çaşıb-qalmaq

См. также в других словарях:

• çaşıb-qalmaq — bax çaşmaq 1 və 2 ci mənalarda. Qumru bunu eşidər eşitməz yerindən qopub üzüaşağı dərəyə doğru yüyürdü, lakin dərə içində qız çaşıb qaldı. Ə. M.. <Rəşid:> Mən hələ özümü toplamamış, yeni bir möcüzədən tamam çaşıb qaldım. İ. Hüseynov …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• çaşıb-qalma — «Çaşıb qalmaq»dan f. is …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• mütəhəyyir — sif. <ər.> Özünü itirmiş, nə edəcəyini bilməyən, heyrətə düşmüş, çaşmış, çaşıb qalmış. Mütəhəyyir adam. // zərf Heyrət içində, çaşmış halda. Şah Abbas mat və mütəhəyyir tamaşa edir. Ü. H.. Gövhərtac özünü köməksiz görüb mat, mütəhəyyir… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• çaşmaq — f. 1. Arzu olunmayan, gözlənilməyən və ya çıxış yolu bəlli olmayan bir hadisə qarşısında çaşıb qalmaq, özünü itirmək, nə edəcəyini bilməmək. // Ümumiyyətlə, çaşıb qalmaq, özünü itirmək, heyrət içində qalmaq. Muzdur hələ pulun qədərindən xəbəri… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• durmaq — f. 1. Ayaq üstə, şaquli vəziyyətdə hərəkətsiz dayanmaq. Ağacın altında kölgədə durmaq. Güzgünün qabağında durmaq. Sahildə durub dənizə baxdıq. – <Odabaşı Xudayar bəyə:> . . Di, burada niyə durubsan, buyur, gedək mənzilə. C. M.. Onlar alçaq… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• can — is. <fars.> 1. Dini etiqada görə, ölümlə vücuddan ayrılan qeyri maddi varlıq; ruh. Hələ canı var. – Çıxmayan cana ümid var. (Məsəl). Südlə gələn canla çıxar. (Ata. sözü). Səni canan sanıram, çıx bədənimdən, ey can! F.. Kərəm deyər: Haqq… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• heyran — is. <ər.> Gözəl və ya əzəmətli bir şey qarşısında vurulmuşcasına çaşıb qalma; valeh olma. <Nigar xanım:> Eyvazım bənzər laçına; Sonalar heyran saçına. «Koroğlu». Heyran etmək (buraxmaq) – valeh etmək, məftun etmək, heyrət içində… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• məbhut — z. <ər.> Heyran heyran, çaşmış halda, heyrət içində. . . Qatar yola düşdü və mən də məbhut onun gözdən itənədək dalınca baxdım. Ə. H.. Məbhut qalmaq – heyran qalmaq, təəccüblənmək, çaşıb qalmaq. <Dərviş:> Ox dəymiş şir kimi saçlarımı… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• məəttəl — is. <ər. müəttəl> 1. Gözləmə, intizar. Elə kəndlilər bu sözün məəttəli idi(lər). Qant.. <Vahid:> Elə bil anam bu suala məəttəl imiş. B. Bayramov. // Yubanma, intizarda olma. <Xannazir öz dəstəsinə:> Daha nəyin məəttəlisiniz,… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• buyuxmaq — f. dan. 1. Çaşıb qalmaq, özünü itirmək. 2. Soyuqdan üşümək, büzüşüb qalmaq, donub qalmaq …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• ağıl — 1. is. <ər.> 1. İnsanda düşünmə və dərketmə qabiliyyəti; zəka. // Şüur, idrak. Bu növcavan gülüzlü, xoşsifətli olub, ağıl və kamalı üzündən məlum edirdi. N. N.. Ağıl deyir, qalmayacaq yer üzündə qandan əsər; Hər könülə ilham kimi gələcəkdir …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti