Перевод: с исландского на английский

с английского на исландский

öndur-goð

  • 1 öndurðr

    Íslensk-ensk orðabók > öndurðr

  • 2 önd-verðr

    and önd-urðr, adj. standing face to face; öndurðr horfir þú við í dag—Öndurðir skulu ernir klóask (a saying), Ó. H. 183 (and the verse of Sighvat).
    2. fronting, in front of; í öndurða fylking, the front of the rank, Ó. H. 217; (öndverðr, Fms. v. 13, 79, l. c.); í öndurðri fylkingu, Mork. 208; í öndverðu höfði, Pr. 430; frá öndverðu til ofanverðs, from top to bottom, Hom. 118; ofanvert heldr enn öndvert þat merki, Rb. 102; öndurt fylki, Vellekla; Öndurt nes (mod. Öndurðar-nes), a local name, Landn. 87, 315; hann bjó á Öndurðri-Eyri (also a local name), 92, Eb. 8 new Ed.
    II. of time, in the earlier, former part of a period, opp. to ofanverðr; öndurt sumar, Sighvat; óttu alla ok öndurðan dag, Am. 50; öndverðar nætr ok ofanverðar, Bs. i. 431; öndvert ár, the spring-time, Fms. ix. (in a verse); öndverðan vetr, i. 21, Eb. 21 new Ed., Eg. 188; var kyrt öndvert þingit, Ld. 290, Nj. 63; goðar allir skolu koma til þings öndverðs, Grág. i. 100, 130; öndverðrar Kristni, in the early Christian age, Stj.; í öndorðri Kristni, Hom. 137; öndverða öld, öndurða æfi sína, Ver. 25; af öndverðu, from the outset, K. Á. 104: sagði frá öndverðu ok til ofanverðs, from beginning to end, Hom.; fyrir öndverðu, at the outset, Grág. i. 80, 323, 394, Finnb. 342.

    Íslensk-ensk orðabók > önd-verðr

  • 3 öndurr

    m. = andri.
    * * *
    m., dat. öndri, pl. öndrar = andrar, snow-shoes: whence öndur-áss, m. the god of the öndurr, one of the names of the god Ullr, Edda i. 266: öndur-dís, f. one of the names of the giantess Skadi; both Ullr and Skadi being represented as great runners on snow-shoes, Edda (Ht.): öndur-goð = öndurdís, Haustl.: in poets, Áta öndurr, the sledge of the sea-king Áti, i. e. a ship; Eynefis öndurr, id., Bragi.

