-
1 vello
vello, ĕre, vulsi (volsi, velli), vulsum (volsum) - tr. - [st2]1 [-] arracher, détacher, déraciner. [st2]2 [-] plumer (un oiseau), dépouiller (une brebis) de sa toison. [st2]3 [-] pincer, tirer (le bras, l'oreille pour avertir). [st2]4 [-] au fig. Stat. tourmenter, tirailler. - castris signa vellere: lever le camp. - aurem vellere: tirer l'oreille. - ecce Aristius occurit…: vellere coepi, Hor. S. 1, 9, 63: voici qu'arrive Aristius…: aussitôt je le tire par le vêtement.* * *vello, ĕre, vulsi (volsi, velli), vulsum (volsum) - tr. - [st2]1 [-] arracher, détacher, déraciner. [st2]2 [-] plumer (un oiseau), dépouiller (une brebis) de sa toison. [st2]3 [-] pincer, tirer (le bras, l'oreille pour avertir). [st2]4 [-] au fig. Stat. tourmenter, tirailler. - castris signa vellere: lever le camp. - aurem vellere: tirer l'oreille. - ecce Aristius occurit…: vellere coepi, Hor. S. 1, 9, 63: voici qu'arrive Aristius…: aussitôt je le tire par le vêtement.* * *Vello, vellis, velli et vulsi, vulsum, vellere. Arracher.\Munimenta vellere, sepulchra, vallum. Liu. Arracher et ruer par terre.\Pectora vellunt secreto morsu. Stat. Je porte au coeur un grand ennuy, La tristesse me derompt et deschire le coeur, L'ennuy que je porte m'arrache le coeur.\Pisces vellere ex aequore. Horat. Tirer hors de la mer.\Poma vellere manu. Tibull. Cueillir. -
2 vello
vello, vulsī (volsī) u. vellī, vulsum (volsum), ere (aus *velso zu Wz. *wel-, brechen, reißen), rupfen, raufen, zupfen, I) im allg.: a) eig.: linum, Flachs raufen, Plin. 19, 7: resinā cutem tertio quoque die diutius, Pech auf die Haut legen, um diese damit zu raufen (zu zerren), Cels. 3, 27, 1. p. 118, 6 D. – aus mutwilliger Neckerei, alci barbam, am Barte zupfen, zausen, Hor. sat. 1, 3, 133. – u. zur Erinnerung, latus digitis, Ov.: vellere et pressare manu lentissima brachia, Hor.: aurem, Verg., Hor. u.a. – b) bildl.: mea secreto vellentur pectora morsu, werden gequält, Stat. silv. 5, 2, 3. – II) insbes.: A) abrupfen, ausrupfen, auszupfen, heraus-, ausreißen, a) übh.: lanam, Varro: plumam, Colum.: poma, abpflücken, Tibull.: spinas, Cic.: cuneum, Colum.: virgultum, Augustin.: ego (herbam) volsam, non haerentem vidi, Plin. – pilos caudae equinae, Hor.: arbores radicitus, Vopisc.: capillos a stirpe, Prop.: asparagum ab radice, Plin.: postes a cardine, Verg.: hastam de caespite, Verg.: siccas de caespite herbas, Lucan.: legumina e terra, Plin.: sagittam oculo pendente, Lucan.: vulsi terrā cibi, Ps. Ouint. decl. – übtr., ita nomen Antoninorum inoleverat, ut velli ex animis hominum non posset, Spart. Carac. 9, 2. – b) als milit. t.t.: vallum, die Palisaden aus- u. so den Wall einreißen, Liv. 9, 14, 9; 10, 25, 7: ebenso munimenta, Liv. 2, 25, 3. – signa, die Feldzeichen aus der Erde reißen = aufbrechen, Liv. 3, 50, 11. Verg. Aen. 11, 19; u. (übtr. v. den Bienen) castris signa, Verg. georg. 4, 108. – c) als mediz. t.t., Partiz. subst., volsa, ōrum, n., Verrenkungen, Plin. 22, 43. – B) rupfend der Haare od. Federn berauben, rupfen, raufen, a) Tiere, als t.t. der Landw.: oves, Varro u. Plin.: pullos, Colum.: anseres bis anno, Plin. – b) Menschen, genae florem primaevo corpore, Lucan. 6, 562. – medial velli, sich die Haare ausraufen lassen, im Gesicht, um bartlos zu sein, Suet. Caes. 45, 2: an den Schamteilen, Suet. Galb. 22. – / Perf. vulsi (volsi), Sen. de prov. 3, 6. Lucan. 4, 414; 6, 546 u. 562. Augustin. conf. 8, 8, 20. Prud. c. Symm. 2. praef. 5: velli, Calp. ecl. 4, 155. Vgl. Diom. 372, 12. Prisc. 10, 35 (die beide Formen anführen, aber velli für üblicher halten, das wenigstens in den Kompositis vorherrschend ist). – PAdi. vulsus, a, um, s. bes.
