Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

ēmptus

  • 1 emptus

    emptus emptus, a, um купленный

    Латинско-русский словарь > emptus

  • 2 emptus

    emptus emptus, a, um фальшивый, поддельный

    Латинско-русский словарь > emptus

  • 3 emptus

    ēmptus, a, um part. pf. к emo

    Латинско-русский словарь > emptus

  • 4 emptus

    ēmptus, Abl. ū, m. (emo), der Kauf, Trophonius ser(vus) (e)mptu, Corp. inscr. Lat. 2, 2229, 5.

    lateinisch-deutsches > emptus

  • 5 emptus

    ēmptus, Abl. ū, m. (emo), der Kauf, Trophonius ser(vus) (e)mptu, Corp. inscr. Lat. 2, 2229, 5.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > emptus

  • 6 ēmptus

        ēmptus    P. of emo.

    Latin-English dictionary > ēmptus

  • 7 emptus

    emptus ( emt-), a, um, Part., from emo.

    Lewis & Short latin dictionary > emptus

  • 8 emptus

    [st1]1 [-] emptus (emtus), a, um: part. passé de emo. - [abcl][b]a - acheté. - [abcl]b - acheté, corrompu, soudoyé.[/b] [st1]2 [-] emptŭs, ūs, m.: Inscr. achat.
    * * *
    [st1]1 [-] emptus (emtus), a, um: part. passé de emo. - [abcl][b]a - acheté. - [abcl]b - acheté, corrompu, soudoyé.[/b] [st1]2 [-] emptŭs, ūs, m.: Inscr. achat.
    * * *
        Emptus, Particip. Acheté. vt Pax empta donis ingentibus. Luc.
    \
        Emptum constupratumque iudicium. Cic. Corrompu par dons.

    Dictionarium latinogallicum > emptus

  • 9 in-ēmptus (inēmtus)

        in-ēmptus (inēmtus) adj.,    unbought, unpurchased: dapes, V.: corpus inemptum Reddito, without a ransom, O.: consulatus, Ta.

    Latin-English dictionary > in-ēmptus (inēmtus)

  • 10 emtus

    emptus ( emt-), a, um, Part., from emo.

    Lewis & Short latin dictionary > emtus

  • 11 lapis

    lăpis, ĭdis, m. (f. Varr. Enn.) [st2]1 [-] pierre. [st2]2 [-] marbre, pierre précieuse. [st2]3 [-] tribune de pierre (où se tenait celui qui annonçait les esclaves mis en vente). [st2]4 [-] pierre posée près du chemin pour marquer les distances, borne, limite; mille. [st2]5 [-] pierre tumulaire, tombe.    - lapidibus obruere, Cic.: lapider.    - ad quartum lapidem a Roma: à quatre milles de Rome.    - de lapide emptus, Cic.: acheté à la tribune des ventes, acheté à l'encan.    - duo de lapide empti tribuni, Liv.: deux tribuns soudoyés.    - lapis incusus, Virg.: pierre à aiguiser.    - lapis bibulus, Virg.: pierre ponce.    - lapidem verberare, Plaut.: battre une pierre, perdre sa peine.    - Lapides Atri, plur.: les Roches Noires (lieu-dit).    - Hasdrubal Hamilcaris ad Lapides Atros castra habebat; in Oretanis is locus est inter oppida Iliturgim et Mentissam, Liv. 2, 26: Hasdrubal, fils d'd'Hamilcar, campait près des Roches Noires; c'est un lieu-dit chez les Orétans, entre les villes d'Iliturgi et de Mentissa.    - lapis (ultimus): pierre tombale.
    * * *
    lăpis, ĭdis, m. (f. Varr. Enn.) [st2]1 [-] pierre. [st2]2 [-] marbre, pierre précieuse. [st2]3 [-] tribune de pierre (où se tenait celui qui annonçait les esclaves mis en vente). [st2]4 [-] pierre posée près du chemin pour marquer les distances, borne, limite; mille. [st2]5 [-] pierre tumulaire, tombe.    - lapidibus obruere, Cic.: lapider.    - ad quartum lapidem a Roma: à quatre milles de Rome.    - de lapide emptus, Cic.: acheté à la tribune des ventes, acheté à l'encan.    - duo de lapide empti tribuni, Liv.: deux tribuns soudoyés.    - lapis incusus, Virg.: pierre à aiguiser.    - lapis bibulus, Virg.: pierre ponce.    - lapidem verberare, Plaut.: battre une pierre, perdre sa peine.    - Lapides Atri, plur.: les Roches Noires (lieu-dit).    - Hasdrubal Hamilcaris ad Lapides Atros castra habebat; in Oretanis is locus est inter oppida Iliturgim et Mentissam, Liv. 2, 26: Hasdrubal, fils d'd'Hamilcar, campait près des Roches Noires; c'est un lieu-dit chez les Orétans, entre les villes d'Iliturgi et de Mentissa.    - lapis (ultimus): pierre tombale.
    * * *
        Lapis, lapidis, pen. corr. mas. gen. Plin. Pierre.
    \
        Coniectus lapidum. Lucret. Jectement de pierres.
    \
        Lapis bibulus. Virgil. Pierre ponce.
    \
        Lapis incusus. Virgil. Forgee et batue comme on bat une petite meule à main.
    \
        Parius lapis. Virgil. Marbre blanc.
    \
        Lapidem ferre altera manu, panem ostentare altera. Plaut. Porter à aucun beau semblant, et se dire ami en devant, mais en derriere faire et dire le pis qu'on peult de luy.
    \
        Lapidem verberare. Plaut. Perdre sa peine.
    \
        Lapidibus apud veteres miliaria signabantur: idcirco lapis quandoque pro miliario ponitur. Vnde Ad quartum lapidem, et similia frequentissime apud Liuium leguntur. A quatre mil pas. Et Extra primum lapidem, id est ban leucam, inquit Budaeus. Hors la banlieue.
    \
        Lapidem, hominem dicimus. Terent. Paresseux, Qui ne se remue à faire quelque chose non plus qu'une pierre.

