-
1 ÞURR
a. dry (hrár viðr eða þurr); þurr klæði, dry clothes; ganga þurrum fótum (or þurt) yfir ána, with dry feet, without wetting the feet; sitja þurt um allar vitundir, to be clear of all cognizance; á þurru, on dry land; fasta þurt (or við þurt), to fast on fish and vegetable food.* * *þurr, þurt, adj., the double r is radical, the latter being originally an s; for þurr is an assimilated form of þurs; before a consonant only one r is sounded (thus þurt not þurrt, þurðr not þurrðr); [Ulf. þaursus = ξηρός; O. H. G. durri; A. S. þyrr; Hel. þurri; Engl. dry; Germ. dürr; Dan. tör; Swed. torr; Lat. torr-idus]:—dry; hrár viðr eða þurr, Grág. ii. 298; viðr inn vind-þurri, Vkv.; þurr matr, þurran mat, dry, i. e. vegetable food, K. Þ. K. 138; fasta við þurt, … eta þurt, to fast on vegetable food, N. G. L.; þurr vóru öll eyja-sundin ok firðir, Fms. xi. 6; þurr jörð, Al. 77; fara þurrum fótum yfir …, ganga þurrum fótum um mitt hafit, Stj. 286, 287; fékk hann þar þurrari leið ok lengri, Hrafn. 4; á þurru landi, on dry land, Al. 50.2. neut., konungs-menn hlupu á valköstum þurt yfir ána, Fms. vi. 67; ef þá má eigi ganga þurt í hólminn, Grág. i. 18; fasta þurt, to dry-fast, i. e. to abstain from dry food, Ld. 200; ok eigi tvímælis-laust hvárt þér munit þurt hafa um setið allar vitundir, whether ye be clear of all cognisance, Sturl. iii. 261; á þurru, on dry land, Fas. i. 152; enda má ek þó eigi þurt af hálmi bera, at ek hafa ekki um talat, Fb. iii. 402. þurra-frost, n. a dry frost, Fær. 56 (and as a nickname); síðan görði þurra-frost ok færðir góðar, Valla L. 216.B. COMPDS: þurrabúð, þurrfasta, þurrfjallr, þurrfætis, þurrleikr, þurrlendi, þurrligr, þurrlyndi, þurrlyndr, þurrviðri.
См. также в других словарях:
Список праиндоевропейских корней — Для улучшения этой статьи желательно?: Найти и оформить в виде сносок ссылки на авторитетные источники, подтверждающие написанное … Википедия
dürr — hager; gertenschlank; mager; dünn; leptosom (fachsprachlich); schmächtig; schmal; schlank; abgehärmt; ausgezehrt; arid; … Universal-Lexikon
dürr — Adj std. (8. Jh.), mhd. dürre, durre, ahd. durri, thurri, durre, mndl. dorre Stammwort. Aus g. * þurzú Adj. dürr , auch in gt. þaursus, anord. þurr, ae. þyrre; dieses aus ig. * tṛsú trocken, dürr , in avest. taršauu trocken, fest , al. torrus… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
terrain — 1727, ground for training horses, from Fr. terrain piece of earth, ground, land, from O.Fr. (12c.), from V.L. *terranum, from L. terrenum land, ground, from neut. of terrenus of earth, earthly, from terra earth, land, lit. dry land (as opposed to … Etymology dictionary
dürr — dürr: Das gemeingerm. Adjektiv mhd. dürre, ahd. durri, got. Þaúrsus, aengl. dyrre, schwed. torr gehört mit verwandten Wörtern in anderen idg. Sprachen zu der idg. Wurzel *ters »austrocknen, verdorren; dürsten, lechzen; dörren«, vgl. z. B. griech … Das Herkunftswörterbuch
