Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

ămĭantus

  • 1 amiantus

    amiantus, ī, m. (ἀμίαντος, unbefleckt, rein), die grünlichweiße Asbestgattung, der Amiant, auch Berg- od. Erdflachs gen., der in die feinsten Fasern, gleich Fäden, teilbar, schon im Altertum zu Gespinsten u. Geweben verarbeitet wurde, die aus dem Feuer nicht nur unversehrt, sondern sogar glänzender hervorkamen, Plin. 36, 139. Isid. 16, 4, 19.

    lateinisch-deutsches > amiantus

  • 2 amiantus

    amiantus, i, m. amiante.

    Dictionarium latinogallicum > amiantus

  • 3 amiantus

    amiantus, ī, m. (ἀμίαντος, unbefleckt, rein), die grünlichweiße Asbestgattung, der Amiant, auch Berg- od. Erdflachs gen., der in die feinsten Fasern, gleich Fäden, teilbar, schon im Altertum zu Gespinsten u. Geweben verarbeitet wurde, die aus dem Feuer nicht nur unversehrt, sondern sogar glänzender hervorkamen, Plin. 36, 139. Isid. 16, 4, 19.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > amiantus

  • 4 amiantus

    ămĭantus, i, m., = amiantos (unspotted, pure), the amianth, a stone which may be separated into threads and spun, and is inconsumable by fire; asbestos, earth-flax, Plin. 36, 19, 31, § 139.

    Lewis & Short latin dictionary > amiantus

  • 5 amiantus

    mineral having properties similar to asbestos, chysolite?

    Latin-English dictionary > amiantus

  • 6 resisto

    rĕsisto, ĕre, restĭtī - intr. - [st1]1 [-] s'arrêter, demeurer en arrière, demeurer immobile.    - resiste! Ter. And. 2, 2, 7; id. Phorm. 5, 6, 10: arrête-toi!    - postero die cum duabus legionibus in occulto restitit, Caes. BG. 7, 35: le lendemain il y fit halte secrètement avec deux légions.    - nec resistet (vita beata) extra fores carceris, Cic. Tusc. 5, 28, 80: et elle ne s'arrêtera pas à la porte de la prison.    - sed ego in hoc resisto, Cic. Fin. 4, 18, 50: mais je m'en tiens là.    - incipit effari mediaque in voce resistit, Virg. En. 4, 76: elle commence à parler, puis s'interrompt au milieu d'une phrase. [st1]2 [-] se tenir en faisant face, faire volte-face, résister à, tenir bon contre, tenir tête à, s'opposer à.    - alicui, alicui rei resistere: tenir bon contre qqn, contre qqch.    - hostibus resistere: résister aux ennemis.    - omnibus his sententiis resistitur, Caes. BC. 1, 4: on reste indifférent à tous ces avis.    - resistere quin: s'opposer à ce que.    - vix deorum opibus, quin obruatur Romana res, resisti potest, Liv. 4, 43: la puissance des dieux pourrait à peine s'opposer à ce que Rome soit écrasée.    - resistere ne (quominus): s'opposer à ce que, empêcher que.    - navigia ostendunt non aquam sibi resistere quo minus... Sen. Nat. 2: les navires montrent que ce n'est pas l'eau qui les empêche de...    - amiantus veneficiis resistit omnibus, Plin. 36, 19, 31: l'amiante agit contre tous les breuvages empoisonnés.    - prominentia montium resistunt, Tac. An. 2, 16: les saillies des monts oppoosent une résistance.    - plaustra adversus tempestatem non resistunt, Varr. R. R. 1: les chariots ne résistent pas au mauvais temps.
    * * *
    rĕsisto, ĕre, restĭtī - intr. - [st1]1 [-] s'arrêter, demeurer en arrière, demeurer immobile.    - resiste! Ter. And. 2, 2, 7; id. Phorm. 5, 6, 10: arrête-toi!    - postero die cum duabus legionibus in occulto restitit, Caes. BG. 7, 35: le lendemain il y fit halte secrètement avec deux légions.    - nec resistet (vita beata) extra fores carceris, Cic. Tusc. 5, 28, 80: et elle ne s'arrêtera pas à la porte de la prison.    - sed ego in hoc resisto, Cic. Fin. 4, 18, 50: mais je m'en tiens là.    - incipit effari mediaque in voce resistit, Virg. En. 4, 76: elle commence à parler, puis s'interrompt au milieu d'une phrase. [st1]2 [-] se tenir en faisant face, faire volte-face, résister à, tenir bon contre, tenir tête à, s'opposer à.    - alicui, alicui rei resistere: tenir bon contre qqn, contre qqch.    - hostibus resistere: résister aux ennemis.    - omnibus his sententiis resistitur, Caes. BC. 1, 4: on reste indifférent à tous ces avis.    - resistere quin: s'opposer à ce que.    - vix deorum opibus, quin obruatur Romana res, resisti potest, Liv. 4, 43: la puissance des dieux pourrait à peine s'opposer à ce que Rome soit écrasée.    - resistere ne (quominus): s'opposer à ce que, empêcher que.    - navigia ostendunt non aquam sibi resistere quo minus... Sen. Nat. 2: les navires montrent que ce n'est pas l'eau qui les empêche de...    - amiantus veneficiis resistit omnibus, Plin. 36, 19, 31: l'amiante agit contre tous les breuvages empoisonnés.    - prominentia montium resistunt, Tac. An. 2, 16: les saillies des monts oppoosent une résistance.    - plaustra adversus tempestatem non resistunt, Varr. R. R. 1: les chariots ne résistent pas au mauvais temps.
    * * *
        Resisto, resistis, restiti, restitum, pen. cor. resistere. Liuius. S'arrester tout court, Demourer derriere, ou en arriere, Faire la queue.
    \
        Ego in hoc resisto. Cic. Je m'arreste à cela.
    \
        Resistere. Caes. Resister, Tenir contre aucun, Rebequer.
    \
        Resistere dicitur venenatis pabulis herba aliqua. Plin. Porter medecine, Remedier.
    \
        Resistens ac salebrosa oratio. Quintil. Qui n'est pas coulante.
    \
        Resistitur, pen. cor. Impersonale. Plinius, Resistitur vuae taminiae succo. On y remedie.

