infectae mulieribus, Plin.: lumina caeruleis infecta notis, Claud. – v. Färben, Tränken mit Blut, aequor, rives sanguine, Hor.: undas hostili cruore, Val. Max.: quem locum Galba moriens sanguine infecerat, Tac.: cum quidem eius civili sanguine non inquinatas solum manus, sed infectas ait, Sen. rhet: infectas sanguine habere manus, Prop.: arma sanguine sparsoque infecta cerebro, Verg.: so auch bl. inf. flumina, Lact.: infecta maria, Plin. pan. – v. Färben der Wolken durch die Sonne, sic ut nubes infici possint, ita sol ad hoc apte ponendus est, Sen. – v. Bräunen, Schwärzen der Sonne usw., infecta lintea, schwarze Segel, Catull.: infecti sole populi, Plin.: (Phoebus) flammā propiore nudos inficit Indos, Sen. poët.: veluti infecta fumo iaspis, Plin. – v. Verdunkeln des Tageslichts durch Rauch usw., nigri volumina fumi infecere diem, Ov.: (Megaera) Phoebi serenos infecit radios, Claud. – v. Verdunkeln des Feuers der Augen, nox oculorum infecerat ignes, Claud. – v. Röten der Wangen, des Antlitzes, niveas infecerat igni solque pudorque genas, erglühen lassen, Claud.: rubor igneus inficit ora, Lucan.: ut virgo deducta marito inficitur teneras, ore rubente, genas, die Wangen der Braut erglühen, Tibull. – v. Entfärben der Gesichtsfarbe, ora pallor albus inficit, Hor.: infectae pallore genae, Claud.

    2) übtr., benetzen, tränken (puer) iam infici debet iis artibus, quas si dum est tener combiberit, ad maiora veniet paratior, Cic. de fin. 3, 9: qui magisterio quodam et ductu vitae colorat mores adulescentium et velut murice probitatis inficit, Ambros. de off. 1, 43, 211: quemadmodum lana quosdam colores semel ducit, quosdam nisi saepius macerata et recocta non perbibit, sic alias disciplinas ingenia, cum accepere, protinus praestant; haec (sc. sapientia) nisi alte descendit et diu sedit et animum non coloravit, sed infecit, nihil ex his, quae promiserat, praestat, dem G. nicht die volle Färbung, sondern nur einen äußern Anstrich gegeben, Sen. ep. 71, 31: crebrae et muliebribus blandimentis infectae epistulae, Tac. hist. 1, 74.

    B) mit etwas Schädlichem, mit Gift usw. anmachen, tränken = vergiften, 1) eig.: nos sagittas tingimus..., flumina inficimus, Plin. – ubi fontes potu infecit (serpens), Sen.: pocula veneno infecta, Iustin. – poet., Gorgoneis Alecto infecta venenis, angetan mit den Schlangenhaaren (u. daher vergiftend), Verg. – vom Vergiften, Verpesten, Anstecken durch pestilenzialische Dünste und Krankheiten, quique halitus exit ore niger Stygio vitiatas inficit herbas, Ov.: infectum caelum, Claud.: corrupitque lacus, infecit pabula tabo, Verg.: infice tabe tuā natarum Cecropis unam, Ov.: aliquis locus urinā infectus, Schol. Pers. 1, 112.

    2) übtr., vergiften, verpesten, anstecken, beflecken (aber stärker als inquinare), nos umbris, deliciis, otio, languore animum infecimus, Cic.: qui teneros et rudes cum acceperunt, inficiunt et flectunt, quo volunt, Cic.: diu in istis vitiis iacuimus; elui difficile est; non enim inquinati sumus (befleckt), sed infecti (angesteckt), Sen.: ut cupiditatibus principum et vitiis infici solet tota civitas, sic emendari et corrigi continentiā, Cic.: qui hinc integri et sinceri Romam eunt... imbuti illinc et infecti Romanis delenimentis redeunt, Liv.: legiones velut tabie infectae, Tac.: rex hostium artibus infectus, Tac.: ebenso homines superstitione infecti, Tac. – vereor, ne hoc, quod infectum est, serpat longius, die jetzige Ansteckung = der bereits angerichtete Schaden, Cic. ad Att. 1, 13, 3. – poet., aliis sub gurgite vasto infectum eluitur scelus, das Verbrechen, von dem sie angesteckt wurden, der Sünde Schandfleck, Verg. Aen. 6, 741 sq.

