Перевод: со всех языков на немецкий

с немецкого на все языки

året

  • 1 året

    året ['ɔːʀəð] åre2

    Dansk-tysk Ordbog > året

  • 2 areo

    āreo, uī, ēre, (viell. verw. mit dem altind. āsa-h, Asche, Staub), I) trocken, dürr sein, ubi (tracta) arebunt, componito puriter, Cato: aret ager, herba, Verg.: siccis humus aret arenis, Ov.: Ggstz., et arbor quae aret et arbor quae viget, Augustin. serm. 36, 4. – v. Pers., utinam fortunam nunc anatinam uterer. Ut quom exissem ex aqua arerem tamen, Plaut. rud. 533 sq. – II) insbes. vertrocknet sein, vor Durst schmachten, lechzen, fauces arent, Ambros.: fauces siti arentes, Liv.: arente fauce, mit trockener Kehle, Hor. – v. Pers., arentibus siti monstrare viam, Sen.: aret Tantalus, Ov.

    lateinisch-deutsches > areo

  • 3 areo

    āreo, uī, ēre, (viell. verw. mit dem altind. āsa-h, Asche, Staub), I) trocken, dürr sein, ubi (tracta) arebunt, componito puriter, Cato: aret ager, herba, Verg.: siccis humus aret arenis, Ov.: Ggstz., et arbor quae aret et arbor quae viget, Augustin. serm. 36, 4. – v. Pers., utinam fortunam nunc anatinam uterer. Ut quom exissem ex aqua arerem tamen, Plaut. rud. 533 sq. – II) insbes. vertrocknet sein, vor Durst schmachten, lechzen, fauces arent, Ambros.: fauces siti arentes, Liv.: arente fauce, mit trockener Kehle, Hor. – v. Pers., arentibus siti monstrare viam, Sen.: aret Tantalus, Ov.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > areo

  • 4 år

    år [oːr] (-et; -) Jahr n;
    år 1900 im Jahre 1900;
    1930 års riksdag der Reichstag vom Jahre 1930;
    ett 4 års (gammalt) barn, ett barn på 4 år ein vierjähriges Kind, ein Kind von 4 Jahren;
    fylla år Geburtstag haben;
    fylla 3 år 3 Jahre alt werden;
    några och trettio år einige dreißig Jahre;
    Gott nytt år! viel Glück zum neuen Jahr(e)!, umg prosit Neujahr!;
    förra året im vorigen Jahr;
    i år in diesem Jahr;
    årets skörd die diesjährige Ernte;
    följande år im folgenden Jahr;
    ett års tid, i ett år ein Jahr lang;
    år ut, år in jahraus, jahrein;
    år från år von Jahr zu Jahr;
    för varje år mit jedem Jahr;
    (hela) året om das ganze Jahr hindurch;
    så här års um diese Jahreszeit;
    en gång om året einmal im Jahr(e);
    i dag om ett år, ett år i dag heute übers Jahr;
    på tredje året im dritten Jahr;
    under många år viele Jahre lang;
    under senare åren in den letzten Jahren;
    vara till åren bei Jahren sein;
    vid mina år in meinen Jahren

    Svensk-tysk ordbok > år

  • 5 förra

    förra, förre früher, ehemalig; vorig;
    den förra … den senare jener … dieser, ersterer … letzterer;
    i förra hälften in der ersten Hälfte;
    i förra veckan vorige Woche;
    i april förra året im April vorigen Jahres;
    (under) förra året voriges ( oder im vorigen) Jahr

    Svensk-tysk ordbok > förra

  • 6 förre

    förra, förre früher, ehemalig; vorig;
    den förra … den senare jener … dieser, ersterer … letzterer;
    i förra hälften in der ersten Hälfte;
    i förra veckan vorige Woche;
    i april förra året im April vorigen Jahres;
    (under) förra året voriges ( oder im vorigen) Jahr

    Svensk-tysk ordbok > förre

  • 7 år

    år [ɔːˀʀ] <-et; -> Jahr n;
    to år gammel zwei Jahre (alt);
    et års tid ungefähr ein Jahr;
    sidste år im vorigen Jahr;
    ad åre in einigen Jahren;
    år for år Jahr für Jahr;
    hvert år jedes Jahr;
    hvert fjerde år alle vier Jahre;
    i (året) 1910, (år) 1910 (im Jahre) 1910;
    i år dieses Jahr, in diesem Jahr;
    om et år in einem Jahr;
    om året im Jahr; pro Jahr; jährlich;
    for mange år siden vor (vielen) Jahren;
    til års bei Jahren, bejahrt;
    år ud og år ind jahraus, jahrein;
    fireårs vierjährig;
    flere års mehrjährig;
    mange års vieljährig

