-
21 touch
[tʌtʃ] 1. n 2. vtdotykać (dotknąć perf) +gen; ( tamper with) tykać (tknąć perf); ( emotionally) ( move) wzruszać (wzruszyć perf); ( stir) poruszać (poruszyć perf)3. vidotykać się (dotknąć się perf), stykać się (zetknąć się perf)a touch of ( fig) — odrobina +gen
in touch with — w kontakcie z +instr
to put sb in touch with — kontaktować (skontaktować perf) kogoś z +instr
to be out of touch with events — nie nadążać za biegiem wypadków, nie być na bieżąco
Phrasal Verbs:- touch on- touch up* * *1. verb1) (to be in, come into, or make, contact with something else: Their shoulders touched; He touched the water with his foot.) dotykać (się)2) (to feel (lightly) with the hand: He touched her cheek.) dotykać3) (to affect the feelings of; to make (someone) feel pity, sympathy etc: I was touched by her generosity.) dotykać4) (to be concerned with; to have anything to do with: I wouldn't touch a job like that.) mieć coś wspólnego z2. noun1) (an act or sensation of touching: I felt a touch on my shoulder.) dotknięcie2) ((often with the) one of the five senses, the sense by which we feel things: the sense of touch; The stone felt cold to the touch.) dotyk3) (a mark or stroke etc to improve the appearance of something: The painting still needs a few finishing touches.) poprawka4) (skill or style: He hasn't lost his touch as a writer.) żyłka, talent5) ((in football) the ground outside the edges of the pitch (which are marked out with touchlines): He kicked the ball into touch.) aut•- touching- touchingly
- touchy
- touchily
- touchiness
- touch screen
- in touch with
- in touch
- lose touch with
- lose touch
- out of touch with
- out of touch
- a touch
- touch down
- touch off
- touch up
- touch wood -
22 bring into contact
doprowadzić do połączeniazetknąćEnglish-Polish dictionary for engineers > bring into contact
-
23 bring together
zbliżyćzetknąć ze sobą -
24 come into contact
wejść w stycznośćzetknąć się -
25 dot|knąć
pf — dot|ykać1 impf (dotknęła, dotknęli — dotykam) Ⅰ vt 1. (zetknąć) to touch- dotknąć ściany ręką to touch a wall (with one’s hand)- delikatnie dotykał wargami jej warg he delicately touched his lips to hers- nikomu nie pozwalał dotykać swoich rzeczy he never allowed anybody to touch his things- wyciągnął rękę, ale nie mógł dotknąć sufitu he stretched his arm out but he couldn’t touch the ceiling- coś miękkiego dotknęło jego pleców something soft touched his back- lekko dotknięta zasłona poruszyła się the curtain, lightly touched, moved- słońce dotknęło (do) horyzontu the sun touched the horizon2. przen. (poruszyć w rozmowie) to touch (up)on [problemu, sprawy] 3. przen. (urazić) to hurt, to wound- dotknąć kogoś do żywego to hurt sb to the quick przen.- jej uszczypliwe docinki bardzo mnie dotknęły I was hurt to the quick by her cutting remarks- nie czuł się dotknięty wykluczeniem z klubu he had no hard feelings about being barred from the club4. przen. (doświadczyć) [choroba] to afflict; [powódź, klęska, nieszczęście] to afflict, to affect- kryzys dotknął również naszą rodzinę the crisis affected our family as well- ludzie dotknięci cukrzycą people suffering from diabetes5. przen. (zająć się) nie dotknąć czegoś not to touch sth- wrócił późno i nawet nie dotknął obiadu he got back late and didn’t even touch his dinner- już nigdy nie dotknę fortepianu I’ll never touch the piano againⅡ dotknąć się — dotykać się 1. (zbliżyć się) to touch- niechcący dotknął się gorącego żelazka he inadvertently brushed against the hot iron2. pot., przen. (zająć się) to undertake vt; to get down (czegoś to sth)- nie pamiętam, żeby dotknęła się jakiejś roboty I don’t remember her ever getting down to any work- czego się dotknął, przynosiło zysk everything he touched turned a profit, everything he turned his hand to made moneyThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dot|knąć
