-
21 choin|ka
f 1. (sosna) pine (tree); (świerk) spruce 2. (świąteczna) Christmas tree- prezent pod choinkę a Christmas present- dostać coś pod choinkę to get something for Christmas- co dostałeś pod choinkę? what did you get for Christmas?- ozdoby na choinkę Christmas tree decorations- zapalić lampki na choince to turn on the Christmas tree lights- ubierali choinkę they were decorating the (Christmas) tree3. (zabawa) (children’s) Christmas party■ urwać się z choinki pot. to be living on a different planet- patrzyli na mnie, jakbym się urwał z choinki they looked at me as if I’d just landed a. come down from MarsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > choin|ka
-
22 zakop|cić
pf Ⅰ vt 1. pot. (zadymić) to smoke- zakopcili papierosami całe mieszkanie the whole flat was filled with the smell of their cigarettes2. pot. (zapalić papierosa) to have a fag pot. Ⅱ zakopcić się to get sooted- sufit/ściany się zakopciły the ceiling/walls got blackened a. sootedThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zakop|cić
-
23 światło
przy świetle księżyca/gwiazd — by moonlight/starlight
w świetle czegoś — (przen) in the light of sth
światło przednie/tylne — MOT headlight/rear light
przedstawiać kogoś/coś w korzystnym świetle — (przen) to present sb/sth in a favourable (BRIT) lub favorable (US) light
* * *n.1. (= świecenie) light; światło dzienne daylight; światło gwiazd starlight; światło księżyca moonlight; światło słoneczne sunlight; światło wiekuiste rel. eternal life; oglądać coś pod światło hold sth up to the light; przedstawić kogoś/coś w korzystnym/niekorzystnym świetle present sb/sth in a good/bad light; rzucić na coś światło cast l. throw light on sth; ujrzeć światło dzienne come to light; wydobyć coś na światło dzienne unearth sth, bring to light; w świetle tego, co powiedziano... in the light of what has been said...; światła pogasły the lights went out; razi mnie światło light dazzles me.2. (= źródło oświetlenia) light; światła awaryjne mot. hazard lights; światła cofania mot. backup light; światła drogowe l. długie mot. high beams; światła mijania l. krótkie mot. dipped headlights, dippers; światła pozycyjne l. postojowe mot. parking lights; światła odblaskowe mot. reflectors; światła stopu mot. stoplights; światła sygnalizacyjne mot. traffic lights; przejechać (skrzyżowanie) na czerwonym świetle jump the red light, cross against the light; zatrzymać się na światłach stop at the (traffic) lights; światła nawigacyjne żegl. navigation lights; zapalić/zgasić światło turn on/off the light; zielone światło dla rolnictwa/drobnych przedsiębiorców green light for agriculture/small business.3. (= odblask) glitter, sparkle.4. (= średnica otworu) bore, diameter.5. fot. light.6. druk. white distance.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > światło
-
24 przeklę|ty
Ⅰ pp ⇒ przekląć Ⅱ adj. damned, blasted pot.- ten przeklęty samochód znowu nie chce zapalić this blasted car won’t start again- to przeklęte babsko na mnie naskarżyło pot. that damned old bat has complained about me- kiedy skończy się ta przeklęta wojna! let this damned war be over!The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przeklę|ty
-
25 zaświe|cić
pf Ⅰ vt (zapalić) to light [pochodnię, znicze]; to strike [zapałkę]; to switch [sth] on, to switch on, to turn [sth] on, to turn on [lampę, latarnie]- zaświeć światło, bo ciemno it’s dark, switch a. turn on the light- zaświecić komuś w oczy latarką to shine a torch into sb’s eyes- zaświecił reflektorami prosto w moje okna he shone his headlamps right into my windows ⇒ świecić- znowu zaświeciło słońce the sun started to shine again- światło zaświeciło w jej pokoju the light went on in her room- oczy zaświeciły mu gniewem przen. his eyes glinted in a. with anger- oczy mu się zaświeciły wesołym blaskiem przen. there was a sparkle in his eyes, his eyes began to glitter in merrimentThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zaświe|cić
- 1
- 2
См. также в других словарях:
zapalić się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zapalać się {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zapalać się – zapalić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zajmować się ogniem, płomieniem; zaczynać się palić, tlić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Las zapalił się od wypalanych traw. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zapalić — dk VIa, zapalićlę, zapalićlisz, zapalićpal, zapalićlił, zapalićlony zapalać ndk I, zapalićam, zapalićasz, zapalićają, zapalićaj, zapalićał, zapalićany 1. «wzniecić ogień, sprawić, że coś się zajmie płomieniem, zacznie się palić, tlić» Zapalić gaz … Słownik języka polskiego
zająć się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}zajmować się {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zająć się II {{/stl 13}}{{stl 33}} zacząć się palić; zapalić się :{{/stl 33}}{{stl 10}}Uważaj, bo zajmie ci się kurtka. Zgaście… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pozapalać — dk I, pozapalaćam, pozapalaćasz, pozapalaćają, pozapalaćaj, pozapalaćał, pozapalaćany 1. «zapalić wiele czegoś, zapalić w wielu miejscach; zapalić jedno po drugim» Pozapalać lampy, świece. Pozapalać wszystkie światła. 2. «rozpalić, rozniecić… … Słownik języka polskiego
zaświecić — dk VIa, zaświecićcę, zaświecićcisz, zaświecićświeć, zaświecićcił, zaświecićcony rzad. zaświecać ndk I, zaświecićam, zaświecićasz, zaświecićają, zaświecićaj, zaświecićał, zaświecićany 1. «sprawić, żeby coś świeciło, paliło się, włączyć źródło… … Słownik języka polskiego
zająć — dk Xc, zająćjmę, zająćjmiesz, zająćjmij, zająćjął, zająćjęła, zająćjęli, zająćjęty, zająćjąwszy zajmować ndk IV, zająćmuję, zająćmujesz, zająćmuj, zająćował, zająćowany 1. «zapełnić, wypełnić sobą lub czymś jakąś przestrzeń, powierzchnię czegoś»… … Słownik języka polskiego
wzniecić — dk VIa, wzniecićcę, wzniecićcisz, wznieć, wzniecićcił, wzniecićcony wzniecać ndk I, wzniecićam, wzniecićasz, wzniecićają, wzniecićaj, wzniecićał, wzniecićany 1. «spowodować powstanie ognia, światła; zapalić» Wzniecić ogień, płomień, pożar. przen … Słownik języka polskiego
płomień — m I, D. płomieńenia; lm M. płomieńenie, D. płomieńeni 1. «gazy spalające się przy zetknięciu z tlenem powietrza, z towarzyszeniem zjawiska świecenia; ogień, język ognia unoszący się nad płonącym przedmiotem; w terminologii specjalnej: gazy… … Słownik języka polskiego
zabłysnąć — dk Va, zabłysnąćnę, zabłysnąćbłyśniesz, zabłysnąćbłyśnij, zabłysnąćnął, zabłysnąćnęła a. zabłysnąćsła, zabłysnąćnęli, zabłysnąćnąwszy 1. «wydać błysk, błyski, ukazać się jako błysk, zajaśnieć blaskiem» Słońce zabłysło zza chmur. Latarka zabłysła… … Słownik języka polskiego
zapłonąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVa, zapłonąćnę, zapłonąćnie, zapłonąćpłoń, zapłonąćnął, zapłonąćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zacząć płonąć; rozgorzeć, zapalić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zapłonęły zapałki.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień