Перевод: со всех языков на немецкий

с немецкого на все языки

à-côtés

  • 1 plat de côtes, plates-côtes

      Rind: Hoch-, Schmorrippe; Schwein: Rippenbrust

    Сuisine française-allemande > plat de côtes, plates-côtes

  • 2 train de côtes

      Hochrippe, Rostbratenstück

    Сuisine française-allemande > train de côtes

  • 3 cautes

    cautēs u. cōtēs, is, f. (Plur. cautēs u. cōtēs, ium, f., vgl. lettisch schkaute, Kante), der spitze Fels, das Riff, a) Form cautes: cautes celsae, Enn. fr.; cautes cavatae, Apul.: saxa et cautes timere (v. Schiffer), Caes.: duris cautibus horrens Caucasus, Verg.: fluctus cautibus illisi, Amm.: scopuli cautium, Klippen der Felsschluchten, Sen. nat. qu. 4, 2, 5: continua, durch fortgesetzte Steinbildung, Plin. (s. bullātio): Nomin. Sing. cautes, Tibull. 2, 4, 9, cautis, Prud. perist. 10, 701. – b) Schreibung cotes (Plur.): scrupulosae cotes, Cic. Tusc. 4, 33: durae cotes, Verg. ecl. 8, 43. Prop. 1, 3, 4: inviae cotes, Curt. 6, 6 (23), 26: saxa cotesque, Curt. 4, 6 (26), 8, saxa et cotes, Curt. 5, 3 (10), 8: lubrica saxa et inviae cotes, Curt. 8, 11 (41), 23.

    lateinisch-deutsches > cautes

  • 4 cautes

    cautēs u. cōtēs, is, f. (Plur. cautēs u. cōtēs, ium, f., vgl. lettisch schkaute, Kante), der spitze Fels, das Riff, a) Form cautes: cautes celsae, Enn. fr.; cautes cavatae, Apul.: saxa et cautes timere (v. Schiffer), Caes.: duris cautibus horrens Caucasus, Verg.: fluctus cautibus illisi, Amm.: scopuli cautium, Klippen der Felsschluchten, Sen. nat. qu. 4, 2, 5: continua, durch fortgesetzte Steinbildung, Plin. (s. bullatio): Nomin. Sing. cautes, Tibull. 2, 4, 9, cautis, Prud. perist. 10, 701. – b) Schreibung cotes (Plur.): scrupulosae cotes, Cic. Tusc. 4, 33: durae cotes, Verg. ecl. 8, 43. Prop. 1, 3, 4: inviae cotes, Curt. 6, 6 (23), 26: saxa cotesque, Curt. 4, 6 (26), 8, saxa et cotes, Curt. 5, 3 (10), 8: lubrica saxa et inviae cotes, Curt. 8, 11 (41), 23.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > cautes

  • 5 côté

    kɔt
    f
    1) ( marque) Kennziffer f, Aktenzeichen n, Nummer f
    2) FIN Steueranteil m, Quote f
    3) (fig) kritischer Punkt m
    4) TECH Maßzahl f, Abmessung f
    côté
    côté [kote]
    1 (partie latérale) Seite féminin; Beispiel: des deux côtés de quelque chose auf beiden/beide Seiten einer S. génitif; Beispiel: sauter de l'autre côté du ruisseau über den Bach springen; Beispiel: du côté de... im Bereich von...
    2 (aspect) Seite féminin; Beispiel: le côté pratique die praktische Seite; Beispiel: par certains côtés in mancher Hinsicht
    3 (direction) Seite féminin, Richtung féminin suivi d'un substantif sans article, -seite; Beispiel: côté cour zum Hof hin; Beispiel: de quel côté allez-vous? in welche Richtung gehen Sie?; Beispiel: du côté de la mer vom Meer her/in Richtung Meer; Beispiel: du côté opposé aus der entgegengesetzten/in die entgegengesetzte Richtung
    4 (parti) Seite féminin; Beispiel: du côté de quelqu'un auf jemandes Seite Accusatif o datif; Beispiel: mettre quelqu'un de son côté jdn auf seine Seite bringen; Beispiel: aux côtés de quelqu'un an jemandes Seite datif; Beispiel: de mon côté ich meinerseits; Beispiel: du côté paternel [oder du père] väterlicherseits
    Wendungen: d'un côté..., de l'autre [côté] [ oder d'un autre côté] einerseits..., andererseits; de ce côté familier in dieser Hinsicht; mettre de l'argent de côté Geld auf die Seite legen; laisser quelqu'un/quelque chose de côté jdn links liegen/etwas beiseite lassen
    1 (à proximité) Beispiel: à côté chambre nebenan; clé daneben
    2 (en comparaison) Beispiel: à côté daneben
    3 (en plus) Beispiel: à côté nebenher
    4 (voisin) Beispiel: les gens [d'] à côté die Leute von nebenan; Beispiel: nos voisins [d'] à côté unsere direkten Nachbarn; Beispiel: la maison d'à côté das Nachbarhaus
    Wendungen: passer à côté de quelque chose etw verfehlen
    1 (à proximité de) Beispiel: à côté de quelqu'un/quelque chose neben jemandem/jemanden/etwas; Beispiel: à côté de Paris bei Paris; Beispiel: juste [oder tout] à côté de quelque chose direkt neben etwas Accusatif o datif
    2 (en comparaison de) Beispiel: à côté de quelqu'un/quelque chose gemessen an jemandem/etwas
    3 (hors de) Beispiel: à côté de quelque chose neben etwas Accusatif o datif; Beispiel: répondre à côté de la question mit seiner Antwort daneben liegen; (intentionnellement) der Frage ausweichen; Beispiel: être à côté du sujet das Thema verfehlen