    Dictionarium latinogallicum > lapis

  • 12 emō

        emō ēmī, ēmptus, ere    [EM-], to buy, purchase: domum: mulierem a sectoribus: bene, cheap: male, dear: care, H.: tabernas in publicum, for the public, L.: fundum in diem, on credit, N.: quanti emptast, T.: emit tanti, quanti voluit, etc.: aut non minoris aut pluris: bona duobus milibus nummum. — Fig., to buy, buy up, purchase, pay for, gain, acquire, procure, obtain: spem pretio, T.: fidem: iudices, to bribe: Te sibi generum Tethys emat undis, V.: me dote, O.: pulmenta laboribus empta, H.: percussorem in alqm, Cu.
    * * *
    I
    emere, additional forms V
    buy; gain, acquire, obtain
    II
    emere, emi, emptus V
    buy; gain, acquire, obtain

    Latin-English dictionary > emō

  • 13 emo

    ēmī, ēmptum, ere
    покупать, приобретать (aliquid ab и de aliquo C; vestes de textrinā Ap)
    e. tribus minis Plкупить за три мины
    parvo (bene) e. C etc.дёшево купить
    magno (male) e. C etc.дорого заплатить
    quae pluris emuntur J — то, что подороже
    e. sententias judĭcum Cподкупать судей
    empta dolore voluptas H — наслаждение, купленное ценой страдания
    e. aliquem aliquā re Pl — склонить кого-л. на свою сторону чём-л

    Латинско-русский словарь > emo

  • 14 inemptus

    in-ēmptus (-ēmtus), a, um [ emo ]
    не купленный (consulatus T; favor Cld); непокупной, собственноручно пойманный ( lepus M); домашний ( dapes V); неоплаченный
    inempta diripere Spart — забирать (товар), не платя денег