    lateinisch-deutsches > inficio

  • 9 inficio

    īn-ficio, fēcī, fectum, ero (facio), mit etwas anmachen, d.h. mit etwas so vermischen, daß es dessen Geschmack od. Farbe annimmt u. so seine natürliche Beschaffenheit wenn nicht verliert, doch verändert, I) im allg.: hoc (dictamno) fusum labris splendentibus amnem (= aquam) inficit, macht das Wasser mit Diktamnum an = teilt ihm seine Kraft mit, indem sie den Saft aus den Stengeln ausdrückt, Verg.: pinnas, quas meo gremio nectarei fontis infeci, mit nektarischem Quell befeuchtet, Apul.: aër infectus (verseuchte), Plin. – carnes lasere infectae, angemacht, Apul.: alieno sapore infici, den Geschmack von anderen Dingen annehmen (v. Oliven), Plin.: mel infectum fronde, der den Laubgeschmack angenommen hat, Plin. – poet., Scythas tepidā Phoebus inficiet rotā = beleuchten u. erwärmen, Sen. poët.
    II) insbes.: A) mit einer Farbe anmachen, tränken = färben, 1) eig.: lanas, Plin.: infecta conchylio lana, Plin.: cera etiam, quā ungere solent naves, inficitur (sc. colore Veneto), wird damit gefärbt, Veget. mil. – v. Bemalen, se vitro (v. den Britanniern), Caes.; vgl. Britanni vitro corpora (am K.) infecti, Mela: palpebrae infectae mulieribus, Plin.: lumina caeruleis infecta notis, Claud. – v. Färben, Tränken mit Blut, aequor, rives sanguine, Hor.: undas hostili cruore, Val. Max.: quem locum Galba moriens san-
    ————
    guine infecerat, Tac.: cum quidem eius civili sanguine non inquinatas solum manus, sed infectas ait, Sen. rhet: infectas sanguine habere manus, Prop.: arma sanguine sparsoque infecta cerebro, Verg.: so auch bl. inf. flumina, Lact.: infecta maria, Plin. pan. – v. Färben der Wolken durch die Sonne, sic ut nubes infici possint, ita sol ad hoc apte ponendus est, Sen. – v. Bräunen, Schwärzen der Sonne usw., infecta lintea, schwarze Segel, Catull.: infecti sole populi, Plin.: (Phoebus) flammā propiore nudos inficit Indos, Sen. poët.: veluti infecta fumo iaspis, Plin. – v. Verdunkeln des Tageslichts durch Rauch usw., nigri volumina fumi infecere diem, Ov.: (Megaera) Phoebi serenos infecit radios, Claud. – v. Verdunkeln des Feuers der Augen, nox oculorum infecerat ignes, Claud. – v. Röten der Wangen, des Antlitzes, niveas infecerat igni solque pudorque genas, erglühen lassen, Claud.: rubor igneus inficit ora, Lucan.: ut virgo deducta marito inficitur teneras, ore rubente, genas, die Wangen der Braut erglühen, Tibull. – v. Entfärben der Gesichtsfarbe, ora pallor albus inficit, Hor.: infectae pallore genae, Claud.
    2) übtr., benetzen, tränken (puer) iam infici debet iis artibus, quas si dum est tener combiberit, ad maiora veniet paratior, Cic. de fin. 3, 9: qui magisterio quodam et ductu vitae colorat mores adulescentium et velut murice probitatis inficit, Ambros. de off. 1, 43,
    ————
    211: quemadmodum lana quosdam colores semel ducit, quosdam nisi saepius macerata et recocta non perbibit, sic alias disciplinas ingenia, cum accepere, protinus praestant; haec (sc. sapientia) nisi alte descendit et diu sedit et animum non coloravit, sed infecit, nihil ex his, quae promiserat, praestat, dem G. nicht die volle Färbung, sondern nur einen äußern Anstrich gegeben, Sen. ep. 71, 31: crebrae et muliebribus blandimentis infectae epistulae, Tac. hist. 1, 74.
    B) mit etwas Schädlichem, mit Gift usw. anmachen, tränken = vergiften, 1) eig.: nos sagittas tingimus..., flumina inficimus, Plin. – ubi fontes potu infecit (serpens), Sen.: pocula veneno infecta, Iustin. – poet., Gorgoneis Alecto infecta venenis, angetan mit den Schlangenhaaren (u. daher vergiftend), Verg. – vom Vergiften, Verpesten, Anstecken durch pestilenzialische Dünste und Krankheiten, quique halitus exit ore niger Stygio vitiatas inficit herbas, Ov.: infectum caelum, Claud.: corrupitque lacus, infecit pabula tabo, Verg.: infice tabe tuā natarum Cecropis unam, Ov.: aliquis locus urinā infectus, Schol. Pers. 1, 112.
    2) übtr., vergiften, verpesten, anstecken, beflecken (aber stärker als inquinare), nos umbris, deliciis, otio, languore animum infecimus, Cic.: qui teneros et rudes cum acceperunt, inficiunt et flectunt, quo volunt, Cic.: diu in istis vitiis iacuimus; elui difficile est;
    ————
    non enim inquinati sumus (befleckt), sed infecti (angesteckt), Sen.: ut cupiditatibus principum et vitiis infici solet tota civitas, sic emendari et corrigi continentiā, Cic.: qui hinc integri et sinceri Romam eunt... imbuti illinc et infecti Romanis delenimentis redeunt, Liv.: legiones velut tabie infectae, Tac.: rex hostium artibus infectus, Tac.: ebenso homines superstitione infecti, Tac. – vereor, ne hoc, quod infectum est, serpat longius, die jetzige Ansteckung = der bereits angerichtete Schaden, Cic. ad Att. 1, 13, 3. – poet., aliis sub gurgite vasto infectum eluitur scelus, das Verbrechen, von dem sie angesteckt wurden, der Sünde Schandfleck, Verg. Aen. 6, 741 sq.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > inficio

  • 10 inficio

    , infeci, infectum
    I.
    to poison, taint, corrupt.
    II.
    to tinge, dye, stain, imbue.

    Latin-English dictionary of medieval > inficio

  • 11 inficio

    in-fĭcĭo, fēci, fectum, 3, v. a. [in-facio], to put or dip into any thing; hence,
    I.
    Lit., to stain, dye, color, tinge with:

    quia tibi suaso infecisti pallulam,

    Plaut. Truc. 2, 2, 16:

    omnes se Britanni vitro inficiunt,

    Caes. B. G. 5, 14:

    lana infecta conchylio,

    Plin. 32, 7, 25, § 77:

    arma infecta sanguine,

    Verg. A. 5, 413; cf.:

    locum sanguine,

    Tac. H. 2, 55:

    diem,

    to discolor, darken, Ov. M. 13, 601:

    populi sole infecti, nondum exusti,

    Plin. 6, 19, 22, § 70:

    palpebrae mulieribus infectae quotidiano,

    Plin. 11, 37, 56, § 154:

    vestis ita infecta,

    id. 28, 7, 23, § 83; cf.:

    tinguntur sole populi, jam quidem infecti,

    darkened, tanned, id. 6, 19, 22, § 70:

    albus ora pallor inficit,

    covers, Hor. Epod. 7, 15; cf.:

    virgo inficitur teneras ore rubente genas,

    Tib. 3, 4, 32.—
    B.
    Transf.
    1.
    To mix with something:

    pocula veneno,

    Just. 21, 4: hōc (abl.) amnem inficit, Verg. A. 12, 418. —
    2.
    In partic., in a bad sense, to taint, infect, spoil:

    pabula tabo,

    Verg. G. 3, 481; cf.:

    Gorgoneis Alecto infecta venenis,

    imbued, id. A. 7, 341:

    mel infectum fronde,

    that has a taste of leaves, Plin. 11, 13, 13, § 32.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen.:

    sapientia nisi alte descendit et diu sedit animum non coloravit sed infecit,

    has merely tinged, Sen. Ep. 71, 31:

    si illā (humanorum divinorumque notitiā) se non perfuderit, sed infecerit,

    id. ib. 110, 8; cf.:

    (vestes) quarum generosi graminis ipsum Infecit natura pecus,

    Juv. 12, 41. —
    B.
    In partic.
    1.
    To instruct in any thing (syn. imbuere):

    jam infici debet (puer) iis artibus, quas si, dum est tener, combiberit, ad majora veniet paratior,

    Cic. Fin. 3, 2, 9:

    animos teneros et rudes inficiunt et flectunt, ut volunt,

    id. Leg. 1, 17 fin.
    2.
    To spoil, corrupt, infect (syn. corrumpo):

    nos umbris, deliciis, otio... desidia animum infecimus,

    Cic. Tusc. 5, 27, 78:

    inficimur opinionum pravitate,

    id. ib. 3, 2:

    vereor ne hoc quod infectum est serpat longius,

    id. Att. 1, 13, 2:

    cupiditatibus principum et vitiis infici solet tota civitas,

    id. Leg. 3, 13, 30: elui difficile est;

    non enim inquinati sumus, sed infecti,

    Sen. Ep. 59, 9:

    artibus infectus,

    Tac. A. 2, 2.— Poet.:

    infectum eluitur scelus (= quo se infecerunt),

    Verg. A. 6, 742 Forbig and Conington ad loc.

