-
1 zaakcentować
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zaakcentować
-
2 akcent|ować
impf vt 1. Jęz. to stress, to accent [wyraz]- akcentować sylaby prawidłowo/błędnie to stress syllables correctly/incorrectly- w języku polskim akcentuje się zwykle przedostatnią sylabę in Polish the stress usually falls on the penultimate syllable- mówił wyraźnie, dobitnie akcentując każde słowo he spoke distinctly, clearly enunciating every word- sylaba akcentowana/nieakcentowana a stressed/an unstressed syllable ⇒ zaakcentować2. książk. (podkreślać) to stress, to emphasize [potrzebę, znaczenie]; to highlight, to accentuate [problemy]- szczególnie akcentować coś to place a. lay particular stress a. emphasis on sth- akcentował słowa gestami he emphasized his words with gestures ⇒ zaakcentować3. (nadawać zabarwienie emocjonalne) to emphasize [słowa, wypowiedź]- akcentował ironicznie swoje słowa he spoke with ironical emphasis, he emphasized the words ironically ⇒ zaakcentować4. (uwidaczniać) [sukienka, ubiór] to accentuate [talię, biodra]; to emphasize, to highlight [kształty, figurę] ⇒ zaakcentować 5. Muz. to accent, to stress [dźwięk, początek taktu]- dźwięk akcentowany an accented note ⇒ zaakcentowaćThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > akcent|ować
-
3 podkreśl|ić
pf — podkreśl|ać impf vt 1. (narysować kreskę) to underline, to underscore [wyraz]- błędy zostały podkreślone czerwoną linią mistakes were underlined in red- podkreślił zdanie za pomocą linijki he underlined the sentence with a ruler- podkreśliła oczy brązowym ołówkiem she outlined her eyes with a brown pencil2. (zaakcentować) to emphasize, to stress [znaczenie, wagę]- muszę to podkreślić ze szczególną mocą I say this most emphatically- należy podkreślić, że… it should be emphasized a. stressed that…- fakt ten zasługuje na podkreślenie this fact needs to be emphasized a. stressed3. (uwydatnić) to highlight [cechę, kontrast]; to pick out, to pick [sth] out [kształt, zarys]- biel bluzki podkreślała jej opaleniznę the whiteness of her blouse emphasized her tan- szeroki pasek znakomicie podkreśla talię a wide belt emphasizes a. accentuates the waistlineThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > podkreśl|ić
-
4 wypunkt|ować
pf — wypunkt|owywać impf vt 1. (przedstawić w punktach) to enumerate [zadania, wnioski] 2. pot., przen. (zaakcentować) to underscore, to stress 3. Sport to outscore, to outpoint [przeciwnika]The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wypunkt|ować
-
5 zaakcent|ować
pf vt 1. Jęz. to stress, to accent [wyraz, sylabę] ⇒ akcentować 2. książk. (podkreślić) to stress, to emphasize [potrzebę, znaczenie]; to highlight, to accentuate [problemy]- w ten sposób chciał zaakcentować swoją niezależność in this way he wanted to demonstrate his independence ⇒ akcentować3. (uwidocznić) [sukienka, ubiór] to accentuate [talię, ramiona]; to emphasize, to highlight [kształty, figurę] ⇒ akcentować 4. Muz. to accent, to stress [dźwięk, początek taktu] ⇒ akcentowaćThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zaakcent|ować
См. также в других словарях:
zaakcentować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}akcentować {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zaakcentować — dk IV, zaakcentowaćtuję, zaakcentowaćtujesz, zaakcentowaćtuj, zaakcentowaćował, zaakcentowaćowany 1. «wyróżnić sylabę w wyrazie, wyraz w zdaniu za pomocą siły artykulacyjnej, wysokości tonu lub iloczasu; położyć akcent» Prawidłowo, błędnie,… … Słownik języka polskiego
podkreślić — dk VIa, podkreślićlę, podkreślićlisz, podkreślićkreśl, podkreślićlił, podkreślićlony podkreślać ndk I, podkreślićam, podkreślićasz, podkreślićają, podkreślićaj, podkreślićał, podkreślićany 1. «narysować, przeciągnąć kreskę, linię pod czymś»… … Słownik języka polskiego
położyć — dk VIb, położyćżę, położyćżysz, położyćłóż, położyćżył, położyćżony 1. «umieścić coś na czymś, zwykle poziomo, na płask; kładąc oprzeć coś na czymś» Położyć chleb na stole. Położyć dłonie na klawiszach. Położyć rękę na sercu, palec na ustach.… … Słownik języka polskiego
przerysować — dk IV, przerysowaćsuję, przerysowaćsujesz, przerysowaćsuj, przerysowaćował, przerysowaćowany przerysowywać ndk VIIIa, przerysowaćowuję, przerysowaćowujesz, przerysowaćowuj, przerysowaćywał, przerysowaćywany «narysować rysunek powtórnie albo… … Słownik języka polskiego
ton — I m IV, D. u, Ms. tonnie; lm M. y 1. fiz. muz. «dźwięk wywołany przez drgania harmoniczne proste jakiegoś źródła dźwięku; potocznie w lm: melodia, dźwięki czegoś, jakiegoś instrumentu» Spiżowe tony dzwonów. Tony skrzypiec, fortepianu. Tony muzyki … Słownik języka polskiego
uderzyć — dk VIb, uderzyćrzę, uderzyćrzysz, uderz, uderzyćrzył, uderzyćrzony uderzać ndk I, uderzyćam, uderzyćasz, uderzyćają, uderzyćaj, uderzyćał, uderzyćany 1. «zadać cios, raz» Uderzyć kogoś pięścią, dłonią. Uderzyć w twarz, po twarzy, w szczękę. ◊… … Słownik języka polskiego
wyakcentować — dk IV, wyakcentowaćtuję, wyakcentowaćtujesz, wyakcentowaćtuj, wyakcentowaćował, wyakcentowaćowany «położyć nacisk na coś, zwrócić na coś uwagę; podkreślić, uwydatnić pewne elementy w jakiejś całości; zaakcentować» Wyakcentować wątek miłosny w… … Słownik języka polskiego
wypunktować — ndk IV, wypunktowaćtuję, wypunktowaćtujesz, wypunktowaćtuj, wypunktowaćował, wypunktowaćowany 1. «wykonując jakiś utwór, pisząc lub mówiąc o czymś podkreślić ważne momenty, zaakcentować coś w celu wywołania zamierzonego efektu» Wypunktować… … Słownik języka polskiego
za- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki od innych czasowników, nadający im następujące znaczenia» a) «osiągnięcie skutku czynności, rezultatu (też częściowego), wyczerpanie zakresu, dojście do największego nasilenia czynności, stanu, np. zabić,… … Słownik języka polskiego
zaznaczyć — dk VIb, zaznaczyćczę, zaznaczyćczysz, zaznaczyćznacz, zaznaczyćczył, zaznaczyćczony zaznaczać ndk I, zaznaczyćam, zaznaczyćasz, zaznaczyćają, zaznaczyćaj, zaznaczyćał, zaznaczyćany 1. «zrobić, postawić na czymś znak; naznaczyć, oznaczyć»… … Słownik języka polskiego