    Латинско-русский словарь > inemptus

  • 15 emo

    emo, ēmī, ēmptum, ere, nehmen, u. zwar für Bezahlung, kaufen, erkaufen, in der Auktion = erstehen, I) eig.: a) im allg.: tabulas, signa, toreumata, Sall.: agellum, quem venditare amicus tuus dicitur, Plin. ep.: homines, Varro LL.: velle emi, sich kaufen lassen wollen, Ov.: empti dentes, gekaufte, d.i. eingesetzte, falsche, Mart. – nihil emere ab hasta, in einer öffentl. Versteigerung kaufen, Ascon. in Cic. pro Scauro argum. p. 16, 10 K. – m. Ang. zu welcher Zeit? quando mihi (von mir) Pompeiani horti empti sunt? anno priore, inquit actuarius, Petron.: m. Ang. von wem? domum de alqo, Cic.: puellam ab alqo, Ter.: aedes ab alqo, Cic. – m. Ang. woher? unde quidque emeris, Cic.: arietes a Tarento, Petron.: de praeda (von od. aus der Kriegsbeute) hosce ambos a quaestoribus, Plaut.: ex praeda empta mancipia, Liv.: empti ex ergastulis, Cic. – m. Ang. wem u. wozu? hasta, quam filio militi emerat, Liv.: neque hasce aedes emi mihi neque usurae meae, Plaut.: emit eam (virginem) dono (zum G.) mihi, Ter. – m. Ang. in wessen Besitz? lanienas et tabernas coniunctas in publicum (für den Staat), Liv. – m. Ang. an wessen Stelle? emere mancipium in demortui locum, Cic. – m. Ang. wie? ne haec quidem duo signa pulcherrima habes quo modo emeris, kannst angeben, auf welche Weise du gekauft hast, kannst den Kauf nachweisen, Cic.: fundum in diem (auf Zeit), Nep. – m. Ang. wofür? fabulas pretio suo, Ter.: ancillam aere suo, Ter.: universum vicini agrum suā pecuniā, Tac.: emi singula non pecuniā, sed compensatione mercium iussit, Iustin. – m. Ang. wie hoch? wie teuer? parvo aere, wohlfeil, Sen.: u. so pauco aere, Gell.: pretiis maximis, Plaut.: eo pretio emptum esse olim, Plaut.: em. grandi pecuniā, Cic.: u. so magno, teuer, parvo, wohlfeil, Cic.: immenso (ungeheuer hoch, teuer), Suet.: vili (wohlfeil), Ggstz. caro (teuer), Plaut.: care, Hor., non care, Varro: equos carius quam coquos, Cato fr.: emere domum prope dimidio carius quam aestimabatur, Cic.: quanti eam emit? Plaut.: quanti emerint, für den Kaufpreis, Cic.: quanti emi potest minimo? was ist der äußerste Preis? Plaut.: tanti, quanti etc., so teuer als usw., Cic.: pluris, teuerer, Varro LL.: minoris, wohlfeiler, Cic.: aut minoris aut etiam pluris, Cic.: bene, gut, wohlfeil, Cic.: melius (wohlfeiler), Suet.: male, schlecht, teuer, Cic.: praediolum hoc tam salubriter (billig), ut etc., Plin. ep.: paulo sumptuosius equos et canes, Plin. ep. – mit Abl. des bestimmten Preises, talento, Plaut.: duplo, Sen. rhet.: asse panem, Petron.: quot minis eam emit? Plaut.: calicem mulsi centum denariis, Varro fr.: domum HS CCCIemo emoemoXXX, Cic.: bona (Güter) de alqo duobus milibus nummûm, Cic.: ostrea milibus nummûm empta, Lucil.: calices paucis assibus empti, Iuven.: piper emitur in libras Xxv, das Pfund zu 15 Denaren, Plin. – im Zshg. absol., malo emere quam rogare, sprichw., Cic. Verr. 4, 12: emam, aedificabo, credam (Gelder ausleihen), Sen.: ii, qui emerant, die Käufer, Caes.: in emendo (beim K.), Cic. – subst., α) ementēs, ium, m., die Käufer, Iustin. 11, 4, 8. – β) ēmpta, ae, f., die Gekaufte = die Sklavin, Prop. 1, 9, 4. – γ) ēmptum, ī, n., der Kauf, Kaufkontrakt, ex empto, Cic. u. ICt.: constat negotiatio ex empto et vendito, aus Kauf u. Verkauf, Sen. – δ) ēmpta, ōrum, n. pl., das Gekaufte = die in der Auktion erstandenen Gegenstände, Capit. Anton. phil. 17, 5. – b) v. Präko, für den Staat von dem Unternehmer in Kontrakt nehmen, Varro LL. 5, 15. – II) übtr., wie unser erkaufen = durch Geld usw. erwerben, für sich gewinnen, auf seine Seite bringen, bestechen, imperium (Ggstz. dare, verleihen), Sall. fr.: iudices, Cic.: percussorem in alqm, Curt.: sententias (iudicum), Cic.: emptum iudicium, Cic.: pacem, Iustin. – m. Abl. des Preises, operam alcis pretio pretioso, Plaut.: pacem pretio, Liv.: ego spem pretio non emo, Ter.: auro libertatem ab alqo, Val. Max.: gnatum sibi beneficiis, Plaut.: pecuniā emptus, durch G. erkauft, bestochen, Cic.: pax empta donis, Lucan.: empta dolore voluptas, Hor. – mit folg. Infin., Sil. 5, 601; 7, 620. Stat. Theb. 1, 163. – m. ut u. Konj., Iustin. 23, 2, 8. Sil. 10, 287. – / ungew. Perf. empsi, wov. empseris, Commod. instr. 1, 14, 4 codd. (Dombart emisti): arch. synk. empsim = empserim, Plaut. Cas. 347 u. mil. 316.

