-
1 zadośćuczynienie
-a; nt* * *n.1. (= spełnienie wymagań, zaspokojenie) satisfaction, gratification.2. (= rekompensata) compensation; ( finansowe) reimbursement.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zadośćuczynienie
-
2 odszkodowanie
( ubezpieczenie) indemnity, compensation; ( kara) damages (pl), compensation; ( zadośćuczynienie) settlement* * *n.1. (= ubezpieczenie) compensation, indemnity; złożyć wniosek o odszkodowanie (tytułem ubezpieczenia) put in l. make a claim on the insurance.2. (= kara) damages, compensation; przyznać komuś odszkodowanie award l. grant sb damages; ubiegać się o odszkodowanie claim l. seek compensation; wypłacić komuś odszkodowanie pay sb compensation; zaskarżyć kogoś o odszkodowanie prawn. sue sb for damages.3. (= zadośćuczynienie) settlement; redress, remedy.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odszkodowanie
-
3 odkupienie
n.1. rel. (= zbawienie) redemption.2. (= wykupienie) buyout.3. (= zakupienie) buyback, repurchase ( od kogoś from sb).4. (= zadośćuczynienie) satisfaction, compensation.5. (win, grzechów) atonement.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odkupienie
-
4 satysfakcj|a
f (G pl satysfakcji) 1. (zadowolenie) satisfaction- praca dawała mu wiele satysfakcji he got a lot of satisfaction from his work- mam satysfakcję, że to zrobiłem I have the satisfaction of knowing that I really did it- czerpać z czegoś satysfakcję to derive satisfaction from sth- zrobić coś dla własnej satysfakcji to do sth for one’s own satisfaction- z satysfakcją stwierdzam, że pracownicy wykonali plan w terminie I must say with great satisfaction that the employees did their job on time- przysłuchiwałem się im z niekłamaną satysfakcją I listened to them with immense satisfaction- nie mogła odmówić sobie satysfakcji obserwowania jego porażki she couldn’t resist the satisfaction of observing his defeat- nie dam mu satysfakcji i nie przeproszę go I won’t give him the satisfaction of apologizing to him- satysfakcja seksualna sexual gratification2. (zadośćuczynienie) satisfaction, reward■ dawać komuś satysfakcję przest. to accept the challenge of a duel with sb- zażądać od kogoś satysfakcji przest. to challenge sb to a duel- żądam satysfakcji przest. I demand the satisfaction of a gentlemanThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > satysfakcj|a
См. также в других словарях:
zadośćuczynienie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. zadośćuczynić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} wynagrodzenie za wyrządzoną krzywdę, szkodę; także:… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zadośćuczynienie — n I 1. rzecz. od zadośćuczynić. 2. «moralne lub materialne odszkodowanie, wynagrodzenie za coś; rekompensata» Zadośćuczynienie za krzywdę moralną. Dać komuś, uzyskać zadośćuczynienie. Wymagać, żądać zadośćuczynienia … Słownik języka polskiego
ekspiacja — ż I, DCMs. ekspiacjacji zwykle blm «okupienie winy; pokuta, zadośćuczynienie, przebłaganie» Ekspiacja za grzechy. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
nawiązka — ż III, CMs. nawiązkazce; lm D. nawiązkazek 1. przestarz. «to, co się daje ponad należność; naddatek; to, co przekracza przewidywany zysk, dochód; nadwyżka» dziś zwykle w wyrażeniu: z nawiązką. 2. praw. «kara pieniężna stanowiąca rodzaj… … Słownik języka polskiego
okupić — dk VIa, okupićpię, okupićpisz, okup, okupićpił, okupićpiony okupywać ndk VIIIa, okupićpuję, okupićpujesz, okupićpuj, okupićywał, okupićywany 1. «opłacić coś jakimś, zwykle wielkim kosztem» Okupić coś życiem. Drogo okupił chwilę nieuwagi.… … Słownik języka polskiego
pokuta — ż IV, CMs. pokutakucie, blm «kara za jakieś wykroczenie; także: odbywanie tej kary; w wielu religiach: kara mająca stanowić moralne zadośćuczynienie za grzech» Pokuta za lekkomyślność, za lenistwo, za pychę. Ciężka, szczera pokuta. Odbyć pokutę.… … Słownik języka polskiego
satysfakcja — ż I, DCMs. satysfakcjacji, blm 1. «uczucie przyjemności, zadowolenia (np. z dokonania czegoś)» Całkowita, prawdziwa satysfakcja. Satysfakcja z przeprowadzenia, z uzyskania czegoś. Odczuwać, sprawiać satysfakcję. Stwierdzić coś z satysfakcją.… … Słownik języka polskiego
sprawa — ż IV, CMs. sprawawie; lm D. spraw 1. «okoliczności, które stanowią wyodrębniony przedmiot czyjegoś zainteresowania, obchodzą kogoś, są ważne dla kogoś; fakt, wydarzenie» Sprawy bytowe, socjalne, polityczne, zawodowe. Pokierować sprawą. Chodzić… … Słownik języka polskiego
zmazać — dk IX, zmażę, zmażesz, zmaż, zmazaćał, zmazaćany zmazywać ndk VIIIa, zmazaćzuję, zmazaćzujesz, zmazaćzuj, zmazaćywał, zmazaćywany «zetrzeć coś napisanego lub namalowanego; zatrzeć coś, aby się stało niewidoczne» Zmazać gąbką napis z tablicy.… … Słownik języka polskiego
ekspiacja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} pokuta, zadośćuczynienie za popełnione grzechy; okupienie winy, przebłaganie <łac.> {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nawiązka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. nawiązkazce; lm D. nawiązkazek {{/stl 8}}{{stl 7}} kara pieniężna nakładana sądownie jako odszkodowanie za wyrządzone krzywdy; zadośćuczynienie {{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}oddać [odpłacić i in.] … Langenscheidt Polski wyjaśnień