-
26 mi|nąć
pf — mi|jać impf (minęła, minęli – mijam) Ⅰ vt 1. (przejść, przejechać obok) to pass, to go past- minąć kogoś/coś w pędzie a. pędem to rush a. flash past sb/sth- minęliśmy strażnika niezauważeni we slipped by the guard- dopiero co minięte skrzyżowanie the junction we/they’ve just passed- minął zjazd na autostradę he went past the exit to the motorway2. (nie przypaść) minęła go okazja/podróż he missed out on an opportunity/a trip- (nie) minie cię kara/nagroda you will (not) go unpunished/unrewarded- minął go awans/minęła go podwyżka he’s been passed over for promotion/a riseⅡ vi 1. (upłynąć) [czas, okres] to pass, to go by- zima/ulewa minęła winter/the downpour passed- minęła godzina, odkąd wyszedł an hour has passed since he left- „która godzina?” – „minęła ósma” ‘what’s the time?’ – ‘it’s (just) past eight a. (just) gone eight o’clock’- weekend minął nam na sprzątaniu we spent the weekend cleaning up- nie mija moda na kapelusze hats are still in- spektakl minął bez wrażenia a. bez echa the performance passed a. went unnoticed- było, minęło pot. it’s over and done with, let bygones be bygones2. (ustąpić) [ból, napięcie] to pass, to ease (off); [kłopot] to pass, to go away; [smutek, wstrząs] to pass, to wear off- minął jej gniew/dobry humor her anger/good mood had gone a. vanished- gorączka spadła, niebezpieczeństwo minęło his/her temperature fell a. went down and the danger was over- kłopoty/nieporozumienia miną bez śladu the trouble/arguments will blow overⅢ minąć się – mijać się 1. (przejść, przejechać obok siebie) to pass each other- mijam się z nim a. mijamy się codziennie na ulicy I pass him a. we pass each other in the street every day2. (nie zetknąć się) [osoby] to fail to meet- nasze listy minęły się po drodze our letters crossed3. (być niezgodnym) [teorie, opinie] to diverge; [osoby, charaktery] to differ- teoria mija się z praktyką theory and practice don’t tally- mijać się z prawdą euf. to depart from the truthThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > mi|nąć
-
27 o|trzeć
pf — o|cierać impf Ⅰ vt 1. (wytrzeć) to wipe- po obiedzie otarła usta serwetką after lunch she wiped her mouth with a napkin- otarł pot z czoła he wiped the sweat from his forehead a. he mopped his forehead- dałam jej chusteczkę, aby otarła łzy I gave her a handkerchief to wipe away the tears2. (zetrzeć naskórek) to rub, to chafe- te nowe buty ocierają mi pięty the new shoes are rubbing my heels- łańcuszek był tak ciasny, że otarł mi szyję the chain was so tight that it chafed my neck3. (zetrzeć skórkę owocu) to grate, to zest- otarta skórka z cytryny/pomarańczy lemon/orange zestⅡ otrzeć się — ocierać się 1. (osuszyć się) to wipe- po kąpieli ocierała się ręcznikiem having taken a bath she dried herself with a towel2. (dotknąć się) to rub (o coś against sth)- kot ocierał się o jej nogi the cat was rubbing against her legs- wchodząc do pokoju, otarłam się o drzwi entering the room I brushed against the door- ocierali się o siebie plecami their backs rubbed against each other3. przen. (znaleźć się blisko) wędrowcy otarli się o las, a potem zniknęli za górami the travellers found themselves in the vicinity of a forest and then disappeared behind the mountains 4. książk. (graniczyć) to border (o coś on sth)- to ociera się o zdradę stanu! it’s bordering on treason!5. (zetknąć się) to come into contact with- otarłem się już o tę tematykę I’ve already had some experience in this subject- otarł się o śmierć he was close to death, he had a brush with deathⅢ otrzeć się pot. (nabrać ogłady) to get some polish- niech jedzie do miasta, otrze się, nabierze manier let him go to the city, get some polish and manners- otarł się trochę w świecie he acquired some knowledge of the world- otarła się o wielkich tego świata she rubbed shoulders with some of the great celebritiesThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > o|trzeć
