-
1 scrutor
scrūtor, ātus sum, āri (scruta), I) umwühlend durchsuchen, durchstöbern, durchwühlen, 1) eig.: domos, naves, Cic.: Alpes, Cic.: mare, Tac.: abdita loca, Sall.: calles, Curt.: gladio ignem, mit dem Schw. ins Feuer stören, Hor.: poet., imas animae mucrone corusco latebras, tief in die Brust stechen, Stat. Theb. 1, 615. – persönl. Objj., alqm, Nep. u.a.: tabellarios, Asin. Poll. in Cic. ep.: semianimem, durchsuchend plündern, Tac.: non excutio te, si quid forte ferri habuisti, non scrutor te, Cic. – 2) bildl. = nachforschen, durchforschen, untersuchen, zu erforschen suchen, omnes sordes, Cic.: locos, ex quibus argumenta eruamus, Cic.: animos ceterorum, Tac.: exoletos auctores, Quint.: m. folg. indir. Fragesatz, ubi, cur et unde sint verba, scrutantur, Varro. – II) übtr., nach etw. suchen, forschen, etw. aufsuchen, venas inter saxa, Plin.: iter, Claud.: dominorum abdita, Tac. – abstr. Objj., arcanum, Hor.: mentes deûm, Ov.: fata alcis, Tac.: m. folg. indir. Fragesatz, scrutantes (nachforschend), quid occuleret, Curt. 8, 3 (12), 12: scrutans (nachsinnend), num irā deorum ad tantum nefas actus esset, Curt. 8, 2 (6), 6. – / Aktive Nbf. scrūto, āvī, āre, wov. scrutabamus, Amm. 15, 5, 30: scrutavit, Itala (frgm. Weingart.) Ioël 1, 71 Ranke: scrutare, Min. Fel. 5, 5 (vgl. Prisc. 8, 29 u. Gloss. II, 265, 24 ›scruto, γρυτεύω‹): dah. scrutari passiv, Amm. 28, 1, 10 u. 29, 2, 27: ebenso Partiz. scrutatus passiv, Val. Max. 1, 8. ext. 2; 9, 13. ext. 3. Sen. ep. 110, 13: scrutatus im Abl. absol., Aur. Vict. orig. 6, 3. Amm. 15, 8, 16; 19, 12, 12; 21, 3, 6 (wo notario scrutato, si quid portaret).
-
2 scrutor
scrūtor, ātus sum, āri (scruta), I) umwühlend durchsuchen, durchstöbern, durchwühlen, 1) eig.: domos, naves, Cic.: Alpes, Cic.: mare, Tac.: abdita loca, Sall.: calles, Curt.: gladio ignem, mit dem Schw. ins Feuer stören, Hor.: poet., imas animae mucrone corusco latebras, tief in die Brust stechen, Stat. Theb. 1, 615. – persönl. Objj., alqm, Nep. u.a.: tabellarios, Asin. Poll. in Cic. ep.: semianimem, durchsuchend plündern, Tac.: non excutio te, si quid forte ferri habuisti, non scrutor te, Cic. – 2) bildl. = nachforschen, durchforschen, untersuchen, zu erforschen suchen, omnes sordes, Cic.: locos, ex quibus argumenta eruamus, Cic.: animos ceterorum, Tac.: exoletos auctores, Quint.: m. folg. indir. Fragesatz, ubi, cur et unde sint verba, scrutantur, Varro. – II) übtr., nach etw. suchen, forschen, etw. aufsuchen, venas inter saxa, Plin.: iter, Claud.: dominorum abdita, Tac. – abstr. Objj., arcanum, Hor.: mentes deûm, Ov.: fata alcis, Tac.: m. folg. indir. Fragesatz, scrutantes (nachforschend), quid occuleret, Curt. 8, 3 (12), 12: scrutans (nachsinnend), num irā deorum ad tantum nefas actus esset, Curt. 8, 2 (6), 6. – ⇒ Aktive Nbf. scrūto, āvī, āre, wov. scrutabamus, Amm. 15, 5, 30: scrutavit, Itala (frgm. Weingart.) Ioël 1, 71 Ranke: scrutare, Min. Fel. 5, 5 (vgl. Prisc. 8, 29 u. Gloss. II, 265, 24 ›scruto, γρυτεύω‹): dah. scrutari————passiv, Amm. 28, 1, 10 u. 29, 2, 27: ebenso Partiz. scrutatus passiv, Val. Max. 1, 8. ext. 2; 9, 13. ext. 3. Sen. ep. 110, 13: scrutatus im Abl. absol., Aur. Vict. orig. 6, 3. Amm. 15, 8, 16; 19, 12, 12; 21, 3, 6 (wo notario scrutato, si quid portaret). -
3 inscrutabilis
īnscrūtābilis, e, Adi. m. Compar. (in u. scrutor), unerforschlich, Eccl.