    lateinisch-deutsches > emo

  • 16 fortasse

    fortāsse, Adv. (fors), vielleicht, hoffentlich, wohl, etwa, möglich od. kann sein, daß, sollte, ich denke, a) bei Verben: dolent fortasse et anguntur, Cic.: beim Coniunctiv, fortasse dixerit quispiam, Cic.: im Zshg. beim Infin., s. Cic. de legg. 2, 17: beim Acc. u. Infin., s. Ter. Hec. 313. – b) bei Adjektiven u. Adverbien: res f. verae, certae, graves, Cic.: incondite f., Cic. – c) bei Zahlen = etwa, ungefähr, triginta fortasse versus, Cic.: aper f. trecentis auf etiam supra nummorum milibus emptus, Hor. – d) absol.: Syr. Vah tardus es. Chr. fortasse, Ter.

    lateinisch-deutsches > fortasse

  • 17 inemptus

    in-ēmptus (inēmtus), a, um (in u. emo), a) ungekauft, fundos inemptos fore, seien als nicht gekauft zu betrachten, ICt.: inemptum facere alqd, den Kauf von etw. aufheben, ICt.: neutr. pl. subst., cum milites inempta diriperent, alles ohne Bezahlung wegnahmen, Spart. Sev. 7, 3. – prägn., ungekauft = selbst erzeugt, selbst erworben, res, Ov.: dapes, Colum., Verg. u. Hor.: poma, Priap.: lepus, auf dem eigenen Besitztume gejagt, Mart. – b) unerkauft, consulatus, Tac. hist. 2, 60: honores, Plin. praef. 1, 9: favor, Claud. VI. cons. Hon. 607: salus, nimmer erkäufliches Heil, Claud. edyll. 6, 70.

