(zwiędły)

См. также в других словарях:

• zwiędły — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, zwiędłydli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} taki, który zwiądł : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zwiędły liść, kwiat. Zwiędłe drzewo. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zwiędnąć — dk Vc, zwiędnąćnie, zwiądł (zwiędnąćnął), zwiędnąćdła, zwiędnąćdły 1. «o roślinach i ich częściach: stracić świeżość, jędrność wskutek braku wody» Liście, kwiaty zwiędły. Zwiędły bukiet. Zwiędła trawa. 2. «stracić świeżość cery, dostać… …   Słownik języka polskiego

• imiesłów — m IV, D. imiesłówłowu, C. imiesłówłowowi, Ms. imiesłówłowie; lm M. imiesłówłowy «forma gramatyczna utworzona od czasownika, używana w funkcjach przymiotnikowych lub przysłówkowych» ∆ Imiesłów przymiotnikowy (odmieniający się jak przymiotnik przez …   Słownik języka polskiego

• martwy — martwywi «taki, który nie żyje; o roślinie: zwiędły, uschnięty; o przedmiocie: nieżywotny, nieożywiony» Padł martwy na polu walki. Martwe zwierzę. Martwe gałązki. To jak martwa opoka nie zwróci w stronę oka, to strzela wkoło oczyma, to się łzami… …   Słownik języka polskiego

• nieświeży — 1. «o artykułach spożywczych: długo leżący, dawno przyrządzony, nie nadający się do jedzenia, do użytku; stary, czerstwy, zwiędły, zepsuty» Nieświeży chleb. Nieświeże masło, mięso. Nieświeże potrawy. Nieświeża włoszczyzna. 2. «długo używany;… …   Słownik języka polskiego

• zwiędnięty — «taki, który zwiądł; zwiędły (zwykle o roślinach i ich częściach)» Zwiędnięte kwiaty …   Słownik języka polskiego

• więdnąć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IVb, więdnąćnę, więdnąćnie, więdnąćnij, wiądłem, wiądł || więdnąćnął, więdła, więdli {{/stl 8}}– zwiędnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o roślinach lub… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień