-
81 средне
-
82 троечник
м.allievo m sufficiente / mediocre -
83 троечница
ж.allieva f sufficiente / mediocre -
84 удовлетворительно
1) нар. soddisfacentemente, in modo soddisfacente, passabilmente, discretamente -
85 хватить
I сов.1) см. хватать 1)2) В прост. (урвать что-л.) riuscire a strappare un boccone; mettersi in tasca una buona somma ( куш)хватить по рюмочке —un bicchierino хватить горя — avere esperienze amare; averne viste tante5) разг. ( превысить меру) esagerare vt, gonfiare le cose6) В, Т прост. ( сильно ударить) tirare un pugno8) В (начать делать сразу) slanciarsi, scagliarsi, mettersi (a), cominciare qc d'un colpo9) безл. (оказаться в состоянии сделать что-л.) essere capace di fare qcхватить греха на душу — commettere un peccato, peccare vi (a)II сов. безл.(быть достаточным, иметь в необходимом количестве и т.п.) bastare vi (e); essere sufficiente / bastanteмне не хватило времени — mi è mancato il tempoу него хватило нахальства... — ha avuto la faccia tosta di...хватит! — basta!; smettetela! (прекратите!) -
86 sufficio
sufficio, fēcī, fectum, ere (sub u. facio), I) tr.: A) gleichs. untermachen, d.i. 1) ein Gebäude unterbauen, zu einem G. den Grund legen, opus, Curt. 5, 1 (4), 29 Zumpt (Hedicke vix suffulciendo operi firmum solum, Vogel vix sufficiens operi firmo). – 2) mit einer Farbe usw. als Grund überziehen, unterlaufen lassen, lanam medicamentis quibusdam, Cic. fr.: oculos suffecti (angues) sanguine et igni, unterlaufen, Verg.: u. so maculis suffecta genas, Val. Flacc.: suffecta leto lumina, getrübt, Val. Flacc.: nubes sole suffecta, gleichs. unterlaufen, durchstrahlt, Sen.
B) gleichs. nachfügen, nachwachsen lassen, 1) eig.: aliam ex alia generando suffice prolem, Verg.: septimo dentes decĭdere anno aliosque suffici (nachwachsen), Plin. – 2) übtr.: a) an jmds. Stelle (der vor Ablauf seiner Amtszeit verstorben od. verbannt ist od. der nicht genau nach der Vorschrift gewählt ist) wählen, nachwählen (v. Volke od. Kollegen, während subrogare v. Leiter der Komitien steht), collegam, Cic.: censorem in locum demortui, Liv. (u. so sacerdotes eo anno mortui atque in eorum locum suffecti m. folg. Namen, Liv.): collegam suffici censori, Liv.: ei suffectus est extemplo P. Manlius dictator (zum D.), Liv.: suffectus in locum Aulii C. Fabius magister equitum, Liv.: Conon Alcibiadi suffectus, Iustin.: filius patri suffectus, Tac.: heredem suffici se proximum, Phaedr.: Hasdrubale imperatore (zum F.) suffecto, Nep. – v. den Bienen, regem parvosque Quirites sufficiunt, Verg. – Insbes. suffectus consul, der nachgewählte Konsul (Ggstz. consul ordinarius, der zuerst gewählte), Liv. 41, 18, 16. Lampr. Alex. Sev. 43, 2: u. so consulatus suffectus, des nachgewählten Konsuls (Ggstz. cons. ordinarius), Auson. grat. act. V II. 32. p. 23 Schenkl.
C) ( wie ὑπέχειν) an die Hand geben, darreichen, darbieten, (vgl. die Ausleg. zu Verg. georg. 2, 424), 1) eig.: nebulae sufficiunt nubes, Lucr.: ipsa satis tellus sufficit umorem et gravidas fruges, Verg.: ut (Hispania) Italiae cunctarum rerum abundantiam sufficiat, Iustin. – milites excursionibus, zuziehen zu usw., Liv. – 2) übtr., darreichen, geben, Danais animos viresque secundas, Verg. Aen. 2, 618: u. so 9, 803.
D) = praeficere, einem Amte vorsetzen; dah. Partiz. suffectus subst. = der Statthalter, Vulg. 2. Mach. 4, 31.