    lateinisch-deutsches > inemptus

  • 18 nascor

    nāscor (altlat. gnāscor), nātus sum (altl. gnātus sum), nāscitūrus, nāscī (verwandt mit gigno), I) eig.: A) gezeugt-, geboren werden, vom Manne und vom Weibe, v. Gewächsen = wachsen, verb. mit ex, de u. Abl. od. mit bl. Abl., selten mit ab u. Abl., quod ex quocumque asino et equa nascitur, id est mulus et mula, Varro LL.: bestiae ex se natos diligunt, ihre Jungen, Cic.: ex fratre et sorore nati, die Kinder, Nep.: ex me hic non natus est, sed ex fratre, er ist nicht mein Sohn, Ter.: ex me et hoc natus est, Ter.: ex Thetide natus, Quint.: de paelice natus, Ov.: quo de genere gnatus est illic Philoctetes? Plaut.: silice non nati sumus, Cic.: natus servā, Liv.: natus deā, Ov.: nasci certo patre, einen Vater haben, Cic.: libertino patre natus, Liv. epit.: nullo patre natus, ohne bestimmten Vater, Liv.: frater utroque parente natus (Ggstz. matre eādem natus), Liv.: rusticis parentibus natus, ein Bauernkind, -sohn, Macr.: generari et nasci a principibus, Tac.: nascentur ab illis, Verg. – mit Dat. wem? vitulum matri eius natum mirae magnitudinis, Aur. Vict.: ei filium nasciturum, qui, Iul. Val. – m. Dat. für wen? non nobis solum nati sumus, Cic.: herbam non pecori tantum, sed homini nasci, Sen.: nasci aerumnis, Sen. – m. attrib. Adi. zur Angabe als wer? unde illa scivit, niger an albus nascerer? Phaedr. 3, 15, 10: astruentes illum iustum nasci aut emori minime convenisse, Aur. Vict. de Caes. 20, 6. – absol., impares nascimur, pares morimur, Sen.: pomorum ingens modus nascitur, Curt.: pupillus non natus, ein ungeborenes M., Cic.: alqm natum non putare, Sen.: mortalis natus, als St. geboren, Cic.: vir natus, als Mann geboren, Phaedr.: homo natus, als Mensch geboren, Menschenkind, Menschensohn, Sen. u.a. (s. Bünem. Lact. 3, 19, 7. Davis Cic. Tusc. 3, 36): Macedo natus, ein M. von Geburt, Curt.: recens natus, s. recēnsno. II: post homines natos, seitdem Menschen gelebt haben, Cic.: post hominum genus natum, seit Erschaffung der Welt, Cic.: aves in pedes nascuntur, kommen mit den Füßen zuerst auf die Welt, Plin.: in miseriam nascimur sempiternam, wir werden zu ewigem Elende geboren, Cic.: Graeci nati in litteris, unter den Wissenschaften aufgewachsen, Cic.: inter vepres rosae nascuntur, Amm.: natus in libero populo inter iura legesque, Liv.: sub alio caelo natae beluae, Sen.: caelum, sub quo natus educatusque essem, Liv.: id (diese Erzeugnisse) non apud eos nasci, Cic.: servus aut domi natus est aut hereditate relictus aut emptus, Ps. Quint. decl.: cuius domi haec nascuntur, dem das im eigenen Garten wächst (bildl.), Cic.: ibi natum esse, Syracusis natum esse, Plaut.: humi nascuntur fraga, Verg.: gramen, quod in eo loco gnatum esset, Gell. – Partiz. Futur. nāscitūrus, a, um, Pallad. 7, 7, 8. Cassian. de inc. Chr. 2, 3. Augustin. serm. 2, 1; 184, 3; 188, 4; 370, 2. Sidon. epist. 3, 3, 1. Ps. Porc. Latro decl. c. Catil. 8. Iul. Val. 1, 5 ed. Rom. (dagegen verlangt Cledon. 57, 34 K. naturus): Gerundiv nāscendus, a, um, zB. ad homines quoque nascendos vim numeri istius pertinere ait, zur Erzeugung, Bildung von Menschen, Gell. 3, 10, 7; vgl. Cod. Iust. 5, 27, 4. Cledon. 57, 34 K. – B) entspringen, entstammen, nascetur pulchrā Troianus origine Caesar, Verg.: antiquo genere natus, aus einer alten Familie, Nep.: amplissimā familiā natus, Caes.: natus summo loco, von vornehmer Herkunft, Cic.: obscure natus, von dunkler Herkunft, Eutr.: non admodum clare natus, von keiner sehr berühmten Familie, Eutr. – ex senatoribus principes nascuntur, Tac. hist. 1, 84. – II) übtr., von konkr. u. abstr. Ggstdn., entstehen, entspringen, herrühren, sich zeigen, seinen Anfang nehmen, werden, verb. mit ex, ab, in u. Abl., nasci ex omnibus rebus omne genus posset, Lucr.: ex palude nascitur amnis, Plin.: ex hoc nascitur, ut etc., daraus folgt, daß usw., Cic.: ab eo flumine collis nascebatur, erhob sich, Caes.: nulla pestis est, quae non homini ab homine nascatur, Cic.: querelae verae nascuntur pectore ab imo, Catull.: profectio nata a timore defectionis, Caes.: a vobis natus sum consularis, Cic.: invenietis id facinus natum a cupiditate, Cic.: fateor ea me studiose secutum, ex quibus vera gloria nasci posset, Cic.: Ganges in montibus nascitur, Plin.: apud quos (Auchetas) Hypanis nascitur, Mart. Cap.: nascitur ibi plumbum, Caes.: absol., inde quasi nata (wie aus dem Boden gestampft) subito classis erupit, Flor.: lunā nascente, beim Aufgang des Mondes, Hor.: nascere, Lucifer, geh auf! Verg.: natae nebulae, Ov.: nascentia templa, neu sich erhebende Tempel, Mart.: nascentis Italiae fauces, des beginnenden J., Flor.: ut mihi nascatur argumentum epistulae, damit ich Stoff zum Briefe bekomme, Cic.: in sermone nato super cenam, das sich entsponnen hatte, Suet. Caes. 87.