-
4 inscrutor
īn-scrūtor, āri, vergeblich suchen, in domo Liae, Augustin. de genesi § 113.
-
5 perscruto
per-scrūto, āvi, ātum, āre = perscrutor, untersuchen, visitieren, alqm, Plaut. aul. 657: quo magis a nobis cotidie perscrutentur (oves), Ps. Cypr. de aleat. 2 extr. – / Partiz. Perf. Pass. s. per-scrūtor.
-
6 perscrutor
per-scrūtor, ātus sum, ārī, I) durchsuchen, durchforschen, durchstöbern, omnia, Cic.: arculas muliebres, Cic.: loca omnia castrorum, Liv. – II) übtr., durchforschen, untersuchen, erforschen, ergründen, penitus naturam rationemque criminum, Cic.: sententiam scriptoris domesticis suspicionibus, Cic.: quid antiqua perscrutor? Sen.: m. folg. indir. Fragesatz, perscrutari hoc volo, nos nostri an alieni simus, Plaut. mil. 430 Goetz (Leo persectari). – / Partiz. Perf. passiv (meist im Abl. absol.), Amm. 17, 4, 6. Cod. Iust. 7, 65, 1. Gromat. vet. 20, 21 u. 133, 7. Augustin. epist. 204, 6 u. enchir. 16 extr. Cassiod. var. 9, 24, 8.
-
7 scrutabundus
scrūtābundus, a, um (scrutor), nachforschend, nachsuchend, Chalcid. Tim. 26 B.
-
8 scrutans
scrūtāns, antis, PAdi., doch nur im Superl. (scrutor), tief eingehend auf usw., genau und pünktlich in usw., militaris rei ordinum scrutantissimus, Amm. 30, 9, 4.
-
9 scrutatio
scrūtātio, ōnis, f. (scrutor), die Durchsuchung, Untersuchung, I) eig.: scrutationem (domus) populo praebere, Sen. de vit. beat. 23, 2: scrutationem (die D. von seiten eines Zollbeamten) permittere, Ps. Quint. decl. 359. – II) bildl.: insulsa nimis et odiosa, Gell. 9, 10, 5: ut merito hāc scrutatione claruerit, Oros. praef. § 14 Z.: Plur., Hieron. in Euseb. chron. 1. prooem. no. 2. Augustin. in psalm. 65, 15.
-
10 scrutator
scrūtātor, ōris, m. (scrutor), I) der Durchsucher, Untersucher, a) eig., Suet. u. Iustin.: profundi (des Meeres), Fischer, Stat.: scrutatores vel repertores aquarum aquilices dicuntur, Serv. Verg. georg. 1, 109. – b) bildl.: Hecataeus et Ptolomaeus aliique huiusmodi cognitionum minutissimi scrutatores, Amm. 22, 8, 10 W. (Gardth. scitatores): quaestionum difficillimarum scrutator ardens, Augustin. conf. 6, 10. – II) der Aufsucher, Nachforscher nach usw., a) eig.: auri, Lucan. 4, 298: u. so Pacat. pan. 28, 2 (neben quaesitor). – b) bildl.: fati, Lucan. 5, 122: rerum futurarum, Lact. de mort. pers. 10, 1.
-
11 scrutinium
scrūtinium, iī, n. (scrutor), die Durchsuchung, Apul. met. 9, 41. Vulg. psalm. 63, 7: Plur., inter scrutinia supellectilis, Amm. 29, 2, 3.
-
12 scruto
scrūto, s. scrūtor.
