-
21 przejmować
impf ⇒ przejąć* * *-uję, -ujesz, przejąć; perf; vt(majątek, obowiązki, piłkę) to take over; (list, przesyłkę, transport) to intercept, to seize; (obyczaje, tradycje) to adopt; (o dreszczach, smutku itp.) to take hold of; ( wzruszać) to move* * *ipf.1. (= brać, odbierać) take over; przejąć władzę take over the power; przejąć piłkę sport intercept the ball; przejąć pałeczkę sport take over the baton; przen. take over from sb, take over the baton.3. (= przyswajać sobie) adopt; przejmować czyjś sposób mówienia adopt sb's manner of speaking.4. (= przenikać) take hold of; zimno przejmowało ją do szpiku kości she was chilled to the bone; przejął mnie smutek grief took hold of me.5. (= wzruszać) move; przejął mnie los tej bezrobotnej matki z trojgiem dzieci I was moved by the plight of this unemployed mother with three children.ipf.(= wzruszać się) be moved; (= zaniepokoić się) be concerned; nie przejmuj się don't worry.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przejmować
-
22 zakłopotać się
сов.1) смути́ться, сконфу́зиться2) обеспоко́иться, озабо́титьсяzakłopotać się się o coś — позабо́титься о чём-л.
Syn: -
23 zatroskać się
-
24 zakłopotać\ się
сов. 1. смутиться, сконфузиться;2. обеспокоиться, озаботиться; \zakłopotać\ się się o coś позаботиться о чём-л.+1. stropić się, zmieszać się 2. zaniepokoić się
-
25 zatroskać\ się
сов. озаботиться, обеспокоиться+zaniepokoić się, zmartwić się, zafrasować się
-
26 zaalarm|ować
pf vt książk. 1. (zawiadomić) to alert [policję, straż pożarną]; (wezwać) to call [policję, straż pożarną]- zaalarmować kogoś o wystąpieniu nowych wirusów to alert sb about new viruses- zaalarmować kogoś, że… to alert sb that… ⇒ alarmować2. (zaniepokoić) to alarm- zaalarmować opinię publiczną to alarm public opinion ⇒ alarmowaćThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zaalarm|ować
-
27 zaniepokojeni|e
Ⅰ sv ⇒ zaniepokoić Ⅱ n sgt (obawa) concern; (świadomość niebezpieczeństwa) alarm- powiedzieć coś z zaniepokojeniem to say sth with alarm- wzbudzić czyjeś zaniepokojenie to alarm sb- nie ma powodów do zaniepokojenia there’s no cause for alarm- wyraził zaniepokojenie polityką nowych władz he expressed concern at the policy of the new government- rośnie zaniepokojenie, że… there is a growing concern that…The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zaniepokojeni|e
-
28 zaniepokoj|ony
Ⅰ pp ⇒ zaniepokoić Ⅱ adj. [osoba, głos, mina] worried- wyglądał na zaniepokojonego he looked worriedThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zaniepokoj|ony
-
29 niepokoić
niepokoić < zaniepokoić> (-ję): niepokoić k-o jemandem Sorgen machen, jemanden beunruhigen; (nie dawać spokoju) jemanden belästigen;niepokoi mnie, że … es beunruhigt mich, dass …;niepokoić się sich Sorgen machen (o A um A) -
30 Aufruhr
Au fruhr ['aʊfru:ɐ̯] <-[e]s, -e> mjdn in \Aufruhr versetzen zaniepokoić kogoś -
31 Beklemmung
-
32 unruhig
- 1
- 2
См. также в других словарях:
zaniepokoić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, zaniepokoićkoję, zaniepokoićkoi, zaniepokoićkój, zaniepokoićkojony {{/stl 8}}{{stl 7}} spowodować obawę, niepokój o kogoś lub coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zaniepokoić opinię publiczną, rodzinę, dziecko. Zaniepokoić… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zaniepokoić — dk VIa, zaniepokoićkoję, zaniepokoićisz, zaniepokoićkój, zaniepokoićił, zaniepokoićkojony «wzbudzić, wywołać czyjś niepokój, obawę o kogoś lub o coś» Zaniepokoił nas stan jego zdrowia. Zaniepokoić kogoś milczeniem. Brak wiadomości od syna… … Słownik języka polskiego
zaniepokoić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} poczuć niepokój, obawę, strach; zakłopotać się, zmartwić się, przestraszyć się, zdenerwować się, stać się niespokojnym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Poważnie, trochę zaniepokoić się. Zaniepokoić się o syna spóźniającego się na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zatrwożyć — dk VIb, zatrwożyćżę, zatrwożyćżysz, zatrwożyćtrwóż, zatrwożyćżył, zatrwożyćżony rzad. zatrważać ndk I, zatrwożyćam, zatrwożyćasz, zatrwożyćają, zatrwożyćaj, zatrwożyćał, zatrwożyćany, książk. «przejąć kogoś trwogą, lękiem, zaniepokoić, przerazić … Słownik języka polskiego
klin — m IV, D. a, Ms. klinnie; lm M. y 1. «kawałek drewna lub metalu, element w postaci bryły ograniczonej z dwu stron powierzchniami zbieżnymi, używany do rozszczepiania twardych materiałów, służący jako maszyny proste (np. ostrze noża), do łączenia… … Słownik języka polskiego
przejąć — dk Xc, przejąćjmę, przejąćjmiesz, przejąćjmij, przejąćjął, przejąćjęła, przejąćjęli, przejąćjęty, przejąćjąwszy przejmować ndk IV, przejąćjmuję, przejąćjmujesz, przejąćjmuj, przejąćował, przejąćowany 1. «wziąć, przyjąć, odebrać coś od kogoś,… … Słownik języka polskiego
wbić — dk Xa, wbiję, wbijesz, wbił, wbity wbijać ndk I, wbićam, wbićasz, wbićają, wbićaj, wbićał, wbićany 1. «bijąc, uderzając czymś, naciskając coś, zagłębiając coś w czymś, wepchnąć w coś» Wbijać gwóźdź w ścianę. Wbijać słupy w ziemię. Wbić sobie… … Słownik języka polskiego
zaalarmować — dk IV, zaalarmowaćmuję, zaalarmowaćmujesz, zaalarmowaćmuj, zaalarmowaćował, zaalarmowaćowany 1. «wywołać stan alarmu, zawiadomić o grożącym niebezpieczeństwie lub sytuacji wymagającej niezwłocznego działania; pobudzić do czujności» Zaalarmować… … Słownik języka polskiego
zaambarasować — dk IV, zaambarasowaćsuję, zaambarasowaćsujesz, zaambarasowaćsuj, zaambarasowaćował, zaambarasowaćowany przestarz. «wprawić w zakłopotanie, sprawić kłopot, przysporzyć zmartwień, zakłopotać» Zaambarasował rodziców swoim zachowaniem. zaambarasować… … Słownik języka polskiego
zabić — dk Xa, zabićbiję, zabićbijesz, zabićbij, zabićbił, zabićbity zabijać ndk I, zabićam, zabićasz, zabićają, zabićaj, zabićał, zabićany 1. «pozbawić kogoś, coś życia w sposób gwałtowny, zadać komuś śmierć; uśmiercić, zamordować» Zabić kogoś… … Słownik języka polskiego
zakłopotać — dk IX, zakłopotaćoczę a. zakłopotaćocę, zakłopotaćoczesz, zakłopotaćocz, zakłopotaćał «zmartwić, stropić, zmieszać; wprawić w kłopot» Zakłopotało go jej milczenie. Stanął zakłopotany. zakłopotać się «zatroszczyć się o coś, zmartwić się czymś,… … Słownik języka polskiego