    Íslensk-ensk orðabók > öndurr

  • 4 HORFA

    * * *
    I)
    (-ða, -t), v.
    1) to turn (be turned) in a certain direction;
    horfði upp eggin, the edge turned upwards;
    suðr horfðu dyrr, the door looked south;
    h. baki við e-m, to turn the back against one;
    h. við e-m, to face one; fig. to set oneself against one (þeir er heldr höfðu við honum horft í sínum huga);
    2) to look in a certain way, to have a certain appearance;
    h. úvænt, to look unpromising (úvænt horfir um sættir);
    hvárum horfir vænna, who is more likely to get the betler;
    h. fastliga, erfiðliga, to look difficult;
    horfir mjök í móti oss, matters look bad for us;
    3) refl., Hjalta þótti þá úvænt á horfast, H. thought that matters looked unpromising;
    horfðust þeir Gizurr höfðum at, he and Gizurr lay with their heads together.
    (að), v. = hörfa.
    * * *
    ð, subj. hyrfði, Rb. 470, Skáld. H. 4. 21, Fms. xi. 76, [akin to hverfa, q. v.]:—to turn in a certain direction, Lat. vergere; horfði upp eggin, kjölrinn, the edge, keel, turned uppermost, Nj. 136, Ld. 142; h. frá landi, the ship turns towards the sea, Fms. xi. 101; er eigi veit hvárt söðull skal fram h. á hrossi eðr aptr, eða hvárt hann skal h., Grág. ii. 175; horfa bökum við e-m, to stand back to back, Hkr. iii. 384; horfa höfði til jarðar en fótum til himins, Post. 656 C. 37; hann hljóp æ sem horfði, he ran ever headlong on, Bret. 90; suðr horfðu dyrr, the doors looked south, Vsp., Fb. ii. 138; horfði botninn inn at höfðanum, Landn. 34; þótti honum ílla af sér h. fótrinn, i. e. the leg was awry, Sturl. ii. 63; hann horfði í lopt upp, Fs. 7.
    II. to turn so as to look on, behold; hann horfði út ór hringinum, Ld. 276: with prepp. to look on, hón horfði þar á löngum, Ísl. ii. 274, passim; h. við e-m, to face one, Eg. 293; þeir bleyðask skjótt ef vel er við horft, Fms. vi. 312; h. öndurðr við, Ó. H. 183: metaph. to set oneself against a person, þeir er heldr höfðu við honum horft í sínum huga, Bs. i. 81; vóru þeir hinir mestu örskipta-menn er þeim tók við at horfa, i. e. they (the berserkers) were great ruffians if any one opposed them, Eb. 38 new Ed.; horfa ekki í e-t, not to turn away from, not to shirk, eg horfi ekki í að göra það.
    2. metaph. matters take a turn, look so and so; þetta horfir til úefna, Ísl. ii. 239; at þar horfi til gamans mikils, that things look towards great joy, Fas. i. 317; horfði til landauðnar, 526; h. fastliga, to look bad, difficult, Lv. 94, Ld. 92; h. þungliga, Ísl. ii. 19; h. erfiðliga, Nj. 139; h. úvænt, to look unpromising, Eg. 340, Fms. xi. 76; hvárum horfir vænna, who is more likely to get the better, Nj. 45; e-m horfir betr, Lv. 54; ok horfir mjök í móti oss, 10; h. til handa e-m, to devolve upon one, Grág. i. 269.
    III. reflex., with prepp.; horfask á, matters look so and so; betri sætt en nú þykir á horfask, Eg. 113; hér horfisk eigi sköruliga á, Fms. vii. 33; Hjalta þótti þá úvænt áhorfask, iv. 141, x. 214; horfask vel á, to look well, promise well; horfðisk á með þeim heldr en eigi, i. e. it looked rather good than not, Bjarn. 56; h. til e-s, to look as if …; eðr til hvers váða horfðisk, Fms. vii. 125; með fíflsku slíkri sem hér horfisk til, Eg. 729, Lv. 10.
    2. recipr., horfask á, to face one another, Sturl. i. 176; horfðusk þeir Gizurr at höfðunum, turned the heads together, iii. 189.

    Íslensk-ensk orðabók > HORFA

  • 5 klóask

    dep. to fight with claws: in the saying, öndurðir skolu ernir klóask, Ó. H. 183, Fas. ii. 495.

    Íslensk-ensk orðabók > klóask

  • 6 ofan-verðr

    adj., opp. to neðanverðr (q. v.), the upper, uppermost; í ofanvert bjargit, Hkr. i. 290; komnir í ofanvert riðit, Fms. ii. 5; skegg á ofanverðu barðinu, 310; breiðr at ofanverðu, Ísl. ii. 345; á ofanverðu fjalli, Str. 54; á ofanverðri Heiðmörk, Fb. ii. 292; frá öndverðu til ofanverðs, from top to bottom, Hom. 118; frá ofanverðu allr prjónaðr, John xix. 23.
    2. temp. in the later part of a period, opp. to öndverðr; ofanverða nótt, towards the end of the night, late in the night, Fms. iv. 54, Gullþ. 27; öndurða … ofanverða æfi sína, Ver. 25, Rb. 410; á ofanverðum dögum Haralds, Fh. ii. 182, Gísl. 3.