    Außerdem bemerke man noch in bes. Bed. die Participia A) nāscentia, ium, n., organische Körper, bes. Gewächse, Vitr. 5, 1, 3 u. 8, 1. – B) nātus (gnātus), a, um, 1) subst.: a) nātus (gnātus), ī, m., α) Sohn, natus crudelis, v. Alkmäon, Verg.: volucer, v. Amor, Ov.: mihi ausculta, nate, Enn.: da, nate, petenti, Verg.: natum obiectat illis, den Tod des S., Ov.: Plur. nati, Kinder, Verg., Ov. u.a. Dicht.: in klass. Prosa nur im Ggstz. zu parentes u. dgl., nati et parentes, Cic. de amic. 27: parentes natique, Liv. 1, 23, 1: viri natique, Liv. 5, 40, 3: maritus et nati, Corp. inscr. Lat. 2, 2900: von Tieren, die Jungen, Colum., Verg. u. Ov. – β) ein Mensch, nemo natus in aedibus habitat, keine menschliche Seele, Plaut.; vgl. Lorenz Plaut., most. 389. – b) nāta (gnāta), ae, f., Tochter, gnatam requirens, Cic. fragm. H. IV, a, 694: maxima natarum Priami, Verg.: si quis gnatam pro muta devovet agna, Hor.: Dat. u. Abl. Plur. natis; aber auch natabus (gnatabus), Plaut. bei Prisc. 7, 11. Corp. inscr. Lat. 2, 1963. col. 1. lin. 3. Vgl. Neue-Wagener Formenl.3 1, 36 ff. – c) neutr. pl., terrā nata, Erzeugnisse der Erde, Cic. ep. 9, 26, 2: sponte natis ali, sich von dem nähren, was ohne Anbau wächst, Arnob. 2, 40 in. – 2) adi.: a) zu etw. geboren, zu etw. geschaffen, von Natur zu etw. bestimmt, dah. geschickt, geeignet, m. ad od. in u. Akk. od. m. bl. Dat. (s. Müller Liv. 1, 34, 3), vir ad omnia summa natus, Cic.: vir nihil minus quam ad bella natus, Liv. epit.: ad dicendum natus et aptus, recht dazu gemacht usw., Cic.: bos ad arandum natus, Cic.: locus natus ad equestrem pugnam, Liv.: nata in vanos tumultus gens, Liv.: viri in arma nati, Liv.: natis in usum laetitiae scyphis, Hor.: Crispus iucundus et delectationi natus, Cic.: natus abdomini suo, Cic., abdomini et voluptatibus, Treb. Poll.: qui se natum huic imperio putavit, Cic.: nationes natae servituti, Cic.: loca nata insidiis, Liv.: natus agendis rebus, Hor.: otium natum sermonibus serendis, Curt.: ager rē ipsā natus tegendis insidiis, Liv. – m. adversus u. Akk., Hannibal natus adversus Romanos hostis, Liv. 35, 12, 14. – mit Infin., fruges consumere nati, Hor. ep. 1, 2, 27: natus tolerare labores, Ov. met. 15, 121: pati natae (feminae), Sen. ep. 95, 21: aqua nata defluere, Sen. nat. qu. 2, 9, 2: quod illa prona in terramque vergentia nihil nata sunt prospicere nisi pabulum, Min. Fel. 17, 2. – b) mit Adverbien, irgendwie (von Natur) beschaffen, ita natus locus est, Liv.: ager male natus, Varro: ita rem natam intellego, Plaut.: versus male nati, Hor.: homo improbius natus, i.e. cui magna est natura, im obszönen Sinne, Suet.: dah. e re nata, Ter., od. pro re nata, Cic., nach Beschaffenheit der Sache od. der Umstände, der Zeit. – c) mit einer Zeitbestimmung im Acc., irgendwie alt, in einem Alter von, annos nonaginta natus, Cic.: plus triginta natus annis ego sum, Plaut.: od. mit einer Zeitangabe im Genet., decem annorum natus, Varro sat. Men. 496: annorum gnatus XVI, Corp. inscr. Lat. 1, 26: septem nata annorum, ibid. 1, 1011. Vgl. magnus no. II, A, 2, b, α u. parvus no. II, C, 2, a. – / Parag. Infin. nascier, Anthol. Lat. 6, 19 R. Über die übrigen Formen von nascor vgl. Georges Lexik. d. lat. Wortf. S. 444.

    lateinisch-deutsches > nascor

  • 19 ornatus [2]

    2. ōrnātus, ūs, m. (orno), I) die Zurüstung, 1) eig.: in aedibus nil ornati (= ornatus), Ter. Andr. 365: Pompeis emptus ornatus (trapeti), Cato r. r. 22, 3. – 2) meton., die Austattung = die angelegte Kleidung, Rüstung, das Kostüm, prologi, Ter.: muliebris, Cic.: militaris, Cic.: nauclericus, thalassicus, Plaut.: pulcherrimo vestitu et ornatu regali, Cic.: gladiatores eo ornatu armarunt, Rüstung, Liv.: equus regio ornatu instructus, mit königl. Pracht aufgezäumtes, Plin. – II) prägn., die schmückende Ausstattung, die Ausschmückung, Verzierung, 1) eig.: urbis, Ausschm. der Stadt durch Kunstwerke, Cic.: portarum, Hirt. b. G.: Plur., parietes, quarum ornatus tot saecula manserant, Cic. Verr. 4, 122. – im Bilde, quocumque (oratio) ingreditur, eodem est instructu ornatuque comitata, von derselben Ausstattung (Gedankenstoff) und Ausschmückung (Redeschmuck), Cic. de or. 3, 23. – 2) übtr., der Schmuck, die Zierde, aedilitatis, Cic.: caeli, Cic. – insbes., der Rede, verborum, Cic.: ornatum afferre orationi, Cic. – / Genet. ornati, Ter. Andr. 365; eun. 237.: Dat. Sing. ornatu, Caes. fr. bei Gell. 4, 16, 8: Dat. Plur. ornatibus, Mart. Cap. 9. § 890: Abl. Plur. ornatibus, Mart. Cap. 1. § 36 u. ö.

