Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

Ămĕrīnus

  • 1 Amerīnus

        Amerīnus adj.    [Ameria], of Ameria (in Umbria): municeps retinacula, willow twigs for tying up vines, V.

    Latin-English dictionary > Amerīnus

  • 2 Amerinus

    Ămĕrĭa, ae, f., = Ameria, a very ancient town in Umbria (acc. to Cato, built [p. 105] before the Trojan war), now Amelia, Plin. 3, 14, 19, § 114; Cic. Rosc. Am. 7 al.—Hence, Ămĕrīnus, a, um, adj., of or pertaining to Ameria:

    municeps,

    Cic. Rosc. Am. 6:

    corbulae,

    Cato, R. R. 1, 15:

    salix,

    Plin. 24, 9, 37, § 58; Verg. G. 1, 265; Col. 4, 30 al.— Ămĕrīni, ōrum, m., the inhabitants of Ameria, Plin. 3, 14, 19, § 113.— Ămĕrīna, ōrum, n. (sc. mala or pira), Amerian fruit, Stat. S. 1, 16, 18.

    Lewis & Short latin dictionary > Amerinus

  • 3 Ameria

    Ămĕrĭa, ae, f., = Ameria, a very ancient town in Umbria (acc. to Cato, built [p. 105] before the Trojan war), now Amelia, Plin. 3, 14, 19, § 114; Cic. Rosc. Am. 7 al.—Hence, Ămĕrīnus, a, um, adj., of or pertaining to Ameria:

    municeps,

    Cic. Rosc. Am. 6:

    corbulae,

    Cato, R. R. 1, 15:

    salix,

    Plin. 24, 9, 37, § 58; Verg. G. 1, 265; Col. 4, 30 al.— Ămĕrīni, ōrum, m., the inhabitants of Ameria, Plin. 3, 14, 19, § 113.— Ămĕrīna, ōrum, n. (sc. mala or pira), Amerian fruit, Stat. S. 1, 16, 18.

    Lewis & Short latin dictionary > Ameria

  • 4 Amerina

    Ămĕrĭa, ae, f., = Ameria, a very ancient town in Umbria (acc. to Cato, built [p. 105] before the Trojan war), now Amelia, Plin. 3, 14, 19, § 114; Cic. Rosc. Am. 7 al.—Hence, Ămĕrīnus, a, um, adj., of or pertaining to Ameria:

    municeps,

    Cic. Rosc. Am. 6:

    corbulae,

    Cato, R. R. 1, 15:

    salix,

    Plin. 24, 9, 37, § 58; Verg. G. 1, 265; Col. 4, 30 al.— Ămĕrīni, ōrum, m., the inhabitants of Ameria, Plin. 3, 14, 19, § 113.— Ămĕrīna, ōrum, n. (sc. mala or pira), Amerian fruit, Stat. S. 1, 16, 18.

    Lewis & Short latin dictionary > Amerina

  • 5 Amerini

    Ămĕrĭa, ae, f., = Ameria, a very ancient town in Umbria (acc. to Cato, built [p. 105] before the Trojan war), now Amelia, Plin. 3, 14, 19, § 114; Cic. Rosc. Am. 7 al.—Hence, Ămĕrīnus, a, um, adj., of or pertaining to Ameria:

    municeps,

    Cic. Rosc. Am. 6:

    corbulae,

    Cato, R. R. 1, 15:

    salix,

    Plin. 24, 9, 37, § 58; Verg. G. 1, 265; Col. 4, 30 al.— Ămĕrīni, ōrum, m., the inhabitants of Ameria, Plin. 3, 14, 19, § 113.— Ămĕrīna, ōrum, n. (sc. mala or pira), Amerian fruit, Stat. S. 1, 16, 18.

    Lewis & Short latin dictionary > Amerini

  • 6 Sex

    1.
    sextus, a, um, num. ord. adj. [sex], the sixth, Plaut. Ps. 4, 2, 5:

    sextus ab urbe lapis,

    Ov. F. 2, 682:

    sextus decimus ab Hercule,

    Vell. 1, 6, 5:

    hic annus sextus, postquam ei rei operam damus,

    Plaut. Men. 2, 1, 9; id. Most. 4, 2, 41:

    sexto decimo anno,

    Cic. Rep. 2, 33, 57:

    sextus locus est, etc.,

    id. Inv. 1, 53, 102:

    sextus decimus (locus),

    id. ib. 1, 56, 109; Tac. A. 1, 17:

    sexta decima legio,

    id. ib. 1, 37 al.:

    sexta decima (sc. hora),

    Mart. Cap. 6, § 696;

    for which also, in one word: post sextumdecimum annum,

    the sixteenth, Liv. 30, 19:

    abdicat die sextodecimo,

    id. 4, 34:

    sextodecimo Calendas Jan.,

    Col. 11, 2, 94.—In gram.:

    sextus casus,

    the ablative case, Quint. 1, 4, 26.—
    B.
    Advv.
    1.
    sextum, for the sixth time:

    in M. Catonis quartā Origine ita perscriptum est: Carthaginienses sextum de foedere decessere. Id verbum significat, quinquies ante eos fecisse contra foedus, et tum sextum,