    Dictionnaire Français-Allemand > côté

  • 6 Rhône

    ʀon
    m
    ( fleuve) GEO Rhône f, un côtes du Rhône ( vin) ein Côtes du Rhône m
    Rhône
    Rhône [ʀon]
    Beispiel: le Rhône die Rhone

    Dictionnaire Français-Allemand > Rhône

  • 7 калька высот

    1. Pause der Höhen

     

    калька высот
    Документ на кальке, предназначенный для хранения полученной в процессе топографической съемки информации о рельефе.
    [ ГОСТ 22268-76]

    Тематики

    Обобщающие термины

    DE

    FR

    122. Калька высот

    D. Pause der Höhen

    F. Calque des points cotés

    Документ на кальке, предназначенный для хранения полученной в процессе топографической съемки информации о рельефе

    Источник: ГОСТ 22268-76: Геодезия. Термины и определения оригинал документа

    Русско-немецкий словарь нормативно-технической терминологии > калька высот

  • 8 aquarius

    aquārius, a, um (aqua), zum Wasser gehörig, Wasser-, I) adi.: rota, Wasserrad, Cato u. Lampr.: situlus, Cato: urceus, Cato: vas, Varr. LL. u. ICt.: cotes, bei denen man Wasser statt Öl anwendet, Plin.: molae, Pallad.: fistulae, Capit.: provincia, die Aufsicht über die Wasserleitungen, Cic.: operator, Sulp. Sev.: artifices periti aquariae rei, Amm.: re aquariā defecti, Gell. – II) subst.: A) aquārius, ī, m., 1) der Wasserträger, a) in Rom, der Wasser in die Häuser trug, dabei den Kuppler machte u. sich selbst zu unzüchtigen Diensten gebrauchen ließ, Edict. Diocl. 7, 30. Valer. imp. bei Treb. Poll. Claud. 14, 11. Iuven. 6, 332. – b) bei den Juden, einer der Tempelsklaven, die Wasser (wie die lignarii Holz) für den Tempeldienst tragen mußten, Hier. ep. 108, 8. – 2) der Röhrenmeister, d.i. einer von den öffentlichen Dienern (apparitores), die als Unterbeamte des Ädilis, später des curator a quarum alles zu besorgen hatten, was zur Reinlichkeit der Wasserleitungen, zur gehörigen Verteilung des Wassers in die Straßen u. Häuser (wobei sie durch Bestechung häufig den Budenkrämern [tabernarii] zum Nachteil des Publikums eine allzu große Masse Wasser zukommen ließen) u. dgl. gehörte, Cael. in Cic. ep. 8, 6, 4. Cod. Iust. 11, 42, 10. Frontin. aqu. § 9. Corp. inscr. Lat. 6, 131.: auf Inschriften auch acuarius geschr. (wie acula = aquula), Corp. inscr. Lat. 6, 8653 u. 9, 3189. – 3) der Aufseher der Brunnen u. der Wasserkünste in den Gärten einer Privatbesitzung, Gori Mon. Liv. Aug. p. 126. no. 81. u. p. 127. no. 82. – 4) Aquarius, der Wassermann, ein Sternbild im Tierkreise, zwischen dem Steinbock u. den Fischen, griech. Ὑδροχόος, Varr. fr., Cic. poët. u.a. – B) aquārium, ī, n., 1) der Wasserbehälter, die Zisterne, Cato r. r. 1, 3. – 2) der Wasserkrug, Plin. b. Charis. 118, 33.

    lateinisch-deutsches > aquarius

  • 9 cos [1]

    1. cōs, cōtis, f. (vgl. griech. κῶνος), der Wetzstein, Schleifstein, novaculā cotem discindere, Cic. u. Liv.: acuere sagittas cote, Hor.: im Bilde, ipsam iracundiam fortitudinis quasi cotem esse, Cic.: cote virtutis suae ferrum acuere, Flor. – vulg. Nbf. cōtis, is, f., Ven. Fort. 2, 9, 9. Cassiod. var. 5, 1. Isid. 16, 3, 6. – / Versch. ist Plur. cotes = cautes, s. cautēs.

    lateinisch-deutsches > cos [1]

  • 10 indigeo

    ind-igeo, guī, ēre (indu [= in] u. egeo), I) an etw. Mangel haben (es mangelt jmdm. an etw.), einer Sache bedürfen, bedürftig sein, α) m. Genet., porti, Turpil. fr.: omnium rerum, Plaut.: armorum, Nep.: Ggstz., quarum et abundemus rerum et quarum indigeamus, Lucil. 308. – β) m. Abl.: iis rebus, quae ad oppugnationem castrorum sunt usui, Caes.: quibus rebus indiguerunt, adiuvit, Nep.: cum praecipue Lacedaemonii indigerent pecuniā, Nep.: Passiv unpers., si vero indigetur hoc genere, Pallad. 8, 4, 1. – γ) m. allg. Acc.: nihil ind., Varro LL. 5, 92: ne quid ex his indigeat architectus, Vitr. 1, 1, 14. – δ) Partiz. indigēns absol., ita utrumque (corpus et animus) per se indigens (mangelhaft, unzureichend) alterum alterius auxilio eget, Sall. Cat. 1, 7: Superl. m. Genet., aquarum indigentissimae (an W. großen Mangel habende) terrae, Iul. Val. 3, 1. – subst., indigēns, entis, m., der Dürftige, Bedürftige, indigens et mendicus, Vulg. deut. 15, 4: gew. Plur., Cic. de off. 2, 52 u. de fin. 2, 118. Eutr. 7, 19. – II) einer Sache bedürfen, etw. nötig haben, brauchen, nicht entbehren können, a) v. leb. Wesen, α) m. Genet.: mei, illius, Cic.: minime alterius, Cic.: huius patris, Ter.: argenti, Lucil. fr.: non auri, non argenti, Cic.: pecuniae (Ggstz. habere pecuniam), Cic.: opis eius, Nep.: tui consilii, Cic.: indigens somni, schlaftrunken, Suet.: anser indigens ciborum, Colum. – β) m. Abl.: aliis, Cic.: cibo, Suet.: longinquis auxiliis, Liv.: ope virtutum alienarum, Plin. pan.: ferri auxilio non ind., Iustin.: non ind. clementiā ullius, Plin. ep.: annis triginta medicinā non ind., Nep.: cohortatione non ind., Cic.: monitione, Suet. – γ) m. Infin., ich habe nötig, es verlangt mich, sed hoc plane indigeo discere, quid sit ›penus‹, Gell. 4, 1, 6: multum eis arbitrer profutura, si non indigeant libris posthac Hieronymi coërceri, Sulp. Sev. dial. 1, 21, 5. – b) v. Lebl.: α) m. Genet.: aliquid (eorum), quorum indiget usus, eins der notwendigsten Wirtschaftsgeräte, Verg.: totius corporis et ipsius linguae motus et exercitationes non tam artis indigent quam laboris, Cic.: hoc bellum indiget celeritatis, Cic. – β) m. Abl.: oleo utraeque (cotes) indigentes, Plin.: aula indiget oleo, Gell.: a quo, quod indigent potu, poma dicta esse possunt, Varro: est enim disputatio illa multā et anxiā curā et circumspicientiā indigens, Gell.: cum plurimis amicitiis fortuna principum indigeat, Plin. pan. – / Depon. Nbf. indigērī, Itala (Verc.) Ioann. 16, 30.

    lateinisch-deutsches > indigeo

  • 11 laus [1]