II) intr. hinlänglich sich darbieten, -zu Gebote stehen, hinreichen, der Menge, Größe, Stärke nach = ausreichen, genügen, vorhalten, genug sein, gewachsen sein, α) absol. (vgl. Fabri Liv. 21, 8, 4): quamquam nec scribae sufficere nec tabulae nomnia eorum capere poterant, Cic.: non sufficiebant muri, Liv.: per quadriduum Cremona suffecit, Tac.: imitatio per se ipsa non sufficit, Quint.: sed arma sumere non ante cuiquam moris quam civitas suffecturum probaverit, bevor der Staat ihn für waffenfähig erklärt hat, Tac. – β) mit Dat. (vgl. Mützell Curt. 3, 6, 19; 4, 1, 25): unde Volscis sufficerent milites, in hinlänglicher Menge sich darböten, Liv.: paucorum cupiditati tum, cum obsistere non poterant, tamen sufficere aliquo modo poterant, Cic.: sufficere omnes obsequio, zur Bezeugung des Gehorsams, (zur Huldigung) seien alle gut genug, Tac. – mons... sufficiebat alimentis, Liv.: nec umbo sufficit ictibus, hält nicht die Streiche aus, Verg.: vires, quae sufficiant laboribus certaminum, Quint. – γ) mit ad u. Akk. (s. Fabri Liv. 21, 8, 5): inopi aerario nec plebe ad tributum sufficiente, die Mittel habe zu usw., Liv.: quomodo nos ad patiendum sufficiamus, Liv. – δ) mit adversus u. Akk.: non suffecturum ducem unum et exercitum unum adversus quattuor populos, Liv. 10, 25, 13. – ε) m. in u. Akk.: nec locus in tumulos nec sufficit arbor in ignes, Ov.: ergo ego sufficiam reus in nova crimina semper, Ov. – ζ) mit Infin., αα) unpers. = es genügt, sufficit dicere E portu navigavi, Quint.: suffecerit haec rettulisse, Suet. – ββ) pers. = ich bin imstande, ich vermag, nec nos obniti contra nec tendere tantum sufficimus, Verg. Aen. 5, 22: nec vox antri complere capacis sufficiens spatium, Lucan. 5, 154: u. so sufficio mit Infin. auch Augustin. epist. 247, 1. – η) mit ut od. ne u. Konj.: interim sufficit, ut exorari te sinas, Plin. ep.: nec quisquam respondeat sufficere, ut ad tempus simplex quiddam et uniforme doceamur, Tac.: sufficit, ne ea, quae sunt vera, minuantur, Plin. ep. – θ) mit folg. si u. Konj., igitur sufficere tibi debet, si exheredatus a matre quartam partem ab heredibus eius accipias, Plin. ep. 5, 1, 9: sufficere iis credis si probi et frugi existimentur, Plin. pan. 88, 2.
-
87 summula
summula, ae, f. (Demin. v. summa), die kleine Summe, veste ipsā meā quamvis parvulā distractā, sufficiente mcorrasi summulam, Apul. met. 11, 28: bis bina, bis terna quam efficiant summulam quaerito, Arnob. 2, 24: nam calculanda primitus, tum subnotanda summula, Prud. perist. 2, 131 sq. – Plur., summulas minutas distribuit flentibus servis, Sen. ep. 77, 8.
-
88 quantità
- quantità disponibile
- quantità eccessiva
- quantità prodotta
- quantità sufficiente
- quantità trattabile
- in grandi quantitàDizionario italiano-russo e russo-italiano di Economia > quantità
-
89 достаточное условие
матем. condizione sufficiente -
90 futuro
1.1) будущий, грядущий2) будущий, предназначенный2. м.1) будущее2) будущее время ( в грамматике)* * *сущ.1) общ. жених, потомки, будущее, будущий, грядущее, грядущий, последующий (Questa è la pagina di riferimento per gli eventi correnti e futuri.), предстоящий (Alla luce dei compiti futuri, questa rudimentale struttura organizzativa non è più sufficiente.), суженый2) грам. будущее время -
91 se invece
сущ.общ. если же (Per selezionare un'intera riga se si utilizza il mouse è sufficiente fare clic sull'intestazione della riga stessa, se invece si usa la tastiera occorre posizionarsi in una qualsiasi cella della riga d'interesse e premere la combin) -
92 адекватный
1) (достаточный, подходящий) idoneo, sufficiente, adeguato2) ( совпадающий) identico, corrispondente* * *прил. книжн.adeguato, conforme, idoneo* * *adjgener. congruo, adeguato -
93 важничать
* * *несов. разг.* * *v1) gener. grandeggiare, boriarsi, credersi d'essere sul cavallo d'Orlando, darsi aria, darsi aria d'importanza, darsi delle ariae, darsi delle arie, darsi importanza, darsi tono, far la ruota, fare il grave, fare il pavone, fare il sufficente, fare il sufficiente, fare l'importante, gonfiarsi, ingalluzzire, ingalluzzirsi, metter su boria, mettersi sul grave, pavoneggiarsi, prendersi delle arie, ringagliardirsi, stare sul mille, vanteggiare2) colloq. tirarsela, alzar le corna, avere la puzza sotto il naso, credere di essere l'imperatore3) obs. grosseggiare, stare sull'onorevole4) liter. gonfiare il torace5) hist. andar per la maggiore -
94 вполне
completamente, interamente, del tutto* * *нар.del tutto, completamenteя вполне́ доволен — sono del tutto contento
я не вполне́ уверен в этом — non ne sono del tutto sicuro
этого вполне́ достаточно — è sufficiente
вполне́ вероятно — con tutta probabilità
* * *advgener. a pieno, affatto, appieno, compiutamente, completamente, del tutto, perfettamente, pienamente -
95 годный к военной службе
adjgener. abile al servizio militare, (нестроевой) idoneo al servizio militare (sedentario), sufficente alle armi, sufficiente alle armi, valido alle armiUniversale dizionario russo-italiano > годный к военной службе
-
96 достаточное обеспечение
adjecon. copertura sufficienteUniversale dizionario russo-italiano > достаточное обеспечение
-
97 достаточное основание
adjfin. motivo sufficienteUniversale dizionario russo-italiano > достаточное основание
-
98 достаточное средство
adjfin. mezzo sufficiente -
99 достаточное условие
adjecon. condizione sufficiente -
100 достаточность
ngener. bastanza, sufficente, sufficenza, sufficiente, sufficienza
См. также в других словарях:
sufficiente — /suf:i tʃɛnte/ [dal lat. sufficiens entis, part. pres. di sufficĕre bastare ; nel sign. 2 ricalca il fr. suffisant ]. ■ agg. 1. a. [che è adeguato a una determinata necessità, utilizzazione o finalità espressa con un compl. o una prop. introdotti … Enciclopedia Italiana
sufficiente — suf·fi·cièn·te agg. FO 1. che basta al fabbisogno, che risponde alla necessità: denaro sufficiente; anche s.m.: non avere il sufficiente per vivere | nel linguaggio scolastico, voto o giudizio mediocre, corrispondente al sei: tema sufficiente;… … Dizionario italiano
sufficiente — {{hw}}{{sufficiente}}{{/hw}}A agg. 1 Che basta alla necessità, che vale a soddisfare un bisogno: questa carne non è sufficiente per due | Che è adatto allo scopo: quanto dici non è sufficiente a scusarti; CONTR. Insufficiente. 2 Detto di… … Enciclopedia di italiano
sufficiente — pl.m. e f. sufficienti … Dizionario dei sinonimi e contrari
sufficiente — A agg. 1. bastante, bastevole, necessario, occorrente □ adatto, atto, idoneo, adeguato, capace CONTR. insufficiente, manchevole, scarso, carente, deficiente □ inadatto, inadeguato, inidoneo 2. (valutazione scolastica) soddisfacente, sei 3 … Sinonimi e Contrari. Terza edizione
abbastònz — sufficiente, che basta al bisogno, sufficientemente, abbastanza … Dizionario Materano
suficient — SUFICIÉNT, Ă, suficienţi, te, adj. 1. (Adesea adverbial) Care este în cantitate satisfăcătoare, atât cât trebuie; destul, de ajuns, satisfăcător. ♦ (Substantivat, m.) Calificativ între insuficient şi bine , cu care se notează uneori probele la… … Dicționar Român
Academic grading in Italy — There are several grading systems used in Italy:Primary SchoolIn Italian primary school, a 5 point grading scale is used:* Ottimo (excellent) * Distinto (good) * Buono (average) * Sufficiente (pass) * Non Sufficiente (non pass)High SchoolIn high… … Wikipedia
bastare — [prob. lat. bastare servire di sostegno , di origine incerta]. ■ v. intr. 1. [essere adeguato, sufficiente per una determinata necessità] ▶◀ essere sufficiente. ◀▶ difettare, mancare, scarseggiare. ● Espressioni: quanto basta [spesso abbrev. in q … Enciclopedia Italiana
insufficiente — /insuf:i tʃɛnte/ agg. [dal lat. tardo insufficiens entis, der. di sufficiens entis, part. pres. di sufficĕre bastare , col pref. in in 2 ]. 1. [inferiore al necessario, che non basta a raggiungere un certo fine, anche con le prep. a, per : aule i … Enciclopedia Italiana
bastare — A v. intr. 1. essere sufficiente, occorrere CONTR. mancare, bisognare 2. durare, valere CONTR. finire, esaurirsi B v. intr. impers. essere sufficiente FRASEOLOGIA quanto basta … Sinonimi e Contrari. Terza edizione