    Lewis & Short latin dictionary > inficio

  • 12 inficio

    ,feci,fectum,ere
    заражать

    Latin-Russian dictionary > inficio

  • 13 inficio

    , infeci, infectum, inficere 3
      окрашивать, красить; смешивать с чем-либо

    Dictionary Latin-Russian new > inficio

  • 14 заражать

    inficio,feci,fectum, ere

    Latin-Russian dictionary > заражать

  • 15 infectus

    1.
    infectus, a, um, adj. [2. in-factus].
    I.
    Not made or done, unwrought, unmade, undone, unperformed, unfinished (class.):

    ubi cognovit, opera quae facta infectaque sient,

    Cato, R. R. 2, 1:

    ea, quae sunt facta, infecta refert,

    Plaut. Am. 3, 2, 3:

    et id, quod indicatum non sit, pro infecto haberi oportere,

    Cic. Inv. 2, 27, 80:

    omnia pro infecto sint,

    let all be regarded as undone, Liv. 9, 11, 3:

    infecta pace,

    without having effected a peace, Ter. Eun. 1, 1, 8; Liv. 37, 1, 6; 32, 37, 5: damnum infectum, a loss which has not yet happened, but is only anticipated:

    qui in pariete communi demoliendo damni infecti (nomine) promiserit,

    Cic. Top. 4, 22; id. Verr. 2, 1, 56, § 146; so,

    damni infecti,

    Plin. 36, 2, 2, § 6; cf. Dig. 39, 2, 2; 43, 15, 1, § 5; Gai. 4, 31 al. (for Verg. A. 6, 742, v. inficio):

    infectis iis, quae agere destinaverat, ab urbe proficiscitur,

    without having accomplished those things, Caes. B. C. 1, 33; so,

    re infectā,

    without accomplishing the matter, id. B. G. 7, 17, 5; Liv. 9, 32, 6; Quint. 9, 3, 73; cf.:

    infecta dicta re eveniant tua,

    Plaut. Am. 2, 1, 85:

    infectis rebus,

    Sall. J. 28, 4; Nep. Milt. 7, 5; and:

    infecto negotio,

    Sall. J. 58 fin.:

    victoriā,

    without having gained the victory, Liv. 9, 23, 11:

    argentum,

    uncoined, id. 34, 10, 4; cf.

    aurum,

    Verg. A. 10, 528:

    infecta dona facere,

    to render unmade, to revoke, Plaut. Most. 1, 3, 27:

    infectum reddere,

    to make void, of no effect, id. ib. 4, 3, 23: facta atque infecta, things done and not done, i. e. true and false, Verg. A. 4, 190; Stat. Th. 3, 430:

    rudis atque infecta materies,

    unwrought, Petr. 114:

    telasque calathosque infectaque pensa reponunt,

    unfinished, Ov. M. 4, 10.—
    II.
    Impossible:

    nihil jam infectum Metello credens,

    Sall. J. 76, 1; so,

    mira et paene infecta,

    App. M. 1, p. 111, 25.
    2.
    infectus, a, um, Part., from inficio.
    3.
    infectus, ūs, m. [inficio], a dyeing (post-Aug.).—In abl.:

    lanarum,

    Plin. 8, 48, 73, § 193.

    Lewis & Short latin dictionary > infectus

  • 16 infectus

    I īn-fectus, a, um [ facio ]
    1) несделанный, невыполненный, несостоявшийся, несовершённый ( scelus V)
    re infectā (rebus infectis Nep) discedere Cs — уйти, ничего не сделав
    facta infecta facere погов. Plсделанное сделать несделанным ( смысл: прошлого не воротишь)
    2) необработанный, необтёсанный ( materies Pt)
    3) невыполнимый, невозможный ( mira et paene infecta Ap)
    nihil ei infectum ratus Sl — полагая, что для него нет ничего невозможного; но
    II īnfectus, a, um part. pf. к inficio III īnfectus, (ūs) m. [ inficio ]