    1. laus, laudis, f., das Lob, die Anerkennung, Achtung, die der Verdienstvolle genießt, der Ruhm, die Verherrlichung (Ggstz. vituperatio, maledictum [üble Nachrede], reprehensio, crimen, culpa), Plur. laudes, Lob, Lobsprüche, Lobeserhebungen, Lobreden, Loblieder (Ggstz. vituperationes), I) eig. u. meton.: A) eig.: bellica laus, bellicae laudes, Cic.: blandae laudes magistri, Verg.: laus debita, Quint.: falsa, Cic.: imperatoria, Cic.: inanis et infructuosa, Tac. dial.: insignis, Quint.: insolita, Quint.: iucunda, Cic.: maior, Quint.: maxima, Cic.: laudes maximae, Cic.: laus modica, Quint.: nascens, Cic.: laus Pompeiana, Verherrlichung des Pompejus, Cic.: popularis, Quint.: praecipua, Nep.: pulcherrima, Quint.: laus solida, Val. Max.: laus summa, Quint.: laudes summae, Cic.: laus vera, Ter. u. Quint.: laudes funebres, Liv.: laudes meritae, Liv.: laudes verae, Cic. – abundans bellicis laudibus, Cic.: laudis avidus, Cic. u. Sall.: laudis cupidus, Cic.: lande dignus, Cic. u. Hor.: laudibus indignus, Hieron. – m. subj. Genet., laus doctorum, vulgi, Quint. – m. obj. Genet., laus Pompei, Quint.: iuris periti viri, militaris viri, Quint.: continentiae, Cic.: eloquentiae, Quint.: ingenii, Quint.: legum, Quint.: rei militaris, Nep.: virtutis, Quint.: liberatarum Thebarum, Nep.: patriae in libertatem vindicandae, Cic.: dicendi, Cic.: venandi et equitandi, Cic. – omnes tui ad laudem impetus, Cic. – te praepropera festinatio abducet a tantis laudibus, Cic.: cum et illi cives optimi sint et ego ab ista laude non absim, und auch mir dieser Ruhm nicht abgesprochen werden dürfte, Cic.: cum aliquantum ex provincia atque ex imperio laudis accesserit, Cic.: laudem patriae in libertatem vindicandae adamasse, Cic.: adhortari alqm ad certam laudem (Ggstz. a dimicatione deterrere), Cic.: adipisci laudem, Cic., in Sempronio (in der Sache des S.) maximam ab omnibus laudem, Cic.: afferre alci tantam laudem, Verg.: ceterorum laudibus obscuritatem afferre (v. jmds. Taten), Cic.: laude affici, Lob ernten, Cic.: affingere alci falsam laudem, Cic.: agere laudes, Naev. fr.: agere alci laudes gratesque, Plaut., laudes gratiasque, Liv. u. Eutr.: agnoscere Augusti laudes, darin des Au. Lob erkennen, Hor.: asciscendae laudis causā, Cic.: ascribere alqm socium alcis laudibus, Cic.: assequi (erreichen) alcis laudes (Ggstz. exsuperare), Liv.: tua laus pariter cum re publica cecĭdit (ist dahingesunken), Cic.: canere laudem victorum, Phaedr., laudes regum, Curt.: canere suas et imperatoris laudes (v. Soldaten beim Triumph), Liv.: canere ad tibiam clarorum virorum laudes, Cic., laudes heroum ac deorom ad citharam, Quint.: capere (ernten) ex hac una re maximam laudem, Cic. (u. so quantam et quam veram laudem capiet Parmeno! Ter.): loquendi laude carere, Cic.: lande suā non carere (v. einer Sache), Quint.: celebrare alcis laudes, Cic.: celebrare alqd laudibus, Lact., alqd super omnia laudibus, aliquid miris laudibus, Plin.: quantis laudibus suum erum collaudavit, Plaut.: colligere undique omnium laudem, Cic.: communicare bellicas laudes cum multis, vielen einen Anteil am Kriegsruhm zugestehen, Cic.: concedere alci summam dicendi laudem, Cic.: conferre laudem in medium, alle an dem eigenen Ruhm teilnehmen lassen (Ggstz. laudem ex communi ad se trahere), Liv.: consequi laudem, s. cōn-sequorno. II, 2, a, α (Bd. I. S. 1517): cumulare alqm omni laude, Cic., alqm certatim laude, Plin. ep., alqm apud alqm tantis laudibus, Plin. ep.: dare alqd alci laudi, Cic., non laudi, sed vitio, Cic. (u. so si Fabio laudi datum esset, quod [daß er] pingeret, Cic.): debere alci laudem illam, Cic.: deesse alcis laudibus, sich jmds. Belobung entziehen, Cic.: delectari hāc laude dicendi (v. den Athenern), Cic.: non de laude alcis delibare quicquam, Cic.: deterrere alqm a laude, von der Bahn des Ruhmes zurückschrecken, Plin. pan.: vera laus detrahitur (wird geschmälert) alci oratione alcis, Cic.: alci dicere laudes, jmdm. lobsingen, jmds. Lob anstimmen, Ov.: dicere (besingen) laudes alcis, Verg. (vgl. quid prius dicam solitis Parentis laudibus, Hor.): dicere laudes de Caesare, Gell.: ista omnia numquam in culpam, sed in laudem dicuntur, Gell.: o Cn. Pompei sic late longeque diffusa laus, ut etc., Cic.: dolere alienā laude, Cic.: eam laudem hic ducit maximam, das hält er für das gr. L., Ter.: tu nunc id tibi laudi ducis, quod tum fecisti inopiā? Ter.: laudi ducitur (es gereicht zum L.) adulescentulis quam plurimos habuisse amatores, Nep.: efferre alqm laudibus u. summis laudibus ad caelum, Cic.: ferre alqm laudibus in caelum, Nep.: ferre alqd laudibus u. maximis laudibus, Cic., alqm summis laudibus, Nep.: eripere huius generis laudem iam languenti Graeciae et transferre in hanc urbem, Cic.: brevitas laus est interdum in aliqua parte dicendi, Cic.: est ea laus eloquentiae certe maxima, Cic.: principibus placuisse viris non ultima (geringste) laus