-
1 zasadniczy
adj( podstawowy) fundamental; ( pryncypialny) principledpostawa zasadnicza — WOJSK attention
* * *a.1. (= podstawowy) (o różnicach, argumentach, cechach) basic, primary, essential, fundamental, vital ( dla czegoś to sth); zasadnicza część czegoś the body of sth; zasadnicza przyczyna czegoś the underlying/root cause of sth; warunek zasadniczy prerequisite ( czegoś for l. to l. of sth); postawa zasadnicza wojsk. position of attention; ustawa zasadnicza prawn. constitution; zasadnicza służba wojskowa wojsk. mandatory military service; zasadnicza kwestia vital point; w kwestiach zasadniczych in substance; odgrywać zasadniczą rolę play a vital part/role; barwy zasadnicze primary colors; mieć zasadnicze znaczenie be crucially important; wynagrodzenie zasadnicze basic/primary salary.2. (= pryncypialny) principled.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zasadniczy
-
2 zasadniczy
zasadniczy [zasadɲiʧ̑ɨ] adjw \zasadniczy sposób prinzipiell -
3 zasadniczy
ustawa f zasadnicza Grundgesetz n;służba f zasadnicza Wehrdienst m;pensja f zasadnicza Grundgehalt n -
4 zasadniczy
прил.• важный• ведущий• верховный• вещественный• главный• жизненный• житейский• значительный• капитальный• кардинальный• коренной• насущный• начальный• необходимый• основной• первичный• первобытный• первоначальный• первостепенный• питательный• принципиальный• существенный• фундаментальный• элементарный* * *zasadnicz|yпринципиальный; основной;płaca \zasadniczyа основной оклад; \zasadniczyа różnica основная (принципиальная) разница; ● postawa \zasadniczyа спорт. воен. основная стойка; стойка «смирно»; \zasadniczyе zagadnienie принципиальный (главный) вопрос; służba \zasadniczya воен. срочная служба; \zasadniczya rozmowa серьёзный разговор
+ podstawowy, główny, pryncypialny* * *принципиа́льный; основно́йpłaca zasadnicza — основно́й окла́д
- zasadnicze zagadnieniezasadnicza różnica — основна́я (принципиа́льная) ра́зница
- służba zasadnicza
- zasadnicza rozmowaSyn: -
5 zasadniczy
основнойKrótki rosyjsko-polski i polsko-rosyjski Słownik Polytechnic > zasadniczy
-
6 zasadniczy
• baselineSłownik polsko-angielski z Elektroniki i Informatyki > zasadniczy
-
7 zasadniczy
• baseline• underlying -
8 zasadniczy
1. cardinal2. essentiel3. foncier4. fondamental5. pragmatique6. primaire7. principal8. substantiel9. vital10. élémentaire -
9 zasadniczy
adjgrundsätzlich, prinzipiell -
10 zasadniczy
1 bun 2 bunúsach 3 corp 4 deireanach 5 dáiríre 6 príomha 7 radacach -
11 zasadniczy
kryesor -
12 zasadniczy
esas; esaslı -
13 zasadniczy
[засаднічи]adj -
14 zasadniczy
pagrindinis -
15 zasadniczy
принциповий, основний, істотний -
16 zasadniczy
1 kailangan2 pátibayan -
17 zasadniczy
derwaýys; esasy; gutarnykly; ilkinji; ilkinjilik -
18 zasadniczy
esencial -
19 zasadniczy
ישאר -
20 zasadniczy
اساسي ; اصل ; برتر ; برترين ; بزرگت ; بنيادي ; بنيان ; حياتي ; ريشگي ; ريشه ; ضروري ; فاءق ; واجبواژه نامه لهستانی فارسی (Dictionary Farsi-Polish) > zasadniczy
См. также в других словарях:
zasadniczy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. IIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stanowiący punkt wyjścia, podstawę czegoś; główny, najważniejszy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zasadnicze cechy. Zasadniczy argument, dowód na coś.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zasadniczy — 1. «dotyczący zasady, opierający się na zasadzie; podstawowy, główny, najważniejszy» Zasadniczy argument. Zasadnicza cecha czegoś. Zasadnicze różnice. Zasadnicze wiadomości z prawa, z historii. W sposób zasadniczy. ∆ Zasadnicza szkoła zawodowa… … Słownik języka polskiego
fundamentalny — «zasadniczy, podstawowy, główny» Fundamentalna teza, ustawa. Układ o fundamentalnym znaczeniu. ‹śrdwłc.› … Słownik języka polskiego
biegun — 1. Być, stać itp. na dwóch biegunach, na (dwóch) przeciwnych, przeciwległych biegunach «różnić się od siebie w sposób zasadniczy, reprezentować przeciwstawne stanowiska, poglądy, płaszczyzny itp., stanowić krańcowe przeciwieństwa»: Jesteśmy na… … Słownik frazeologiczny
bezwzględny — bezwzględnyni, bezwzględnyniejszy 1. «nie mający względów dla innych; świadczący o surowości, okrucieństwie; surowy, okrutny» Bezwzględny przełożony. Bezwzględne postępowanie. Być coraz bezwzględniejszym dla kogoś, w stosunku do kogoś. Być… … Słownik języka polskiego
czynnik — m III, D. a, N. czynnikkiem; lm M. i 1. «jedna z przyczyn działających, wywołujących skutek; jeden ze składników warunkujących coś, rozstrzygających o czymś» Czynnik decydujący, istotny, stały, ważny, zasadniczy. Czynniki klimatyczne, ekonomiczne … Słownik języka polskiego
elementarny — elementarnyni, elementarnyniejszy 1. «podstawowy, zasadniczy, najprostszy» Elementarne pojęcie. Elementarne wiadomości. Elementarne potrzeby. Wykształcenie elementarne. ∆ Szkoła elementarna «publiczna szkoła początkowa utworzona w XVIII w. przez… … Słownik języka polskiego
generalny — generalnyni 1. «dotyczący ogółu, obejmujący ogół ludzi albo zjawisk, faktów; ogólny, powszechny» Generalne obrady, generalny zjazd. Generalny przegląd. ∆ Próba generalna «próba ostateczna, bezpośrednio poprzedzająca właściwe występy,… … Słownik języka polskiego
główny — głównyni, głównyniejszy «najważniejszy, podstawowy, zasadniczy» Główna ulica. Główne wejście. Główna rola w sztuce. Główny projektant. Główny księgowy. ∆ Główna wygrana «największa wygrana na loterii» ∆ Nawa główna «nawa środkowa, prowadząca do… … Słownik języka polskiego
homologiczny — «wykazujący zgodność, odpowiedniość» ∆ biol. Narządy homologiczne «narządy różnych zwierząt, które mają taki sam zasadniczy plan budowy, takie samo umiejscowienie i pochodzenie, natomiast mogą pełnić zupełnie odmienne funkcje» ∆ chem. Szeregi… … Słownik języka polskiego
istotny — istotnyni 1. «stanowiący istotę kogoś, czegoś; charakterystyczny, główny, podstawowy, ważny, zasadniczy» Istotne momenty dyskusji. Poruszyć w referacie istotne sprawy. 2. «rzeczywisty, prawdziwy, faktyczny, już istniejący» Być istotnym sprawcą… … Słownik języka polskiego