-
1 anus
anus ūs (rarely -uis, T.), f an old woman, matron, old wife, old maid: prudens, H.: pia, O.: Iunonis anus templique sacerdos, aged priestess, V.: delira. — Esp., a female soothsayer, sibyl, H. —As adj., old: cerva anus, O.: charta, Ct.* * *Iana, anum ADJold (of female persons and things), agedIIring, circle, link, circular form; anus; fundement; piles, hemorrhoids (L+S); year (astronomical/civil); age, time of life; year's produceIIIold woman; hag; matron; old maid; sibyl, sorceress; foolish/cringing person -
2 ānus
ānus ī, m [AS-].—Prop., a ring; hence, the fundament.* * *Iana, anum ADJold (of female persons and things), agedIIring, circle, link, circular form; anus; fundement; piles, hemorrhoids (L+S); year (astronomical/civil); age, time of life; year's produceIIIold woman; hag; matron; old maid; sibyl, sorceress; foolish/cringing person -
3 anus
anus anus, us f старуха -
4 anus
[st1]1 [-] ănŭs, ūs, f.: vieille femme. - anus, adj. f.: vieille. - cerva anus, Ov. A. A. 1, 766: vieille biche. [st1]2 [-] ānŭs, i, m.: fondement, anus. [st1]3 [-] ānŭs, i, m. = anulus: anneau. - compediti anum lima praeterunt, Plaut. Men. 1.1.9: les esclaves qui ont des entraves font sauter l'anneau avec une lime.* * *[st1]1 [-] ănŭs, ūs, f.: vieille femme. - anus, adj. f.: vieille. - cerva anus, Ov. A. A. 1, 766: vieille biche. [st1]2 [-] ānŭs, i, m.: fondement, anus. [st1]3 [-] ānŭs, i, m. = anulus: anneau. - compediti anum lima praeterunt, Plaut. Men. 1.1.9: les esclaves qui ont des entraves font sauter l'anneau avec une lime.* * *I.Anus, huius anus, f. g. priore cor. Ouid. Une vieille femme.II.Anus, ani, priore prod. m. g. Cic. Le trou par où se purge le ventre, Le trou du cul. -
5 anus
1. ānus (annus), ī, m. (eig. »Kreis, Ring«, s. Varr. LL. 6, 8. Suet. fr. p. 169, 5 R.; vgl. altirisch ānne, āinne); dah. I) der Fußring, die Fußschelle, Plaut. Men. 85. – II) euphemist. für podex (s. Cic. ep. 9, 22, 2), die Mündung des Mastdarms, der After, ani vitia, Cels.: per anum immissum fenum Graecum, Scrib.————————2. anus, ūs, f. (ahd. āna, »Großmutter, Urgroßmutter«, ndh. Ahne), eine alte Frauensperson, eine Greisin, verheiratet od. ledig, eine alte Dame mit Achtung, eine alte Frau, eine Alte mit Tadel in bezug auf ihre Schwäche, Leichtgläubigkeit, Häßlichkeit (vgl. vetula), senex atque anus, Lucil. fr.: haec anus, Plaut.: anus Attica, Plin. ep.: anus Cumaea, von der Sibylla, Ov.: anus hederā coronatae, Varr. LL.: anus deformes (Ggstz. pulchrae puellae), Treb. Poll.: quae est anus tam delira, quae timeat ista? Cic. – trabeata anus, von einem entnervten Manne, Claud. in Eutr. 1, 9 sq.; vgl. ibid. 1, 240. – poet., die weissagende Alte, kluge od. weise Frau, s. die Auslgg. zu Hor. sat. 1, 9, 30. – Als Apposit. = greis, alt, ergraut, hoch bejahrt, sacerdos, Verg.: avia, Curt.: virgines, Augustin.: matrona, Suet.: uxor, Ps. Quint. decl.: vidua, Hier.: v. Tieren u. lebl. Ggstdn. weibl. Geschlechts, cerva, Ov.: charta, Catull.: amphora, Mart.: Appia via, Prop.: terra, Plin.: fama, Catull. u. Mart. – ⇒ Arch. Genet. anuis, Ter. heaut. 287. Varr. fr. b. Non. 494, 22: Dat. anu, Lucil. sat. 4, 9 u. (nach Müllers Vermutung) 28, 23. Vgl. Gell. 4, 16, 1 sqq. -
6 anus [2]