est, Hor.: quos (pueros) laus formandos est tibi magna datos, Ov.: at illa laus est, magno in genere et in divitiis liberos hominem educare, Plaut.: id facere laus est quod decet, non quod licet, Sen. poët.: laudis est purum tenuisse ferrum, Sen. poët.: apud Graecos in summa laude esse, in hohen Ehren stehen (v. Pers.), Nep.: magnis in laudibus totā fere fuit Graeciā victorem Olympiae citari, wurde es für eine hohe Ehre gehalten, Nep.: haec in Graecia magnae laudi erant, Nep.: ut sempiternae laudi tibi sit iste tribunatus, Cic.: ut coniunctionem amicitiamque nostram utrique: nostrûm laudi sperem fore, Cic.: cum populo Romano et in laude et in gratia esse, bei dem röm. V. Ruhm und Gunst erlangen, Cic.: excellere eodem in genere laudis, Cic., omni genere laudis, Cic.: excipere (ernten) laudem ex eo, quod (daß) etc., Cic.: laudes alcis od. alcis rei exsequi, sich über jmds. L. verbreiten, Liv. fr. u. Plin.: exsuperare alcis laudes (Ggstz. assequi), Liv.: bellicas laudes extenuare verbis easque detrahere ducibus, Cic.: extollere alqm in caelum suis laudibus, Cic.: laudi facere modum, seinem Ehrgeize ein Ziel setzen, Curt.: favere alcis laudi, alcis nascenti laudi, Cic.: faveo quoque laudibus istis, dein Lob ist mir selbst erfreulich, Ov.: ferre alqm laudibus in od. ad caelum, Cic. u. Liv.: ferre alqm od. alqd laudibus, Cic. u. Liv., alqm laudibus miris, Apul., alqm summis laudibus, Nep., alqm tantis laudibus, ut etc., Tac., alqd magnis laudibus, Plin.: ferri praecipuā laude (v. Pers.), Nep.: ferre carmine laudes Herculeas et facta, in Lobliedern die Taten des Herkules preisen, Verg.: florere laudibus, Cic. u. Lucr.: qua in familia laus aliqua forte floruerit, Cic.: brevitas in universa eloquentia laudem non habet, Cic.: quorum neuter summi oratoris habuit laudem, Cic.: Macrochir praecipuam habet laudem amplissimae pulcherrimaeque corporis formae, Nep.: quod omnes laudes habet, id est optimum, Cic.: laudem de me nullus adulter habet, kein Buhler hat noch Ruhm sich geholt an mir, Ov.: cotidianae assiduaeque laudes (Lobreden) ab alqo de nobis habentur, Cic.: alci laudes gratiasque habere maximas, Plaut.: eodem e fonte se hausturum intellegit laudes suas, e quo sit aspersus, Cic.: suo maledicto laudem alcis illustrare, Cic.: imminuere alcis laudem, Cic.: alci tantum impertire laudis, quantum forti viro et sapienti homini debetur, Cic.: implere populares meritis laudibus, unter den Landsleuten das verdiente Lob verbreiten, Liv.: incumbere toto pectore ad laudem, Cic.: invidere laudi alcis, Cic.: ipse meritus est, ut laudetur laudibus, Plaut.: laudemus igitur prius legem ipsam veris et propriis generis sui laudibus, Cic.: libare suo nomini ex aliorum laboribus laudem, Cornif. rhet.: minuere laudem alcis, Cic. u. Liv.: etiam in vulneris dolore cum laude mori, Cic.: obterere invidiā laudem virtutis, Nep.: obteritur laus imperatoria criminibus avaritiae, Cic.: obtrectare alcis laudibus, Liv.: maledicto (üble Nachrede) quidem idcirco nihil in hisce rebus loci est, quod omnia laus occupavit, Cic.: onerare alqm multis laudibus, Phaedr., alqm eximiis laudibus, Liv.: alqm laudibus haud immeritis, Cic.: ornare alqm non solum suis laudibus, sed etiam alienis, Cic.: ornare alqm veris laudibus, Cic.: ornare res alcis divinis laudibus, Cic.: sibi parĕre maximam laudem ex illa accusatione nobili et gloriosa, Cic.: alcis laus perfertur ad nos nec obscuro nec vario sermone, sed et clarissimā et unā omnium voce, Cic.: petere laudes fucosas, Porcius poët. bei Suet.: quae est ista laus, quae possit e macello peti, Cic.: neque ego hoc in tua laude pono, rechne ich dir als Lob an, Cic.: ipsum Latine loqui est illud quidem in magna laude ponendum, Cic.: praedicare alqd miris laudibus, Plin.: praeripere aliis eam laudem, Cic.: alci praeripere desponsam iam et destinatam laudem, Cic.: dicendi non ita multum laude processisse, Cic.: quaeritur in re domestica continentiae laus, in publica dignitatis, Cic.: referre (erneuern) veterem Valeriae gentis in liberanda patria laudem, Cic.: scribere laudem victori cuidam pyctae, ein Lobgedicht schreiben, Phaedr.: scribere de Alexandri laudibus, Gell.: servire in eo magis suae quam vestrae laudi existimationique, Cic.: alqm aliqua ex parte in societatem laudum suarum venire pati, teilnehmen lassen an usw., Cic.: suffragari alcis laudi et in senatu et ceteris rebus, Cic.: subvenire alcis laudi, Cic.: omnes suas laudes transfundere ad alqm (Ggstz. exhaurire aliquam partem ex alcis laudibus), Cic.: tribuere alci laudem suam, Cic., alci rei summam laudem, Cic.: laudem ex communi ad se trahere (Ggstz. laudem conferre in medium), Liv.: venari laudem modestiae in ea re, Cic.: viget apud eos venandi et equitandi laus, Cic.: laudem eorum iam prope senescentem ab oblivione hominum atque a silentio vindicare, Cic.: vivere in laude, fort u. fort nichts als Lob ernten, Cic.

