Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

īlĭăcus

  • 1 Iliacus

    Īliacus, a, um [ Ilion ]
    а) илионский, троянский ( classis V)
    б) поэт. тж. римский Sil

    Латинско-русский словарь > Iliacus

  • 2 Īliacus

        Īliacus adj.,    of Ilium, Ilian, Trojan, V. H., O.
    * * *
    I
    iliaca, iliacum ADJ
    II

    Latin-English dictionary > Īliacus

  • 3 Iliacus

    1.
    Īlĭăcus, a, um, v. Ilium, II. B.
    2.
    īlĭăcus, a, um, adj. [ileos], relating to the colic:

    passio,

    Cael. Aur. Acut. 2, 17, 171; 3, 21, 206: dolor, 3, 20, 195.—As subst. plur.: īlĭăci, ōrum, m., sufferers from colic, Cael. Aur. Acut. 3, 17, 173.

    Lewis & Short latin dictionary > Iliacus

  • 4 iliacus

    1.
    Īlĭăcus, a, um, v. Ilium, II. B.
    2.
    īlĭăcus, a, um, adj. [ileos], relating to the colic:

    passio,

    Cael. Aur. Acut. 2, 17, 171; 3, 21, 206: dolor, 3, 20, 195.—As subst. plur.: īlĭăci, ōrum, m., sufferers from colic, Cael. Aur. Acut. 3, 17, 173.

    Lewis & Short latin dictionary > iliacus

  • 5 Iliacus [1]

    1. Īliacus, a, um, s. Īlionno. A.

    lateinisch-deutsches > Iliacus [1]

  • 6 iliacus [2]

    2. īliacus, a, um (ileos), mit Darmverschlingung verbunden, passio, Cael. Aur. de morb. acut. 3, 17, 171 u. 3, 21, 206: morbus, Ps. Hippocr. ep. apud Marc. Emp. fol. 84 (b), 35 ed. Ald.: dolor, Cael. Aur. de morb. acut. 3, 20, 195. – subst., īliacī, ōrum, m., an Darmverschlingung Leidende, Cael. Aur. de morb. acut. 3, 17, 173. Plin. Val. 2, 33. Th. Prisc. 2, 1, 9.

    lateinisch-deutsches > iliacus [2]

  • 7 Iliacus

    1. Īliacus, a, um, s. Ilion no. A.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Iliacus

  • 8 iliacus

    2. īliacus, a, um (ileos), mit Darmverschlingung verbunden, passio, Cael. Aur. de morb. acut. 3, 17, 171 u. 3, 21, 206: morbus, Ps. Hippocr. ep. apud Marc. Emp. fol. 84 (b), 35 ed. Ald.: dolor, Cael. Aur. de morb. acut. 3, 20, 195. – subst., īliacī, ōrum, m., an Darmverschlingung Leidende, Cael. Aur. de morb. acut. 3, 17, 173. Plin. Val. 2, 33. Th. Prisc. 2, 1, 9.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > iliacus

  • 9 iliacus

    a, um подвздошный

    Латинско-русский медицинско-фармацевтический словарь > iliacus

  • 10 iliacus

    , a, um
    подвздошный

    Latin-Russian dictionary > iliacus

  • 11 Turdus iliacus

    3. ENG redwing, red-winged thrush
    4. DEU Rotdrossel f Weindrossel f
    5. FRA grive f mauvis [des vignes], roucherolle f

    VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE — AVES > Turdus iliacus

  • 12 Turdus iliacus

    ENG redwing
    NLD koperwiek
    GER Rotdrossel
    FRA grive mauvis

    Animal Names Latin to English > Turdus iliacus

  • 13 iliaci

    1.
    Īlĭăcus, a, um, v. Ilium, II. B.
    2.
    īlĭăcus, a, um, adj. [ileos], relating to the colic:

    passio,

    Cael. Aur. Acut. 2, 17, 171; 3, 21, 206: dolor, 3, 20, 195.—As subst. plur.: īlĭăci, ōrum, m., sufferers from colic, Cael. Aur. Acut. 3, 17, 173.