    Gell. 10, 1, 10:

    sextum consul,

    Cic. Pis. 9, 20.—
    * 2.
    sextō, six times: lavit ad diem septimo aestate vel sexto, Treb. Gall. 17.
    2.
    Sextus (abbrev. Sex.), i, m., a Roman proper name.
    1.
    Sex. Roscius Amerinus, Cic. Rosc. Am. 6, 15.—
    2.
    Sex. Pompeius, Cic. Att. 12, 37, 4.—In a play upon 1. sextus, Quint. 6, 3, 86; v. annalis fin.

    Lewis & Short latin dictionary > Sex

  • 7 sextum

    1.
    sextus, a, um, num. ord. adj. [sex], the sixth, Plaut. Ps. 4, 2, 5:

    sextus ab urbe lapis,

    Ov. F. 2, 682:

    sextus decimus ab Hercule,

    Vell. 1, 6, 5:

    hic annus sextus, postquam ei rei operam damus,

    Plaut. Men. 2, 1, 9; id. Most. 4, 2, 41:

    sexto decimo anno,

    Cic. Rep. 2, 33, 57:

    sextus locus est, etc.,

    id. Inv. 1, 53, 102:

    sextus decimus (locus),

    id. ib. 1, 56, 109; Tac. A. 1, 17:

    sexta decima legio,

    id. ib. 1, 37 al.:

    sexta decima (sc. hora),

    Mart. Cap. 6, § 696;

    for which also, in one word: post sextumdecimum annum,

    the sixteenth, Liv. 30, 19:

    abdicat die sextodecimo,

    id. 4, 34:

    sextodecimo Calendas Jan.,

    Col. 11, 2, 94.—In gram.:

    sextus casus,

    the ablative case, Quint. 1, 4, 26.—
    B.
    Advv.
    1.
    sextum, for the sixth time:

    in M. Catonis quartā Origine ita perscriptum est: Carthaginienses sextum de foedere decessere. Id verbum significat, quinquies ante eos fecisse contra foedus, et tum sextum,

    Gell. 10, 1, 10:

    sextum consul,

    Cic. Pis. 9, 20.—
    * 2.
    sextō, six times: lavit ad diem septimo aestate vel sexto, Treb. Gall. 17.
    2.
    Sextus (abbrev. Sex.), i, m., a Roman proper name.
    1.
    Sex. Roscius Amerinus, Cic. Rosc. Am. 6, 15.—
    2.
    Sex. Pompeius, Cic. Att. 12, 37, 4.—In a play upon 1. sextus, Quint. 6, 3, 86; v. annalis fin.

    Lewis & Short latin dictionary > sextum

  • 8 Sextus

    1.
    sextus, a, um, num. ord. adj. [sex], the sixth, Plaut. Ps. 4, 2, 5:

    sextus ab urbe lapis,

    Ov. F. 2, 682:

    sextus decimus ab Hercule,

    Vell. 1, 6, 5:

    hic annus sextus, postquam ei rei operam damus,

    Plaut. Men. 2, 1, 9; id. Most. 4, 2, 41:

    sexto decimo anno,

    Cic. Rep. 2, 33, 57:

    sextus locus est, etc.,

    id. Inv. 1, 53, 102:

    sextus decimus (locus),

    id. ib. 1, 56, 109; Tac. A. 1, 17:

    sexta decima legio,

    id. ib. 1, 37 al.:

    sexta decima (sc. hora),

    Mart. Cap. 6, § 696;

    for which also, in one word: post sextumdecimum annum,

    the sixteenth, Liv. 30, 19:

    abdicat die sextodecimo,

    id. 4, 34:

    sextodecimo Calendas Jan.,

    Col. 11, 2, 94.—In gram.:

    sextus casus,

    the ablative case, Quint. 1, 4, 26.—
    B.
    Advv.
    1.
    sextum, for the sixth time:

    in M. Catonis quartā Origine ita perscriptum est: Carthaginienses sextum de foedere decessere. Id verbum significat, quinquies ante eos fecisse contra foedus, et tum sextum,

    Gell. 10, 1, 10:

    sextum consul,

    Cic. Pis. 9, 20.—
    * 2.
    sextō, six times: lavit ad diem septimo aestate vel sexto, Treb. Gall. 17.
    2.
    Sextus (abbrev. Sex.), i, m., a Roman proper name.
    1.
    Sex. Roscius Amerinus, Cic. Rosc. Am. 6, 15.—
    2.
    Sex. Pompeius, Cic. Att. 12, 37, 4.—In a play upon 1. sextus, Quint. 6, 3, 86; v. annalis fin.