-
3 vello
vello, vulsī (volsī) u. vellī, vulsum (volsum), ere (aus *velso zu Wz. *wel-, brechen, reißen), rupfen, raufen, zupfen, I) im allg.: a) eig.: linum, Flachs raufen, Plin. 19, 7: resinā cutem tertio quoque die diutius, Pech auf die Haut legen, um diese damit zu raufen (zu zerren), Cels. 3, 27, 1. p. 118, 6 D. – aus mutwilliger Neckerei, alci barbam, am Barte zupfen, zausen, Hor. sat. 1, 3, 133. – u. zur Erinnerung, latus digitis, Ov.: vellere et pressare manu lentissima brachia, Hor.: aurem, Verg., Hor. u.a. – b) bildl.: mea secreto vellentur pectora morsu, werden gequält, Stat. silv. 5, 2, 3. – II) insbes.: A) abrupfen, ausrupfen, auszupfen, heraus-, ausreißen, a) übh.: lanam, Varro: plumam, Colum.: poma, abpflücken, Tibull.: spinas, Cic.: cuneum, Colum.: virgultum, Augustin.: ego (herbam) volsam, non haerentem vidi, Plin. – pilos caudae equinae, Hor.: arbores radicitus, Vopisc.: capillos a stirpe, Prop.: asparagum ab radice, Plin.: postes a cardine, Verg.: hastam de caespite, Verg.: siccas de caespite herbas, Lucan.: legumina e terra, Plin.: sagittam oculo pendente, Lucan.: vulsi terrā cibi, Ps. Ouint. decl. – übtr., ita nomen Antoninorum inoleverat, ut velli ex animis hominum non posset, Spart. Carac. 9, 2. – b) als milit. t.t.: vallum, die Palisaden aus- u. so den Wall einreißen, Liv. 9, 14, 9; 10, 25, 7: ebenso munimenta, Liv. 2, 25, 3. –————signa, die Feldzeichen aus der Erde reißen = aufbrechen, Liv. 3, 50, 11. Verg. Aen. 11, 19; u. (übtr. v. den Bienen) castris signa, Verg. georg. 4, 108. – c) als mediz. t.t., Partiz. subst., volsa, ōrum, n., Verrenkungen, Plin. 22, 43. – B) rupfend der Haare od. Federn berauben, rupfen, raufen, a) Tiere, als t.t. der Landw.: oves, Varro u. Plin.: pullos, Colum.: anseres bis anno, Plin. – b) Menschen, genae florem primaevo corpore, Lucan. 6, 562. – medial velli, sich die Haare ausraufen lassen, im Gesicht, um bartlos zu sein, Suet. Caes. 45, 2: an den Schamteilen, Suet. Galb. 22. – ⇒ Perf. vulsi (volsi), Sen. de prov. 3, 6. Lucan. 4, 414; 6, 546 u. 562. Augustin. conf. 8, 8, 20. Prud. c. Symm. 2. praef. 5: velli, Calp. ecl. 4, 155. Vgl. Diom. 372, 12. Prisc. 10, 35 (die beide Formen anführen, aber velli für üblicher halten, das wenigstens in den Kompositis vorherrschend ist). – PAdi. vulsus, a, um, s. bes. -
4 vellō
vellō —, —, ere [2 VEL-], to pluck, pull, tear away, pull out: poma, Tb.: caudae pilos equinae, H.: tot spicula, V.: ut signa, take up, L.: postīs a cardine, V.: capillos a stirpe, Pr.: castris signa, V.: Unguibus herbas, O.: hastam de caespite, V. —To pull down, tear down, destroy: vallum, L.: munimenta, L.—To pull, twitch, pluck: aurem, V.: vellere coepi Et prensare bracchia, H.* * *Ivellere, velli, vulsus V TRANSpluck/pull/tear out; extract; pull hair/plants; uproot; depilitate; demolishIIvellere, volsi, volsus V TRANSpluck/pull/tear out; extract; pull hair/plants; uproot; depilitate; demolishIIIvellere, vulsi, vulsus V TRANSpluck/pull/tear out; extract; pull hair/plants; uproot; depilitate; demolish -
5 vello
vello, vulsi, vulsum ( perf. velli, Calp. Ecl. 4, 155; Prisc. 10, 6, 36, p. 897 P.; Diom. 1, p. 369 ib.; ante-class. form of sup. volsum; v. Neue, Formenl. 2, p. 576), 3, v. a. [prob. akin to hel-kô].I.Prop.A.Of animals, to pluck or pull, i. e. to deprive of the hair, feathers, etc.:B.oves,
Varr. R. R. 2, 11, 9; Plin. 8, 48, 73, § 190:anseres,