    Lewis & Short latin dictionary > iliaci

  • 14 Ilion

    Īlion od. Īlium, iī, n. (Ἴλιον), u. Īlios, iī, f. (Ἴλιος), die auch Troja genannte Hauptstadt des trojanischen Gebiets zwischen den Flussen Simoïs und Skamander, von den Griechen nach zehnjähriger Belagerung erobert u. zerstört, Cic. de div. 1, 24. Petron. 50, 5. Verg. Aen. 1, 68 u.a. Ov. met. 6, 95 u.a.: Ilion alta (wegen des Begriffs urbs), Ov. met. 14, 467: Ilium heroicis casibus clarum, Amm. 22, 8, 3: Form -os, Hor. carm. 4, 9, 18. – Eine später an der Küste erbaute, von den Römern für das alte Ilium gehaltene u. für frei erklärte Stadt, mit einem Tempel der Minerva, ist gemeint b. Liv. 35, 43, 3; 37, 9, 7.

    Dav.: A) Īliacus, a, um (Ἰλιακός), zu Ilion (Troja) gehörig, trojanisch, classis, Verg.: muri, Amm.: tempora, Vell.: carmen, über den troj. Krieg, Hor.: Macer, als Dichter über den troj. Krieg, Ov.: amores, des Paris u. der Helena, Mart. – poet. = römisch (da Äneas Ahnherr der Römer), Sil. – B) Īliadēs, ae, m., der Trojaner, v. Ganymedes, Ov. met. 10, 160: ders. Il. puer, Ov. trist. 2, 406. – C) Īlias, ados, Akk. ada. Akk. Plur. adas, f. (Ἰλιάς), a) die Trojanerin, Plur. Iliades, Verg. Aen. 2, 580 u.a. – b) die Iliade, das bekannte Gedicht Homers, Ilias Homeri, Varro fr.: conditor Iliados, Iuven. u. Auson.: Ilias illa, Cic.: Graecorum iste morbus fuit quaerere prior scripta esset Ilias an Odyssea, Sen.: interrogare ergo atriensem coepi, quas in medio picturas haberet? ›Iliada et Odyssian‹ inquit, Petron.: totam ex Helena non probat Iliada, Prop.: Ilias quid est nisi adultera, was ist der Stoff der Ilias anderes als usw. (mit Anspielung auf Helena als Trojanerin), Ov. trist. 2, 371: east odiorum Ilias, so droht ihm eine ganze Ilias von Haß, *Plaut. mil. 743; u. danach tanta malorum impendet Ilias (Wesenberg Ἰλιας), so droht uns eine ganze Ilias von Unglück (so unglückschwanger hängt über uns, wie einst über Ilium, der Himmel), Cic. ad Att. 8, 11, 3: übtr., Ilias est futura, Gedicht, wie die Ilias, Ov.: u. so Plur., tum vero longas condimus Iliadas, Prop. 2, 1, 14. – D) Īliēnsis, e, trojanisch, bellum, Serv. Verg. Aen. 2, 44. – Plur. subst., Īliēnsēs, ium, m., die Einw. von Ilion, die Ilienser, Vitr., Liv. u.a. – E) Īlius, a, um, trojanisch, Verg. – subst., α) Īliī, ōrum, m., die Ilier, Trojaner, facta Iliorom, Plaut. – β) Īlia, ae, f., die Ilierin = Rhea Sylvia, Tochter des Numitor, Mutter des Romulus u. Remus, Verg. – u. dav. Īliadēs, ae, m., der Iliade (Abkömmling von der Ilia) = Romulus u. Remus, Ov.: Remus Iliades, Sen.: Iliadae fratres, Romulus u. Remus, Ov.