    Латинско-русский словарь > infectus

  • 17 infectus

    [st1]1 [-] infectus, a, um: part. passé de inficio. - [abcl][b]a - mêlé de, pénétré de. - [abcl]b - souillé, gâté, vicié, corrompu, infecté. - [abcl]c - imprégné, coloré, teint.[/b] [st1]2 [-] infectus, a, um. [in + factus]: - [abcl][b]a - qui n'a pas été fait, qui n'a pas eu lieu, non avenu. - [abcl]b - non terminé, inachevé, incomplet. - [abcl]c - non faisable, impossible. - [abcl]d - non travaillé, brut. - [abcl]e - imparfait (t. de gram.).[/b]    - facta atque infecta canere, Virg.: publier ce qui a eu lieu et ce qui n'a pas eu lieu.    - infecta re abire: partir sans avoir rien fait.    - re infecta inde discessit, Caes.: il se retira sans venir à bout de son entreprise.    - fugit ipse Latinus pulsatos referens infecto foedere divos, Virg. En. 12, 286: Latinus lui-même s'enfuit en proclamant que les dieux ont été insultés par le pacte qui n'a pas été respecté.    - rex nihil infectum Metello credens, Sall.: le roi, croyant qu'il n'y avait rien d'impossible pour Métellus. [st1]3 [-] infectŭs, ūs, m. (seul. à l'abl. infectu): Plin. teinture.
    * * *
    [st1]1 [-] infectus, a, um: part. passé de inficio. - [abcl][b]a - mêlé de, pénétré de. - [abcl]b - souillé, gâté, vicié, corrompu, infecté. - [abcl]c - imprégné, coloré, teint.[/b] [st1]2 [-] infectus, a, um. [in + factus]: - [abcl][b]a - qui n'a pas été fait, qui n'a pas eu lieu, non avenu. - [abcl]b - non terminé, inachevé, incomplet. - [abcl]c - non faisable, impossible. - [abcl]d - non travaillé, brut. - [abcl]e - imparfait (t. de gram.).[/b]    - facta atque infecta canere, Virg.: publier ce qui a eu lieu et ce qui n'a pas eu lieu.    - infecta re abire: partir sans avoir rien fait.    - re infecta inde discessit, Caes.: il se retira sans venir à bout de son entreprise.    - fugit ipse Latinus pulsatos referens infecto foedere divos, Virg. En. 12, 286: Latinus lui-même s'enfuit en proclamant que les dieux ont été insultés par le pacte qui n'a pas été respecté.    - rex nihil infectum Metello credens, Sall.: le roi, croyant qu'il n'y avait rien d'impossible pour Métellus. [st1]3 [-] infectŭs, ūs, m. (seul. à l'abl. infectu): Plin. teinture.
    * * *
    I.
        Infectus, Adiectiuum, ex in et factus compositum. Plaut. Qui n'est pas faict.
    \
        Infectum argentum Signato opponitur. Liu. Qui n'est point mis en oeuvre, ne monnoyé.
    \
        Cursu infecto deposcit praemia. Propert. Avant que la course soit achevee et parfaicte.
    \
        Damni infecti promittere. Cic. S'obliger et bailler caution, si on fait aucun dommage, de le restablir et reparer à ses despens, Promettre si aucun dommage advient par nostre faulte, que nous payerons le dommage.
    \
        Infecta dona facere. Plaut. Retirer ou revoquer ce qu'on a donné.
    \
        Infecta pace. Terent. Sans avoir faict paix.
    \
        Pensa infecta reponunt. Ouid. Qui ne sont point achevez de filer.
    \
        Infecta facere. Plaut. Deffaire ce qui estoit faict, Mettre au neant.
    \
        Infectum fieri non potest. Plaut. On ne scauroit faire qu'il ne soit faict.
    \
        Infectum reddere. Plin. iunior. Deffaire et rompre ce qui estoit faict, Mettre au neant.
    \
        Omnia pro infecto sint. Liuius. Prenez le cas qu'il n'y ait rien faict de ce qui a esté faict.
    II.
        Infectus, Participium, Plin. Teinct, Coulouré.
    \
        Infectum mare. Sueton. Empoisonné, Infaict, Infaicté.
    \
        Infectus, huius infectus. Plin. Teincture, Le faict de teincture.