-
13 inscrutabilis
īnscrūtābilis, e, Adi. m. Compar. (in u. scrutor), unerforschlich, Eccl.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > inscrutabilis
-
14 inscrutor
īn-scrūtor, āri, vergeblich suchen, in domo Liae, Augustin. de genesi § 113.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > inscrutor
-
15 perscrutor
per-scrūtor, ātus sum, ārī, I) durchsuchen, durchforschen, durchstöbern, omnia, Cic.: arculas muliebres, Cic.: loca omnia castrorum, Liv. – II) übtr., durchforschen, untersuchen, erforschen, ergründen, penitus naturam rationemque criminum, Cic.: sententiam scriptoris domesticis suspicionibus, Cic.: quid antiqua perscrutor? Sen.: m. folg. indir. Fragesatz, perscrutari hoc volo, nos nostri an alieni simus, Plaut. mil. 430 Goetz (Leo persectari). – ⇒ Partiz. Perf. passiv (meist im Abl. absol.), Amm. 17, 4, 6. Cod. Iust. 7, 65, 1. Gromat. vet. 20, 21 u. 133, 7. Augustin. epist. 204, 6 u. enchir. 16 extr. Cassiod. var. 9, 24, 8.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > perscrutor
-
16 scrutabundus
scrūtābundus, a, um (scrutor), nachforschend, nachsuchend, Chalcid. Tim. 26 B.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > scrutabundus
-
17 scrutans
scrūtāns, antis, PAdi., doch nur im Superl. (scrutor), tief eingehend auf usw., genau und pünktlich in usw., militaris rei ordinum scrutantissimus, Amm. 30, 9, 4.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > scrutans
-
18 scrutatio
scrūtātio, ōnis, f. (scrutor), die Durchsuchung, Untersuchung, I) eig.: scrutationem (domus) populo praebere, Sen. de vit. beat. 23, 2: scrutationem (die D. von seiten eines Zollbeamten) permittere, Ps. Quint. decl. 359. – II) bildl.: insulsa nimis et odiosa, Gell. 9, 10, 5: ut merito hāc scrutatione claruerit, Oros. praef. § 14 Z.: Plur., Hieron. in Euseb. chron. 1. prooem. no. 2. Augustin. in psalm. 65, 15.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > scrutatio
-
19 scrutator
scrūtātor, ōris, m. (scrutor), I) der Durchsucher, Untersucher, a) eig., Suet. u. Iustin.: profundi (des Meeres), Fischer, Stat.: scrutatores vel repertores aquarum aquilices dicuntur, Serv. Verg. georg. 1, 109. – b) bildl.: Hecataeus et Ptolomaeus aliique huiusmodi cognitionum minutissimi scrutatores, Amm. 22, 8, 10 W. (Gardth. scitatores): quaestionum difficillimarum scrutator ardens, Augustin. conf. 6, 10. – II) der Aufsucher, Nachforscher nach usw., a) eig.: auri, Lucan. 4, 298: u. so Pacat. pan. 28, 2 (neben quaesitor). – b) bildl.: fati, Lucan. 5, 122: rerum futurarum, Lact. de mort. pers. 10, 1.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > scrutator
-
20 scrutinium
scrūtinium, iī, n. (scrutor), die Durchsuchung, Apul. met. 9, 41. Vulg. psalm. 63, 7: Plur., inter scrutinia supellectilis, Amm. 29, 2, 3.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > scrutinium
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Encholirium — horridum Systematik Monokotyledonen Commeliniden … Deutsch Wikipedia
Encholirium — Encholirium … Wikipédia en Français
inscrutable — ⇒INSCRUTABLE, adj. Qui ne peut être scruté; que l intelligence humaine ne peut comprendre, percevoir. Synon. impénétrable, incompréhensible. Le christianisme reçoit tout de Dieu et de son inscrutable sagesse. Il est insensé de ramener les choses… … Encyclopédie Universelle
ԽԻԼ — ( ) NBH 1 0944 Chronological Sequence: Early classical, 11c, 13c գ. (արմատ խլելոյ). ἥχνευσις, ἑξέτασις pervestigatio, scrutatio. Խուզարկութիւն յարտմանոց եւ ʼի հիմանց. խոյզ. խնդիր. մանրազնին որոնումն. հետազօտութիւն. *Զի գտցեն մեքենայս չարաչար… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՅՈՒԶԵՄ — (եցի.) NBH 2 0374 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 8c, 10c, 12c ն. ἑρευνάω (լծ. հյ. որոնել), ἑξερευνάω scrutor, perscrutor, investigo, perquiro . Յոյզ ʼի խնդիր ելանել. խուզել. քննել. հետազօտել. խնդրել՝ ըստ որում որոնել.… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՈՐՈՆԵՄ — (եցի.) NBH 2 0534 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 11c, 12c ն. որ եւ յն. էրէւնա՛օ. ἑρευνάω, ἑξερευνάω scrutor, inscrutor, investigo, quaero, perquiro, inquiro καταμανθάνω disco, animadverto, perpendo. Յուզել, խուզել ուրոյն… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՔՆՆԵՄ — (եցի.) NBH 2 1009 Chronological Sequence: Early classical, 5c, 11c գ. ἑρευνάω . (լծ. որոնել.) ἑξερευνάω, διερευνάω scrutor, examino ἑξετάζω exquiro, inquiro ἑξιχνιάζω investigo, pervestigo διακρίνω dijudico, discerno δοκιμάζω exploro, probo. Ի… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
(s)ker-4, (s)kerǝ-, (s)krē- — (s)ker 4, (s)kerǝ , (s)krē English meaning: to cut Deutsche Übersetzung: ‘schneiden” Material: I. A. O.Ind. ava , apa skara “Exkremente (Ausscheidung)”; kr̥ṇüti, kr̥ṇōti “verletzt, slays “ (lex.), utkīrṇ a “ausgeschnitten,… … Proto-Indo-European etymological dictionary