Перевод: с польского на русский

с русского на польский

(zbytnio)

  • 1 zbytnio

    нареч.
    • слишком
    • чересчур

    Słownik polsko-rosyjski > zbytnio

  • 2 nazbyt

    нареч.
    • слишком
    • чересчур
    * * *
    слишком;

    aż \nazbyt даже слишком

    + zbytnio, nadmiernie, zbyt

    * * *
    сли́шком

    aż nazbyt — да́же сли́шком

    Syn:
    zbytnio, nadmiernie, zbyt

    Słownik polsko-rosyjski > nazbyt

  • 3 przemoczyć

    глаг.
    • промочить
    * * *
    przemocz|yć
    \przemoczyćony сов. 1. промочить;
    2. (zbytnio) перемочить
    * * *
    przemoczony сов.
    1) промочи́ть
    2) ( zbytnio) перемочи́ть

    Słownik polsko-rosyjski > przemoczyć

  • 4 zanadto

    нареч.
    • слишком
    • чересчур
    * * *
    слишком, чересчур;

    \zanadto pewny siebie чрезмерно уверенный в себе; \zanadto ciekawy слишком любопытный

    + nadmiernie, nazbyt, zbytnio

    * * *
    сли́шком, чересчу́р

    zanadto pewny siebie — чрезме́рно уве́ренный в себе́

    zanadto ciekawy — сли́шком любопы́тный

    Syn:
    nadmiernie, nazbyt, zbytnio

    Słownik polsko-rosyjski > zanadto

  • 5 zbyt

    сущ.
    • продажа
    • распродажа
    • сбыт
    * * *

    %1 ♂, Р. \zbytu сбыт;

    rynki \zbytu рынки сбыта; nie mieć \zbytu не находить сбыта

    \zbyt długi чрезмерно длинный;

    \zbyt późno слишком поздно
    + nazbyt, zbytnio, nadmiernie, za bardzo

    * * *
    I м, P zbytu

    rynki zbytu — ры́нки сбы́та

    nie mieć zbytu — не находи́ть сбы́та

    II
    сли́шком; чересчу́р, чрезме́рно

    zbyt długi — чрезме́рно дли́нный

    zbyt późno — сли́шком по́здно

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > zbyt

  • 6 za

    предл.
    • в
    • для
    • за
    • к
    • ко
    • на
    • от
    • по
    • при
    • про
    • ради
    • среди
    • через
    * * *
    1) (ilość minut przed pełną godziną) без (количество минут до полного часа)
    2) za (np. pojąć za żonę) в (напр. взять в жёны)
    3) za (po upływie jakiegoś czasu) через (спустя)
    4) za (w czasie, za panowania) во время, во времена, при
    5) za (zbytnio) слишком, чересчур
    6) za (jakąś kwotę) за, на (определённую сумму)
    7) za (pozostałe znaczenia) за (другие значения)
    przez, w ciągu, w czasie за (в течение)
    po (w celu) за (с целью)
    * * *
    %1 предлог. l c Р. при, во время;
    za dnia при дневном свете, засветло; za moich czasów в моё время; za panowania... во время правления..., в царствование...; II c В. 1. через; za miesiąc, za rok через месяц, через год; 2. за; sprawozdanie za pierwszy kwartał отчёт за первый квартал; chwycić za gardło схватить за глотку (горло); ująć za rękę взять за руку; kupić za sto złotych купить за сто злотых; sprzedać za bezcen продать за бесценок; ukarać za coś наказать за что-л.; wyjechać za miasto поехать за город; 3. за, вместо; za mnie вместо меня; jeść za dwóch есть за двоих; podpisać za kogoś расписаться за кого-л.; 4. в; wynająć się za parobka, za stróża наняться в батраки, в сторожа; pojąć za żonę kogoś взять в жёны кого-л., жениться на ком-л.; 5. иногда не переводится; uważać za konieczne считать необходимым; uznać za geniusza признать гением; uważać się za znawcę считать себя знатоком; on uchodzi za durnia его считают дураком; III с ♂ за; иногда не переводится; mieszkać za wsią жить за деревней; rozglądać się za mieszkaniem, za pracą искать квартиру, работу; stać za domem стоять за домом; krok za krokiem шаг за шагом; rok za rokiem год за годом za duży слишком большой; za bardzo się śpieszysz ты слишком торопишься; 2. в сочет, с. вопр. мест.: со za что за; какой; со to za człowiek? что это за человек?; со to za jeden? кто это такой?; со za ogrom! какая громадина!
    * * *
    I 1. предлог с Р
    при, во вре́мя

    za dnia — при дневно́м све́те, за́светло

    za moich czasów — в моё вре́мя

    za panowania… — во вре́мя правле́ния..., в ца́рствование...

    2. предлог с В
    1) че́рез

    za miesiąc, za rok — че́рез ме́сяц, че́рез год

    2) за

    sprawozdanie za pierwszy kwartał — отчёт за пе́рвый кварта́л

    chwycić za gardło — схвати́ть за гло́тку (го́рло)

    ująć za rękę — взять за́ руку

    kupić za sto złotych — купи́ть за сто зло́тых

    sprzedać za bezcen — прода́ть за бесце́нок

    ukarać za coś — наказа́ть за что́-л.

    wyjechać za miasto — пое́хать за́ город

    3) за, вме́сто

    za mnie — вме́сто меня́

    jeść za dwóch — есть за двои́х

    podpisać za kogoś — расписа́ться за кого́-л.