    Dansk-tysk Ordbog > år

  • 8 refert

    rēfert, rētulit, rēferre, v. n. u. impers. (aus der Zusammenschreibung, nicht Zusammensetzung, von rēs und fert entstanden und verwandt mit der Redensart ex re est, daher, wie συμφέρει, conducit =) es ist zuträglich von seiten des Interesses (res), es liegt daran, ist daran gelegen, es dient, verschlägt usw., wobei die Person oder Sache, der an etwas gelegen ist, in der Regel durch meā, tuā, nostrā, vestrā, cuiā, selten durch ad m. Akk. od. durch bl. Acc. od. durch den Genet., das, woran gelegen ist, in der Regel durch das Neutrum eines Pronomens, wie id, illud, quid, od. durch einen Subjektsatz od. durch ein bestimmtes Substantiv im Nominativ, endlich wieviel? daran gelegen ist, durch Advv. od. einen Genet. pretii ausgedrückt wird, a) hoc meā refert: quid id meā refert? Plaut.: quid id refert tuā? Plaut.: tuā istuc refert maxime, Plaut.: id meā minime refert, Ter.: non ascripsi id, quod tuā nihil referebat, Cic. – m. folg. indir. Fragesatz, tuā refert nil, utrum illaec fecerint, quando haec aberit, Ter.: quid meā refert, hae Athenis nataene an Thebis sient? Plaut. – b) bl. meā refert: Do. hae (tabellae) quid ad me? To. Immo ad te attinet et tuā refert, Plaut. – m. folg. indir. Fragesatz, quid tuā refert, quicum istuc venerit? Plaut.: non plus suā referre, quam si etc., Cic. – c) bl. hoc refert: quid retulit? Ter.: a quibus servis? refert enim magno opere id ipsum, Cic. – m. Acc. u. Infin., mit vorhergehendem allg. Pronomen, primum illud parvi refert nos publicanis amissis vectigalia postea victoriā recuperare, Cic.: m. Infin. ohne vorherg. allg. Pronomen, meminero, sed quid meminisse id refert? Plaut.: neque refert videre, quid dicendum sit, nisi etc., Cic.: parvi retulit non suscepisse, Ter.: mit Infin. Pass., iam nec mutari pabula refert, Verg.: parvi refert abs te ipso ius dici aequabiliter, nisi etc., Cic. – mit ut u. Konj. als Subjekt, m. vorherg. allg. Pronomen, illud permagni referre arbitror, ut ne scientem sentiat te id sibi dare, Ter. heaut. 467: ohne vorherg. allg. Pronomen, tantum retulerit, ut in transferendis seminibus similem statum caeli locique observemus, Colum. 3, 9, 7. – m. Fragesätzen als Subjekt, m. vorherg. allg. Pronomen, ne illud quidem refert, consul an dictator an praetor spoponderit, Liv. – ohne vorherg. allg. Pronomen, quid enim refert, quā me ratione cogatis? Cic.: ipsi enim animi magni refert, quali in corpore locati sint, Cic.: referre arbitrabatur, cuiusmodi victoria esset futura, Auct. b. Afr.: nec minimo sane discrimine refert, quo gestu lepores et quo gallina secetur, Iuven.: quid refert, utrum voluerim fieri, an gaudeam factum? Cic.: utrum sit aureum poculum an crystallinum an murreum an Tiburtinus calix an manus concava, nihil refert, Sen.: quia parvulum referret, an idem displiceret, quibus non idem placuisset, Plin. ep.: quae (aves) pascantur necne, quid refert? Cic. – d) refert m. einem bestimmten Substantiv als Subjekt, usque adeo magni refert studium atque voluptas, Lucr. 4, 981 (984): multum tamen in iis refert et locorum natura, Plin. 11, 267; u. so Plin. 7, 42; 18, 187 u. 317: nolim te ignorare unius syllabae discrimen quantum referat, Front. ep. ad M. Caes. 4, 3. p. 64, 11 sq. N. – e) refert m. Ang. der Pers. od. Sache, hinsichtlich deren etwas von Wichtigkeit ist, α) durch ad m. Akk.: quam ad rem istuc refert? Plaut.: te ex puella prius percontari volo, quae ad rem referunt, Plaut. – m. folg. indir. Fragesatz als Subjekt, quid id ad me aut ad meam rem refert, Persae quid rerum gerant? Plaut.: refert enim ad fructus, quemadmodum vicinus in confinio consitum agrum habeat, Varro. – β) durch Dat., gew. m. folg. Infin. usw. als Subjekt: quoi rei id te assimulare retulit? Plaut.: dic, quid referat intra naturae fines viventi, iugera centum an mille aret? Hor.: non referre dedecori, si citharoedus demoveretur et tragoedus succederet, Tac. – γ) durch Genet.: faciendum aliquid, quod illorum magis, quam suā retulisse videretur, Sall. Iug. 111, 1. – gew. mit folg. Infin. od. mit folg. ut u. Konj. od. mit folg. indir. Fragesatz als Subjekt, quem non insignire humanitatis plurimum refert, Plin. ep. 8, 22, 4: ipsius ducis hoc referre videtur, ut, qui fortis erit, sit felicissimus idem, Iuven. 16, 58 sq.: quorum (neglegentium) nihil refert, ubi litium cardo vertatur, Quint. 12, 8, 2: plurimum refert compositionis, quae quibus anteponas Quint. 9, 4, 44: neque refert cuiusquam Punicas Romanasve acies laetius extuleris, Tac. ann. 4, 33. – f) ganz absol.: bona Seiani ablata aerario, ut in fiscum cogerentur, tamquam referret, als ob das etwas ausmachte, Tac. ann. 6, 2.