    Dictionarium latinogallicum > infectus

  • 18 infectus

    1. īn-fectus, a, um (in u. facio), I) (nach facio no. I, A) = unbearbeitet (Ggstz. factus), argentum, Liv.: aurum, Verg.: rudis atque inf. materies, ungezimmertes, Petron.: corium, ungegerbte (Ggstz. confectum), Edict. Diocl. 8, 6 u. 7: so pellis, ibid. 8, 11 sqq.: pili infecti, Edict. Diocl. 11, 1. – II) (nach facio no. I, B) A) = ungetan, ungeschehen, unverrichtet, unvollendet, damnum infectum, künftiger Schaden, Cic. top. 22. Cic. II. Verr. 1, 146. Plin. 36, 6: scelus inf., Verg. Aen. 6, 742: pro infecto habere, für ungetan, ungeschehen halten, Cic.: infectum fieri nequit, Ter.: infecto cursu, Prop.: infectā re, unverrichteter Sache (Ggstz. perfectā re), discedere, Caes., redire, Quint., abducere exercitum, Liv.: so auch infectis rebus discedere, Nep.: u. infecto negotio Cirtam redire, Sall., in castra cum exercitu reverti, Sall.: infectā victoriā ohne gesiegt zu haben, Liv.: infectā pace, ohne den Fr. zustande zu bringen, Ter. u. Liv.: infecto bello, ohne den Krieg fortzusetzen, Liv.: reddere infectum, ungeschehen machen, rückgängig machen, Plaut. u. Hor.: neutr. pl. subst., facta atque infecta canere, Wahres und Erdichtetes, Verg. Aen. 4, 190: u. so facta, infecta loqui, Stat. Theb. 3, 430. – B) übtr., untunlich, unmöglich, Sall. Iug. 76, 1. Apul. met. 1, 20.
    ————————
    2. īnfectus, a, um, s. inficio.
    ————————
    3. īnfectus, Abl. ū, m. (inficio), das Färben, Plin. 8, 193.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > infectus

  • 19 infeci

    Латинско-русский словарь > infeci

  • 20 infectio

    īnfectio, ōnis f. [ inficio ]
    2) изнасилование, растление ( mulieris JV)

    Латинско-русский словарь > infectio

См. также в других словарях:

  • PHOENIX — I. PHOENIX Agenoris filius, Cadmi frater, qui Phoenicibus imperavit, a quo Phoenicia, ut quidam volunt. Frater fuit Cadmi, Cilicis et Europae, quam Iuppiterrapuit. Solinus tamen Cilicem facit Phoenicis filium, c. 38. quemadmodum Europam eiusdem… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • PURPURA — proprie concha, cuius liquore olim vestes tingebantur. Cn. Mattius in Mimiambis, apud A. Gellium, l. 20. c. 9. Iam tonsiles tapetes ebrii fucô, Quos concha purpura imbuens venenavit. Dico, olim; quia Veterum Purpura nobis periit ut infra… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • инфект — (infectum; лат. inficio, infectum напитывать, заражать) см. Возбудитель инфекции …   Большой медицинский словарь

  • инфекция 1 — (infectio; лат. inficio, infectum напитывать, заражать) биологическое явление, сущностью которого являются внедрение и размножение микроорганизмов в макроорганизме с последующим развитием различных форм их взаимодействия от носительства… …   Большой медицинский словарь

  • инфицирование — (лат. inficio напитывать, заражать) попадание возбудителя инфекционной болезни в данный макроорганизм или объект окружающей среды …   Большой медицинский словарь

  • инфицированный — (лат. inficio напитывать, заражать) зараженный возбудителями инфекционных болезней …   Большой медицинский словарь

  • Инфекция — (позднелат. infectio заражение, от лат. inficio вношу что либо вредное, заражаю)         проникновение патогенного паразита в организм человека или животного и состояние заражённости организма. Понятие И. распространяют также на одноклеточные… …   Большая советская энциклопедия

  • Инфе́кт — (infectum; лат. inficio, infectum напитывать, заражать) см. Возбудитель инфекции …   Медицинская энциклопедия

  • Инфекция — I Инфекция (позднелат. intectio заражение) сложный патофизиологический процесс взаимодействия макро и микроорганизма, имеющий широкий диапазон проявлений от бессимптомного носительства до тяжелых форм инфекционной болезни. Термин «инфекция»… …   Медицинская энциклопедия

  • Инфици́рование — (лат. inficio напитывать, заражать) попадание возбудителя инфекционной болезни в данный макроорганизм или объект окружающей среды …   Медицинская энциклопедия

  • Инфици́рованный — (лат. inficio напитывать, заражать) зараженный возбудителями инфекционных болезней …   Медицинская энциклопедия

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»