-
1 zły
zły sen m böser Traum m;złe przeczucie n böse Vorahnung f;zła wymowa f schlechte Aussprache f;zły znak m böses Omen n;złe maniery pl schlechte Manieren pl;jesteś na mnie zły? bist du böse auf mich?, bist du mir böse?;jestem zły na siebie ich ärgere mich über mich selbst;być w złym humorze schlecht gelaunt sein;być w złej formie schlecht in Form sein;złe czasy pl schlimme Zeit f;złe oceny f/pl schlechte Noten f/pl;zły duch m böser Geist m;zła wola f böser Wille m;w złym guście geschmacklos;uwaga! zły pies Vorsicht! bissiger Hund;nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło Ende gut, alles gut;na dobre i na złe auf Gedeih und Verderb -
2 haniebny
-
3 straszny
См. также в других словарях:
zły — źli, gorszy 1. «ujemny pod względem moralnym; wrogo usposobiony do ludzi, usiłujący szkodzić, szkodzący innym; będący objawem takich cech; szkodliwy; nieetyczny» Zły człowiek. Zły charakter. Złe skłonności, popędy, instynkty. Zły wpływ. Złe… … Słownik języka polskiego
wina — ż IV, CMs. winanie; lm D. win 1. «czyn naruszający normy postępowania (prawne, obyczajowe, moralne); wykroczenie, przewinienie, występek, błąd, grzech» Drobna, wielka wina. Nieumyślna wina oskarżonego. Niezbite dowody winy. Kara za winy. Dowieść… … Słownik języka polskiego
niegodny — niegodnyni a. niegodzien (tylko w funkcji orzecznika w zn. 1) 1. «nie zasługujący na coś, nie wart czegoś; uwłaczający komuś» Jest niegodny (niegodzien) szacunku, uwagi. Czyn niegodny uczciwego człowieka. 2. książk. «pozbawiony godności, honoru;… … Słownik języka polskiego
straszny — strasznyni, strasznyniejszy 1. «wzbudzający strach, przerażenie, grozę, przejmujący lękiem; przerażający» Straszny czyn, widok. Straszna wina, zbrodnia. Ktoś straszny w gniewie. Czyn straszny w skutkach. To nic strasznego. Mieć straszne sny.… … Słownik języka polskiego
brzydki — brzydkidcy, brzydkidszy 1. «odznaczający się cechą przeciwstawną do piękności; nieładny» Brzydkie dziecko. Brzydki głos. Brzydkie ręce, brzydka twarz. Brzydka sukienka. Domy jeden brzydszy od drugiego. ◊ Brzydka pogoda, brzydki dzień «słotna… … Słownik języka polskiego
haniebny — haniebnyni, haniebnyniejszy 1. «przynoszący hańbę, ujmę; hańbiący, sromotny, niesławny, niecny, nikczemny» Haniebny czyn. Haniebna śmierć na szubienicy. Haniebni zdrajcy. Najhaniebniejszy postępek w czyimś życiu. 2. «bardzo zły, okropny, marny,… … Słownik języka polskiego
łajdactwo — n III, Ms. łajdactwowie; lm D. łajdactwoactw 1. «czyn zły, nierządny, hańbiący, postępowanie nieuczciwe, godne łajdaka; hultajstwo, łotrostwo» Niecne łajdactwo. Dopuścić się łajdactwa. 2. «zbiorowo: łajdacy» … Słownik języka polskiego
naganny — 1. książk. «zasługujący na naganę; karygodny, zły» Naganny tryb życia. Naganne postępowanie, skłonności. Popełnić czyn naganny. 2. książk. «wyrażający naganę, potępienie; ganiący» Naganne słowa, spojrzenie. naganny w użyciu rzecz. «najgorszy… … Słownik języka polskiego
niedobry — niedobrybrzy 1. «nie okazujący ludziom dobroci, serdeczności, życzliwości, zły; świadczący o braku dobroci, nieprzyjazny, nieżyczliwy» Niedobry mąż. Był niedobry dla uczniów. Niedobre spojrzenie. Niedobrzy ludzie. Mieć niedobre serce. 2. «niewart … Słownik języka polskiego
nieprawość — ż V, DCMs. nieprawośćści 1. blm książk. «niezgodność czegoś z obowiązującymi normami prawnymi i etycznymi; nielegalność, występność» Nieprawość postępowania. 2. lm MD. nieprawośćści książk. «czyn nielegalny, nieszlachetny, zły; błąd, występek,… … Słownik języka polskiego
nieprawy — nieprawywi 1. książk. «niezgodny z obowiązującymi normami prawnymi; nieprawny» Nieprawy czyn, postępek. 2. książk. «nielegalny, nieprawowity» Nieprawy syn, potomek. 3. przestarz. «niezgodny z obowiązującą etyką, niemoralny, zły, nieuczciwy,… … Słownik języka polskiego