2. anus, ūs, f. (ahd. āna, »Großmutter, Urgroßmutter«, ndh. Ahne), eine alte Frauensperson, eine Greisin, verheiratet od. ledig, eine alte Dame mit Achtung, eine alte Frau, eine Alte mit Tadel in bezug auf ihre Schwäche, Leichtgläubigkeit, Häßlichkeit (vgl. vetula), senex atque anus, Lucil. fr.: haec anus, Plaut.: anus Attica, Plin. ep.: anus Cumaea, von der Sibylla, Ov.: anus hederā coronatae, Varr. LL.: anus deformes (Ggstz. pulchrae puellae), Treb. Poll.: quae est anus tam delira, quae timeat ista? Cic. – trabeata anus, von einem entnervten Manne, Claud. in Eutr. 1, 9 sq.; vgl. ibid. 1, 240. – poet., die weissagende Alte, kluge od. weise Frau, s. die Auslgg. zu Hor. sat. 1, 9, 30. – Als Apposit. = greis, alt, ergraut, hoch bejahrt, sacerdos, Verg.: avia, Curt.: virgines, Augustin.: matrona, Suet.: uxor, Ps. Quint. decl.: vidua, Hier.: v. Tieren u. lebl. Ggstdn. weibl. Geschlechts, cerva, Ov.: charta, Catull.: amphora, Mart.: Appia via, Prop.: terra, Plin.: fama, Catull. u. Mart. – / Arch. Genet. anuis, Ter. heaut. 287. Varr. fr. b. Non. 494, 22: Dat. anu, Lucil. sat. 4, 9 u. (nach Müllers Vermutung) 28, 23. Vgl. Gell. 4, 16, 1 sqq.
-
7 anus
1.ānus, i, m. [for as-nus; cf. Sanscr. ās, = to sit, seat one's self; hêmai (Dor. hêsmai) kath-êmai, Varr.; others refer it to 2. anus, from its form], the posteriors, fundament.I.Lit., * Cic. Fam. 9, 22; Cels. 7, 30; Scrib. Comp. 227.—II.Meton., disease of the anus, piles, hemorrhoids (eccl. Lat.):2.quinque anos aureos facietis, i. e. representations of,
Vulg. 1 Reg. 6, 5 bis; 6, 11; 6, 17.ānus, i, m. [related to 2. an- = amphi; prim. signif. a rounding, a circular form; hence also 1. anulus; cf. Varr. L. L. 6, 8, p. 76 Müll.], an iron ring for the feet, Plaut. Men. 1, 1, 9.3.ănus, ūs (also uis, Enn. ap. Non. p. 474, 30, or Trag. v. 232 Vahl.; Ter. Heaut. 2, 3, 46; Varr. ap. Non. p. 494, 24; cf. Gell. 4, 16; Prisc. p. 718 P.; v. domus, fructus, victus), f. [cf. old Germ. Ano, Ana, = great-grandfather, great-grandmother; Germ. Ahn, ancestor], an old woman ( married or unmarried), a matron, old wife, old maid (sometimes in an honorable sense, but com. as a term of contempt).I.Lit.: tremulis anus attulit artubus lumen, Enn. ap. Cic. Div. 1, 20, 40 (Ann. v. 36 Vahl.); Plaut. Rud. 2, 3, 75:II.quid nuntias super anu?
id. Cist. 4, 1, 8:ejus anuis causā,
Ter. Heaut. 2, 3, 46:prudens,
Hor. Epod. 17, 47:pia,
Ov. M. 8, 631:huic anui non satis,
Plaut. Curc. 1, 2, 16; Vulg. Gen. 18, 13; ib. 1 Tim. 5, 2:quae est anus tam delira, quae ista timeat?
Cic. Tusc. 1, 21, 48 et saep.—Sometimes for a female soothsayer, sibyl, Hor. S. 1, 9, 30; Ov. F. 4, 158.—Transf. as adj., old, aged (cf. senex, old; old man, sometimes old woman):anus matronae,
Suet. Ner. 11:libertinam quamvis anum,
id. Oth. 2.—Also of animals, or inanimate things of the feminine gender:cerva anus,
Ov. A. A. 1, 766:charta,
Cat. 68, 46:testa,
Mart. 1, 106:terra,
Plin. 17, 3, 5, § 35:fici,
id. 15, 19, 21, § 82 al. -
8 anus
I ānus (annus), ī m.1) круг, кольцо Vr, Pl2) заднепроходное отверстие C, CC etc.II anus, ūs f.1) старая женщина, старуха Pl, etc.a. Cumaea O — Кумская сцвилла2) поэт. (= adj.) старая (a. cerva O; a. charta Ctl; a. fama Ctl, M; a. amphora M) -
9 anus [1]
1. ānus (annus), ī, m. (eig. »Kreis, Ring«, s. Varr. LL. 6, 8. Suet. fr. p. 169, 5 R.; vgl. altirisch ānne, āinne); dah. I) der Fußring, die Fußschelle, Plaut. Men. 85. – II) euphemist. für podex (s. Cic. ep. 9, 22, 2), die Mündung des Mastdarms, der After, ani vitia, Cels.: per anum immissum fenum Graecum, Scrib.