    B) meton.: a) die löbliche Handlung od. Tat, das Verdienst, die ruhmvolle Wirksamkeit, laus Thesea, Ov.: hae tantae summis in rebus laudes. so r. W., Cic.: aberat tertia laus, Cic.: cuius laudis ut memoria maneret, Nep.: sunt hic etiam sua praemia laudi, Verg. – b) Plur. laudes = löbliche, rühmliche Eigenschaften, Vorzüge, conferre se alcis laudibus, Phaedr. 4, 24 (23), 4: quarum laudum gloriam adamaris, quibus artibus eae laudes comparantur, in iis esse laborandum, Cic. ep. 2, 4, 2: Ggstz., est enim (signum Corinthium) nudum nec aut vitia, si qua sunt, celat aut laudes parum ostentat, Plin. ep. 3, 6, 2: quorum operum et laudes et culpae (Mängel, Gebrechen) aeternae solent permanere, Vitr. 3, 1, 4.

    II) übtr., der Wert einer Sache, coccum in laude est, Plin.: Cois amphoris laus maxima, Plin.: Creticae cotes diu maximam laudem habuere, Plin. – / Genet. Plur. gew. laudum; doch auch laudium, wie Cic. Phil. 2, 28 cod. Vat. Sidon. carm. 23, 31. Itin. Alex. 53 (119).

    lateinisch-deutsches > laus [1]

  • 12 rudis [1]

    1. rudis, e, unbearbeitet, ungebildet, kunstlos, roh, wild, I) eig.: a) von Lebl.: terra, Varro: ager, Colum.: r. atque infecta materies, Petron.: r. indigestaque moles (v. Chaos), Ov.: marmor, saxum, Quint.: aes (Ggstz. aes signatum), Plin.: hasta, Verg.: novacula ( neben retusa), Petron.: caementum ( neben informes tegulae), Tac. dial. – lana, rohe (noch ungesponnene), Ov. u. Stat.: textum, rohes, grobes, Ov.: so vestis, Ov. ( aber vestes rudes, noch ungetragene, Edict. Diocl. 7, 54 sqq.): capilli, ungeordnetes, Sen. poët.: herba, rohes, wildes, Mart.: uva, harte, unreife, Mart. – neutr. pl. subst., detrahit doctrina aliquid, ut lima rudibus (rohen Gegenständen) et cotes habetibus, Quint. 2, 12, 8. – b) poet. v. leb. Wesen, jung, neu, Amphitrite, ungewohnte, Catull.: agna, Mart.: nati rudes, neugeborene Kinder, Val. Flacc. – II) übtr., roh, unausgebildet, naturwüchsig, kunstlos, ungebildet, ungeschickt, unkundig, unerfahren, a) absol.: forma quaedam ingenii admodum impolita et plane rudis, Cic.: quae pueris nobis ex commentariolis nostris inchoata ac rudia excĭderunt, Cic.: quae rudia atque imperfecta adhuc erant, Quint.: esse illa rudibus et incompositis similia, Quint. – vox r., rohe, Quint.: vox incondita ac rudis (kunstlose), Tac.: r. modulatio, Quint.: modus (tibicinis), Ov.: r. in militari homine lingua, rohe, ungeübte Sprache, Liv. – stilus ( neben confusus), Quint.: rudia prope primordia ac velut futurae mox artis (picturae), Quint.: animi ( neben agrestes), Quint. u. (= noch unerfahrene in der Liebe) Prop.: ingenium, Quint. u. Hor.: r. vita priscorum et sine litteris, Plin.: saeculum, Quint. u. Tac.: anni, junge, frühe, Quint.: r. adhuc aetas, Quint. – v. Pers., r. et integer discipulus, Cic.: tam eram rudis? tam ignarus rerum? tam expers consilii? etc., Cic.: illi rudes ac bellicosi, Quint.: nescit equo rudis haerere ingenuus puer, Hor.: filia r., die noch in der Liebe unerfahrene, die unschuldige, Mart. – b) m. in u. Abl. od. (selten) m. bl. Abl.: alii in disputationibus perpoliti, alii in disserendo rudes, Cic.: nulla in re tironem ac rudem esse, Cic.: in communi vita et vulgari hominum consuetudine nec hebetem nec rudem esse, Cic.: rudis in re navali erat, Liv.: sive in amore rudis sive peritus erit, Prop.: r. in re publica, in causa, in iure civili, Cic.: r. omnino in nostris poëtis, Cic.: rudis in plerisque et incompositus, steif u. ungelenk (v. Aristophanes), Quint.: r. sermo nulla in re, Cic. – m. bl. Abl., Ennius ingenio maximus, arte rudis, Ov.: r. studiis, Vell. – c) mit ad u. Akk.: r. ad pedestria bella gens, Liv.: r. natio ad voluptates, Curt.: r. ad partus, Ov.; vgl. Fabri u. Wölffl. Liv. 21, 25, 6. Weißenb. Liv. 35, 26, 3. Drak. Liv. 45, 32, 10. – d) m. Dat.: fontes rudes puellis, den M. fremd, von M. unbesucht, Mart. 6, 42, 4. – e) m. Genet.: imperiti homines rerum omnium rudes ignarique, Cic.: dicat se non imperitum foederis, non rudem exemplorum, non ignarum belli fuisse, Cic.: (Verres) non provinciae rudis erat et tiro, sed Siciliae, Cic.: non modo Graecarum litterarum rudes, sed etiam docti aliquantum, Cic.: r. rei militaris, Cic.: r. artium, Liv.: r. bonarum artium, Tac.: r. bellorum, v. Elefanten, Flor.: r. somni, schlaflos, Ov.: r. dicendi, Tac.: tractandi animos, Curt. – f) m. Infin., Sil. 6, 90; 8, 260.