    lateinisch-deutsches > refert

  • 9 vigeo

    vigeo, uī, ēre (vgl. vegetus; altind. vāja-ḥ, Kraft, ahd. wackar, wacker, wahhōn, wachen), lebenskräftig sein, noch in voller Kraft und Frische sein, noch frisch und kräftig sein, leben und weben, lebendig sich regen, tätig sein, I) eig.: quod viget, caeleste est, Cic.: et arbor quae aret et arbor quae viget, Augustin.: cum corporibus vigere et deflorescere animos, Liv.: sive occĭderit animus sive vigeat, Cic.: animus in rerum cognitione viget, Cic.: mobilitate viget Fama, Verg.: herbae rore vigentes, Lucr.: Alpes vix integris vobis ac vigentibus transitae, Liv.: viget aetas, Sall.: vigent vires, Ov.: v. memoriā, ein starkes G. besitzen, im vollen Besitze seines G. sein, Cic.: und so immensum quantum memoriā, Amm.: animo vigemus, mein Mut ist noch frisch, Cic. – II) übtr., in voller Kraft und Frische stehen, -bestehen, im Schwange-, in blühendem Zustande sein, blühen, in Macht-, Ansehen stehen, sich in seiner Kraft-, sich in seiner Blüte zeigen (Ggstz. iacēre), vigent studia, Cic.: magnae viguere Mycenae, Ov.: purpura vigebat, Nep. fr.: murenae, quarum pretia vigent, Colum.: multa saecula viguit nomen etc., Cic.: vestrae religiones viguerant, Cic.: philosophia viguisset, Cic.: ubi acris invidia atque vigent ubi crimina, im Schwange sind, Hor.: qui ante victores viguerant, Nep.: vigebat Mnesarchus, Cic.: Lacedaemonius Leonidas, Thebanus Epaminondas vigent, glänzen in ihren Vorträgen, Cic.: quem (Philonem) in Academia maxime vigere audio, Cic.: oratores, qui nunc vigent, Quint.: in pace iacēre quam in bello vigere maluit, Cic.

    lateinisch-deutsches > vigeo

  • 10 προς-απο-πνίγω

    προς-απο-πνίγω (s. πνίγω), noch dazu ersticken, erwürgen, Aret.

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > προς-απο-πνίγω

  • 11 προς-εκ-μαίνομαι

    προς-εκ-μαίνομαι, pass., noch dazu heftig in Wuth gerathen, Aret.

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > προς-εκ-μαίνομαι

  • 12 προς-οκέλλω

    προς-οκέλλω ναῠν, das Schiff ans Land treiben, stranden lassen, Sp., wie Luc. V. H. 2, 2; auch intrans., Tim. 3; πόδα, den Fuß woran stoßen, Aret. – S. προςοπτίλλω.

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > προς-οκέλλω

  • 13 προ-σίνομαι

    προ-σίνομαι, vorher beschädigen, verletzen, Sp., wie Aret.

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > προ-σίνομαι

  • 14 προ-ευ-κρινέω

    προ-ευ-κρινέω, vorher wohl aussuchen, Aret., zweifelhaft.