    lateinisch-deutsches > ornatus [2]

  • 20 supra

    suprā (altlat. suprād), Adv. u. Praepos. (st. superā [sc. parte] von superus), I) Adv. m. Compar.: 1) v. Raume: a) auf der oberen Seite, oben, oben darauf, oberhalb (Ggstz. infra), oleum supra siet, Cato: omnia haec, quae supra et subter, unum esse, Cic.: et mare quod supra teneant quodque alluit infra, Verg.: magno numero iumentorum in flumine supra atque infra constituto, Caes.: supra, non infra est deus, Lact. – b) darüber heraus, darüber hervor, toto vertice supra est, Verg. – Compar. superius, weiter hinauf, weiter oben, piscina superius construenda, Pallad.: superius rapiuntur, Sen.: Ggstz. subterius, Isid. orig. 16, 8, 4. – c) oben, vorher, bei Verweisungen in Schrift u. Rede, uti supra demonstravimus, Caes.: ut supra dixi, Cic.: ille, quem supra deformavi, Cic.: quae supra dixi, Cic.: supra dictae particulae, Gell.: erunt adiungenda supra dictis etiam mictualia medicamenta, Cael. Aur. – Compar. superius, weiter oben, ut superius demonstravimus, Auct. b. Hisp.: dixi superius, Phaedr.: de qua superius dixerim, Firm. – 2) von der Zeit, von oben an, von früher her, weiter (aus vergangener Zeit), pauca supra repetere, Sall., de alqo, Tac. – 3) v. Maße: a) eig.: darüber, mehr, centesimus tibi vel supra premitur annus, Sen.: ager fortasse trecentis aut etiam supra nummorum milibus emptus, Hor.: supra adicere, mehr bieten, Cic. – b) übtr., darüber hinaus, mehr, dialogos confeci et absolvi nescio quam bene, sed ita accurate, ut nihil possit supra, Cic.: dominandi supra quam aestimari avidissimus potest, Aur. Vict.: nihil supra, Ter.: supra deos lacessere, noch mehr, Hor. – dah. supra quam, mehr als, patiens inediae, algoris, supra quam cuiquam credibile est, Sall.: rem supra feret, quam fieri potest, größer machen, als es möglich ist, Cic.

    II) Praepos. m. Acc.: 1) v. Raume: a) mit Verben der Ruhe = über, oben über, oben auf, auf (Ggstz. infra), ille qui supra nos habitat, Plaut.: Nerëides supra delphinos et cete sedentes, Plin.: ubi circa muros supra subterque terram per dies quindecim pugnatum est, Liv.: mit Berücksichtigung der Rangordnung, accumbere supra alqm, (bei Tische) über jmd. liegen, Cic. – insbes. von der geographischen Lage = oberhalb, jenseit, exercitus, qui supra Suessulam Nolae praesideret, Liv.: Syene est supra Alexandriam, Plin. – bildl., supra caput, über dem Kopfe, d.i. auf dem Halse, zur Last, ecce supra caput homo levis, da hab' ich auf dem Halse, Cic.: supra caput esse, Sall. u. Liv. – übtr., zur Bezeichnung des Amtes, das jmd. hat, über, qui supra bibliothecam fuerunt, Vitr. 7. praef. § 5: supra rationes esse positum, Ps. Quint. decl. 353: libertus supra hereditates, Scribon. 162: supra insulas, Corp. inscr. Lat. 14, 2769: supra iumenta, ibid. 6, 7987 u. 9486: supra cocos, ibid. 6, 9261. – b) mit Verben der Bewegung: α) über... hinweg, über... hin, fera saltu supra venabula fertur, Verg.: supra segetes navigare, Ov. – β) oben auf, tignumque supra turba petulans insilit, Phaedr.: nec exissent umquam supra terram, Cic. – γ) über... hinaus, attolli supra ceteros mortales, Plin.: supra alqm ire, einen übertreffen, Verg.: exsurgere supra dolores, Ps. Albinov. – 2) v. der Zeit, über, vor, paulo supra hanc memoriam, Caes.: supra septingentesimum annum, Liv. – 3) vom Maße, a) eig. = über, über... hinaus, supra milia viginti, Liv.: nec supra geminos fetus, Plin. – b) übtr.: α) über, über... hinaus, supra modum, Liv.: supra morem, Verg.: supra vires, Hor.: supra humanam formam, Phaedr.: supra humanam fidem, Plin.: supra omnium opinionem, Scrib.: dominatio et potentia, quae supra leges se esse velit, die mehr gelten will als, Cic.: supra Coclites Musiosque id facinus esse, gehe über die eines K.u.M. hinaus, Liv. – β) über, außer, supra belli Latini metum id quoque accesserat, quod etc., Liv.: de floribus supra dictos scripsit Theophrastus, außer den genannten, Plin.