id. 10, 22, 27, § 53.—Of things.1.In gen., to pluck, pull, or tear out, away, or up; in simple constr.:2.plumas anserum,
Col. 8, 13, 3:caudae pilos equinae,
Hor. Ep. 2, 1, 45:barbam,
id. S. 1, 3, 133:tot spicula,
Verg. A. 10, 889:comam,
Mart. 5, 37, 19:cuneum vellito, statimque surculos in ea foramina immittito,
Col. 5, 11, 5; cf. id. Arb. 26, 4: signa, to take up, i. e. march, Verg. A. 11, 19; cf.:ut vellerent signa et Romam proficiscerentur,
Liv. 3, 50, 11:mors viscera vulsit,
Luc. 6, 546.—With ab and abl.:postes a cardine vellit,
Verg. A. 2, 480:albos a stirpe capillos,
Prop. 3 (4), 25, 13:asparagum ab radice,
Plin. 19, 8, 42, § 149.—With abl. alone:aut castris audebit vellere signa,
Verg. G. 4, 108:genae florem primaevo corpore vulsit,
Luc. 6, 562:adfixam oculo sagittam,
id. 6, 218:vulsis pectore telis,
id. 6, 232; cf.:unguibus et raras vellentem dentibus herbas,
Ov. M. 8,800.—With de and abl.:hastam... de cespite vellit,
Verg. A. 11, 566:herbas de caespite,
Luc. 4, 414.—Esp.a.To pluck, pull, or tear down or away:b. c.cum pars vellerent vallum, atque in fossas proruerent,
Liv. 9, 14, 9; 10, 2, 5:munimenta,
id. 2, 25, 3.—To pull, twitch, etc.:d.aurem,
Verg. E. 6, 4; cf. id. Cop. 38; Calp. Ecl. 4, 155; Amm. 22, 3, 12:vellere coepi Et prensare manu lentissima bracchia,
Hor. S. 1, 9, 63:latus digitis,
Ov. A. A. 1, 606.—To be plucked or pulled, i. e. to have the hair pulled out by the roots:II.circa corporis curam morosior, ut non solum tonderetur diligenter ac raderetur, sed velleretur etiam,
Suet. Caes. 45.—Trop., to tear, torment:A.sed mea secreto velluntur pectora morsu,
Stat. S. 5, 2, 3.—Hence, P. a.: vulsus ( volsus), a, um.Lit., shorn, plucked, smooth, beardless, hairless:2.istum gallum Glabriorem reddes mihi quam volsus ludiust,
Plaut. Aul. 2, 9, 6:vulsi levatique et inustas comas acu comentes,
Quint. 2, 5, 12:corpus vulsum,
id. 5, 9, 14:eadem (corpora) si quis vulsa atque fucata muliebriter comat,
id. 8, prooem. 19:nepos,
Prop. 4 (5), 8, 23.—Trop., effeminate:B.mens,
Mart. 2, 36, 6.—Suffering convulsions, spasmodic, Plin. 21, 19, 74, § 126; 23, 1, 16, § 25. -
6 vello
vellī(vulsī), vulsum, ere1) ощипывать ( ansĕres PM); щипать, выщипывать ( comam M); трепать, теребить ( linum PM); дёргать, драть ( aurem V); выдёргивать, вырывать (pilos equinae caudae H; hastam de caespĭte V); срывать ( postes a cardine V); рвать ( poma Tib)(castris) signa v. L, V — выдернуть знамёна из земли, т. е. выступить в поход2) сносить, разрушать (vallum V, L; munimenta L)3) мучить, терзать, разрывать ( pectora morsu St). — см. тж. vulsus -
7 vello
vellivulsumto pull, pluck out. -
8 vello
, velli, vulsum, vellere 3рвать, щипать -
9 con-vellō
con-vellō vellī, volsus or vulsus, to tear away, pluck up, pull off, wrest, rend: vectibus saxa turris, Cs.: gradūs Castoris: aesculum, V.: glaebam vomere, Ct.: repagula: signa, to pluck up (in decamping), L.: simulacrum e sacrario: ab humo silvam, V.: robora suā terrā, O.: Roma convolsa sedibus suis: alqd duro ferro, cut off, V.—To tear to pieces, cleave, rend, dismember, shatter, break: dapes dente, O.: Convolsum remis aequor, V.: (naves) convolsae undis, shattered, V.—Fig., to shake, shatter, destroy, overthrow, nullify: consuetudinem: si eam (opinionem) ratio convellet: rei p. statum: acta Dolabellae: fata, O.: fidem, Ta. -
10 dē-vellō
dē-vellō see divello. -
11 dī-vellō