    Lewis & Short latin dictionary > Sextus

  • 9 sextus

    1.
    sextus, a, um, num. ord. adj. [sex], the sixth, Plaut. Ps. 4, 2, 5:

    sextus ab urbe lapis,

    Ov. F. 2, 682:

    sextus decimus ab Hercule,

    Vell. 1, 6, 5:

    hic annus sextus, postquam ei rei operam damus,

    Plaut. Men. 2, 1, 9; id. Most. 4, 2, 41:

    sexto decimo anno,

    Cic. Rep. 2, 33, 57:

    sextus locus est, etc.,

    id. Inv. 1, 53, 102:

    sextus decimus (locus),

    id. ib. 1, 56, 109; Tac. A. 1, 17:

    sexta decima legio,

    id. ib. 1, 37 al.:

    sexta decima (sc. hora),

    Mart. Cap. 6, § 696;

    for which also, in one word: post sextumdecimum annum,

    the sixteenth, Liv. 30, 19:

    abdicat die sextodecimo,

    id. 4, 34:

    sextodecimo Calendas Jan.,

    Col. 11, 2, 94.—In gram.:

    sextus casus,

    the ablative case, Quint. 1, 4, 26.—
    B.
    Advv.
    1.
    sextum, for the sixth time:

    in M. Catonis quartā Origine ita perscriptum est: Carthaginienses sextum de foedere decessere. Id verbum significat, quinquies ante eos fecisse contra foedus, et tum sextum,

    Gell. 10, 1, 10:

    sextum consul,

    Cic. Pis. 9, 20.—
    * 2.
    sextō, six times: lavit ad diem septimo aestate vel sexto, Treb. Gall. 17.
    2.
    Sextus (abbrev. Sex.), i, m., a Roman proper name.
    1.
    Sex. Roscius Amerinus, Cic. Rosc. Am. 6, 15.—
    2.
    Sex. Pompeius, Cic. Att. 12, 37, 4.—In a play upon 1. sextus, Quint. 6, 3, 86; v. annalis fin.

    Lewis & Short latin dictionary > sextus

См. также в других словарях:

  • Amelia (Italy) — Infobox CityIT |250px img coa = Amelia Stemma.png mapx=42.51 mapy=12.45 official name = Comune di Amelia name=Amelia region = Umbria province = Terni (TR) elevation m = 406 area total km2 = 132 population as of = 2007 population total = 11833… …   Wikipedia

  • Bistum Narni — Basisdaten Staat Italien Kirchenprovinz Immediat Diözesanbischof Vincenzo Paglia …   Deutsch Wikipedia

  • Bistum Terni-Narni-Amelia — Basisdaten Staat Italien Kirchenprovinz Immediat …   Deutsch Wikipedia

  • Coram publico — Lateinische Phrasen   A B C D E F G H I L M N O P …   Deutsch Wikipedia

  • Cui bono — Die Frage Cui bono? (lateinisch für Wem zum Vorteil?) – gelegentlich auch als „Qui bono?“ (qui ist die vorklassische Form von cui) zitiert – ist ein geflügeltes Wort, mit dem ausgedrückt wird, dass bei einem Verbrechen der Verdacht am ehesten auf …   Deutsch Wikipedia

  • Giorgio Filippi — ist ein italienischer Archäologe. Er promovierte 1981 an der Universität Rom und arbeitet seit 1993 als Kurator der epigrafischen Sammlungen der Vatikanischen Museen. Seine Hauptforschungsgebiete sind die prähistorischen Kulturen Latiums,… …   Deutsch Wikipedia

  • Liste lateinischer Phrasen/C — Lateinische Phrasen   A B C D E F G H I L M N O P Q R S T U V Inhaltsverzeichnis 1 …   Deutsch Wikipedia

  • Qui bono — Die Frage Cui bono? (Lateinisch: Wem zum Vorteil?) gelegentlich auch als „Qui bono?“ ( qui ist die vorklassische Form von cui ) zitiert , ist ein geflügeltes Wort, mit dem ausgedrückt wird, dass bei einem Verbrechen der Verdacht am ehesten auf… …   Deutsch Wikipedia

  • Sextus Roscius — (mort en 81 av. J. C.) était un riche propriétaire foncier romain. Le peu que l on sache sur Sextus Roscius nous est appris par Cicéron, l avocat de son fils : « Sextus Roscius, le père de mon client, était citoyen du municipe d Ameria …   Wikipédia en Français

  • Stenolophina —   Stenolophina Euthenarus bicolor …   Wikipedia Español

  • Roscĭus — Roscĭus. Die Roscia gens war ein römisches Plebejergeschlecht; 1) Quintus R. Gallus od. Comödus, berühmter Schauspieler zu Ciceros Zeit; er war Sklav u. geb. zu Selonium bei Lanuvium, erkaufte sich aber dann die Freiheit. Er studirte seine Kunst… …   Pierer's Universal-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»