-
1 zastąpienie
zastąpienie n: nie do zastąpienia unersetzlich, nicht zu ersetzen -
2 zastąpienie
-
3 wymiana
wymiana f (-y) Austausch m; pieniędzy Umtausch m; Wechsel m; butelek Rückgabe f; (zastąpienie) Auswechseln n;gwałtowna wymiana zdań Auseinandersetzung f;wymiana słów Wortwechsel m;wymiana myśli Gedankenaustausch m;wymiana gospodarcza wirtschaftliche Zusammenarbeit f;wymiana ognia MIL Schusswechsel m -
4 substytucja
substytucja [supstɨtuʦ̑ja] f1) (książk: zastąpienie)\substytucja czegoś czymś Ersatz m von etw durch etw, Austausch m von etw gegen etw -
5 wymiana
wymiana [vɨmjana] f\wymiana pozdrowień/uprzejmości Austausch von Grüßen/Höflichkeiten\wymiana myśli Gedankenaustausch m\wymiana ognia Schusswechsel m, Feuergefecht nt2) ( współpraca)\wymiana gospodarcza wirtschaftliche Zusammenarbeit f, Handelsaustausch m\wymiana walut Geldwechsel m, Geldumtausch m\wymiana czegoś na coś Auswechseln nt von etw durch etw, Austauschen nt von etw gegen etw -
6 zmiana
zmiana [zmjana] f\zmiana na lepsze/gorsze eine Änderung [ lub Wende] zum Besseren/Schlechteren\zmiana czegoś na coś Wechsel m von etw zu etwzmiany personalne Personalwechsel mrobić coś na zmianę [z kimś] etw [mit jdm] im Wechsel machendzienna/nocna \zmiana Tag-/Nachtschicht fpracować na zmiany in Schichten arbeiten -
7 Landeswährung
-
8 Verdrängung
Verdrängung <-, -en> f
См. также в других словарях:
kwantyzacja — ż I, DCMs. kwantyzacjacji, blm 1. fiz. «przejście od praw fizyki klasycznej do odpowiednich praw teorii kwantów przez zastąpienie wielkości fizycznych (np. pędu, energii) odpowiednimi operatorami; kwantowanie» 2. techn. «zastąpienie opisu… … Słownik języka polskiego
alkoholan — m IV, D. u, Ms. alkoholannie; lm M. y chem. alkoholany «związki o charakterze soli, pochodne alkoholi, powstałe przez zastąpienie atomu wodoru w grupie wodorotlenowej atomem metalu» … Słownik języka polskiego
anarchizm — m IV, D. u, Ms. anarchizmzmie, blm «utopijny kierunek społeczno polityczny, rozwijający się głównie w XIX w., sprzeciwiający się wszelkiej organizacji państwowej, postulujący likwidację państwa i zastąpienie go bliżej nie określonymi związkami… … Słownik języka polskiego
aproksymacja — ż I, DCMs. aproksymacjacji, blm 1. książk. «ujęcie czegoś w sposób niezupełnie ścisły; przybliżenie» 2. mat. «zastąpienie jednych wielkości matematycznych przez inne prostsze, łatwiejsze do badania i zastosowań» ‹łac.› … Słownik języka polskiego
glinokrzemian — m IV, D. u, Ms. glinokrzemiannie; lm M. y miner. glinokrzemiany «związki chemiczne o budowie krzemianów, powstałe przez częściowe zastąpienie atomów krzemu w krzemianach atomami glinu; bardzo pospolite minerały skałotwórcze, stanowiące jeden z… … Słownik języka polskiego
jednorodny — «składający się z takich samych części składowych, pochodzący z jednego źródła, mający te same właściwości; jednakowy» Jednorodne części zdania. Jednorodne ukształtowanie powierzchni. ∆ chem. Układ jednorodny «układ złożony z jednej fazy,… … Słownik języka polskiego
kontrafaktura — ż IV, CMs. kontrafakturaurze, blm muz. «w kompozycjach wokalnych: zastąpienie tekstu oryginalnego tekstem nowym, zwłaszcza tekstu świeckiego religijnym i odwrotnie» … Słownik języka polskiego
prosty — prości, prostytszy 1. «nie odchylający się w żadną stronę, nie skręcający w bok; równy, nie wykrzywiony, niekręty, nie wygięty, nie zgięty» Proste brwi, włosy. Prosty słup. Prosta spódnica. ∆ anat. Kiszka prosta → odbytnica ∆ mat. Graniastosłup… … Słownik języka polskiego
redukcja — ż I, DCMs. redukcjacji; lm D. redukcjacji (redukcjacyj) 1. «sprowadzenie czegoś do mniejszych rozmiarów, mniejszej liczby; zredukowanie, zmniejszenie» Redukcja budżetu, sił zbrojnych. Redukcja wydatków. ∆ biol. Redukcja chromosomów «zmniejszenie… … Słownik języka polskiego
rektyfikacja — ż I, DCMs. rektyfikacjacji, blm 1. chem. techn. «proces rozdzielania mieszanin ciekłych, których składniki mają zbliżone temperatury wrzenia, oparty na zasadzie wielokrotnej destylacji» ∆ Rektyfikacja spirytusu «proces oczyszczania spirytusu… … Słownik języka polskiego
substytucja — ż I, DCMs. substytucjacji; lm D. substytucjacji (substytucjacyj) 1. książk. «podstawienie, zastąpienie czymś» 2. jęz. «metoda ustalania tożsamości funkcjonalnej jednostek językowych lub różnicy w pełnionych przez nie funkcjach, polegająca na… … Słownik języka polskiego