dī-vellō vellī, volsus or vulsus, ere, to tear apart, rend asunder, tear in pieces, separate violently, tear: res a naturā copulatas errore: corpus, V.: mordicus agnam, H.: nodos manibus, untie, V.: divulsa remis Unda, O.—To tear away, wrench off, wrest, tear, separate, remove: ab eis membra: liberos a parentum complexu, S.: dulci amplexu divelli, V.: ramum trunco, O.—Fig., to tear apart, destroy, sunder, distract: commoda civium: rem divolsam conglutinare: amorem querimoniis, H.: divellor dolore.—To remove, part, sever, estrange: Me (a te), H.: ab eo divelli: sapientiam a voluptate. -
12 ē-vellō
ē-vellō vellī, volsus or vulsus, ere, to tear out, pluck out, extract: linguam Catoni: ferrum, Cs.: arbor, quā evolsā, L.: spinas agro, H.: Pollicibus fauces, O.: emblema, to tear away. — Prov.: Caeno plantam, H. — Fig., to root out, extract, eradicate, erase: consules ex memoriā: ex animo scrupulum: suspicionem. -
13 per-vellō
per-vellō vellī, —, ere, to pull, twitch: aurem, Ph.—To excite, sharpen: stomachum, H.—Fig., to twitch, pinch, hurt: fortuna pervellere te forsitan potuerit.—To revile, disparage: ius civile. -
14 re-vellō
re-vellō vellī, volsus or vulsus, ere, to pluck away, pull away, tear out, tear off: crucem quae fixa est ad portum: equi de fronte revolsus amor, V.: titulum de fronte, O.: caput a cervice, V.: partem e monte, O.: a me morte revelli, to be torn away, O.: scuta manibus, wrest, Cs.: sudem osse, O.: herbas radice, with the root, O.: tabulam: ianua, quā revolsā, pateret provincia: stipites revincti, ne revelli possent, Cs.: proximos agri terminos, tear away, H.: curvo dente humum, tear up, O.: cinerem manīsve, violate, V.—Fig., to abolish, do away: honorificis verbis iniurias. -
15 vulsura
vulsūra (volsūra), ae, f. [vello] Varr. action d'arracher (la laine des toisons).* * *vulsūra (volsūra), ae, f. [vello] Varr. action d'arracher (la laine des toisons).* * *Vulsura, vulsurae, pen. prod. Varro. Arrachement, Arrachure. -
16 vulsus
vulsus (volsus), a, um part. passé de vello; épilé, efféminé, mou; qui a des spasmes.* * *vulsus (volsus), a, um part. passé de vello; épilé, efféminé, mou; qui a des spasmes.* * *Vulsus, Participium: vt Vulsa corpora. Quintil. Desquels on a arraché le poil.\Tella vulsa pectore. Lucan. Arrachez. -
17 avello
ā-vello, vellī (vulsī, volsī), vulsum (volsum), ere1) отрывать, срывать ( poma ex arboribus C)avulsa saxa montibus Lcr — скалы, оторванные от гор2) отрывать, отторгать, разлучатьde matris complexu a. C — вырвать из объятий материpuerum a lacte a. Vr — отнимать ребёнка от грудиaliquem ab errore a. C — вывести кого-л. из заблужденияnon potes avelli; simul hunc, simul ibimus ambo O — тебя не отнимут (у меня); вместе отсюда, вместе уедем вдвоём -
18 convello
1) вырывать ( ab humo silvam V); отрывать ( funem ab terra V); выдёргиватьc. signa C, L etc., vexilla T или aquilam VM воен. — поднимать знамёна, т. е. отправляться в поход, выступать2) взламывать ( claustra portarum St); отламывать (pedem mertsae O; ramum ferro V); ломать, разрушать (limina tectorum V; vectibus infima saxa turris Cs)4) сносить, срубать ( robora terra O)5) сместить, вывихнуть или растянуть (artūs Lcr; membra Sen)6) вытравлять, изгонять ( teneros fetūs O)7) разрывать, разгрызать, т. е. пожирать ( dapes avido dente O)9) разрыхлять, взрывать ( glebam vomere Ctl)10) корчевать ( radices aratro PM)11) бороздить, волновать ( convulsum remis rostrisque aequor V)12) терзать, мучить ( pectus alicujus verbis O)13) искажать, коверкать ( verba Sen — v. l. convolvere)14) подрывать, расшатывать (vires aegri CC; rem publicam C); колебать, потрясать (opinionem aliquam C; fidem legionum T; priscae consuetudinis auctoritatem VM)15) увлекать, захватывать -
