(wzlecę)

См. также в других словарях:

• cud — m IV, D. u, Ms. cudzie; lm M. a ( y) 1. «zjawisko, które według wierzeń religijnych nie wynika z praw przyrody, lecz daje się wytłumaczyć tylko interwencją Boga» 2. «rzecz, zjawisko niepospolite, niezwykłe, wywołujące zdumienie, podziw; także… …   Słownik języka polskiego

• ułuda — ż IV, CMs. ułudzie; lm D. ułud książk. «to, co łudzi, zwodzi, jest wytworem wyobraźni; urojenie, przywidzenie, iluzja, złuda» Mieć chwile ułudy. Żyć ułudą. Niech nad martwym wzlecę światem w rajską dziedzinę ułudy. (Mickiewicz) …   Słownik języka polskiego

• wzlecieć — dk VIIa, wzleciećcę, wzleciećcisz, wzleć, wzleciećciał, wzleciećcieli wzlatywać ndk VIIIa, wzleciećtuję, wzleciećtujesz, wzleciećtuj, wzleciećywał 1. «wznieść się, wzbić się w górę; unieść się (zwykle o ptakach, owadach, rzadziej o samolotach i… …   Słownik języka polskiego