-
28 berühren
jemanden tief berühren głęboko dotykać < dotknąć> k-o;vr sich berühren stykać < zetknąć> się -
29 Berührung
Be'rührung f dotknięcie, dotyk; fig styczność f, kontakt;fig in Berührung kommen (mit) zetknąć się pf (z I) -
30 stykać
stykać (-am) < zetknąć> (-nę) końce berühren, zusammenführen; osoby zusammenbringen, zusammenführen;stykać się końce, palce sich berühren; osoby zusammenkommen; -
31 bezpośrednio
bezpośrednio [bɛspɔɕrɛdɲɔ] adv1) ( wprost) unmittelbar, direktzetknąć się z kimś/czymś \bezpośrednio direkt an jdn/etw stoßen2) ( blisko) sehr nahe, direkt\bezpośrednio nad rzeką direkt am Fluss3) ( natychmiast) gleich danach, anschließend\bezpośrednio po wojnie gleich nach dem Krieg -
32 stykać
I. vt\stykać coś z czymś etw mit etw in Berührung bringen2) ( kontaktować)\stykać kogoś z kimś jdn mit jdm in Kontakt bringen, jdn mit jdm zusammenbringenII. vr1) ( przylegać)\stykać się z czymś [czymś] sich +akk mit etw [an etw +dat ] berühren2) ( spotykać się)\stykać się z kimś/czymś sich +akk mit jdm/etw treffen, jdm/etw begegnen -
33 versammelen
1) dołączać2) dołączyć3) jednoczyć4) kojarzyć5) łączyć6) podłączać7) podłączyć8) połączyć9) przyłączyć10) składać11) spajać12) wiązać13) zegnać14) zetknąć15) zjednoczyć16) złączyć17) złożyć18) związać
- 1
- 2
См. также в других словарях:
zetknąć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}stykać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zetknąć — dk Va, zetknąćtknę, zetknąćtkniesz, zetknąćtknij, zetknąćtknął, zetknąćtknęła, zetknąćtknęli, zetknąćtknięty stykać ndk I, zetknąćam, zetknąćasz, zetknąćają, zetknąćaj, zetknąćał, zetknąćany «zbliżając dwa przedmioty do siebie, spowodować ich… … Słownik języka polskiego
zetknąć się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}stykać się I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
stykać się I– zetknąć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zbliżać się do siebie aż do zwarcia, przylgnięcia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Koła podwozia jeszcze kilka razy stykały się z ziemią. Końce przewodów się zetknęły. {{/stl 10}}{{stl 20}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
stykać — → zetknąć … Słownik języka polskiego
skontaktować — dk IV, skontaktowaćtuję, skontaktowaćtujesz, skontaktowaćtuj, skontaktowaćował, skontaktowaćowany «spowodować nawiązanie kontaktu, łączności kogoś z kimś; zetknąć kogoś z kimś» Skontaktować dawnych znajomych. Skontaktować interesanta z… … Słownik języka polskiego
uderzyć — dk VIb, uderzyćrzę, uderzyćrzysz, uderz, uderzyćrzył, uderzyćrzony uderzać ndk I, uderzyćam, uderzyćasz, uderzyćają, uderzyćaj, uderzyćał, uderzyćany 1. «zadać cios, raz» Uderzyć kogoś pięścią, dłonią. Uderzyć w twarz, po twarzy, w szczękę. ◊… … Słownik języka polskiego
stykać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, stykaćam, stykaća, stykaćają, stykaćany {{/stl 8}}– zetknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, stykaćnę, stykaćnie, stykaćnij, stykaćnął, stykaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nos — 1. Coś kręci, wierci kogoś w nosie «coś drażni czyjś węch, wywołuje uczucie pieczenia, swędzenia w nosie»: (...) dopiero westchnął z ulgą, kiedy się znaleźli w podsieniach domu i na świeżym powietrzu. Zapach ciężkich pachnideł wiercił mu jeszcze… … Słownik frazeologiczny
oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… … Słownik frazeologiczny
osoba — 1. Osoba trzecia «ktoś niezwiązany bezpośrednio z daną sprawą»: (...) wstyd wprowadzać w swoje sprawy osoby trzecie. Porachunki załatwia się między sobą. T. Bojarska, Świtanie. 2. Wysoko postawiona osoba «ktoś zajmujący wysokie stanowisko, mający … Słownik frazeologiczny