-
1 zaprzestać
глаг.• переставать• прекратить• прекращать• прерывать* * *zaprzesta|ć\zaprzestaćnę, \zaprzestaćnie, \zaprzestaćń сов. прекратить (что-л. делать);\zaprzestać śpiewać прекратить пение, перестать петь; \zaprzestać pracy прекратить работу
+ zaniechać* * *zaprzestanę, zaprzestanie, zaprzestań сов.прекрати́ть (что-л. делать)zaprzestać śpiewać — прекрати́ть пе́ние, переста́ть петь
zaprzestać pracy — прекрати́ть рабо́ту
Syn: -
2 czas zaprzestać
время прекратитьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > czas zaprzestać
-
3 ogień
сущ.• жар• камин• костёр• обстрел• огонь• пламя• пожар• стрельба* * *♂, Р. ognia, мн. Р. ogni огонь;gotować na wolnym ogniu варить на медленном огне; zaprzestać ognia прекратить огонь (стрельбу); ognia! огонь! (команда); ● chrzest ognia книжн. боевое крещение;wpaść jak po \ogień забежать на минутку;
w ogniu в пылу сражения;bać się jak ognia бояться как огня; pójść (rzucić się, skoczyć) dla kogoś (za kogoś) w \ogień в огонь и воду пойти (броситься) за кого-л.;na pierwszy \ogień а) в первых рядах наступающих;
б) в первую очередь, сперва;puścić coś z ogniem предать огню, сжечь, спалить что-л.* * *м, Р ognia, мн Р ogniого́ньgotować na wolnym ogniu — вари́ть на ме́дленном огне́
- wpaść jak po ogieńzaprzestać ognia — прекрати́ть ого́нь (стрельбу́)
- w ogniu
- bać się jak ognia
- pójść dla kogoś w ogień
- pójść za kogoś w ogień
- rzucić się dla kogoś w ogień
- skoczyć dla kogoś w ogień
- na pierwszy ogień
- puścić coś z ogniem -
4 przerwać
глаг.• вешать• засекать• мешать• навесить• останавливать• остановить• откладывать• отложить• перебивать• перервать• перерывать• перестать• перехватить• перехватывать• подвесить• подвешивать• прекратить• прекращать• препятствовать• прервать• прерывать• пресекать• пресечь• приостанавливать* * *przerw|ać\przerwaćę, \przerwaćie, \przerwaćij, \przerwaćany сов. 1. перервать;2. прорвать;\przerwać tamę прорвать плотину;
3. (zaprzestać) прервать; прекратить;\przerwać ruch остановить движение;
4. (wyłączyć dostawę prądu, gazu itp.) отключить;5. с.-х. проредить;● \przerwać w pół słowa прервать (остановить) на полуслове
* * *przerwę, przerwie, przerwij, przerwany сов.1) перерва́ть2) прорва́тьprzerwać tamę — прорва́ть плоти́ну
3) ( zaprzestać) прерва́ть; прекрати́тьprzerwać ruch — останови́ть движе́ние
4) (wyłączyć dostawę prądu, gazu itp.) отключи́ть5) с.-х. прореди́ть• -
5 zaniechać
глаг.• бросать• бросить• кончать• оставить• оставлять• отказаться• отказываться• переставать• перестать• побросать• покидать• покинуть• прекратить• прекращать• прекращаться* * *zaniecha|ć\zaniechaćny сов. czego прекратить что; оставить что; отказаться от чего;\zaniechać czytania прекратить чтение, перестать читать; \zaniechać projektu отказаться от проекта
+ zaprzestać, odstąpić, zrezygnować* * *zaniechany сов. czegozaniechać czytania — прекрати́ть чте́ние, переста́ть чита́ть
zaniechać projektu — отказа́ться от прое́кта
Syn:
См. также в других словарях:
zaprzestać — dk, zaprzestaćstanę, zaprzestaćstaniesz, zaprzestaćstań, zaprzestaćstał zaprzestawać ndk IX, zaprzestaćstaję, zaprzestaćstajesz, zaprzestaćwaj, zaprzestaćwał «przerwać jakąś czynność, zaniechać robienia czegoś» Zaprzestać walki. Zaprzestał… … Słownik języka polskiego
dać sobie na wstrzymanie — Zaprzestać czegoś; zrezygnować z czegoś Eng. To stop or give up doing something; to resign, surrender, or abandon … Słownik Polskiego slangu
spasować — Zaprzestać czegoś; zrezygnować z czegoś; poddać się Eng. To give up or to give in; to resign, surrender, or abandon … Słownik Polskiego slangu
wziąć sobie na wstrzymanie — Zaprzestać czegoś; zrezygnować z czegoś Eng. To stop or give up doing something; to resign, surrender, or abandon … Słownik Polskiego slangu
spocząć — dk Xc, spocznę, spoczniesz, spocznij, spocząćczął, spocząćczęła, spocząćczęli, spocząćcząwszy spoczywać ndk I, spocząćam, spocząćasz, spocząćają, spocząćaj, spocząćał 1. podn. książk. «usiąść, położyć się, zwykle dla odpoczynku, nabrania sił;… … Słownik języka polskiego
boski — Wyglądać boskiego zmiłowania; czekać na zmiłowanie boskie «zaprzestać wszelkich działań, czekać na szczęśliwy zbieg okoliczności, który rozwiąże jakiś problem»: (...) zwątpili we własne siły, czekają tylko na zmiłowanie boskie, a to w ich… … Słownik frazeologiczny
broń — 1. Dać, włożyć komuś broń do ręki «wyposażyć kogoś w środki działania, w argumenty przeciw komuś, czemuś»: Odrzucić anglikanizm znaczyło przyznać się do błędu i dać broń do ręki tym, których uważał za najgorszych przeciwników religii objawionej.… … Słownik frazeologiczny
kąt — 1. Chodzić, pot. łazić, tłuc się z kąta w kąt «chodzić bez celu w jakimś pomieszczeniu, zwykle na skutek zdenerwowania, niepokoju lub znudzenia, nie mogąc sobie znaleźć miejsca»: Marudził po domu, łaził z kąta w kąt, w południe dopiero wyszedł na … Słownik frazeologiczny
laur — Spocząć, osiąść na laurach «zaprzestać jakiejś działalności, zadowoliwszy się pierwszymi osiągnięciami»: Jeśli w tym roku zajęliśmy najwyższą lokatę, nie możemy być jej pewni w przyszłym. Myślę, że nie spoczniemy na laurach. DD 21/04/2001.… … Słownik frazeologiczny
miecz — 1. książk. Coś wisi, zawisło nad kimś, nad czymś jak miecz Damoklesa, Damoklesowy; wisi, zawisł nad kimś, nad czymś miecz Damoklesa, Damoklesowy «coś, jakieś niebezpieczeństwo lub nieszczęście, stale komuś grozi»: „Piknik pod Wiszącą Skałą” to… … Słownik frazeologiczny
mielizna — Osiąść na mieliźnie «zaprzestać działalności, nie osiągnąć celu, zrezygnować z pierwotnych zamiarów»: Za bardzo nic nie słychać, nic się nie dzieje, wiesz, jakoś tak żeśmy trochę osiedli na mieliźnie (...). Roz tel 2001 … Słownik frazeologiczny
