-
1 rubesco
-
2 rubesco
rubesco rubesco, rubui, -, ere краснеть, делаться красным -
3 rubesco
rubēsco, buī, —, ere [ ruber ]становиться красным, краснеть ( mare rubescebat radiis V); краснеть от стыда ( coram pluribus Sen) -
4 rubesco
rubēsco, buī, ere (Inchoat. v. rubeo), I) rot werden, sich röten, mare rubescebat radiis, Verg.: arva caede rubescunt, Verg.: Aurora rubescebat, Verg.: signa rubescunt (sc. sole ingrediente), Ov.: saxa rubuerunt sanguine vatis, Ov.: rosa rubescens, Plin.: malae ad gratiam rubescentes, Hieron. – II) insbes., schamrot werden, Pompeius numquam non coram pluribus rubuit, Sen. ep. 11, 4 ( aber Ov. met. 7, 78 jetzt erubuere).
-
5 rubesco
rubēsco, buī, ere (Inchoat. v. rubeo), I) rot werden, sich röten, mare rubescebat radiis, Verg.: arva caede rubescunt, Verg.: Aurora rubescebat, Verg.: signa rubescunt (sc. sole ingrediente), Ov.: saxa rubuerunt sanguine vatis, Ov.: rosa rubescens, Plin.: malae ad gratiam rubescentes, Hieron. – II) insbes., schamrot werden, Pompeius numquam non coram pluribus rubuit, Sen. ep. 11, 4 ( aber Ov. met. 7, 78 jetzt erubuere). -
6 rubēscō
rubēscō buī, ere, inch. [rubeo], to grow red, turn red, redden: Aurora, V.: saxa sanguine vatis, O.: arva novā Neptunia caede, V.* * *rubescere, rubui, - Vturn red, redden, become red -
7 rubesco
rŭbesco, bŭi, 3, v. inch. n. [rubeo], to grow red, turn red, to redden ( poet. and in post-Aug. prose):Aurora,
Verg. A. 3, 521; Ov. M. 3, 600:mare radiis,
Verg. A. 7, 25:matutina tempora,
Ov. M. 13, 581:terrae mundusque,
id. ib. 2, 116:saxa sanguine vatis,
id. ib. 11, 19:arva novā Neptunia caede,
Verg. A. 8, 695:genae,
blush, Ov. M. 7, 78:Pompeius numquam non coram pluribus rubuit,
Sen. Ep. 11, 3:rosa,
Plin. 21, 4, 10, § 14:vina,
id. 14, 2, 4, § 35 (Jahn, rufescentia):dentes,
id. 11, 37, 63, § 167 (Jahn, rufescunt). -
8 ē-rubēscō
ē-rubēscō buī, —, ere, inch, to grow red, redden: saxa erubuisse rosis, O. — To blush with shame, feel ashamed: Erubuit, salva res est, T.: in alquā re: erubuere genae, O.: non est res, quā erubescam, si, etc., L.: rusticā dote corporis, O.: origine, Ta.: conlegam habere, L.: silvas habitare, V.: iura, to respect, V.: te Non erubescendis adurit Ignibus (amoris), i. e. honorable, H.: id urbi Romanae fore erubescendum, L. -
9 irrubesco
ir-rubēsco, rubuī, ere (in u. rubesco), rot werden, m. Abl. (durch), Solin. 5, 27. Stat. silv. 5, 3, 32. Ambros. de virg. consecr. 8, 35.
-
10 irrubesco
ir-rubēsco, rubuī, ere (in u. rubesco), rot werden, m. Abl. (durch), Solin. 5, 27. Stat. silv. 5, 3, 32. Ambros. de virg. consecr. 8, 35.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > irrubesco
-
11 erubesco
ē-rubēsco, rubuī, —, ere1) краснеть, румяниться ( genae erubuerunt O)2) стыдиться, стесняться, совеститься (propter aliquid Pl, ex aliqua re VP, de aliquā re Aug, ad aliquid Hier, pro aliquo Aug и aliquā re L, O)e. loqui de aliquā re C — стыдиться говорить о чём-л.erubescendus H, Sen etc. — постыдный, позорный3) уважать, чтить ( jura fidemque V) -
12 irrubesco
ir-rubēsco, rubuī, —, ereкраснеть, обагряться ( sanguine St); отражаться красным светом ( ignis erubuit vultibus alicui St) -
13 obrubesco
ob-rubēsco, —, —, ereрумяниться, краснеть ( pudore Aug) -
14 rubui
rubuī pf. к rubeo и rubēsco -
15 erubesco
ē-rubēsco, rubuī, ere, rot werden, sich rot färben, a) übh.: saxa roratis erubuisse rosis, Ov. ex Pont. 2, 1, 36: erubuere genae, Ov. met. 7, 78. – b) insbes., aus Scham erröten, schamrot werden, sich schämen, sich scheuen (Ggstz. expallescere), matronales erubuere genae, Ov.: vidi te totis erubuisse genis, Ov.: ubi erubuit, Cic.: adversarium erubuisse, expalluisse, Cornif. rhet.: Fabianum, cum in senatum testis esset inductus, erubuisse memini, Sen.: epistula non erubuit, Cic. – m. Acc., neque erubuit ora vestra, Ps. Cic. in Sall. decl. 5, 15: iura fidemque supplicis erubuit, Verg. Aen. 2, 541. – mit in u. Abl., o rem dignam, in qua non modo docti sed etiam agrestes erubescant, Cic. de legg. 1, 41. – m. Abl. (über), re, Liv.: rusticā dote, Ov.: referendis suis in civitatem beneficiis, Liv. – m. Dat., alci, Tert. apol. 9 u.a. Eccl.: veritati, Augustin. conf. 8, 2. – m. Dat. Gerund., non id Corneliae magis familiae quam urbi Romanae fore erubescendum, Liv. 38, 59, 11. – m. propter u. Akk., propter clamorem tuom, Plaut. truc. 291. – m. ex u. Abl., ex nepote, Vell. 2, 130, 4. – m. de u. Abl., de alqo, Sen. contr. 2, 3 (11), 8. p. 185, 20 K. Spart. Sept. Sev. 15, 7: de peccato suo, Augustin. serm. 122, 2. – m. pro (über) u. Abl., pro alqo, Augustin. de civ. dei 2, 5. – m. ad u. Akk., ad nostrum dedecus, Hieron. epist. 125, 16. – m. ut u. Konj., Cic. de legg. 1, 50. – m. Infin., Verg. ecl. 6, 2. Liv. 10, 8, 5. Sen. contr. 1, 8, 3. Val. Max. 2, 5, 5. Sen. ad. Marc. 25, 3. Curt. 5, 5 (19), 17. Petron. 36, 7. Quint. 6, 1, 14. Tac. ann. 6, 23. Plin. ep. 9, 27, 2. – non er. m. Acc. u. Infin., Val. Max. 2, 7, 9. – dah. erubescendus, a, um worüber man zu erröten, wessen man sich zu schämen hat, non er. ignes, Hor.: er. amores, gemeine Liebschaften, Sen. rhet.: mortis erubescendum genus, Val. Max.: er. mors, Sen.: neutr. pl. subst., dolenda adhuc retulimus, veniendum ad erubescenda est, zu den Ereignissen, über die wir erröten müssen, Vell. 2, 130.
-
16 obrubesco
ob-rubēsco, ere, über und über erröten, frons aut pudore obrubescit, aut timore pallescit, Augustin. serm. 107, 7.
-
17 Torgiano
итал.Торджано (зона контролируемого наименования DOCG, расположенная в центральной части итальянской области Умбрия; производит красные вина в основном из сортов Санджовезе, Канайоло и Треббиано, и белые — из Треббиано, Грекетто, Мальвазия и Верделло (Verdello); основную часть продукции зоны выпускает фирма "Лунгаротти", чьи наиболее известные марки — красное "Рубеско" (Rubesco) и белое "Торре ди Джано" (Torre di Giano) и создают репутацию Торджано в мире; именно благодаря высококачественным винам этой фирмы вина Торджано получили самый высокий статус в итальянской классификации (DOCG))See: -
18 erubesco
