-
1 özverili
özverili selbstlos -
2 özverili
-
3 özverili
фидакәр -
4 özverili
adj. self denying, self sacrificing, selfless, devoted, unselfish -
5 özverili
fedakar -
6 özverili
самоотве́рженный -
7 özverili
зышъхьамысыжьырэ -
8 özverili
متفان -
9 özverili
متفان [مُتَفَانٍ]Anlamı: fedakar -
10 özverili
self-sacrificing, self-denying fedakâr -
11 özverili
self-sacrificing, self-denying. -
12 özverili olma
n. self neglect -
13 подвижнический
-
14 متفان
özverili -
15 беззаветный
-
16 самоотверженный
вести́ самоотве́рженную борьбу́ за что-л. — bir şey için özverili bir savaşım vermek
-
17 onzelfzuchtig
özverili adj -
18 altruistic
özverili, fedakâr -
19 доблестный
yiğit,kahraman; özverili* * *yiğit; kahraman; özveriliдо́блестная а́рмия — kahraman ordu
до́блестный труд — özverili çalışma(lar)
-
20 рыцарский
1) şövalye °, şövalyelik °2) перен. soylu ve özverili, şövalyeceры́царский посту́пок — soylu ve özverili bir davranış
••ры́царский рома́н — şövalye romanı
См. также в других словарях:
özverili — sf. Özveri ile davranan, özverisi olan, özveren, fedakâr Bugün yaşıyorsam ben de hayatımı o doktorun özverili çalışmasına borçluyum. N. Cumalı … Çağatay Osmanlı Sözlük
fedakârca — sf. 1) Özverili 2) zf. Özverili olarak Kalelerine geçer, başını yahut belini tuta tuta vazifesine fedakârca devam ederler. H. Taner … Çağatay Osmanlı Sözlük
fedakâr — sf., Ar. fidāˀ + Far. kār Özverili Senin genç, temiz ve fedakâr ruhunu bu felaketten esirgemek isterim. H. C. Yalçın … Çağatay Osmanlı Sözlük
kaçınmak — den Herhangi bir işi yapmaktan veya özverili davranmaktan geri durmak, imtina etmek Dargın çıkan sesinde bir şeyden kaçınan, lüzumsuz bir sakınca anlamı sezdi. H. E. Adıvar … Çağatay Osmanlı Sözlük
özveren — sf. Özverili … Çağatay Osmanlı Sözlük
dostluk başka, alışveriş başka — iki kişi arasındaki dostluk, alışverişte birinin ötekine özverili davranmasını gerektirmez anlamında kullanılan bir söz … Çağatay Osmanlı Sözlük
fedakârlık etmek — 1) özverili davranmak Kadınlar fedakârlık ettikleri erkekleri severler. P. Safa 2) den azlığına katlanmak, az oluşu ile yetinmek, vazgeçmek İlk defa ömründe yemek saatinden fedakârlık etti. E. İ. Benice … Çağatay Osmanlı Sözlük
fedâkâr — (A. F.) [ رﺎﮐاﺪﻓ ] özverili … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
fedâkârâne — (A. F.) [ ﻪﻥارﺎﮐاﺪﻓ ] özveri ile, özverili … Osmanli Türkçesİ sözlüğü