Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

īlium

  • 121 Ilii

    1.
    Īlĭum or Īlĭon, ĭi, n., = Ilion, a poetical name for Troja, the city of Ilium, Troy, Verg. A. 1, 68; 5, 261; Hor. C. 1, 15, 33; Ov. M. 6, 95; 13, 408; Cic. Div. 1, 14, 24 et saep.—Called also Īlĭos, i, f., acc. to the Gr. Ilios, Hor. C. 4, 9, 18; id. Epod. 14, 14; Ov. A. A. 1, 363; id. M. 14, 467.—Also a later Ilium, built upon the coast, Liv. 35, 43, 3; 37, 9, 7.—
    II.
    Derivv.
    A.
    Īlĭus, a, um, adj., of or belonging to Ilium, Ilian, Trojan:

    tellus,

    Verg. A. 9, 285:

    res,

    id. ib. 1, 268:

    matres,

    Hor. Epod. 17, 11:

    turmae,

    id. Carm. Sec. 37.— Subst.: Īlĭi, ōrum, m., the Trojans, Plaut. Bacch. 4, 9, 27.—
    B.
    Īlĭăcus, a, um, adj., the same:

    orae,

    Verg. A. 2, 117:

    classis,

    id. ib. 5, 607:

    fata,

    id. ib. 3, 182:

    Penates,

    id. ib. 3, 603:

    cineres,

    id. ib. 2, 431:

    amores,

    i. e. Paris, Mart. 12, 52, 9:

    hospes Didus,

    i. e. Æneas, Sil. 8, 50:

    Vesta,

    worshipped at Troy, Ov. F. 6, 227;

    hence, Alba, where also Vesta was worshipped,

    Luc. 5, 400: carmen, i. e. Homer's Iliad, Hor. A. P. 129; cf.:

    Macer,

    a poet who wrote on the Trojan war, Ov. P. 4, 16, 6:

    dextra,

    i. e. Ganymede's, Stat. S. 4, 2, 11:

    mons,

    i. e. Phrygian marble, id. ib. 27:

    Iliacoque jugum memorabile remo,

    i. e. the promontory of Misenum, where Misenus, a follower of Æneas, was drowned, id. ib. 3, 5, 98: muri, i. e. of Rome, as founded by descendants of the Trojan Æneas, Sil. 10, 387;

    hence, also, cuspis,

    of the consul Flaminius, id. 5, 595.—Prov.:

    Iliacos intra muros peccatur et extra,

    Hor. Ep. 1, 2, 16.—
    C.
    Īlĭenses, ium, m., inhabitants of Ilium, Ilians, Suet. Tib. 52; id. Claud. 25; id. Ner. 7.—
    D.
    Īlĭădes, ae, m., the Trojan, i. e. Ganymede, Ov. M. 10, 160.—
    E.
    Īlĭas, ădis, f.
    1.
    The Trojan woman, i. e. Helen, Ov. Tr. 2, 371.—In plur.: Īlĭădes, um, Trojan women or girls, Verg. A. 3, 65; 2, 580.—
    2.
    The celebrated epic poem that describes the Trojan war, the Iliad, Prop. 2, 34 (3, 32), 66; Ov. A. A. 3, 414. —On account of its great extent, used fig. to represent a great quantity or number, an Iliad, a whole Iliad, Ov. P. 2, 7, 33; cf. written as Greek: tanta malorum impendet Ilias, Cic. Att. 8, 11, 3; and in plur.:

    tunc vero longas condimus Iliadas,

    Prop. 2, 1, 14.
    2.
    ilium, v. ile.

    Lewis & Short latin dictionary > Ilii

  • 122 ile

    īle, is, n. u. Nbf. īleum od. īlium, ī, n., gew. Plur., īlia, ium, n. = λαγών, gew. Plur. λαγόνες, I) der Unterleib von den untersten Rippen bis an die Scham, die Weichen, Dünnen, α) Sing., ile, Serv. Verg. ecl. 7, 26 u. Aen. 7, 499: ᾽λαγών, ile, ileum, Gloss.: ilium, Marc. Emp. 36: u. ilium, λαγών, Exc. ex Charis. 554, 17: u. ile (al. ilium), die Scham, Catull. 63, 5. – Abl. Sing. ilio im Wortspiel mit Ilio von Ilion, Poëta bei Serv. Verg. Aen. 7, 499. – β) Plur.: vitia ilium, Plin.: dolor nimius iliorum atque ossium, quae a pube usque ad ilia perveniunt, quae Graeci ephebia appellaverunt, Cael. Aur.: iliis feminae latera sua annectit, Cels.: hoc morbi genus ab ilibus oriri solet, Cels.: suffodere ilia equis, Liv.: ilia ducere, schwer u. tief atmen, keuchen, Hor.: dass. ilia trahere, Plin.: u. ima longo ilia singultu tendere, Verg.: assiduis singultibus ilia quatere, Apul.: risu dissolvere ilia sua, das Zwerchfell erschüttern, Petron.: rumpantur ut ilia Codro, er mag zerplatzen, Verg. – Dat. Plur. iliis, Cels. 4, 1 extr. – II) poet. übtr., a) ilia = der Magen u. die Gedärme, die Eingeweide, o dura messorum ilia! Hor.: bei Tieren, Hor., Mart. u. Iuven. – b) der Bauch eines Gefäßes, Iuvenc. 2, 141.