ē-rubēsco, rubuī, ere, rot werden, sich rot färben, a) übh.: saxa roratis erubuisse rosis, Ov. ex Pont. 2, 1, 36: erubuere genae, Ov. met. 7, 78. – b) insbes., aus Scham erröten, schamrot werden, sich schämen, sich scheuen (Ggstz. expallescere), matronales erubuere genae, Ov.: vidi te totis erubuisse genis, Ov.: ubi erubuit, Cic.: adversarium erubuisse, expalluisse, Cornif. rhet.: Fabianum, cum in senatum testis esset inductus, erubuisse memini, Sen.: epistula non erubuit, Cic. – m. Acc., neque erubuit ora vestra, Ps. Cic. in Sall. decl. 5, 15: iura fidemque supplicis erubuit, Verg. Aen. 2, 541. – mit in u. Abl., o rem dignam, in qua non modo docti sed etiam agrestes erubescant, Cic. de legg. 1, 41. – m. Abl. (über), re, Liv.: rusticā dote, Ov.: referendis suis in civitatem beneficiis, Liv. – m. Dat., alci, Tert. apol. 9 u.a. Eccl.: veritati, Augustin. conf. 8, 2. – m. Dat. Gerund., non id Corneliae magis familiae quam urbi Romanae fore erubescendum, Liv. 38, 59, 11. – m. propter u. Akk., propter clamorem tuom, Plaut. truc. 291. – m. ex u. Abl., ex nepote, Vell. 2, 130, 4. – m. de u. Abl., de alqo, Sen. contr. 2, 3 (11), 8. p. 185, 20 K. Spart. Sept. Sev. 15, 7: de peccato suo, Augustin. serm. 122, 2. – m. pro (über) u. Abl., pro alqo, Augustin. de civ. dei 2, 5. – m. ad u. Akk., ad nostrum dedecus, Hieron. epist. 125, 16. – m. ut u. Konj., Cic. de legg.————1, 50. – m. Infin., Verg. ecl. 6, 2. Liv. 10, 8, 5. Sen. contr. 1, 8, 3. Val. Max. 2, 5, 5. Sen. ad. Marc. 25, 3. Curt. 5, 5 (19), 17. Petron. 36, 7. Quint. 6, 1, 14. Tac. ann. 6, 23. Plin. ep. 9, 27, 2. – non er. m. Acc. u. Infin., Val. Max. 2, 7, 9. – dah. erubescendus, a, um worüber man zu erröten, wessen man sich zu schämen hat, non er. ignes, Hor.: er. amores, gemeine Liebschaften, Sen. rhet.: mortis erubescendum genus, Val. Max.: er. mors, Sen.: neutr. pl. subst., dolenda adhuc retulimus, veniendum ad erubescenda est, zu den Ereignissen, über die wir erröten müssen, Vell. 2, 130.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > erubesco
-
19 obrubesco
ob-rubēsco, ere, über und über erröten, frons aut pudore obrubescit, aut timore pallescit, Augustin. serm. 107, 7.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > obrubesco
-
20 crebresco
crēbresco (in MSS. and edd. sometimes euphon. crēbesco, bŭi, like rubesco, from ruber), brŭi, 3, v. inch. [creber], to become frequent, to increase, grow strong; of a rumor, report, to spread abroad (perh. not ante-Aug.;most freq. in Tac.): crebrescunt optatae aurae,
Verg. A. 3, 530:gestus cum ipsā orationis celeritate,
Quint. 11, 3, 111:horror,
Verg. A. 12, 407:bellum,
Tac. H. 2, 67:tum crebescere fragor,
Plin. Ep. 7, 27, 8:seditio,
Tac. H. 1, 39:licentia et impunitas,
id. A. 3, 60:invidia,
id. H. 3, 34:sermo,
Verg. A. 12, 222; so,fama cladis Germanicae,
Tac. H. 4, 12.—With a clause as subject:per socios crebrescit vivere Agrippam, etc.,
is noised abroad Tac. A. 2, 39.— Rare in perf. and pluperf.:jamque rumor publice crebuerat,
App. M. 10, p. 247: tam multa bella ubique crebuerunt, Aug. Civ. Dei, 3, 17.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Inchoative verb — An inchoative verb, sometimes called an inceptive verb, shows a process of beginning or becoming. Productive inchoative infixes exist in several languages, including Latin and Ancient Greek, and consequently some Romance languages. Not all verbs… … Wikipedia
Начинательные глаголы — (лат. verba inchoativa) так называются некоторые глагольные образования в отдельных индоевропейских языках, выражающие, при помощи тех или других формальных особенностей, не только действие вообще, но и то, что действие это только недавно… … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
rubescent — Reddening. [L. rubesco, pr. p. rubescens, to become red] * * * ru·bes·cent (roo besґənt) [L. rubescere to become red] reddish; becoming red … Medical dictionary
ԿԱՐՄՐԱՆԱՄ — (ացայ.) NBH 1 1075 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 13c չ. πυρρόομαι, πυρράζω, πυρρίζω ardeo, rubeo, rubesco, rutilo, rufeo, flaveo. Զգենուլ կամ ստանալ զգոյն կարմիր. շիկանալ. շառագունիլ. կարմրիլ, կարմրնալ. ... *Սպիտակ, կամ… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՇԱՌԱԳՈՒՆԵՄ — (եցի.) NBH 2 0465 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 7c, 8c, 12c չ. ՇԱՌԱԳՈՒՆԵՄ ՇԱՌԱԳՈՒՆԻՄ. ἑρυθρέω, ἑρυθρός γίνομαι rubesco, erubesco. Շառագոյն լինել. կարմրանալ. շիկանալ. եւ Շիկնիլ. պատկառիլ. զամօթի հարկանիլ. կարմրիլ.… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՇԱՌԱԳՈՒՆԻՄ — (եցայ.) NBH 2 0465 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 7c, 8c, 12c ձ. ՇԱՌԱԳՈՒՆԵՄ ՇԱՌԱԳՈՒՆԻՄ. ἑρυθρέω, ἑρυθρός γίνομαι rubesco, erubesco. Շառագոյն լինել. կարմրանալ. շիկանալ. եւ Շիկնիլ. պատկառիլ. զամօթի հարկանիլ. կարմրիլ … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