    4) в

    wynająć się za parobka, za stróża — наня́ться в батраки́, в сторожа́

    pojąć za żonę kogoś — взять в жёны кого́-л., жени́ться на ко́м-л.

    uważać za konieczne — счита́ть необходи́мым

    uznać za geniusza — призна́ть ге́нием

    uważać się za znawcę — счита́ть себя́ знатоко́м

    on uchodzi za durnia — его́ счита́ют дурако́м

    3. предлог с Т
    за; иногда не переводится

    mieszkać za wsią — жить за дере́вней

    rozglądać się za mieszkaniem, za pracą — иска́ть кварти́ру, рабо́ту

    stać za domem — стоя́ть за до́мом

    krok za krokiem — шаг за ша́гом

    rok za rokiem — год за го́дом

    II частица
    1) в сочет. с прил. или нареч. сли́шком; чересчу́р

    za duży — сли́шком большо́й

    za bardzo się śpieszysz — ты сли́шком торо́пишься

    2) в сочет. с вопр. мест.:

    co za — что за; како́й

    co to za człowiek? — что э́то за челове́к?

    co to za jeden? — кто э́то тако́й?

    co za ogrom! — кака́я грома́дина!

    Słownik polsko-rosyjski > za

См. также в других словарях:

  • zbytnio — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} przekraczając pewną miarę, za bardzo, nadmiernie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zbytnio komuś wierzyć. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zbytnio — «zanadto, za bardzo, nadmiernie» Zbytnio mu ufała. Nie bierz sobie tego zbytnio do serca …   Słownik języka polskiego

  • nazbyt — «zbytnio, nadmiernie, przesadnie; za bardzo» Był nazbyt tęgi. Jest nazbyt słaby, by pracować. ∆ Aż nazbyt «w dużym, w za dużym stopniu» ∆ Nie nazbyt «nieprzesadnie, w miarę; z zachowaniem umiaru, ostrożności» Ktoś nie nazbyt grzeczny …   Słownik języka polskiego

  • rozgorączkować — dk IV, rozgorączkowaćkuję, rozgorączkowaćkujesz, rozgorączkowaćkuj, rozgorączkowaćował, rozgorączkowaćowany rozgorączkowywać ndk VIIIa, rozgorączkowaćowuję, rozgorączkowaćowujesz, rozgorączkowaćowuj, rozgorączkowaćywał, rozgorączkowaćywany… …   Słownik języka polskiego

  • rozwlec — dk XI, rozwlecwlokę (rozwlecwlekę), rozwlecwleczesz, rozwlecwlecz, rozwlecwlókł (rozwlecwlekł), rozwlecwlokła (rozwlecwlekła), rozwlecwlekli, rozwlecwleczony, rozwlecwlókłszy (rozwlecwlekłszy) rozwlekać ndk I, rozwlecam, rozwlecasz, rozwlecają,… …   Słownik języka polskiego

  • gruby — 1. Coś jest szyte grubymi nićmi «o grze, intrydze, manipulacji itp. prowadzonej nieudolnie, łatwej do zdemaskowania»: W to ostatnie łgarstwo, szyte zbyt grubymi nićmi, nie uwierzyliśmy. M. Kuczyński, Czeluść. 2. Gruba (grubsza) gra, sprawa «gra… …   Słownik frazeologiczny

  • kruszyć — kopie o coś, o kogoś «spierać się, walczyć o coś lub w czyjejś obronie, zbytnio się angażując»: Na początku małżeństwa dyskutowaliśmy, kto ile czego robi w domu. Potem doszłam do wniosku, że nie warto kruszyć kopii o drobiazgi, które na dłuższą… …   Słownik frazeologiczny

  • kusić — los, szczęście, fortunę «ryzykować niepotrzebnie, ufać zbytnio losowi, szczęściu»: Kiedy już raz wygrałeś partię, zabieraj pieniądze i wal do domu! Nie trzeba kusić losu! Drugim razem wszystko możesz przegrać!... J. Wittlin, Sól …   Słownik frazeologiczny

  • rękawica — 1. książk. Podjąć, podnieść (rzuconą) rękawicę a) «przyjąć wyzwanie na pojedynek» b) «zdecydować się na polemikę z kimś wrogo lub krytycznie nastawionym»: Jakiś zazdrośnik (...) zarzucił mu, że nie stać go na taki dowód odwagi jak wagary. –… …   Słownik frazeologiczny

  • słowo — 1. przestarz. Być (z kimś) po słowie «być (z kimś) zaręczonym»: – Żeni się pan? – Tak, po słowie jesteśmy. I. Newerly, Pamiątka. 2. Chwytać, łapać kogoś za słowa (słówka) «zwracać złośliwie uwagę na formę wypowiedzi, nie na jej treść, dopatrywać… …   Słownik frazeologiczny

  • świecić — 1. pot. Świecić cerami, łatami, dziurami «mieć podarte, połatane ubranie, buty»: Był wychudzony, ubrany w wysmarowaną panterkę i świecące dziurami spodnie. M. Nurowska, Czyściec. 2. pot. Świecić gołym ciałem, golizną, posp. gołym tyłkiem… …   Słownik frazeologiczny

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»