    lateinisch-deutsches > rudis [1]

  • 13 scrupulosus

    scrūpulōsus, a, um (scrupulus), voll spitzer Steinchen, schroff, rauh, I) eig.: cotes, Cic. Tusc. 4, 33: specus, Pacuv. tr. 252: viae, Donat. Ter. Andr. 5, 4, 37. – II) bildl., ängstlich genau, gewissenhaft, grübelnd, disputatio, Quint.: volumina, Plin. ep.: cura, Val. Max.: lector, Apul.: scrupulosior observatio ventorum, Plin.: deorum cultus scrupulosissimus, Apul.

    lateinisch-deutsches > scrupulosus

  • 14 assister

    asiste
    v
    2) ( soutenir) unterstützen
    3)

    ne pas assister à — fernbleiben von, wegbleiben von

    assister
    assister [asiste] <1>
    1 (être présent) Beispiel: assister à quelque chose bei etwas anwesend sein
    2 (regarder) Beispiel: assister à quelque chose sich datif etwas ansehen
    3 (être témoin de) Beispiel: assister à quelque chose etw miterleben
    4 (participer) Beispiel: assister à quelque chose an etwas datif teilnehmen
    1 (aider) Beispiel: assister quelqu'un dans quelque chose jdm bei etwas helfen
    2 (en chirurgie) Beispiel: assister quelqu'un dans quelque chose jdn [bei etwas] assistieren
    4 juridique curateur rechtlich vertreten

    Dictionnaire Français-Allemand > assister

  • 15 bas-côté

    bakote
    m
    Seitenstreifen m, Randstreifen m
    bas-côté
    bas-côté [bαkote] < bas-côtés>
    1 d'une route [Straßen]rand masculin; d'une autoroute Seitenstreifen masculin

    Dictionnaire Français-Allemand > bas-côté

  • 16 bilatéral

    bilateʀal
    adj
    bilatéral
    bilatéral (e) [bilateʀal, -o]
    1 (des deux côtés) beidseitig; stationnement auf beiden Seiten
    2 médecine, pharmacie doppelseitig
    3 juridique, politique bilateral

    Dictionnaire Français-Allemand > bilatéral

  • 17 côte

    kɔt
    f
    1) ( marque) Kennziffer f, Aktenzeichen n, Nummer f
    2) FIN Steueranteil m, Quote f
    3) (fig) kritischer Punkt m
    4) TECH Maßzahl f, Abmessung f
    côte
    côte [kot]
    1 (littoral) Küste féminin; Beispiel: la côte atlantique die Atlantikküste
    2 (pente qui monte) Steigung féminin; Beispiel: démarrer en côte am Berg anfahren
    4 (vigne) Beispiel: les côtes du Rhône die Weinberge des Rhônetals
    5 anatomie Rippe féminin
    6 gastronomie Kotelett neutre; Beispiel: côte de bœuf T-Bone-Steak neutre
    Wendungen: côte à côte Seite féminin an Seite

    Dictionnaire Français-Allemand > côte

  • 18 empiéter

    ɑ̃pjete
    v
    1) ( s'étendre) vordringen, den Fuß auf etw setzen, sich ausbreiten

    La mer empiète sur les côtes. — Das Meer dringt gegen die Küsten vor.

