-
1 échouer
v. (o. i.) I. v.intr. 1. мор. засядам (за кораб); 2. прен. не сполучвам, не успявам, пропадам; échouer а un examen пропадам на изпит (скъсан съм); II. v.tr. карам кораб да заседне; s'échouer засядам. Ќ Ant. déchouer, renflouer; réussir. -
2 réussir
v. (it. riuscire "ressortir", de uscire "sortir") I. v.tr. успявам, имам успех, сполучвам; réussir une entreprise успявам в начинание; réussir un concours спечелвам конкурс; réussir un but сполучвам да отбележа гол; II. v.intr. 1. удава ми се, жъна успех, преуспявам, върви ми; projet qui réussit проект, който успява; ce film a reussi този филм пожъна успех; tout lui réussit всичко му се удава; réussir а son examen успявам на изпит; il n'a pas réussi а me convaincre той не успя да ме убеди; 2. благоприятен съм; 3. вирея; давам обилен плод; аклиматизирам се ( за растение). Ќ Ant. échouer, manquer, rater.
См. также в других словарях:
échouer — [ eʃwe ] v. <conjug. : 1> • 1559; o. i., p. ê. de échoir ou du norm. escover, de escoudre « secouer » I ♦ V. intr. 1 ♦ Toucher le fond par accident et se trouver arrêté dans sa marche (d un navire). ⇒ s engraver, s ensabler, s envaser;… … Encyclopédie Universelle
examen — [ ɛgzamɛ̃ ] n. m. • 1339; mot lat. « aiguille de balance », de exigere « peser » 1 ♦ Action de considérer, d observer avec attention. ⇒ considération (1o), étude, inspection, investigation, observation, recherche. Examen destiné à apprécier (⇒… … Encyclopédie Universelle
point — 1. point [ pwɛ̃ ] n. m. • 1175 « endroit, moment »; lat. punctum « piqûre », de pungere → poindre I ♦ A ♦ Portion de l espace déterminée avec précision. 1 ♦ Endroit, lieu. En divers, en plusieurs points. « il relevait la tête et fixait son regard … Encyclopédie Universelle
mofler — ● mofler verbe transitif (du wallon mofe, moufle) Familier. En Belgique, recaler quelqu un. mofler v. tr. (Belgique) Arg. (des écoles) Syn. de buser. ⇒MOFLER, verbe trans. Région. (Belgique, arg. des étudiants). Recaler, coller à un examen. Synon … Encyclopédie Universelle
recalage — [ r(ə)kalaʒ ] n. m. • 1923 au sens 2; de recaler 1 ♦ Techn. Action de recaler (1o), d annuler une dérive. Recalage d un volant sur un arbre de machine. 2 ♦ Fam. Le fait d être recalé, d échouer à un examen. « Ses recalages au bachot » (Proust). ● … Encyclopédie Universelle
John Henry Newman — Pour les articles homonymes, voir Newman. John Henry Newman John Henry Newman par Sir John Everett Millais … Wikipédia en Français
Kiyoshi Suzuki — Seijun Suzuki Pour les articles homonymes, voir Suzuki (homonymie). Seijun Suzuki Portrait de Seijun Suzuki … Wikipédia en Français
Seijun Suzuki — Pour les articles homonymes, voir Suzuki (homonymie). Seijun Suzuki Portra … Wikipédia en Français
Seitaro Suzuki — Seijun Suzuki Pour les articles homonymes, voir Suzuki (homonymie). Seijun Suzuki Portrait de Seijun Suzuki … Wikipédia en Français
Seitarou Suzuki — Seijun Suzuki Pour les articles homonymes, voir Suzuki (homonymie). Seijun Suzuki Portrait de Seijun Suzuki … Wikipédia en Français
Seitarô Suzuki — Seijun Suzuki Pour les articles homonymes, voir Suzuki (homonymie). Seijun Suzuki Portrait de Seijun Suzuki … Wikipédia en Français