    Dictionarium latinogallicum > resisto

  • 7 asbestos

    asbestŏs, i, m. (sc. lapis), = asbestos (incombustible), a stone of an iron-gray color, found in Arcadia, differing from the common asbestos, perh. amiantus, Plin. 37, 10, 54, § 146.

    Lewis & Short latin dictionary > asbestos

  • 8 resisto

    rĕ-sisto, stĭti, 3, v. n.
    I.
    To stand back, remain standing anywhere (cf. resideo); to stand still, halt, stop, stay; to stay behind, remain, continue (class.; less freq. than consistere).
    A.
    Lit.: dabo mega kakon, nisi resistis... Mane... Mane atque asta, Plaut. Cas. 3, 6, 10; cf. id. Truc. 4, 2, 38; 41:

    Resiste!

    Stop! Halt! Ter. And. 2, 2, 7; id. Phorm. 5, 6, 10; Poët. ap. Sen. Ep. 89, 6:

    quaeso ubinam illic restitit miles modo?

    Plaut. Poen. 2, 22; cf.:

    ubi restiteras?

    id. Ps. 4, 1, 9:

    heus! heus! tibi dico, Chaerea, inquit, restiti,

    Ter. Eun. 2, 3, 46; 2, 3, 12:

    ubi ille saepius appellatus aspexit ac restitit,

    Caes. B. C. 2, 35; cf.:

    ad haec revocantis verba resistit,

    Ov. M. 1, 503:

    ad omnes municipiorum villarumque amoenitates,

    Tac. H. 2, 87:

    restitere Romani, tamquam caelesti voce jussi,

    Liv. 1, 12, 7:

    neque certum inveniri poterat, obtinendine Brundisii causā ibi remansisset... an inopiā navium ibi restitisset,

    Caes. B. C. 1, 25:

    postero die cum duabus legionibus in occulto restitit,

    id. B. G. 7, 35:

    Jubam revocatum finitimo bello restitisse in regno,

    id. B. C. 2, 38: Vettius negabat, se umquam cum Curione restitisse, that he had stopped (to talk), Cic. Att. 2, 24, 2 (al. constitisse):

    nihil est ubi lapsi resistamus,

    id. Mur. 39, 84:

    hostes dat in fugam, sic ut omnino pugnandi causă restiterit nemo,

    Caes. B. G. 5, 51 fin.:

    qui restitissent (sc. in urbe),

    Cic. Cat. 3, 2, 3; Liv. 37, 21:

    nec ante restitit, quam, etc.,

    id. 2, 59:

    cernes saepe resistere equos,

    Ov. Tr. 4, 2, 54.—
    b.
    Transf., of things:

    sidus nusquam resistens,

    Sen. Q. N. 1, praef. med.:

    rota,

    id. Med. 744:

    proluvies ventris,

    Col. 6, 7, 4.—
    B.
    Trop.:

    nec resistet (vita) extra fores limenque carceris,

    Cic. Tusc. 5, 28, 80:

    quod optabile, id expetendum: quod expetendum, laudabile: deinde reliqui gradus. Sed ego in hoc resisto,

    I stop at this, pause here, id. Fin. 4, 18, 50; cf. Quint. 9, 3, 55; cf.:

    ad thalami clausas, Musa, resiste fores,

    Ov. A. A. 2, 704:

    incipit effari mediāque in voce resistit,

    Verg. A. 4, 76:

    cursus ad singula vestigia resistit,

    Quint. 10, 7, 14:

    resistens ac salebrosa oratio,

    id. 11, 2, 46 Spald.:

    verba resistunt,

    Ov. H. 13, 121:

    in secundo loco,

    Plin. Pan. 10, 4.—
    II.
    To withstand, oppose, resist; to make opposition or resistance (so most freq.; cf.: repugno, adversor).
    A.
    Esp. in milit. lang., constr. usu. with dat. or absol.
    (α).
    With dat.:

    cum legiones hostibus resisterent,

    Caes. B. G. 2, 22:

    paulisper nostris,

    id. ib. 4, 14:

    venientibus, signa inferentibus,

    id. B. C. 1, 55; 1, 82 fin.:

    eruptionibus,

    id. B. G. 7, 24 fin.:

    repentinae Gallorum conjurationi,

    id. ib. 5, 27.— Pass. impers.:

    alicui in acie,

    Nep. Hann. 5, 4:

    neque ulla multitudine in unum locum coactā, resisti posse Romanis,

    Hirt. B. G. 8, 2. —
    (β).
    Absol.:

    resistere neque deprecari,

    Caes. B. G. 4, 7; 2, 23; 4, 12;

    5, 7 et saep.: acerrime,

    id. ib. 7, 62:

    audacius,

    id. ib. 2, 26:

    fortiter,

    id. ib. 3, 21:

    fortissime,

    id. ib. 4, 12:

    aegre,

    id. B. C. 3, 63:

    caeco Marte resistunt,

    Verg. A. 2, 335:

    nihil de resistendo cogitabat,

    Caes. B. C. 2. 34: ibi resistere ac propulsare, Sall. J. 51, 1:

    nedum resistendi occasionem fuerit habiturus,

    Curt. 7, 4, 4.— Impers. pass.:

    ab nostris eādem ratione quā pridie resistitur,

    Caes. B. G. 5, 40; so,

    resisti,

    id. ib. 1, 37; id. B. C. 3, 63.—
    B.
    In gen.:

    omnia consilia consulatūs mei, quibus illi tribuno plebis pro re publicā restitissem,

    Cic. de Or. 2, 11, 48:

    alicui rei publicae causā,

    id. Fam. 5, 2, 6:

    injuriis,

    id. ib. 1, 5, b, 2:

    fortiter dolori ac fortunae,

    id. ib. 5, 17, 3; cf.:

    vix dolori,

    id. ib. 4, 6, 1:

    defensioni,

    i. e. to reply to, id. Verr. 2, 5, 1, § 1:

    factioni inimicorum,

    Sall. C. 34, 2:

    sceleri,

    Ov. M. 10, 322:

    resistere et repugnare contra veritatem non audet,

    Cic. Rosc. Com. 17, 51.— Impers. pass.:

    omnibus his (sententiis) resistitur,

    Caes. B. C. 1, 4; Cic. Lael. 12, 41; Quint. 4, 2, 14; 6, 4, 10:

    cui nec virtute resisti potest,

    Ov. M. 9, 200 al. — Absol.: restitit et pervicit Cato, Cic. Att. 2, 1, 8; Caes. B. C. 3, 21:

    resistentibus collegis,

    Sall. J. 37, 2:

    patricii contra vi resistunt,

    Liv. 3, 13 Drak. N. cr.:

    ne qua sibi statua poneretur, restitit,

    Nep. Att. 3, 2.— Impers. pass.:

    cum a Cottā primisque ordinibus acriter resisteretur,

    Caes. B. G. 5, 30:

    vix deorum opibus, quin obruatur Romana res, resisti posse,

    Liv. 4, 43. —
    b.
    Transf., of things:

    (plaustra) adversus tempestatem nocentem non resistunt,

    Varr. R. R. 1, 13, 2; cf.:

    (fundamenta) valenter resistent contra ea, quae, etc.,

    Col. 1, 5, 9:

    (Symplegades) Quae nunc immotae perstant ventisque resistunt,

    Ov. M. 15, 339; cf.:

    indejecta domus tanto malo,

    id. ib. 1, 288:

    radices frigori,

    Plin. 19, 5, 23, § 68:

    silex vehementer igni,

    id. 36, 22, 49, § 169:

    haec gemmarum genera scalpturae,

    id. 37, 7, 30, § 104. — Hence, of medicines, to resist, act against a disease:

    amiantus veneficiis resistit omnibus,

    Plin. 36, 19, 31, § 139; 23, 8, 80, § 152; 30, 11, 28, § 93 al.:

    vis tribunicia libidini restitit consulari,

    Cic. Agr. 2, 6.— Absol.:

    ut ripae fluminis cedunt aut prominentia montium resistunt,

    projecting mountains advance into it, Tac. A. 2, 16:

    ni vis humana resistat,

    Lucr. 5, 207:

    mollis ac minime resistens ad calamitates perferendas mens eorum est,

    Caes. B. G. 3, 19 fin.
    III.
    To rise again (very rare, and only trop.; syn. resurgo): post ex fluvio fortuna resistet, Enn. ap. Cic. Div. 1, 20, 40 (Ann. v. 47 Vahl.):

    nihil est jam, unde nos reficiamus, aut ubi lapsi resistamus,

    we can raise ourselves up, rise again, Cic. Mur. 39, 84.

    Lewis & Short latin dictionary > resisto

См. также в других словарях:

  • amiantus — am·i·an·tus …   English syllables

  • amiantus —   n. asbestos with silky fibres.    ♦ amianthine, a …   Dictionary of difficult words

  • amiantus — noun see amianthus …   Useful english dictionary

  • Eleutherodactylus pantoni amiantus — Eleutherodactylus pantoni Eleutherodactylus pantoni …   Wikipédia en Français

  • amianto — (Del lat. amiantus < gr. amiantos, sin mancha, incorruptible < a, privativo + miaino, manchar.) ► sustantivo masculino MINERALOGÍA Mineral de la clase de los silicatos, usado para hacer tejidos incombustibles. * * * amianto (del lat.… …   Enciclopedia Universal

  • Amianthus — Am i*an thus, n. [L. amiantus, Gr. ? ? (lit., unsoiled stone) a greenish stone, like asbestus; a priv. + ? to stain, to defile; so called from its incombustibility.] (Min.) Earth flax, or mountain flax; a soft silky variety of asbestus. [1913… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Anamonic — An anamonic is a form of mnemonic device frequently employed by tournament Scrabble players (the word anamonic is itself a portmanteau of anagram and mnemonic). It consists of a stem (often, but not always, an acceptable word itself), paired with …   Wikipedia

  • Agariste of Sicyon — Agariste (Ancient Greek: Ἀγαρίστη) (fl. 6th century BC, around 560 BC) was the daughter, and possibly the heiress, of the tyrant of Sicyon, Cleisthenes. Her father wanted to marry her to the best of the Hellenes and, subsequently, he organized a… …   Wikipedia

  • Cadulus — Taxobox name = Cadulus image width = image caption = regnum = Animalia phylum = Mollusca classis = Scaphopoda ordo = Dentaliida familia = Gadilidae genus = Cadulus genus authority = Philippi, 1844 subdivision ranks = Species subdivision = See… …   Wikipedia

  • Lucinidae — Taxobox name = Lucinidae image width = 240px image caption = regnum = Animalia phylum = Mollusca classis = Bivalvia subclassis = Heterodonta ordo = Veneroida superfamilia = Lucinoidea familia = Lucinidae Fleming, 1828 subdivision ranks = Genera… …   Wikipedia

  • Odostomia — pallida, O. conoidea, O. conspicua, O. truncatula Scientific classification Kingdom …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»