    lateinisch-deutsches > supra

См. также в других словарях:

  • MANCIPIA — quod ab hostibus manu caperentur, dicta: quemadmodum Servi, quod Imperatores captivos vendere, et per hoc servare, nec occidere solerent: quae vetustissima Mancipiorum servorumque origo est, ab ipso Nimrodo vel Nino Eruditis accersita. Horum apud …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Mancipatio — In Roman law, mancipatio (f. Latin manus hand and capere to take hold of ) was a verbal contract by which the ownership of certain goods, called res mancipi, was transferred. Res mancipi were goods important in an early agrarian society, like… …   Wikipedia

  • Mancipatio — Die mancipatio (eingedeutscht Manzipation ) ist eine Form der Übereignung des Römischen Rechts. Der Begriff leitet sich von den lateinischen Worten manus (Hand) und capere (ergreifen) ab. Die mancipatio erfolgt nach einem festgelegtem, schon dem… …   Deutsch Wikipedia

  • Manzipation — Die mancipatio (eingedeutscht Manzipation ) ist eine Form der Übereignung des Römischen Rechts. Der Begriff leitet sich von den lateinischen Worten manus (Hand) und capere (ergreifen) ab. Die mancipatio erfolgt nach einem festgelegtem, schon dem… …   Deutsch Wikipedia

  • Res mancipi — Die mancipatio (eingedeutscht Manzipation ) ist eine Form der Übereignung des Römischen Rechts. Der Begriff leitet sich von den lateinischen Worten manus (Hand) und capere (ergreifen) ab. Die mancipatio erfolgt nach einem festgelegtem, schon dem… …   Deutsch Wikipedia

  • Секта — В данной статье или разделе имеется избыток цитат либо слишком длинные цитаты. Излишние и чрезмерно большие цитаты следует обобщить и переписать своими словами. Возможно, эти цитаты будут более уместны в Викицитатнике или в Викитеке …   Википедия

  • Манципация — (лат. mancipatio, от лат. manus  «рука» и лат. capio  «беру»)  в римском праве акт фиксации перехода права собственности от одного лица к другому, при котором отчуждаемая вещь в присутствии пяти свидетелей и… …   Википедия

  • Criscus, SS. — SS. Criscus et Soc. MM. (25. Oct.). Die hhl. Criscus, Omnion (Omnio) und Emptus waren nach dem Mart. Rom. (für den Orden von Vallumbrosa) Martyrer in Etrurien zur Zeit der Decianischen Verfolgung …   Vollständiges Heiligen-Lexikon

  • exempt — exemptible, adj. /ig zempt /, v.t. 1. to free from an obligation or liability to which others are subject; release: to exempt a student from an examination. adj. 2. released from, or not subject to, an obligation, liability, etc.: organizations… …   Universalium

  • dompter — [ dɔ̃(p)te ] v. tr. <conjug. : 1> • XIVe; donter XIIe; lat. domitare 1 ♦ Réduire à l obéissance (un animal sauvage, dangereux). ⇒ apprivoiser, dresser. Dompter des fauves (⇒ dompteur) . 2 ♦ Soumettre à son autorité. ⇒ …   Encyclopédie Universelle

  • BIRROPHORI — pars dicebatur Atheniensis populi, Graece Βιῤῥοφόροι. Eum enim totum Paladius in Lausiaca da Serapione in Τριβωνοφόρους dividit et Βιῤῥοφόρους, qui ad quiritationem Serapionis concurrerunt. Et quidem Τριβωνοφόροι Philosophi sunt, a pallio, quod… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»