-
10 anus
старуха (1. 3 § 5. D. 37, 10). -
11 anus
m анус, задний проход -
12 anus
I., i m круг, кольцо; анат. задний проходII., us f старуха, старая женщина; колдунья -
13 Cos(s)anus
-
14 Cos(s)anus
-
15 Labien(i)anus
-
16 Labien(i)anus
-
17 ănŭĭs (= ănūs)
gén. anc. de anus, ūs. -
18 nicæanus
-a/um adj Anicéen adj, Nicée (de nicæanus) -
19 Non Gradus Anus Rodentum!
• Not Worth A Rats Ass! -
20 ānŭlus = annulus.
[st1]1 [-] ănŭs, ūs, f.: vieille femme. - anus, adj. f.: vieille. - cerva anus, Ov. A. A. 1, 766: vieille biche. [st1]2 [-] ānŭs, i, m.: fondement, anus. [st1]3 [-] ānŭs, i, m. = anulus: anneau. - compediti anum lima praeterunt, Plaut. Men. 1.1.9: les esclaves qui ont des entraves font sauter l'anneau avec une lime.
См. также в других словарях:
anus — anus … Dictionnaire des rimes
anus — [ anys ] n. m. • 1314; mot lat. ♦ Orifice du rectum qui donne passage aux matières fécales. ⇒ fondement; proct(o) ; fam. cul, trou (de balle, du cul). Sphincters de l anus. Fistule à l anus. De l anus. ⇒ anal. ♢ Chir. Anus artificiel : orifice… … Encyclopédie Universelle
anus — ÁNUS, anusuri, s.n. Orificiu terminal al intestinului gros, care comunică cu exteriorul. – Din fr., lat. anus. Trimis de ana zecheru, 07.03.2004. Sursa: DEX 98 ÁNUS s. (anat.) (pop.) cur, (reg.) găoază. Trimis de siveco, 14.10.2008. Sursa:… … Dicționar Român
anus — (n.) inferior opening of the alimentary canal, 1650s, from O.Fr. anus, from L. anus ring, anus, from PIE root *ano ring. So called for its shape; Cf. Gk. daktylios anus, lit. ring (for the finger), from daktylos finger … Etymology dictionary
ANUS — ANUS, лат. название в анатомии, обозначающее наружное отверстие прямой кишки; врачи под словом А. обычно понимают заднепроходный канал (pars analis recti, canalis analis), представляющий собой узкий проход, соединяющий нижний отдел прямой кишки… … Большая медицинская энциклопедия
anus — ánus m DEFINICIJA anat. otvor na kraju debelog crijeva; čmar, šupak SINTAGMA umjetni anus med. kirurški otvor koji izvodi fekalije na površinu kože; nužna mjera kod raznih bolesti (tumor i sl.) ETIMOLOGIJA lat. anus … Hrvatski jezični portal
anus — ANUS. s. masc. (On prononce l S.) Terme d Anatomie. On appelle ainsi Le fondement, ou l extrémité de l intestin nommé Rectum, qui se rétrécit et se termine par un orifice étroitement plissé, Avoir une fistule à l anus … Dictionnaire de l'Académie Française 1798
Anus — der; , Ani <aus gleichbed. lat. anus; vgl. ↑anal> After … Das große Fremdwörterbuch
anus — ANUS. s. m. L orifice du fondement. Il ne se dit qu en Medecine. Cet homme avoit une fistule dans l anus … Dictionnaire de l'Académie française
anús — anus m. anus. voir ulhet, fondament, trauc dau cuou … Diccionari Personau e Evolutiu
anus — [ā′nəs] n. pl. anuses or ani [ā′nī΄] [L, ring, anus < IE base * āno , ring] the opening at the lower end of the alimentary canal … English World dictionary