    Íslensk-ensk orðabók > ofan-verðr

  • 7 ÆFI

    f. age, etc., see ævi.
    * * *
    f., indecl. and without plur., gen. ævar, N. G. L. ii, is quite exceptional: [Ulf. aiws = αἰών; O. H. G. ewa; Gr. αἰών; Lat. aevum]:—an age, era, and esp. a life-time; hann var konungr yfir Noregi langa æfi, a long time, Fms. i. 1; hann leitaði langa æfi við at drepa hann, Rb. 382; lengi æfi, for a long time, Rd. 291; hélzk þat allt um hans æfi, Eg. 268; þau tíðendi er görðusk um æfi Ólafs konungs ens helga, Ó. H. (pref.); Þorgnýr faðir minn var með Birni konungi langa æfi … stóð um Bjarnar æfi ( reign) hans ríki með miklum styrk, 68; á síðasta vetri konungs ævar, N. G. L. ii; á öndurði æfi e-s, Ver. 71; lauk svá hans æfi, Róm. 156; lengi ævi minnar, Fas. i. 542; inn fyrra hluta æfi sinnar, Fs. 3, Fær. 16; alla æfi síðan, Nj. 246; þá er upp leið á æfi Gyðinga … þessa heims ævi, Rb. 392; segðu oss æfi vára ok langlífi, Landn. (Hb.) 77; vil ek at þú segir nökkut frá æfi þinni, Fb. i. 134; ennar fornu æfi, in the old era, Hom. 140; inni fornu æfi, Ver. 59; í inni nýju æfi, in the new era, id.; ef sú æfi stendr nökkura stund, Sks. 347; enginn veit sína æfi fyrr en öll er, a saying, Vídal. ii. 143: the allit. phrase, um aldr ok æfi, for ever and ever, N. G. L. i. 41, and in mod. usage; also, aldr ok um æfi, D. N. iii. 34, 35.
    2. a life, story, = æfi-saga; æfi Noregs konunga, Orkn. 86, Fms. xi. 179, 206, 343, Ó. H. (pref.); at hans sögu er skrifuð æfi allra lögsögumanna á bók þessi, Íb. 16; fyrir útan ættar-tölu ok konunga-æfi, 1; ríta hefi ek látið frá upphafi æfi konunga þeirra er …, Ó. H. (pref.)

    Íslensk-ensk orðabók > ÆFI

  • 8 öndverðr

    a.
    1) standing face to face (öndurðir skulu ernir klóast);
    í öndverðri fylkingu, in the front of the battalion;
    3) of time, coming first, earlier, former (part of a period);
    á öndverðum vetri, in the beginning of the winter;
    bæði öndverðar nætr ok ofan-verðar, both in the beginning and end of the night;
    af öndverðu, from the beginning;
    fyrir öndverðu, at the outset.

    Íslensk-ensk orðabók > öndverðr

См. также в других словарях:

  • ondur — yüksek; çirkin …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • güzellik ondur, dokuzu dondur — güzelliğin büyük bir kısmı giyimle sağlanır anlamında kullanılan bir söz …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • Yangsanjab — Yangsanjab, Prince Öndür, was a Mongol prince of the Khorchin Left Wing Middle Banner in southeastern Mongolia. He struggled against Chinese colonization of Mongolia. Unlike Ghada Meyiren, he is rarely spotlighted, probably because he was from… …   Wikipedia

  • Doctest — is a module included in the Python programming language s standard library that allows the easy generation of tests based on output from the standard Python interpreter shell, cut and pasted into docstrings.Implementation specificsdoctest makes… …   Wikipedia

  • Schwedische Sagenkönige — Als Schwedische Sagenkönige werden die Herrscher bezeichnet, welche die Volksgruppen regiert haben sollen, die vor dem 10. Jahrhundert das Gebiet des heutigen Schwedens und der umliegenden Regionen bewohnten. Diese Könige werden in nordischen… …   Deutsch Wikipedia

  • doctest — is a module included in the Python programming language s standard library that allows the easy generation of tests based on output from the standard Python interpreter shell, cut and pasted into docstrings. Contents 1 Implementation specifics 2… …   Wikipedia

  • Endill — was a jotun, god or sea king in Norse mythology who has disappeared almost into oblivion except for a few scattered references.In Nafnaþulur , he is mentioned as only a name in a list of 75 sea kings. In the Þórsdrápa his name appears in the… …   Wikipedia

  • Modern Gutnish — Gutnish Gutamål/Gutniska Spoken in Sweden Region Gotland Native speakers 500? Language family …   Wikipedia

  • Ynglingar — Les Ynglingar sont une dynastie royale suédoise du Moyen Âge à laquelle appartient également le premier roi de Norvège Harald à la Belle Chevelure. Arbre généalogique Njörd sœur Gymir │ │ │ └─────┬─────┘ │ ┌─────┴─────┐ │ │ │ │ Freyja Freyr Gerd… …   Wikipédia en Français

  • Zastu-Öndör — (Zasztu Öndur), mongolischer Name des Altaigebirges, od. eines Theils desselben, welcher die Grenze zwischen Sibirien u. dem Chinesischen Reiche macht …   Pierer's Universal-Lexikon

  • mongolische Schrift. — mongolische Schrift.   Das einzige seit dem 13. Jahrhundert bis heute von den Mongolen benutzte Schriftsystem ist die uiguromongolische Schrift. Sie geht auf ein ostsyrisches Alphabet zurück, das von den Sogdiern den osttürkischen Uiguren… …   Universal-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»