-
1 zamknąć
1) закрыть2) zamknąć (bilans) составить, подвести3) zamknąć (na klucz) запереть4) zamknąć (np. nawias) заключить5) zamknąć (np. powieki) сомкнуть6) zamknąć (np. przejazd) перекрыть7) zamknąć (skończyć) закончить8) zamknąć (usta komuś) зажать (рот кому-л.)9) zamknąć (w więzieniu) заключитьzłączyć, spoić (końce) замкнуть (соединить концы)techn. uziemić техн. замкнуть (на землю)techn. zewrzeć техн. замкнуть (накоротко)* * *zamkn|ąć\zamknąćięty сов. 1. закрыть;\zamknąć na klucz (na kłódkę) запереть на ключ (на замок); \zamknąć oczy закрыть глаза; \zamknąć sklep закрыть магазин; \zamknąć radio, telewizor выключить радио, телевизор; \zamknąć zebranie, posiedzenie закрыть собрание, совещание (заседание);
2. разг. заключить, посадить (в тюрьму etc.);● \zamknąć nawias закрыть скобки;
\zamknąć w nawiasy заключить в скобки+1. zawrzeć 2. uwięzić
* * *zamknięty сов.1) закры́тьzamknąć na klucz (na kłódkę) — запере́ть на ключ (на замо́к)
zamknąć oczy — закры́ть глаза́
zamknąć sklep — закры́ть магази́н
zamknąć radio, telewizor — вы́ключить ра́дио, телеви́зор
zamknąć zebranie, posiedzenie — закры́ть собра́ние, совеща́ние (заседа́ние)
2) разг. заключи́ть, посади́ть (в тюрьму и т. п.)•- zamknąć w nawiasySyn: -
2 zamykać
глаг.• вмещать• заделать• заканчивать• заключать• закончить• закрывать• закрыть• замыкать• запирать• кончать• огораживать• притворять• притворяться• смыкать* * *1) закрывать2) zamykać (bilans) составлять, подводить3) zamykać (kończyć) заканчивать4) zamykać (na klucz) запирать5) zamykać (np. nawias) заключать6) zamykać (np. powieki) смыкать7) zamykać (np. przejazd) перекрывать8) zamykać (w więzieniu) заключать9) zamykać (być na końcu) замыкать (быть в конце)łączyć, spajać (końce) замыкать (соединять концы)techn. uziemiać техн. замыкать (на землю)techn. zwierać техн. замыкать (накоротко)* * *zamyka|ć\zamykaćny несов. 1. закрывать;2. разг. заключать, сажать; ср. zamknąć+1. zawierać 2. więzić
* * *zamykany несов.1) закрыва́тьSyn: -
3 zatoczyć
глаг.• закатить• описать* * *1) (koło) описать (круг)2) zatoczyć (przytoczyć, wtoczyć) закатить, вкатитьzaostrzyć, zastrugać, zatemperować заточить (заострить)zamknąć (w klasztorze, więzieniu – pozbawić wolności) устар. заточить (лишить свободы)* * *zatocz|yć\zatoczyćony сов. 1. закатить, вкатить;\zatoczyć beczkę do piwnicy вкатить бочку в подвал;
2. (koło, łuk) описать;● \zatoczyć oczyma (spojrzeniem) книжн. оглянуться кругом, обвести (всех, всё вокруг) взором+1. wtoczyć
* * *zatoczony сов.1) закати́ть, вкати́тьzatoczyć beczkę do piwnicy — вкати́ть бо́чку в подва́л
2) (koło, łuk) описа́ть•- zatoczyć spojrzeniemSyn:wtoczyć 1)
См. также в других словарях:
zamknąć — dk Va, zamknąćnę, zamknąćniesz, zamknąćnij, zamknąćnął, zamknąćnęła, zamknąćnęli, zamknąćnięty, zamknąćnąwszy zamykać ndk I, zamknąćam, zamknąćasz, zamknąćają, zamknąćaj, zamknąćał, zamknąćany 1. «zasłonić, zakryć czymś wejście, wlot, otwór do… … Słownik języka polskiego
pozamykać — dk I, pozamykaćam, pozamykaćasz, pozamykaćają, pozamykaćaj, pozamykaćał, pozamykaćany 1. «zamknąć wiele czegoś (co było otwarte)» Pozamykać drzwi, okna. 2. «zwinąć, zlikwidować wiele czegoś, zwinąć jedno po drugim» Pozamykano wiele sklepów.… … Słownik języka polskiego
przyskrzynić — dk VIa, przyskrzynićnię, przyskrzynićnisz, przyskrzynićskrzyń, przyskrzynićnił, przyskrzynićniony rzad. przyskrzyniać ndk I, przyskrzynićam, przyskrzynićasz, przyskrzynićają, przyskrzynićaj, przyskrzynićał, przyskrzynićany 1. rzad. «ścisnąć,… … Słownik języka polskiego
więzienie — n I 1. rzecz. od więzić. 2. lm D. więzieniezień «zakład karny, w którym się odbywa karę pozbawienia wolności; budynek, w którym przebywają przymusowo ludzie skazani wyrokiem sądowym» Bramy, mury więzienia. Dozorca, dyrektor, naczelnik więzienia.… … Słownik języka polskiego
Пясецкий, Сергей Михайлович — Эта страница требует существенной переработки. Возможно, её необходимо викифицировать, дополнить или переписать. Пояснение причин и обсуждение на странице Википедия:К улучшению/16 декабря 2012. Дата постановки к улучшению 16 декабря 2012 … Википедия
osadzić — dk VIa, osadzićdzę, osadzićdzisz, osadź, osadzićdził, osadzićony osadzać ndk I, osadzićam, osadzićasz, osadzićają, osadzićaj, osadzićał, osadzićany 1. «osiedlić kogoś gdzieś; ulokować, umieścić» Kilkaset rodzin osadzono na nowych terenach. ∆… … Słownik języka polskiego
posadzić — dk VIa, posadzićdzę, posadzićdzisz, posadzićsadź, posadzićdził, posadzićdzony 1. «umieścić kogoś w pozycji siedzącej; pomóc, pozwolić usiąść; poprosić kogoś, aby usiadł» Posadzić sobie dziecko na kolanach. Posadzono ich obok siebie. Posadzić… … Słownik języka polskiego
przymknąć — dk Va, przymknąćnę, przymknąćniesz, przymknąćnij, przymknąćnął, przymknąćnęła, przymknąćnęli, przymknąćnięty przymykać ndk I, przymknąćam, przymknąćasz, przymknąćają, przymknąćaj, przymknąćał, przymknąćany 1. «zamknąć coś niecałkowicie,… … Słownik języka polskiego
uwięzić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, uwiężę, uwięzićzi, uwięź, uwięziony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zamknąć kogoś w więzieniu, pozbawić wolności : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uwięzić kogoś w lochach, w celi, w wieży.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
