-
1 zbrzyd|nąć
pf (zbrzydł a. zbrzydnął) vi 1. (stracić urodę) to lose one’s looks a. beauty, to grow ugly- była bardzo ładna, ale ostatnio trochę zbrzydła she used to be very pretty, but lately she’s lost her looks a bit2. pot. (sprzykrzyć się) to pall (komuś on sb)- zbrzydły jej codzienne obowiązki her daily chores began to pall on her, she was sick and tired of her daily chores- życie mi zbrzydło I’m fed up with a. tired of life ⇒ brzydnąćThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zbrzyd|nąć
См. также в других словарях:
cień — 1. Ani cienia czegoś «zupełnie nic, wcale»: (...) nie mogła wydobyć ze siebie ani cienia uśmiechu (...). S. Żeromski, Wiatr. 2. Bać się, lękać się własnego cienia «być bardzo lękliwym, podejrzliwym, nadmiernie ostrożnym»: Człowiek nie będzie… … Słownik frazeologiczny
cień — m I, D. cienia; lm M. cienie, D. cieni (cieniów) 1. «ciemne odbicie oświetlonego przedmiotu padające na stronę odwróconą od źródła światła» Krótki, długi cień. Cień drzewa, wieży, domu. Drzewa dawały dużo cienia. Cień pada na coś, kładzie się,… … Słownik języka polskiego
zbrzydnąć — dk Vc, zbrzydnąćnę, zbrzydnąćniesz, zbrzydnąćnij, zbrzydł (zbrzydnąćdnął), zbrzydnąćdła, zbrzydnąćdli, zbrzydnąćdłszy 1. «stać się brzydkim, mniej ładnym niż dotychczas» Schudła i zbrzydła. Twarz jej zbrzydła. 2. «stać się uciążliwym,… … Słownik języka polskiego
