-
1 zagoić się
-
2 zagoić\ się
сов. зажить, затянуться, залечиться -
3 zażyć
глаг.• принимать* * *1) (co? np. lekarstwa) принять, употребить, выпить (таблетки)2) zażyć (czego? np. rozkoszy) воспользоваться, вкусить, насладитьсяzacząć żyć (jak?), zacząć jakieś życie зажить (начать жить какой-л. жизнью)zagoić się, zabliźnić się зажить (о ране)* * *zaży|ć\zażyćty сов. 1. со, czego принять, употребить что;\zażyć proszek принять (проглотить) порошок;
2. czego вкусить, изведать, испытать что, насладиться чем;\zażyć rozkoszy получить (изведать) наслаждение;
\zażyć świeżego powietrza подышать свежим воздухом+1. spożyć, przyjąć 2.zaznać
* * *zażyty сов.1) co, czego приня́ть, употреби́ть чтоzażyć proszek — приня́ть (проглоти́ть) порошо́к
zażyć rozkoszy — получи́ть (изве́дать) наслажде́ние
zażyć świeżego powietrza — подыша́ть све́жим во́здухом
Syn:
См. также в других словарях:
zagoić (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}goić (się) {{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}do wesela się zagoi {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zagoić się — (Coś) zagoiło się na kimś jak na psie zob. pies 2. Do wesela się zagoi zob. wesele 1 … Słownik frazeologiczny
goić się – zagoić się — {{/stl 13}}{{stl 33}} o ranach, skaleczeniach i innych chorych miejscach: podlegać gojeniu, stawać się zagojonym; zabliźniać się :{{/stl 33}}{{stl 10}}Poparzona skóra goi się powoli. Rana na łokciu wreszcie się zagoiła. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zagoić — dk VIa, zagoićgoję, zagoićisz, zagoićgój, zagoićił, zagoićgojony «spowodować wyleczenie, zabliźnienie się rany, miejsca skaleczonego» Okłady z ziół zagoiły ranę. Zagoić ranę maścią. przen. Czas zagoi ranę w sercu. zagoić się «o ranie, skaleczeniu … Słownik języka polskiego
zarosnąć — + rzad. zaróść dk Vc, zarosnąćrośnie, zarosnąćrósł, zarosnąćrosła, zarosnąćrośnięty, zarosnąćrósłszy zarastać ndk I, zarosnąćta, zarosnąćają, zarosnąćał 1. «o roślinach, roślinności: rosnąc pokryć coś, rozprzestrzenić się; rozrosnąć się,… … Słownik języka polskiego
wygoić — dk VIa, wygoićgoję, wygoićgoisz, wygoićgój, wygoićgoił, wygoićgojony wygajać ndk I, wygoićam, wygoićasz, wygoićają, wygoićaj, wygoićał, wygoićany «spowodować zabliźnienie się miejsc skaleczonych, ran, wrzodów; wyleczyć je» Po wygojonych ranach… … Słownik języka polskiego
zbliznowacieć — dk III, zbliznowaciećeje, zbliznowaciećciał «o ranie: zamienić się w bliznę, pokryć się tkanką łączną; zagoić się» … Słownik języka polskiego
goić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, goję, goi, gój, gojony {{/stl 8}}– zagoić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} leczyć, powodować zabliźnienie się ran, skaleczeń, wrzodów itp. : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
za- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki od innych czasowników, nadający im następujące znaczenia» a) «osiągnięcie skutku czynności, rezultatu (też częściowego), wyczerpanie zakresu, dojście do największego nasilenia czynności, stanu, np. zabić,… … Słownik języka polskiego
podgoić — dk VIa, podgoićgoję, podgoićgoisz, podgoićgój, podgoićgoił, podgoićgojony podgajać ndk I, podgoićam, podgoićasz, podgoićają, podgoićaj, podgoićał «zagoić trochę, częściowo» Podgoić ranę. podgoić się podgajać się «zostać zagojonym trochę,… … Słownik języka polskiego