    2) ( usurper) sich widerrechtlich bemächtigen, sich wiederrechtlich aneignen, widerrechtlich Besitz ergreifen

    empiéter sur les attributions de qn — jds Rechte beeinträchtigen, in jds Rechte eingreifen

    empiéter
    empiéter [ãpjete] <5>
    1 (usurper) Beispiel: empiéter sur quelque chose in etwas Accusatif eingreifen
    2 (déborder dans l'espace) terrain sich ausdehnen; verger hinüber-/herüberreichen; route verlaufen; mer sich hineinfressen
    3 (déborder dans le temps) sich überschneiden; personne überziehen

    Dictionnaire Français-Allemand > empiéter

  • 19 garde-côte

    gaʀdəkot
    m
    ( navire) MIL Boot der Küstenwache n
    garde-côte
    garde-côte [gaʀdəkot] < garde-côtes>
    Wasser[schutz]polizeiboot neutre

    Dictionnaire Français-Allemand > garde-côte

  • 20 page

    I paʒ f
    1) (recto/verso) Seite f

    être à la page — mit der Zeit gehen/auf dem Laufenden sein

    2)
    3)

    page InternetINFORM Website f


    II paʒ
    ( jeune homme) Page m
    page
    page [paʒ]
    1 (feuillet) Seite féminin; (deux côtés) Blatt neutre; d'un cahier, livre Seite, -seite; Beispiel: la page des sports die Sportseite, der Sportteil; Beispiel: en page 20 auf Seite 20; Beispiel: page de publicité; (à la radio, télévision) Werbespot masculin; (dans la presse écrite) Reklameseite
    2 (événement, épisode) Kapitel neutre; Beispiel: une page glorieuse de l'Histoire ein ruhmreiches Blatt der Geschichte
    3 informatique Beispiel: page personnelle/d'accueil Homepage féminin; Beispiel: page de codes Codepage féminin; Beispiel: page visitée geladene Seite; Beispiel: page Web Webseite; Beispiel: accéder à une page auf eine Seite zugreifen; Beispiel: visiter une page eine Seite laden; Beispiel: bas de page Seitenende neutre; Beispiel: pied de page Fußzeile féminin; Beispiel: haut de page Seitenanfang masculin
    Wendungen: page blanche aussi figuré unbeschriebenes Blatt; première page Titelseite féminin, erste Seite; tourner la page (pour finir) einen Schlussstrich ziehen; (pour recommencer) ein neues Kapitel aufschlagen

    Dictionnaire Français-Allemand > page

См. также в других словарях:

  • CÔTES (géomorphologie) — Les rivages sont les lignes le long desquelles s’effectue le contact entre les masses solide, liquide et gazeuse du globe terrestre. On emploie le terme de côtes plus particulièrement pour les rivages des mers et des océans. Si les côtes… …   Encyclopédie Universelle

  • Côtes-d'Armor — Administration Pays Fran …   Wikipédia en Français

  • Côtes-du-Rhône village — Côtes du rhône villages (AOC) Côtes du rhône méridionales Le vignoble de Sablet, producteur d une appellation villages Désignation(s) Côtes du rhône méridionales …   Wikipédia en Français

  • Côtes-du-Rhône villages — (AOC) Côtes du rhône méridionales Le vignoble de Sablet, producteur d une appellation villages Désignation(s) Côtes du rhône méridionales …   Wikipédia en Français

  • Côtes-du-Rhône villages (AOC) — Côtes du rhône méridionales Le vignoble de Sablet, producteur d une appellation villages Désignation(s) Côtes du rhône méridionales …   Wikipédia en Français

  • Côtes-du-rhône villages — Côtes du Rhône méridionales Le vignoble de Sablet, producteur d une appellation villages. Désignation(s) Côtes du Rhône méridionales Appellation(s) principale(s) …   Wikipédia en Français

  • Côtes-du-rhône villages (AOC) — Côtes du rhône méridionales Le vignoble de Sablet, producteur d une appellation villages Désignation(s) Côtes du rhône méridionales …   Wikipédia en Français

  • Côtes du Rhône Villages — (AOC) Côtes du rhône méridionales Le vignoble de Sablet, producteur d une appellation villages Désignation(s) Côtes du rhône méridionales …   Wikipédia en Français

  • Cotes-d'Armor — Côtes d Armor Côtes d Armor …   Wikipédia en Français

  • Cotes-d’Armor — Côtes d Armor Côtes d Armor …   Wikipédia en Français

  • Cotes d'amor — Côtes d Armor Côtes d Armor …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»