(wznowić)

См. также в других словарях:

• wznowić — dk VIa, wznowićwię, wznowićwisz, wznów, wznowićwił, wznowićwiony wznawiać ndk I, wznowićam, wznowićasz, wznowićają, wznowićaj, wznowićał, wznowićany «podjąć coś na nowo po czasowej przerwie; ponowić, przywrócić» Wznowić obrady, dochodzenie,… …   Słownik języka polskiego

• wznawiać — → wznowić …   Słownik języka polskiego

• odnowić — dk VIa, odnowićwię, odnowićwisz, odnowićnów, odnowićwił, odnowićwiony odnawiać ndk I, odnowićam, odnowićasz, odnowićają, odnowićaj, odnowićał, odnowićany 1. «przywrócić czemuś wygląd rzeczy nowej, nie zniszczonej, usunąwszy ślady zniszczenia;… …   Słownik języka polskiego

• poodnawiać — dk I, poodnawiaćam, poodnawiaćasz, poodnawiaćają, poodnawiaćaj, poodnawiaćał, poodnawiaćany 1. «kolejno odnowić, odrestaurować wiele czegoś» Poodnawiać meble, obrazy. Poodnawiać pokoje. 2. «kolejno odnowić, wznowić wiele czegoś» Poodnawiać… …   Słownik języka polskiego

• wznawiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wznawiaćam, wznawiaća, wznawiaćają, wznawiaćany {{/stl 8}}– wznowić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wznawiaćwię, wznawiaćwi, wznów, wznawiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 7}} rozpoczynać na nowo, po jakiejś przerwie, pewne… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• nawiązać — dk IX, nawiązaćwiążę, nawiązaćwiążesz, nawiązaćwiąż, nawiązaćał, nawiązaćany nawiązywać ndk VIIIa, nawiązaćzuję, nawiązaćzujesz, nawiązaćzuj, nawiązaćywał, nawiązaćywany 1. «wiązaniem przyczepić coś do czegoś» Nawiązać haczyki na sznurek. ◊… …   Słownik języka polskiego

• przywrócić — dk VIa, przywrócićcę, przywrócićcisz, przywrócićwróć, przywrócićcił, przywrócićcony przywracać ndk I, przywrócićam, przywrócićasz, przywrócićają, przywrócićaj, przywrócićał, przywrócićany 1. «doprowadzić coś do stanu poprzedniego, wprowadzić coś… …   Słownik języka polskiego

• reaktywować — ndk a. dk IV, reaktywowaćywuję, reaktywowaćwujesz, reaktywowaćwuj, reaktywowaćował, reaktywowaćowany książk. «na nowo uaktywniać, uaktywnić, wznawiać, wznowić działalność, funkcjonowanie czegoś» Reaktywować ustawę, komitet …   Słownik języka polskiego

• rewizja — ż I, DCMs. rewizjazji; lm D. rewizjazji (rewizjazyj) 1. «przeszukiwanie przez władze śledcze mieszkania lub innych pomieszczeń, przeglądanie rzeczy, obszukiwanie osób w celu uzyskania dowodów przestępstwa albo w celu znalezienia przedmiotów z… …   Słownik języka polskiego

• wznowienie — n I 1. rzecz. od wznowić. 2. lm D. wznowienieeń «to, co wznowiono; zwykle: książka ponownie wydana lub sztuka teatralna wystawiona ponownie po jakiejś przerwie» W teatrach same wznowienia. Ukazało się kilka wznowień polskich klasyków …   Słownik języka polskiego

• założyć — dk VIb, założyćżę, założyćżysz, założyćłóż, założyćżył, założyćżony zakładać ndk I, założyćam, założyćasz, założyćają, założyćaj, założyćał, założyćany 1. «urządzić coś, zorganizować, zapoczątkować; zbudować» Założyć jakieś towarzystwo,… …   Słownik języka polskiego