    lateinisch-deutsches > Ilion

  • 15 Ilion

    Īlion od. Īlium, iī, n. (Ἴλιον), u. Īlios, iī, f. (Ἴλιος), die auch Troja genannte Hauptstadt des trojanischen Gebiets zwischen den Flussen Simoïs und Skamander, von den Griechen nach zehnjähriger Belagerung erobert u. zerstört, Cic. de div. 1, 24. Petron. 50, 5. Verg. Aen. 1, 68 u.a. Ov. met. 6, 95 u.a.: Ilion alta (wegen des Begriffs urbs), Ov. met. 14, 467: Ilium heroicis casibus clarum, Amm. 22, 8, 3: Form -os, Hor. carm. 4, 9, 18. – Eine später an der Küste erbaute, von den Römern für das alte Ilium gehaltene u. für frei erklärte Stadt, mit einem Tempel der Minerva, ist gemeint b. Liv. 35, 43, 3; 37, 9, 7.
    Dav.: A) Īliacus, a, um (Ἰλιακός), zu Ilion (Troja) gehörig, trojanisch, classis, Verg.: muri, Amm.: tempora, Vell.: carmen, über den troj. Krieg, Hor.: Macer, als Dichter über den troj. Krieg, Ov.: amores, des Paris u. der Helena, Mart. – poet. = römisch (da Äneas Ahnherr der Römer), Sil. – B) Īliadēs, ae, m., der Trojaner, v. Ganymedes, Ov. met. 10, 160: ders. Il. puer, Ov. trist. 2, 406. – C) Īlias, ados, Akk. ada. Akk. Plur. adas, f. (Ἰλιάς), a) die Trojanerin, Plur. Iliades, Verg. Aen. 2, 580 u.a. – b) die Iliade, das bekannte Gedicht Homers, Ilias Homeri, Varro fr.: conditor Iliados, Iuven. u. Auson.: Ilias illa, Cic.: Graecorum iste morbus fuit quaerere prior scripta esset Ilias an Odyssea, Sen.: interrogare ergo atrien-
    ————
    sem coepi, quas in medio picturas haberet? ›Iliada et Odyssian‹ inquit, Petron.: totam ex Helena non probat Iliada, Prop.: Ilias quid est nisi adultera, was ist der Stoff der Ilias anderes als usw. (mit Anspielung auf Helena als Trojanerin), Ov. trist. 2, 371: east odiorum Ilias, so droht ihm eine ganze Ilias von Haß, *Plaut. mil. 743; u. danach tanta malorum impendet Ilias (Wesenberg Ἰλιας), so droht uns eine ganze Ilias von Unglück (so unglückschwanger hängt über uns, wie einst über Ilium, der Himmel), Cic. ad Att. 8, 11, 3: übtr., Ilias est futura, Gedicht, wie die Ilias, Ov.: u. so Plur., tum vero longas condimus Iliadas, Prop. 2, 1, 14. – D) Īliēnsis, e, trojanisch, bellum, Serv. Verg. Aen. 2, 44. – Plur. subst., Īliēnsēs, ium, m., die Einw. von Ilion, die Ilienser, Vitr., Liv. u.a. – E) Īlius, a, um, trojanisch, Verg. – subst., α) Īliī, ōrum, m., die Ilier, Trojaner, facta Iliorom, Plaut. – β) Īlia, ae, f., die Ilierin = Rhea Sylvia, Tochter des Numitor, Mutter des Romulus u. Remus, Verg. – u. dav. Īliadēs, ae, m., der Iliade (Abkömmling von der Ilia) = Romulus u. Remus, Ov.: Remus Iliades, Sen.: Iliadae fratres, Romulus u. Remus, Ov.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Ilion

  • 16 Ilii

    1.
    Īlĭum or Īlĭon, ĭi, n., = Ilion, a poetical name for Troja, the city of Ilium, Troy, Verg. A. 1, 68; 5, 261; Hor. C. 1, 15, 33; Ov. M. 6, 95; 13, 408; Cic. Div. 1, 14, 24 et saep.—Called also Īlĭos, i, f., acc. to the Gr. Ilios, Hor. C. 4, 9, 18; id. Epod. 14, 14; Ov. A. A. 1, 363; id. M. 14, 467.—Also a later Ilium, built upon the coast, Liv. 35, 43, 3; 37, 9, 7.—
    II.
    Derivv.
    A.
    Īlĭus, a, um, adj., of or belonging to Ilium, Ilian, Trojan:

    tellus,

    Verg. A. 9, 285:

    res,

    id. ib. 1, 268:

    matres,

    Hor. Epod. 17, 11:

    turmae,

    id. Carm. Sec. 37.— Subst.: Īlĭi, ōrum, m., the Trojans, Plaut. Bacch. 4, 9, 27.—
    B.
    Īlĭăcus, a, um, adj., the same:

    orae,

    Verg. A. 2, 117:

    classis,

    id. ib. 5, 607:

    fata,

    id. ib. 3, 182:

    Penates,

    id. ib. 3, 603:

    cineres,

    id. ib. 2, 431:

    amores,

    i. e. Paris, Mart. 12, 52, 9:

    hospes Didus,

    i. e. Æneas, Sil. 8, 50:

    Vesta,

    worshipped at Troy, Ov. F. 6, 227;

    hence, Alba, where also Vesta was worshipped,

    Luc. 5, 400: carmen, i. e. Homer's Iliad, Hor. A. P. 129; cf.:

    Macer,

    a poet who wrote on the Trojan war, Ov. P. 4, 16, 6:

    dextra,

    i. e. Ganymede's, Stat. S. 4, 2, 11:

    mons,

    i. e. Phrygian marble, id. ib. 27:

    Iliacoque jugum memorabile remo,

    i. e. the promontory of Misenum, where Misenus, a follower of Æneas, was drowned, id. ib. 3, 5, 98: muri, i. e. of Rome, as founded by descendants of the Trojan Æneas, Sil. 10, 387;

    hence, also, cuspis,

    of the consul Flaminius, id. 5, 595.—Prov.:

    Iliacos intra muros peccatur et extra,

    Hor. Ep. 1, 2, 16.—
    C.
    Īlĭenses, ium, m., inhabitants of Ilium, Ilians, Suet. Tib. 52; id. Claud. 25; id. Ner. 7.—
    D.
    Īlĭădes, ae, m., the Trojan, i. e. Ganymede, Ov. M. 10, 160.—
    E.
    Īlĭas, ădis, f.
    1.
    The Trojan woman, i. e. Helen, Ov. Tr. 2, 371.—In plur.: Īlĭădes, um, Trojan women or girls, Verg. A. 3, 65; 2, 580.—
    2.
    The celebrated epic poem that describes the Trojan war, the Iliad, Prop. 2, 34 (3, 32), 66; Ov. A. A. 3, 414. —On account of its great extent, used fig. to represent a great quantity or number, an Iliad, a whole Iliad, Ov. P. 2, 7, 33; cf. written as Greek: tanta malorum impendet Ilias, Cic. Att. 8, 11, 3; and in plur.:

    tunc vero longas condimus Iliadas,

    Prop. 2, 1, 14.
    2.
    ilium, v. ile.

    Lewis & Short latin dictionary > Ilii

  • 17 Ilium

    1.
    Īlĭum or Īlĭon, ĭi, n., = Ilion, a poetical name for Troja, the city of Ilium, Troy, Verg. A. 1, 68; 5, 261; Hor. C. 1, 15, 33; Ov. M. 6, 95; 13, 408; Cic. Div. 1, 14, 24 et saep.—Called also Īlĭos, i, f., acc. to the Gr. Ilios, Hor. C. 4, 9, 18; id. Epod. 14, 14; Ov. A. A. 1, 363; id. M. 14, 467.—Also a later Ilium, built upon the coast, Liv. 35, 43, 3; 37, 9, 7.—
    II.
    Derivv.
    A.
    Īlĭus, a, um, adj., of or belonging to Ilium, Ilian, Trojan:

    tellus,

    Verg. A. 9, 285:

    res,

    id. ib. 1, 268:

    matres,

    Hor. Epod. 17, 11:

    turmae,

    id. Carm. Sec. 37.— Subst.: Īlĭi, ōrum, m., the Trojans, Plaut. Bacch. 4, 9, 27.—
    B.
    Īlĭăcus, a, um, adj., the same:

    orae,

    Verg. A. 2, 117:

    classis,

    id. ib. 5, 607:

    fata,

    id. ib. 3, 182:

    Penates,

    id. ib. 3, 603:

    cineres,

    id. ib. 2, 431:

    amores,

    i. e. Paris, Mart. 12, 52, 9:

    hospes Didus,

    i. e. Æneas, Sil. 8, 50:

    Vesta,

    worshipped at Troy, Ov. F. 6, 227;

    hence, Alba, where also Vesta was worshipped,

    Luc. 5, 400: carmen, i. e. Homer's Iliad, Hor. A. P. 129; cf.:

    Macer,

    a poet who wrote on the Trojan war, Ov. P. 4, 16, 6:

    dextra,

    i. e. Ganymede's, Stat. S. 4, 2, 11:

    mons,

    i. e. Phrygian marble, id. ib. 27:

    Iliacoque jugum memorabile remo,

    i. e. the promontory of Misenum, where Misenus, a follower of Æneas, was drowned, id. ib. 3, 5, 98: muri, i. e. of Rome, as founded by descendants of the Trojan Æneas, Sil. 10, 387;

    hence, also, cuspis,

    of the consul Flaminius, id. 5, 595.—Prov.:

    Iliacos intra muros peccatur et extra,

    Hor. Ep. 1, 2, 16.—
    C.
    Īlĭenses, ium, m., inhabitants of Ilium, Ilians, Suet. Tib. 52; id. Claud. 25; id. Ner. 7.—
    D.
    Īlĭădes, ae, m., the Trojan, i. e. Ganymede, Ov. M. 10, 160.—
    E.
    Īlĭas, ădis, f.
    1.
    The Trojan woman, i. e. Helen, Ov. Tr. 2, 371.—In plur.: Īlĭădes, um, Trojan women or girls, Verg. A. 3, 65; 2, 580.—
    2.
    The celebrated epic poem that describes the Trojan war, the Iliad, Prop. 2, 34 (3, 32), 66; Ov. A. A. 3, 414. —On account of its great extent, used fig. to represent a great quantity or number, an Iliad, a whole Iliad, Ov. P. 2, 7, 33; cf. written as Greek: tanta malorum impendet Ilias, Cic. Att. 8, 11, 3; and in plur.:

    tunc vero longas condimus Iliadas,

    Prop. 2, 1, 14.
    2.
    ilium, v. ile.

    Lewis & Short latin dictionary > Ilium

См. также в других словарях:

  • Iliăcus — Iliăcus, so v.w. Krammtsvogel …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Iliacus — Musculus iliacus vordere Hüftmuskulatur Ursprung Fossa iliaca und Spina iliaca anterior inferior des Darmbeines Ansatz über Fascia iliaca an …   Deutsch Wikipedia

  • Iliacus — klubinis statusas T sritis gyvūnų anatomija, gyvūnų morfologija atitikmenys: lot. Iliacus ryšiai: platesnis terminas – pagrindiniai terminai …   Veterinarinės anatomijos, histologijos ir embriologijos terminai

  • Iliacus muscle — Muscle infobox Name = Iliacus muscle Latin = musculus iliacus GraySubject = 127 GrayPage = 467 Caption = The iliacus and nearby muscles Caption2 = Right hip bone. Internal surface. (Iliac fossa visible at upper left.) Origin = iliac fossa… …   Wikipedia

  • iliacus — See i. (muscle). * * * ili·a·cus i lī ə kəs n, pl ili·a·ci ə .sī a muscle of the iliac region of the abdomen that flexes the thigh or bends the pelvis and lumbar region forward, has its origin from the iliac fossa, iliac crest, the base of the… …   Medical dictionary

  • iliacus — ili·a·cus …   English syllables

  • iliacus — n. a flat triangular muscle situated in the area of the groin. This muscle acts in conjunction with the psoas muscle to flex the thigh …   The new mediacal dictionary

  • iliacus — …   Useful english dictionary

  • Turdus iliacus —   Zorzal alirrojo …   Wikipedia Español

  • Turdus iliacus — Rotdrossel Rotdrossel (Turdus iliacus) Systematik Klasse: Vögel (Aves) Ordnung …   Deutsch Wikipedia

  • Turdus iliacus — ? Белобровик Белобровик на лужайке Научная классификация Царство: Животные Тип: Хордовые Класс …   Википедия

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»