    lateinisch-deutsches > ile

  • 123 Ιλίου

    Ἴλιον
    Ilium: neut gen sg
    Ἰ̱λίου, Ἴλιος
    Ilium: fem gen sg
    Ἴλιος
    Ilium: masc /neut gen sg
    Ἴλιος
    Ilium: masc /fem /neut gen sg
    Ἴλιος
    Ilium: neut gen sg

    Morphologia Graeca > Ιλίου

  • 124 Ἰλίου

    Ἴλιον
    Ilium: neut gen sg
    Ἰ̱λίου, Ἴλιος
    Ilium: fem gen sg
    Ἴλιος
    Ilium: masc /neut gen sg
    Ἴλιος
    Ilium: masc /fem /neut gen sg
    Ἴλιος
    Ilium: neut gen sg

    Morphologia Graeca > Ἰλίου

  • 125 Ιλίω

    Ἴλιον
    Ilium: neut dat sg
    Ἰ̱λίῳ, Ἴλιος
    Ilium: fem dat sg
    Ἴλιος
    Ilium: masc /neut dat sg
    Ἴλιος
    Ilium: masc /fem /neut dat sg
    Ἴλιος
    Ilium: neut dat sg

    Morphologia Graeca > Ιλίω

  • 126 Ἰλίῳ

    Ἴλιον
    Ilium: neut dat sg
    Ἰ̱λίῳ, Ἴλιος
    Ilium: fem dat sg
    Ἴλιος
    Ilium: masc /neut dat sg
    Ἴλιος
    Ilium: masc /fem /neut dat sg
    Ἴλιος
    Ilium: neut dat sg

    Morphologia Graeca > Ἰλίῳ

  • 127 Ιλίωι

    Ἰλίῳ, Ἴλιον
    Ilium: neut dat sg
    Ἰ̱λίῳ, Ἴλιος
    Ilium: fem dat sg
    Ἰλίῳ, Ἴλιος
    Ilium: masc /neut dat sg
    Ἰλίῳ, Ἴλιος
    Ilium: masc /fem /neut dat sg
    Ἰλίῳ, Ἴλιος
    Ilium: neut dat sg

    Morphologia Graeca > Ιλίωι

  • 128 Ἰλίωι

    Ἰλίῳ, Ἴλιον
    Ilium: neut dat sg
    Ἰ̱λίῳ, Ἴλιος
    Ilium: fem dat sg
    Ἰλίῳ, Ἴλιος
    Ilium: masc /neut dat sg
    Ἰλίῳ, Ἴλιος
    Ilium: masc /fem /neut dat sg
    Ἰλίῳ, Ἴλιος
    Ilium: neut dat sg

    Morphologia Graeca > Ἰλίωι

См. также в других словарях:

  • Ilium — bezeichnet: die antike, griechische Stadt Troja in Kleinasien die antike Stadt der Chaonier, siehe Ilium (Epirus) Ilium (Titularbistum) das Darmbein als Beckenknochen (lat. Os ilium) einen Roman von Dan Simmons die Bezeichnung der Antillen leitet …   Deutsch Wikipedia

  • Ilium — Il i*um, n. [See {Ileum}.] (Anat.) The dorsal one of the three principal bones comprising either lateral half of the pelvis; the dorsal or upper part of the hip bone. See {Innominate bone}, under {Innominate}. [Written also {ilion}, and {ileum}.] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Ilĭum [1] — Ilĭum (a. Geogr.), so v.w. Ilion …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Ilĭum [2] — Ilĭum, so v.w. Ileum …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Ilĭum — (griech. Ilion), Stadt, s. Troja …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Ilium — Ilĭum, s. Troja …   Kleines Konversations-Lexikon

  • Ilium — Ilium, siehe Troja …   Damen Conversations Lexikon

  • Ilium — Ilium, Ilios, der alte Name für Troja …   Herders Conversations-Lexikon

  • Ilium — Ilium, Darmbein ⇒ Beckengürtel …   Deutsch wörterbuch der biologie

  • ILIUM — civ. proprie Troiana, nam Troia regio est, a Graecis eversa, postea reparata. Sedes fuit Ep. sub Archiep. Cyziceno, modo iacens, et adhus Troia dicta, 13. mill. pass. a Dardano urbe. De eius ruderibus, vide P. de la Valle, Itin. tom. 1. Ilios fem …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ilium — (n.) pelvic bone, 1706, Modern Latin, from L. ilia (pl.) groin, flank (see ILEUM (Cf. ileum)) …   Etymology dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»