19 devello
dē-vello, vellī (volsī), vulsum (volsum), ereотрывать, срывать, обламывать ( ramum trunco O); вырывать, выщипывать ( pennas Pl); удалять волосы, ощипывать (aliquem Su, Capit) -
20 divello
dī-vello, vellī(vulsī), vulsum(volsum), ered. vulnus bAfr — сорвать повязку с раны2) расторгать ( affinitatem C); прерывать, нарушать (somnum H; amicitiam Sen; amor divulsus querimoniis H)3) отрывать, отторгать (divelli a suis C; d. ramum trunco O)4) отклонять, отучать (d. aliquem ab otio C)
См. также в других словарях:
Vello D'Oro Hotel Taormina (Taormina) — Vello D Oro Hotel Taormina country: Italy, city: Taormina (Historical Centre) Vello D Oro Hotel Taormina The Vello D Oro Hotel Taormina is located in the city centre, close to the pedestrian area and the famous Piazzetta Sant Agostino, consisting … International hotels
vello — m. anat. Pelo corto y suave que cubre algunas zonas del cuerpo. Medical Dictionary. 2011. vello pelo, suave, fino y corto de algunas parte … Diccionario médico
Vello Pähn — (* 30. Mai 1958 in Tallinn) ist ein estnischer Dirigent. Leben und Musik Vello Pähn schloss 1981 sein Studium im Fach Chorleitung bei Olev Oja am Staatlichen Tallinner Konservatorium (Tallinna Riiklik Konservatoorium) ab. Dort studierte er auch… … Deutsch Wikipedia
Vello Helk — (born September 23 1923 in Varstu, Võrumaa, Estonia) is eminent Danish historian of Estonian origin.In 1944 Helk was mobilized in German army and was forced to go to Germany. From there he went to Denmark, where he in 1947 attended to University… … Wikipedia
vello púbico — vello de la zona púbica Diccionario ilustrado de Términos Médicos.. Alvaro Galiano. 2010 … Diccionario médico
Vello Helk — (* 23. September 1923 in Varstu, Võrumaa) ist ein dänischer Historiker und Archivar estnischer Herkunft. Nachdem er 1944 zum Dienst in der deutschen Wehrmacht eingezogen worden war, ging er nach dem Ende des Zweiten Weltkriegs als DP nach… … Deutsch Wikipedia
Vello — Vello, s. Velo … Pierer's Universal-Lexikon
vello — / vɛl:o/ s.m. [dal lat. vellus ĕris ]. 1. a. [mantello degli animali produttori di lana: il v. della pecora, del montone ] ▶◀ pelliccia, (lett.) tosone. b. (estens.) [rivestimento peloso di animali in genere: artigli Ch a più alto leon trasser lo … Enciclopedia Italiana
vello — (Del lat. villus). 1. m. Pelo que sale más corto y suave que el de la cabeza y de la barba, en algunas partes del cuerpo humano. 2. Pelusa de que están cubiertas algunas frutas o plantas … Diccionario de la lengua española
Vello púbico — Este artículo o sección necesita referencias que aparezcan en una publicación acreditada, como revistas especializadas, monografías, prensa diaria o páginas de Internet fidedignas. Puedes añadirlas así o avisar … Wikipedia Español
Vello corporal — Distribución androgénica del vello corporal en el cuerpo de la mujer y el hombre. Este artículo trata sobre el vello corporal. Para otros tipo de pelo ver: pelo (desambiguación). El vello corporal es el tipo de pelo que recubre la mayor parte del … Wikipedia Español