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > προ-ευ-κρινέω

  • 15 προ-βολή

    προ-βολή, , 1) das Vor- od. Hervorwerfen, Hervorbringen, τοῦ βλαστοῦ, das Treiben des Keimes, der Knospe, Theophr. u. a. Sp. – 2) das Hervortretende, Hervorragende, vorspringender Felsen, wie προβλής, D. Per. 1013; so verbessert Herm. in Soph. Phil. 1455 κτύπος πόντου προβολῆς für κτύπ ος πόντου προβλής, was heißen muß »das Rauschen des an die Felsufer schlagenden Meeres«; vgl. Pol. 1, 53, 10; ἀναύρων προβολαί, Ufer der Flüsse, D. Per. 1118; Νειλορύτου δῶρον ἀπὸ προβολῆς, Leon. Al. 25 (IX, 350). – Auch wie προβοσκίς, der Elephantenrüssel, Aret., προβολὴ μακρὴ ἀπὸ τοῠ χείλεος. – 3) alles zum Schutze, zur Vertheidigung Vorgehaltene, Schutzwehr, πρὶν μὲν δείματος ἦν μοι προβολὰ καὶ βελέων ϑούριος Αἴας, Soph. Ai. 1191; ϑανάτου, Schutzwehr gegen den Tod, Eur. Or. 1488; καυμάτων, gegen die Hitze, Plat. Tim. 74 b; προβολῆς ἕνεκα, zum Schutz, Polit. 288 b; Xen. Cyn. 5, 26 Mem. 3, 5, 27; Folgde, wie Pol. 2, 65, 11, ϑυρεῶν 1, 22, 10; a. Sp., ἑστάναι ἐν προβολῇ, mit gefälltem Speer ausliegen, Plut. Caes. 44; vgl. bes. Xen. An. 6, 3, 25 (Krüger προςβολή); ϑηκτὸν ἐν προβολᾷ ϑεμένα ξίφος, Tymn. 4 (VII, 433), sich mit geschärftem Schwerte auslegend; vgl. noch Theocr. 22, 120, wo es das Ausfallen oder Ausschlagen mit der bloßen Hand ist, um den Gegner im Faustkampfe zu treffen, u. Ruhnk. epist. crit. I p. 70. – 4) der Vorschlag zur Wahl, τὴν προβολὴν τὸν αἱρούμενον ἐκ τῶν ἐμπείρων ποιητέον, Plat. Legg. VI, 765 a. – 5) bei den Attikern öffentliche Anklage wegen eines Vergehens wider den Staat und die Verfassung nach einer vorläufigen Entscheidung des Volks, παραδιδόναι προβολήν, ποιεῖν πρ. κατά τινος, Dem. Mid. 8. 11, im Gesetz, welche Rede ein Beispiel solcher Klage ist; vgl. Böckh Staatsh. I p. 400; bei Xen. Hell. 1, 7, 39 beschließt das Volk über die Ankläger des Sokrates προβολὰς αὐτῶν εἶναι, daß man sie als Verläumder anklagen und verurtheilen lassen möge; vgl. Aesch. 2, 145 τῶν συκοφαντῶν ὡς κακούργων δημοσίᾳ προβολὰς ποιούμεϑα.

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > προ-βολή

  • 16 πυρσευτήρ

    πυρσευτήρ, ῆρος, ὁ, λουτρῶν, Heizer der Backöfen, Aret.

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > πυρσευτήρ

  • 17 πύη

    πύη, , das Schwären, Eltern, Aret.

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > πύη

  • 18 πύησις

    πύησις, , das Schwären, Citern, Aret.

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > πύησις

  • 19 παρ-οιδίσκομαι

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > παρ-οιδίσκομαι

  • 20 πεπτήριος

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > πεπτήριος

См. также в других словарях:

  • aret — ARÉT s.n. (În sintagma) Câine de aret = câine de vânătoare dresat să se oprească atunci când simte sau zăreşte vânatul. – Din fr. arrêt. Trimis de ana zecheru, 11.03.2004. Sursa: DEX 98  ARÉT s. v. gardă, pază, strajă, veghe. Trimis de siveco,… …   Dicționar Român

  • Aret — or ARET can refer to:*Dragon s Mouth, plant *Accelerated Reduction/Elimination of Toxics, government program …   Wikipedia

  • Aret — A*ret , v. t. [OE. aretten, OF. areter; a (L. ad) + OF. reter, L. reputare. See {Repute}.] To reckon; to ascribe; to impute. [Obs.] Chaucer. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Aret — Iaret in Hieroglyphen Altes Reich …   Deutsch Wikipedia

  • ARET — Accelerated Reduction And Elimination Of Toxics (Governmental » Environmental) * Ameriresource Technology, Inc. (Business » NASDAQ Symbols) …   Abbreviations dictionary

  • ARETÆ`US —    a Greek physician of 1st century; wrote a treatise on diseases, their causes, symptoms, and cures, still extant …   The Nuttall Encyclopaedia

  • aret — a|ret Mot Agut Nom masculí …   Diccionari Català-Català

  • aret — aratro …   Dizionario Materano

  • ARET — abbr. AMERIRESOURCE TECH INC NASDAQ …   Dictionary of abbreviations

  • året — å|ret adj., årede (som har årer) …   Dansk ordbog

  • -året — å|ret å|ret, årede; seksåret (med seks årer) …   Dansk ordbog

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»