(zwierzenie)

См. также в других словарях:

• zwierzenie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. zwierzenieeń {{/stl 8}}{{stl 7}} to, z czego ktoś się komuś zwierzył; poufne wyznanie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Słuchać czyichś zwierzeń. Ktoś skłonny do zwierzeń. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zwierzenie — n I 1. rzecz. od zwierzyć. 2. lm D. zwierzenierzeń «to, z czym się ktoś komuś zwierzył; poufne wyznanie» Poufne, sekretne, szczere zwierzenie. Robić zwierzenia. Namawiać, skłaniać kogoś do zwierzeń. Chętnie słuchać zwierzeń. zwierzenie się rzecz …   Słownik języka polskiego

• zrzucić — dk VIa, zrzucićcę, zrzucićcisz, zrzuć, zrzucićcił, zrzucićcony zrzucać ndk I, zrzucićam, zrzucićasz, zrzucićają, zrzucićaj, zrzucićał, zrzucićany 1. «spychając usunąć, strącić coś skądś; gwałtownym ruchem zepchnąć, spuścić coś z góry na dół;… …   Słownik języka polskiego

• wyznanie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. wyznać. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}wyznanie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. wyznanieań {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień