-
1 çıkık
(-ğı)1.1) вы́вихнутыйayağı çıkıktır — у него́ вы́вихнута нога́
2) выходя́щий, выступа́ющий (вперёд, наружу); выпира́ющийçıkık alın — вы́пуклый (нави́сший) лоб
elmacık kemikleri çıkık — скула́стый
2.(тж. kemik çıkıkı) вы́вихçıkık sancı — костопра́в
-
2 çıkık
вы́вих (м)* * *1. озвонч. -ğı1) вы́вихнутый2) выпира́ющий2. озвонч. -ğıçıkık alın — вы́пуклый лоб
вы́вих -
3 çıkık
İnşaat Mühendisliği ve Mimarlık Türkçe-Rusça Sözlük ve Rus-Türkçe Sözlük > çıkık
-
4 kafalı
1) име́ющий какую-л. го́ловуçıkık kafalı — име́ющий продолгова́тую го́лову
çıplak kafalı — лы́сый
koca kafalı — большеголо́вый
2) с голово́й, сообрази́тельный; башкови́тый разг.kafalı bir genç — смышлёный молодо́й челове́к
kalın kafalı — тупоголо́вый, тупоу́мный
-
5 kırık
оско́лок (м) перело́м (м)* * *I 1. озвонч. -ğı1) врз. разби́тый, сло́манныйkırık dişler — вы́щербленные зу́бы
kırık hayat — разби́тая жизнь
kırık sandalye — сло́манный стул
beli kırık — а) с переби́тым хребто́м / позвоно́чником; б) перен. бесси́льный
kolu kanadı kırık — с переби́тыми кры́льями; лишённый [пре́жней] си́лы / авторите́та
vücudum kırık — я чу́вствую себя́ разби́тым
2) нечистокро́вный2. озвонч. -ğı1) обло́мок, оско́лок (стекла и т. п.)2) мед. перело́мkolunda kırık yok, ama çıkık var — у него́ нет перело́ма руки́, а есть вы́вих
3) повреждённое ме́сто, поврежде́ние4) дроблёное зерно́; крупа́buğday kırığı — пшени́чная крупа́
5) геол. сброс; разло́м, сдвиг6) плоха́я отме́тка ( у школьника)••- kırık dökük II озвонч. -ğı; разг.любо́вник, ха́халь; любо́вница -
6 çene
1) че́люстьçenesi atmak — дрожа́ть (о подбородке)
çene çukuru — я́мочка на подборо́дке
çenesi ileriye doğru çıkık — у него́ выступа́ющий (вы́двинутый) вперёд подборо́док
çene (ucu) — подборо́док
alt çene — ни́жняя че́люсть
2) перен. болтли́вость; красноба́йствоsende ne çene var! — ну и лю́бишь же ты болта́ть!, ну и язы́к же у тебя́!
◊
çenesi açılmak — развяза́ться (о языке); разговори́ться◊
çenesi açıldı — у него́ развяза́лся язы́к; он мно́го наговори́л (наболта́л)◊
çenesini açmak — а) мно́го говори́ть; б) Р дать возмо́жность говори́ть; заста́вить говори́ть, развяза́ть язы́к кому◊
çenesini açtırmak — заста́вить заговори́ть, развяза́ть язы́к кому◊
çenesini açtırmamak — зажа́ть (заткну́ть) рот кому; не дать говори́ть◊
çene atmak — [по]болта́ть, [по]каля́кать, [по]бесе́довать, [по]говори́ть
См. также в других словарях:
çıkık — is., ğı 1) Bir kemik veya organın yerinden çıkmış olması Kolunda çıkık var. 2) sf. Yerinden çıkmış (kemik veya organ) 3) sf. Çıkıntısı olan Bu adam, elli beş, altmış yaşlarında, boynu biraz yana çarpılmış, çıkık alınlı, çökük yanaklı, kara kuru… … Çağatay Osmanlı Sözlük
çikik — nokta II, 107bkz: çekik … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
çıkğuk — çıkık, hal, sakat … Çağatay Osmanlı Sözlük
CEBİRE — Çıkık veya kırık olan bir uzva sarılan tahtalar … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
cebire — is., esk., Ar. cebīre Kırık ve çıkık kemikleri yerinde tutmak için kullanılan tahta, mukavva veya tenekeden yapılmış, üzeri sargıyla kaplanan levha, süyek, koaptör … Çağatay Osmanlı Sözlük
çarpılmak — nsz 1) Çarpma işine konu olmak 2) e Çarpık duruma gelmek Bu adam, elli beş, altmış yaşlarında, boynu biraz yana çarpılmış, çıkık alınlı, çökük yanaklı, kara kuru bir ihtiyardı. R. N. Güntekin 3) mec. Çalınmak, soyulmak 4) mec. Aldatılmak 5) mec.… … Çağatay Osmanlı Sözlük
çıkıklık — is., ğı Çıkık olma durumu … Çağatay Osmanlı Sözlük
dışbükey — sf., fiz., mat. Yüzeyi tümsek, çıkık ve şişkin olan, tümsekli, muhaddep, konveks Dışbükey mercek. Dışbükey ayna … Çağatay Osmanlı Sözlük
dişlek — sf., ği 1) Dişleri dışarıya doğru çıkık olan (kimse) Kız, hafifçe dişlektir, gülünce belli olur. R. H. Karay 2) mec. Sözünü geçiren, istediğini yaptırabilen (kimse) Hacı Resul e gelince Çatalkaya nın ve başka köylerin en dişlek kodamanıydı.… … Çağatay Osmanlı Sözlük
fırlak — sf., ğı Dışarı doğru fırlamış, çıkmış, çıkık Alt dudağını bıyığının içine geçirmiş, gözleri fırlak, sanki bir timsaha bakıyordu.. F. R. Atay … Çağatay Osmanlı Sözlük
kafalı — sf. 1) Kafası olan 2) Kafası herhangi bir biçimde olan Çıkık kafalı. 3) mec. Bilgili, kavrayışlı ve anlayışlı Kafalı adam. Birleşik Sözler boş kafalı dar kafalı dibek kafalı dikkafalı … Çağatay Osmanlı Sözlük
